 |
| Public domain |
Declan Hayes - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Εάν οι αλυτρωτιστές της Ρουμανίας βρουν το δρόμο τους, τότε η Ουκρανία θα παραχωρήσει τη βόρεια Μπουκοβίνα και η Μολδαβία θα παραδώσει τη Βεσσαραβία και θα στείλει τους Ρωσόφωνους να φύγουν ανατολικά προς την Οδησσό, την οποία ο 4ος στρατός της Ρουμανίας πολιόρκησε το 1941 προτού πάρουν το δρόμο τους με τα μέλη της Βέρμαχτ σε μια μικρή πόλη του Βόλγα που ονομάζεται Στάλινγκραντ. Με ώθηση από τον Χίτλερ, ο οποίος χρειαζόταν να εξασφαλίσει τα κοιτάσματα πετρελαίου της Ρουμανίας, η προέλαση της 4ης Στρατιάς μέσω της Υπερδνειστερίας συνάντησε μόνο συμβολική αντίσταση πριν πολιορκήσει την Οδησσό σε κάτι που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως απόλυτη καταστροφή.
Αν η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα, αναρωτιέται κανείς τι επιφυλάσσει τώρα η Μεγάλη Ρουμανία, η οποία έχει εδαφικές διεκδικήσεις στη Μολδαβία, την Ουκρανία και την Ουγγαρία, που όλες έχουν επίσης τις δικές τους εδαφικές διεκδικήσεις για τη Μεγάλη Μολδαβία/Ουγγαρία/Ουκρανία. Εάν η Ουκρανία είναι το μέτρο σύγκρισής μας, μπορούμε να περιμένουμε πως η Ρουμανία θα ξηρανθεί ξανά καθώς το ΝΑΤΟ συνεχίζει να την ενθαρρύνει να ενωθεί με την Ουκρανία για να δαγκώσει τα τακούνια της Ρωσίας. Η Ρουμανία απλά δεν μπορεί να αντέξει αυτήν την ανοησία που προκαλεί το ΝΑΤΟ. Καθώς η γερμανική οικονομία ανεβαίνει, το ίδιο θα κάνουν και οι εξαγωγές της Ρουμανίας στη Γερμανία, το μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Ρουμανίας και, αν και σε μεγάλο βαθμό αυτάρκης σε τρόφιμα και φυσικό αέριο, η Ρουμανία δεν έχει τα οικονομικά αποθέματα για περαιτέρω ανάμειξη στο ουκρανικό τέλμα του ΝΑΤΟ.
Πολύ καλύτερα να πάρουν ένα φύλλο από το βιβλίο παιχνιδιού της Ουγγαρίας και να κωπηλατήσουν το δικό τους κανό παρά να συνεχίσουν να επιδοτούν τις αμερικανικές και γερμανικές βιομηχανίες όπλων. Εάν οι Αγγλοαμερικανοί και οι γερμανοί λάτρεις τους θέλουν να κωπηλατούν με τη Ρωσία στην Ουκρανία, η Ρουμανία θα πρέπει να τους αφήσει σε αυτό και να μείνει έξω από αυτό, καθώς δεν είχαν κανένα καλό τέλος στο παρελθόν.
Στο βαθμό που η România Mare είναι ένα από τα θύματα της ιστορίας, το λάθος έγκειται στη Συνθήκη των Βερσαλλιών που σκόπιμα κατέστρεψε την ειρήνη και την ηρεμία της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας και όχι όλα τα θύματα αυτής της επαίσχυντης συνθήκης.
Η Ρουμανία είναι μια χώρα πλούσια σε πόρους και, όπως η κοντινή Μολδαβία, ιστορικά άφθονη σε διεφθαρμένους ηγέτες. Εάν η Μολδαβία πρόκειται να συγχωνευθεί με τη Ρουμανία σε μια σύγχρονη România Mare, τότε αφήστε τους ανθρώπους αυτών των περιοχών και όχι, όπως στην Ουκρανία, τους διεφθαρμένους ηγέτες τους, να κάνουν πρόταση γάμου ο ένας στον άλλον και να υπογράψουν τους γαμήλιους όρκους. Ας είναι οι λαοί της Ρουμανίας και της Μολδαβίας καπετάνιοι των δικών τους πλοίων. Εάν, όπως είναι πιθανό, το ΝΑΤΟ ενθαρρύνει τη România Mare να δημιουργήσει τα ίδια προβλήματα στην Υπερδνειστερία για τις ρωσικές δυνάμεις που σταθμεύουν εκεί, όπως ο Χίτλερ ήθελε να προκαλέσει η 4η Στρατιά της Ρουμανίας τους Σοβιετικούς στην Οδησσό και το Στάλινγκραντ, τότε οι Ρουμάνοι καλύτερα να προσέχουν καθώς μπορεί να μην τελειώσει καλά.
Αλλά οι Ρουμάνοι δε χρειάζεται να πάνε τόσο μακριά πίσω. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κοιτάξουν πάνω από τον φράχτη στην Ουκρανία για να δουν πώς τα πήγαν οι φαντασιώσεις του Κίεβου σε πόλεις όπως η Μαριούπολη, όπου οι πιο ένθερμοι οπαδοί του τροφοδοτούνταν με τον ίδιο τύπο κρεατομηχανής που μασούσε προηγουμένως τη Ρουμανική 4η Στρατιά στην Οδησσό και το Στάλινγκραντ.
Και, αν είναι να γίνει γάμος, αναρωτιέται κανείς, όπως συμβαίνει με τη Γαλικία και την Πολωνία, ποια θα είναι η προίκα. Η Μολδαβία είναι η φτωχότερη χώρα της Ευρώπης. Όχι μόνο εξαρτάται πλήρως από τη Ρωσία για όλες τις ενεργειακές της ανάγκες, αλλά ο πληθωρισμός είναι εκτός ελέγχου. Αν και η ΕΕ ρίχνει λίγα ψίχουλα στους διεφθαρμένους ηγέτες της Μολδαβίας, περίπου 600 εκατομμύρια ευρώ σε κενές υποσχέσεις για να ταΐσει τους 500.000 Ουκρανούς, μίζερα 1200 ευρώ το κομμάτι, που έχουν καταφύγει εκεί, η Μολδαβία, με ή χωρίς ένταξη στην ΕΕ, θα είναι ένα καλάθι για τις επόμενες δεκαετίες.
Εάν οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις πιέσουν προς την Οδησσό και από εκεί προς την Υπερδνειστερία, τότε αυτές οι περιοχές, που είναι συντριπτικά υπέρ των Ρώσων, θα ήταν σε ειρήνη και πιθανότατα θα ευημερούσαν. Η Μολδαβία, αντίθετα, θα διατηρήσει τη βιομηχανία κρασιού της, την εμπορία ανθρώπων, τη μαζική μετανάστευση και τα κενά όνειρά της για σωτηρία στην ΕΕ.
Ο Αμερικανός και παράλληλα πολεμικό γεράκι, Robert D Kaplan βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Γράφοντας στην αμφιλεγόμενη Washington Post του Τζεφ Μπέζος, μας λέει πώς το ΝΑΤΟ μετέτρεψε τη Ρουμανία σε έναν σύγχρονο παράδεισο, που αμαυρώνεται μόνο από την παρουσία Ρώσων στην Υπερδνειστερία, την Ανατολική Ουκρανία και ακόμη και στην ίδια τη Ρωσία, η οποία είναι πολύ κοντά στη Ρουμανία για να αρέσει στον Κάπλαν. Ο Κάπλαν είναι απλώς μια περίπτωση που ο ανόητος του ΝΑΤΟ δεν ξέρει πως ο ανόητος του ΝΑΤΟ δε γνωρίζει. Καθώς οι τακτικές τρομοκρατίας σοκ και δέους του ΝΑΤΟ δεν έλυσαν ποτέ κανένα πρόβλημα, δεν έχουν τίποτα θετικό να συνεισφέρουν στην Ουκρανία, τη Ρουμανία και τα περίχωρα, που αψηφούν τις λύσεις των μεγάλων και των καλών για πάνω από έναν αιώνα και που δε θα λυθούν με περιπλανώμενα αμερικανικά πολεμικά γεράκια που εργάζονται για τα μέσα ενημέρωσης του πλουσιότερου ολιγάρχη στον κόσμο που είναι ενσωματωμένο στο νευρικό κέντρο του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον. Η λύση, όπως πάντα είναι ο διάλογος,
Τα όνειρα της Μεγάλης Ρουμανίας, της România Mare είναι για τεμπέληδες, όχι για τους λαούς που προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους ειρηνικά στα νερά του Δον, του Δνείστερου και του Δούναβη, απαλλαγμένοι από τις ίντριγκες του Κάπλαν, του Μπέζος και των άλλων εγωιστών μεθόδων του Ποτομάκ.