Από: edromos.gr - του Γιώργου Αϋφαντή*
Στη συνέχεια και με βάση ακριβώς αυτή την αποτίμηση του διεθνούς συσχετισμού θα πω λίγα λόγια για το τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα ώστε να προλάβει, να αποτρέψει την επαπειλούμενη σύρραξη με την Τουρκία. Ή αν δεν καταστεί αυτό εφικτό τι θα έπρεπε να γίνει ώστε να επικρατήσουμε της Τουρκίας.
Η θέση της Τουρκίας
Αρχίζω με τη θέση της Τουρκίας, πολύ περιληπτικά. Διεκδικεί την κυριαρχία στα μέχρι τώρα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, ιδίως σε όσα στέκονται ανατολικά του 25ου μεσημβρινού. Για την εκπλήρωση αυτής της διεκδίκησης εξαγγέλλει φραστικά και επί του πεδίου την πρόθεση άσκησης στρατιωτικής βίας, κοινώς: Απειλή με πολεμική ενέργεια εάν τα νησιά δεν αποστρατικοποιηθούν, δηλαδή εάν δεν περιοριστεί, εάν δεν συρρικνωθεί δραστικά και καίρια η ελληνική κυριαρχία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Τουρκία πρόσφατα επικαλέστηκε το καθεστώς των φινλανδικών νησιών Άαλαντ. Φοβούμαι ότι όταν το υπουργείο Εξωτερικών χαιρέτησε την είσοδο της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ αγνοούσε την ύπαρξη των νησιών. Τα νησιά αυτά έχουν ένα βαρύ καθεστώς αποστρατικοποίησης αλλά και ουδετερότητα erga omnes, έχουν αυτοδιοίκηση, εθνικό κοινοβούλιο και έναν βουλευτή στο φινλανδικό κοινοβούλιο. Τα φινλανδικά πλοία μπορούν να δέσουν εκεί για λίγες ώρες σε περίπτωση ανάγκης.
Η θέση των ΗΠΑ
Η θέση της Αμερικής είναι η διατήρηση της μέγιστης δυνατής συνοχής του ΝΑΤΟ με στόχο τη στράτευση όσο το δυνατόν περισσότερων Ευρωπαίων με στόχο τη σύγκρουση με τη Ρωσία. Στράτευση των Ευρωπαίων εξυμνούμενη μέχρι πολεμικής εμπλοκής. Συνεπώς, στόχος των ΗΠΑ είναι η ρυμούλκηση της Τουρκίας σε αυτή τη γραμμή. Τα μέσα πίεσης των Αμερικανών επί της Τουρκίας είναι περιορισμένα και άπτονται κυρίως των τουρκικών απαιτήσεων για υπερεξοπλισμούς. Βεβαίως θα μπορούσαν με οικονομικές κινήσεις οι ΗΠΑ μέσα σε ένα διάστημα δύο μηνών (μάξιμουμ) να συντρίψουν την τουρκική οικονομία. Αλλά η επιδίωξη δεν είναι η οικονομική συντριβή, αντίθετα είναι η χρήση της Τουρκίας κατά της Ρωσίας. Άρα η αμερικανική τακτική έναντι της Τουρκίας στηρίζεται λιγότερο σε εξαναγκασμό και περισσότερο επιδιώκει να δελεάσει την Τουρκία τηρώντας την κατάλληλη στάση στις πολλαπλές διεκδικήσεις της.
Αφήνω κατά μέρους την αμερικανική στάση έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων στη Συρία και στη Λιβύη και εστιάζω στο τι συνιστά κατάλληλη στάση των ΗΠΑ ως προς το τουρκικό αίτημα να αποστρατικοποιηθούν τα νησιά του Αιγαίου και ως προς το ενδεχόμενο τουρκικής στρατιωτικής ενέργειας για την εκβίαση της αποστρατικοποίησης. Το ιδανικό για την επιζητούμενη από τις ΗΠΑ συνοχή του ΝΑΤΟ στην αντιρωσική πάλη θα ήταν η πρόληψη στρατιωτικής ανάφλεξης. Όμως, προκειμένου να ρυμουλκηθεί η Τουρκία μακράν και εναντίον της Ρωσίας, η θεσμική επιβεβαίωση της αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου είναι για τις ΗΠΑ όχι μόνο αποδεκτό τίμημα αλλά υπό τις περιστάσεις και επιβεβλημένη στόχευση.