 |
| Photo: TASS |
Από: dw.com - Ειρήνη Αναστασοπούλου
Και αναφέρει πολλά παραδείγματα, όπως η πρόσφατη συμφωνία προθέσεων του Σότσι μεταξύ Ερντογάν και Πούτιν, το περιεχόμενο της οποίας δεν έγινε γνωστό ούτε πρόκειται να γίνει, αλλά που επιτρέπει στις δύο χώρες να επεκτείνουν τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις τους. Ή στον τομέα του τουρισμού, όπου Ρώσοι τουρίστες μπορούν να πετούν με τις τουρκικές αερογραμμές και να πληρώνουν με την πιστωτική τους κάρτα, κάτι που δεν μπορούν στις χώρες που έχουν επιβάλει κυρώσεις.
"Κατόπιν αυτών η αμερικανική κυβέρνηση σε επιστολή της έδωσε στην Τουρκία να καταλάβει ότι θα μπορούσε να επιβάλει δευτερεύουσες κυρώσεις σε τουρκικές τράπεζες και εταιρείες λόγω των δεσμών της με τη Ρωσία" αναφέρει ο Γερμανός αρθρογράφος. "Επίσης οι τουρκικές τράπεζες θα πρέπει να αποφασίσουν, εάν θα κάνουν συναλλαγές με ρωσικά ή αμερικανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Το ίδιο και οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να ρωτήσουν τις τουρκικές αεροπορικές εταιρείες, εάν προτιμούν τη δυτική ή τη ρωσική αγορά".
Αλλά γιατί τηρεί αυτήν την πολιτική ο Τούρκος πρόεδρος; "Από ανάγκη" εκτιμά ο Ράινερ Χέρμαν. "Ο πιο σημαντικός λόγος για την οπορτουνιστική του συμπεριφορά είναι ότι η χώρα χρειάζεται επειγόντως το κεφάλαιο που ρέει από τη Ρωσία και αναζητά ένα ασφαλές καταφύγιο λόγω της οικονομικής κρίσης που ο ίδιος προκάλεσε. Δισεκατομμύρια ρωσικά δολάρια είναι επενδυμένα σε ακίνητα στην Κωνσταντινούπολη και την Αττάλεια ... Σε αντάλλαγμα, τουρκικές επιχειρηματικές αντιπροσωπείες αναζητούν στη Ρωσία τα κενά που αφήνουν οι δυτικές εταιρείες μετά την αποχώρησή τους. Ακόμα κι αν τα προϊόντα τους δεν περιλαμβάνονται στη λίστα κυρώσεων, βοηθούν τη ρωσική οικονομία. Κι αυτό ισχύει και για τα εμπορεύματα που εισάγονται νόμιμα από την ΕΕ στην Τουρκία, όπου αλλάζουν χέρια για να μεταφερθούν στη Ρωσία μέσω της Μαύρης Θάλασσας ή με φορτηγά μέσω Γεωργίας. Επιπλέον, χάρη στις ευνοϊκές συνθήκες, η Τουρκία αγοράζει διπλάσιο ρωσικό πετρέλαιο από πριν".