Οσοι προσπαθούν να μας καθησυχάσουν για τους κινδύνους, επικαλούνται την ύπαρξη κανονισμών ασφαλείας. Είναι πράγματι έτσι;
Τα ατυχήματα που έχουν συμβεί διεθνώς, μήπως συνέβησαν σε χώρες που δεν είχαν σε εφαρμογή κανονισμούς;
Μόλις πριν έναν μήνα, για παράδειγμα, έγινε σοβαρό ατύχημα με πυρκαγιά και έκρηξη σε μία από τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις LNG στις ΗΠΑ, στο Τέξας, που προκάλεσε σοβαρές ζημιές και έθεσε εκτός τις εγκαταστάσεις.
Αντίστοιχο ατύχημα είχε γίνει το 2020 στη Νορβηγία, που είχε θέσει εκτός τη λειτουργία της εγκατάστασης LNG για περισσότερους από 20 μήνες.
Το 2004 στην Αλγερία, σε έκρηξη στις εγκαταστάσεις LNG, πέθαναν 27 άτομα και 74 τραυματίστηκαν, ενώ τεράστιες ήταν οι υλικές ζημιές. (...)
Σοβαροί είναι και οι κίνδυνοι από ενδεχόμενο ατύχημα στους αγωγούς που μεταφέρουν αέριο από τις σταθερές ή πλωτές εγκαταστάσεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2004 στο Βέλγιο, μετά από έκρηξη αγωγού που μετέφερε φυσικό αέριο από τερματικό σταθμό LNG, πέθαναν 24 άτομα και τραυματίστηκαν σοβαρά άλλα 132, ενώ πολύ σοβαρές ήταν οι ζημιές σε υποδομές στη γύρω περιοχή. Στη Νιγηρία το 2005, μετά από έκρηξη υπόγειου αγωγού φυσικού αερίου, σκοτώθηκαν 11 άτομα και καταστράφηκε η υδρόβια ζωή στην ψαράδικη κοινότητα της περιοχής στην οποία συνέβη το ατύχημα. Σύμφωνα με στοιχεία του τομέα μεταφορών των ΗΠΑ, από το 2002 έως το 2021 στο δίκτυο μεταφοράς φυσικού αερίου μέσω αγωγών σημειώθηκαν πολλά σοβαρά περιστατικά ατυχημάτων, που είχαν ως αποτέλεσμα συνολικά 78 νεκρούς, 157 τραυματίες και χιλιάδες άτομα που χρειάστηκε να πάρουν μέρος σε εκκένωση. (...)
Πολύ σοβαρές είναι επίσης οι επιπτώσεις στο περιβάλλον και την τοπική οικονομία από μια τέτοιου είδους εγκατάσταση. Αναφερόμαστε για παράδειγμα στις επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον και στην αλιεία, λόγω της επίδρασης των σχετικών δραστηριοτήτων στους υδρόβιους οργανισμούς και στην ιχθυοπανίδα. Η άντληση μεγάλων ποσοτήτων θαλασσινού νερού, η απόρριψη στη θάλασσα τεράστιων ποσοτήτων νερού με διαφορετική θερμοκρασία, η χρήση τοξικών ουσιών, τα ηχητικά ρεύματα κατά την κατασκευή εγκαταστάσεων, η αύξηση συνολικά της δραστηριότητας, είναι παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά το θαλάσσιο περιβάλλον. Και γνωρίζουμε ότι το Θρακικό Πέλαγος αποτελεί βασικό αλιευτικό πεδίο, όχι μόνο για την περιοχή, αλλά όλης της χώρας. (...)
Το μεθάνιο αναφέρεται ως πολύ ισχυρότερος κλιματικός ρύπος από το διοξείδιο του άνθρακα και συμβάλλει επίσης στον σχηματισμό όζοντος, που ως γνωστόν προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας. Σύμφωνα με σχετική αναφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το μεθάνιο έχει δυναμικό υπερθέρμανσης του πλανήτη 86 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του διοξειδίου του άνθρακα σε διάστημα μελέτης 20 ετών. (...)
Τι απαντούν για όλα αυτά τα ζητήματα οι υποστηρικτές αυτών των επενδύσεων; Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν και θα εφαρμοστούν κανονισμοί ασφαλείας. Από την ίδια μας την πείρα, όμως, γνωρίζουμε καλά τι συμβαίνει στην πράξη σε σχέση με την εφαρμογή κανονισμών. Ο κάθε ιδιοκτήτης εγκατάστασης ή άλλης δραστηριότητας δρα με κριτήριο την επίδραση που θα έχουν τα όποια μέτρα προστασίας στο ποσοστό κέρδους του, και όχι με κριτήριο την εγγενή ασφάλεια, δηλαδή την αποφυγή των κινδύνων και την πρόληψη στην πηγή τους. (...)
Γι' αυτό άλλωστε και γενικότερα προτάσσονται οι πλωτές μονάδες αποθήκευσης και αεριοποίησης LNG, σε σχέση με τις σταθερές εγκαταστάσεις. Γιατί έχουν μικρότερο κόστος και μπορούν να εγκατασταθούν γρηγορότερα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ομίλους και όλους τους υπόλοιπους παράγοντες που έχουν συμφέρον από την προώθηση των σχετικών σχεδίων. Δεν σχεδιάζονται και δεν επιλέγονται οι συγκεκριμένες μονάδες με κριτήριο την ασφάλεια εργαζομένων και κατοίκων, την προστασία του περιβάλλοντος, την ενεργειακή ασφάλεια μακροπρόθεσμα. Για παράδειγμα, οι πλωτές μονάδες επηρεάζονται περισσότερο από τις καιρικές συνθήκες. (...)
Η πείρα μας όλα αυτά τα χρόνια με διακυβέρνηση από όλα τα αστικά κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, έχει αναδείξει ότι για την προστασία της υγείας και ασφάλειας εργαζομένων και κατοίκων, της προστασίας του περιβάλλοντος, ο κρατικός έλεγχος είναι υποτυπώδης. Στην πράξη, ο ίδιος ο ιδιοκτήτης της κάθε εγκατάστασης είναι ελεγκτής και ελεγχόμενος. Για την αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων, στην καλύτερη περίπτωση υπάρχουν κάποια σχέδια στα χαρτιά, στην πράξη όμως δεν έχουν δοκιμαστεί, δεν υπάρχει κατάλληλη εκπαίδευση, δεν υπάρχει ο αναγκαίος εξοπλισμός ασφαλείας και το προσωπικό έκτακτης ανάγκης, δεν υπάρχουν μαζικές οδοί διαφυγής του πληθυσμού. (...)
Το κύριο ερώτημα είναι: Ποιον ωφελούν αυτά τα σχέδια; Ποιοι κερδίζουν;
Ασφαλώς κερδίζουν οι όμιλοι που εμπλέκονται στις σχετικές επενδύσεις. Ομως εδώ θα πρέπει να δούμε βαθύτερα πού εντάσσονται όλοι αυτοί οι σχεδιασμοί. Σχεδιασμοί που δεν αφορούν μόνο την περιοχή της Αλεξανδρούπολης αλλά και άλλες περιοχές της χώρας μας, όπως η Ρεβυθούσα, ο Βόλος, η Κόρινθος, η Ηγουμενίτσα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, το Ηράκλειο κ.ο.κ. Πρόκειται για επιλογές της ελληνικής άρχουσας τάξης για να αναβαθμίσει τη θέση της στην περιοχή, εμπλέκοντας τη χώρα όλο και βαθύτερα στην αντιπαράθεση ιμπεριαλιστικών κέντρων, επιλέγοντας τον ρόλο του σημαιοφόρου στα επικίνδυνα πολεμικά και οικονομικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Πρόκειται για επιλογές που εντάσσονται στην προσπάθεια απεξάρτησης της χώρας και της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο, προωθώντας το αμερικανικό LNG. Επιλογές που ωφελούν τα συμφέροντα του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, που ελέγχει ήδη το 22% της παγκόσμιας χωρητικότητας των πλοίων μεταφοράς LNG. Κερδισμένες βγαίνουν προφανώς οι ΗΠΑ, που θα εξάγουν σε υψηλές τιμές στην ΕΕ περισσότερο LNG, μειώνοντας ταυτόχρονα τους ρωσικούς μοχλούς πίεσης στην ΕΕ.
Αντίθετα, αυτοί που χάνουν από αυτές τις επιλογές είμαστε εμείς.
Οχι μόνο λόγω των κινδύνων από ατυχήματα και ρύπανση του περιβάλλοντος.
Οχι μόνο λόγω της υποβάθμισης της περιοχής και των επιπτώσεων στην αλιεία.
Αλλά γιατί αντικειμενικά αυξάνονται οι κίνδυνοι να γίνει η περιοχή στόχος στρατιωτικής επίθεσης σε περίπτωση επέκτασης του πολέμου μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας.
Η γειτνίαση της περιοχής με ΝΑΤΟική βάση αυξάνει κι άλλο τους κινδύνους. Ας σκεφτούμε πόσο αυξάνονται οι κίνδυνοι όταν η περιοχή έχει γίνει κόμβος για να προωθούνται ΝΑΤΟικά στρατεύματα και βαρέα όπλα στον πόλεμο στην Ουκρανία, και συνολικότερα προς και από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η επικινδυνότητα αυξάνεται καθώς, παράλληλα με τη μεταφορά Ενέργειας και στρατιωτικού υλικού, αναβαθμίζεται και ο ρόλος του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης για τη μεταφορά εμπορευμάτων. Ηδη υπάρχουν νέοι σχεδιασμοί για τη μεταφορά ουκρανικών προϊόντων προς ολόκληρο τον κόσμο.
Οι αρνητικές συνέπειες για τον λαό αφορούν επίσης συνολικότερα τον ενεργειακό σχεδιασμό. Με την επιλογή αναγωγής του φυσικού αερίου σε στρατηγικό καύσιμο για την ηλεκτροπαραγωγή, πέρα από την τεράστια σπατάλη Ενέργειας, ο λαός πληρώνει πανάκριβο ρεύμα. (...)
Παλεύουμε για να μην προχωρήσουν τα σχέδια εγκατάστασης των υποδομών LNG στην Αλεξανδρούπολη και σε άλλες περιοχές. Να σταματήσει η Αλεξανδρούπολη και όλη η χώρα να αποτελεί ορμητήριο για τους ενεργειακούς, οικονομικούς και στρατιωτικούς σχεδιασμούς του ευρωΝΑΤΟικού στρατοπέδου. Είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στη νέα Ελληνοαμερικανική Συμφωνία, για να απεμπλακεί άμεσα η χώρα από τη συμμετοχή στα επικίνδυνα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, για να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου. (...)
Το σύνθημα που επιβεβαιώθηκε στις περσινές καταστροφές, «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, βαδίζοντας στον δρόμο της ανατροπής», φωτίζει τον δρόμο μας.
Σας καλούμε να βαδίσουμε μαζί στον ίδιο δρόμο, να δώσουμε τη μάχη για τη ζωή που μας αξίζει!