Του Uriel Araujo, ερευνητή με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις - southfront.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Το πρώτο M142 HIMARS έφτασε στην Ουκρανία στα τέλη Ιουνίου και έχει συνδεθεί με εκρήξεις στην περιοχή Donbass και τη νότια Ουκρανία. Στην αντεπίθεσή τους, οι ουκρανικές αρχές επιτίθενται αδιακρίτως στις περιοχές των οποίων έχασαν τον έλεγχο και βασικά βομβαρδίζουν τον ίδιο τον πληθυσμό που θεωρούν ότι είναι δικοί τους άνθρωποι – χρησιμοποιώντας αμερικανικά όπλα για αυτό. Οι συνοικίες της πόλης έχουν ισοπεδωθεί, με τις μη στρατιωτικές υποδομές να έχουν καταστραφεί και πολλούς πολίτες να σκοτώνονται κατά την επίθεση.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Alexandr Shulguin, μόνιμος εκπρόσωπος της Μόσχας στον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW), προειδοποίησε πως το Κίεβο προετοιμάζει προκλήσεις με χημικά όπλα στον θερμοηλεκτρικό σταθμό Nikolaevka και επίσης σε άλλες τοποθεσίες στο Χάρκοβο. Δήλωσε στο κανάλι Rossiya 24 ότι εστάλη σημείωμα στην τεχνική γραμματεία του OPCW.
Το Κίεβο είχε τον έλεγχο του χημικού εργοστασίου Azot στο Severodonetsk (τώρα καταλαμβάνεται από τις ρωσικές δυνάμεις) και, στις 25 Ιουνίου, ο ουκρανικός βομβαρδισμός ανάγκασε τις ρωσικές δυνάμεις να αναστείλουν την εκκένωση αμάχων από το εργοστάσιο. Εκατοντάδες άνθρωποι είχαν καταφύγει εκεί. Ουκρανικά στρατεύματα βομβάρδισαν επίσης το εργοστάσιο χημικών οπτανθρακοποίησης Yasinovka στην περιοχή Kirovsky της Makiivka στη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ (DPR) στις 19 Ιουνίου.
Ήδη το Μάιο υπήρξαν αναφορές ότι ουκρανικά εθνικιστικά τάγματα σχεδίαζαν προκλήσεις στις χημικές εγκαταστάσεις στο λεγόμενο «τρίγωνο της χημικής βιομηχανίας» (Severodonetsk, Lisichansk και Rubezhnoye), όπου βρίσκονται πάνω από 30 χημικά εργοστάσια. Στις 6 Μαΐου, ο Mikhail Mizintsev, επικεφαλής του Εθνικού Κέντρου Διαχείρισης Άμυνας της Ρωσίας, είχε ήδη προειδοποιήσει για τα σχέδια του Κιέβου να αναπτύξει «βαριά όπλα» εναντίον χημικών εργοστασίων στην περιοχή. Στην πραγματικότητα, ο ουκρανικός στρατός συγκεντρώνει πληροφορίες για χημικές εγκαταστάσεις στο Ντονμπάς, τόσο στην DPR όσο και στη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουχάνσκ (LPR).
Έτσι, η ουκρανική στρατηγική που εκτυλίσσεται τώρα φαίνεται να περιλαμβάνει επίθεση σε εργοστάσια και εγκαταστάσεις χημικών. Και για αυτόν ακριβώς τον σκοπό θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πυραυλικά συστήματα που παρέχονται από τις ΗΠΑ. Οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι από αυτό είναι αρκετά προφανείς, για να μην αναφέρουμε την ανθρωπιστική καταστροφή και τις πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία στον πληθυσμό ακόμη και μετά το τέλος της σύγκρουσης για πολλά χρόνια ακόμα (λόγω μόλυνσης του εδάφους και των υδάτων). Πολλά χημικά αποθηκεύονται στο Donbass, το οποίο είναι μια βαριά βιομηχανοποιημένη περιοχή. Φιλοξενεί επίσης μια σειρά από ορυχεία τα οποία επί του παρόντος είναι κλειστά. Εάν σπάσει ένα φράγμα, ο υδράργυρος και το θείο από τα πλημμυρισμένα ορυχεία θα μπορούσαν να καταλήξουν στην Αζοφική Θάλασσα.
Επί του παρόντος, οκτώ αμερικανικά HIMAR βρίσκονται στην Ουκρανία και άλλα τέσσερα αναμένεται να φτάσουν μέχρι τα τέλη Ιουλίου. Παρόλο που το Κίεβο ισχυρίζεται ότι αυτή η νέα εξέλιξη αλλάζει το παιχνίδι, μπορεί μόνο να παρατείνει τη σύγκρουση και στην πραγματικότητα δεν μπορεί να εξασφαλίσει πως οι Ουκρανοί θα ξαναπάρουν το έδαφος. Την περασμένη εβδομάδα, στις 6 Ιουλίου, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι η Μόσχα κατέστρεψε δύο ουκρανικά HIMARS και τις αποθήκες πυρομαχικών τους σε ένα χωριό νότια του Kramatorsk στην περιοχή του Ντόνετσκ.
Εάν το Κίεβο συνεχίσει να στοχεύει εγκαταστάσεις χημικών, είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσει ρωσική επίθεση και θα περιλαμβάνει εναέρια μέσα. Σε αυτό το σενάριο, οι συστοιχίες του HIMAR θα είναι αβοήθητες, σύμφωνα με έναν Ουκρανό στρατιωτικό αξιωματούχο που επικαλείται ο Jack Detsch, ανταποκριτής του Πενταγώνου που γράφει για το Foreign Policy.
Ο πόλεμος δια μεσολάβησης που διεξάγει η Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ εναντίον της Μόσχας στην Ουκρανία δε φαίνεται να έχει διέξοδο ή στρατηγική εξόδου αυτήν την στιγμή. Ακόμη και με όλο τον βαρύ οπλισμό που παρέχεται, η Ρωσία και το πυροβολικό της δεν μπορούν να νικηθούν. Στην πραγματικότητα, η Ρωσική Ομοσπονδία ελέγχει τα τρία τέταρτα του Ντονμπάς και εξακολουθεί να διαθέτει πέντε φορές περισσότερο πυροβολικό από την Ουκρανία. Ουκρανοί αξιωματούχοι λένε ότι υπάρχουν 10 ρωσικά κανόνια για κάθε ουκρανικό.
Οι άλλες αδυναμίες του Κιέβου είναι γνωστές, όπως η έλλειψη ειδικευμένου πεζικού – για να μην αναφέρουμε την κακή κατάσταση της οικονομίας του. Επιπλέον, δεν υπάρχουν πραγματικές διπλωματικές προσπάθειες για ειρήνη ή συμβιβασμό. Έτσι, η δυτική στρατηγική προφανώς συνίσταται στη διατήρηση της ροής όπλων προς την Ουκρανία για την παράταση μιας ήδη καταστροφικής σύγκρουσης, με τεράστιο ανθρωπιστικό, περιβαλλοντικό και οικονομικό κόστος.