Ted Galen Carpenter - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Κίνα αντιδρά σε μια επίδειξη αλληλεγγύης των ΗΠΑ
Το Πεκίνο υιοθέτησε αμέσως αντίμετρα ως απάντηση σε αυτό το επεισόδιο, ακυρώνοντας ή αναβάλλοντας συναντήσεις και άλλες διμερείς πρωτοβουλίες συνεργασίας για θέματα ασφάλειας και κλίματος. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η ΛΔΚ διεξήγαγε μια μεγάλη στρατιωτική άσκηση από αέρα και θάλασσα «πραγματικών πυρών» που περικύκλωσε το νησιωτικό έθνος. Όχι μόνο αυττή η άσκηση ήταν μεγαλύτερη από τις προηγούμενες, αλλά έγινε και πολύ πιο κοντά στις ακτές της Ταϊβάν. Κατά τη διάρκεια αυτών των ελιγμών, οι δυνάμεις της ΛΔΚ εκτόξευσαν πυραύλους σε ύδατα κοντά στην Ταϊβάν, και σε τουλάχιστον μία περίπτωση, απευθείας πάνω από το νησί . Περίπου 68 πολεμικά αεροσκάφη και 13 πολεμικά πλοία διέσχισαν την άτυπη «μέση γραμμή» στα στενά της Ταϊβάν που βοηθά στην αποτροπή επεισοδίων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένοπλη σύγκρουση. Αξιωματούχοι της ΛΔΚ υποστήριξαν πως η στρατιωτική άσκηση επιβεβαιώνει ότι οι δυνάμεις της ΛΔΚ θα μπορούσαν ουσιαστικά να αποκλείσουν την Ταϊβάν εάν συνεχιστούν οι προκλήσεις των ΗΠΑ και της Ταϊβάν.
Αν και η απάντηση της ΛΔΚ σηματοδοτεί μια ουσιαστική, ανησυχητική κλιμάκωση, τόσο στο θυμό του Πεκίνου όσο και στην αποφασιστικότητά του να αναλάβει ουσιαστική δράση, τα μέτρα εξακολουθούν να αποτελούν κάτι περισσότερο από φανταχτερές επιδείξεις και στάσεις. Ωστόσο, εάν οι Κινέζοι ηγέτες δε δουν άμεσα στοιχεία μεγαλύτερης προσοχής από την πλευρά της Ουάσιγκτον και της Ταϊπέι, το κίνητρο θα αυξηθεί για να υιοθετήσουν πιο δραστικές επιλογές. Το πιο δελεαστικό από όλα θα ήταν η κατάληψη των υπεράκτιων νησιών Kinmen (Quemoy) και Matsu.
Τολμηρές και παράτολμες ενέργειες
Αυτή η κίνηση θα μεταδώσει –με αναμφισβήτητο τρόπο– τη σοβαρότητα και την αποφασιστικότητα του Πεκίνου να εμποδίσει την υποστήριξη της Ουάσιγκτον στις ολοένα και πιο τολμηρές προσπάθειες της Ταϊβάν να επιτύχει πλήρη ανεξαρτησία. Ο κίνδυνος με αυτόν τον τρόπο δε θα ήταν ασήμαντος, αλλά ούτε και υπερβολικός. Επιπλέον, η πιθανή ανταμοιβή θα μπορούσε να είναι αρκετά εντυπωσιακή.
Υπήρξαν δύο μεγάλες κρίσεις κατά τη δεκαετία του 1950 στα στενά της Ταϊβάν, όπου οι ηγέτες των ΗΠΑ φοβήθηκαν ότι η ΛΔΚ θα έκανε μια κίνηση για να καταλάβει τα νησιά. Ωστόσο, το χάσμα μεταξύ των στρατιωτικών δυνατοτήτων των ΗΠΑ και της ΛΔΚ ήταν τόσο τεράστιο, που η Κίνα δεν ήταν διατεθειμένη να αναλάβει τον κίνδυνο μιας καταστροφικής απάντησης των ΗΠΑ. Η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική σήμερα. Δεδομένης της σημασίας της Κίνας στην παγκόσμια οικονομία - συμπεριλαμβανομένου του κρίσιμου ρόλου της σε σχέση με πολλές βασικές αλυσίδες εφοδιασμού - η Ουάσιγκτον θα διστάζει να καταφύγει σε στρατιωτική δύναμη εναντίον αυτής της χώρας. Μια παρέμβαση απλώς ως απάντηση στην κατάληψη δύο μικροσκοπικών νησίδων θα ήταν ιδιαίτερα απίθανη, εκτός εάν τα στοιχεία έδειχναν έντονα πως ένα τέτοιο επεισόδιο ήταν απλώς το προοίμιο μιας επικείμενης επίθεσης στην ίδια την Ταϊβάν.
Η Κίνα και οι ΗΠΑ έχουν ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις
Η διμερής στρατιωτική ισορροπία έχει μετατοπιστεί τουλάχιστον όσο και η οικονομική ισορροπία από τη δεκαετία του 1950—ή ακόμα και από την τελευταία κρίση στα στενά της Ταϊβάν στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Το Πεκίνο έχει τώρα μια εξελιγμένη, πρώτης τάξεως στρατιωτική δύναμη στη διάθεσή του. Οι δυνατότητες της ΛΔΚ στον ναυτικό και στον πόλεμου του κυβερνοχώρου είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακές. Όπως έχει δείξει μια σειρά από προσομοιώσεις πολεμικών παιχνιδιών που διεξήχθησαν από το Πεντάγωνο και άλλες οντότητες τα τελευταία χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί κάλλιστα να χάσουν έναν αεροπορικό και ναυτικό πόλεμο εναντίον της Κίνας στον Δυτικό Ειρηνικό.
Επειδή οι νήσοι Kinmen και Matsu απέχουν μόλις 2 μίλια από τις ακτές της Κίνας, θα ήταν σχεδόν αδύνατο για την Ταϊβάν ή τις Ηνωμένες Πολιτείες να αποτρέψουν μια αρχική κατάληψη. Στη συνέχεια, το βάρος θα πέσει στις Ηνωμένες Πολιτείες να αποφασίσουν εάν θα κλιμακώσουν την κρίση επιτιθέμενες στη συνέχεια στις δυνάμεις της ΛΔΚ, παρά τις ελάχιστες ελπίδες να εκτοπίσουν τις δυνάμεις κατοχής. Είναι πολύ απίθανο η Ουάσιγκτον να αποδεχτεί τους κινδύνους και τις τεράστιες πιθανές αρνητικές επιπτώσεις της μετατροπής μιας περιορισμένης κρίσης σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη στρατιωτική αναμέτρηση με το Πεκίνο. Οι ηγέτες της ΛΔΚ πιθανότατα καταλαβαίνουν αυτήν την πραγματικότητα.
Όπως έχω γράψει αλλού , ο στρατιωτικός εξαναγκασμός της ΛΔΚ εναντίον της Ταϊβάν είναι πολύ πιθανό να λάβει τη μορφή προσπαθειών για την κατάκτηση μικρών νησιών που διεκδικούνται από την Ταϊβάν στα στενά της Ταϊβάν ή στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Οι Κινέζοι ηγέτες κατανοούν ότι μια επίθεση στην ίδια την Ταϊβάν θα οδηγούσε πολύ πιθανόν σε πόλεμο με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια επίθεση εναντίον περιφερειακών εδαφικών κτήσεων της Ταϊβάν θα ήταν πολύ λιγότερο επικίνδυνη. Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να κατευθυνθεί σε κάπως πιο ουσιαστικά βραβεία, όπως το Pratas ή το Taiping, αντί ή επιπρόσθετα σε μια κατάληψη των Kinmen και Matsu. Ωστόσο, η εστίαση μόνο στους τελευταίους στόχους φαίνεται πιο πιθανή υπό τις τρέχουσες συνθήκες.
Εάν το Πεκίνο υιοθετήσει αυτή την πορεία, οι αδέξιες πολιτικές της Ουάσιγκτον θα άξιζαν μεγάλο μέρος της ευθύνης. Η επίσκεψη της Πελόζι και οι συναντήσεις υψηλού προφίλ με τους ηγέτες της Ταϊβάν αποτέλεσαν την τελευταία σε μια σειρά περιττών και αλόγιστων ενεργειών των ΗΠΑ. Το Πεκίνο μπορεί σύντομα να δείξει στην Ουάσιγκτον ότι δε θα ανεχθεί πλέον τέτοιες προκλήσεις.
* Ted Galen Carpenter, ανώτερος συνεργάτης σε μελέτες άμυνας και εξωτερικής πολιτικής στο Ινστιτούτο Cato