Από: capital.gr - Της Jemma Green / Forbes
Η αρετή προβάλλεται ως κάτι που αξίζει, ως κάτι που θα σας περάσει από τις πύλες του παραδείσου, αλλά τα χρήματα από μόνα τους δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα.
Το πότε θα ήταν η Ημέρα της Κρίσεως δεν ξεκαθαρίστηκε ποτέ, αλλά όποιος παρακολουθούσε το παγκόσμιο οικονομικό κραχ του 2008 θα πρέπει να είχε σκεφτεί ότι μπορεί να ήταν εκείνη τη μέρα. Συνειδητοποιώντας κάποιος ότι τα χρήματα που κέρδισε στη ζωή του με κόπο μπορούσαν να εξατμιστούν σε ένα bank run, ένιωθε σα να πλησιάζει καταπάνω του ένας νομισματικός Αρμαγεδδώνας.
Αν γύρω στο 2008 είχατε ρωτήσει τη μεγαλύτερη τράπεζα στο Ηνωμένο Βασίλειο (όπως έκανα εγώ), εάν οι επιχειρηματικοί λογαριασμοί στην τράπεζα τους ήταν εξασφαλισμένοι σε κάποιο βαθμό σε περίπτωση "τραπεζικού πανικού", απλά δεν θα σας απαντούσαν.
Σαν άλλοι μυστικιστές ιερείς, απαντούσαν με ασάφεια, αλλά και μια αίσθηση αισιόδοξης υπεκφυγής. "Θα ήταν εξαιρετικά απίθανο να συμβεί ένα bank run σε μια τόσο καλά χρηματοδοτούμενη τράπεζα", ήταν η απάντηση. Δεν ήθελαν να σας αφήσουν με ένα έγγραφο που αποτελούσε νομικά δεσμευτική υπόσχεση, αλλά ούτε και να σας τρομάξουν.
Πίσω από το κραχ του 2008 βρισκόταν μια πειστική, αλλά εσφαλμένη σκέψη. Αν διασπείρεις τον κίνδυνο αρκετά αποτελεσματικά, μπορείς να δημιουργήσεις μια εξασφαλισμένη δανειακή υποχρέωση, (βασικά ένα σωρό επικίνδυνες επενδύσεις που γίνονται λιγότερο επικίνδυνες.) Αυτό ίσχυε και ισχύει, αλλά μόνο στην περίπτωση ενός μεγάλου οικονομικού περιβάλλοντος. Δεδομένου ότι όλες οι αγορές στον κόσμο αντιπροσωπεύουν ένα πεπερασμένο σύστημα, καθώς η διασπορά του κινδύνου συνεχίζει να επεκτείνεται, ο κίνδυνος αυτός αρχίζει να στρέφεται κυκλικά. Παρά την εξάπλωση του κινδύνου, ο κίνδυνος αυτός δεν "αραιώνει".
Ως εκ τούτου η κανονική κατανομή ή η καμπύλη καμπάνας, η οποία λέει ότι "οι μαύροι κύκνοι" είναι εξαιρετικά σπάνιοι, δεν ισχύει πλέον. Αντί για μια καμπύλη με λεπτή ουρά (όπως είναι συνήθως η κανονική καμπύλη), έχετε μια παχιά ουρά που αντικατοπτρίζει τον πραγματικό κίνδυνο και την αναπόφευκτη φύση του 2008. Στη μαθηματική ορολογία, τα γεγονότα που υπολογίζονταν ως στατιστικά ανεξάρτητα είχαν χάσει την ανεξαρτησία τους και ήταν πλέον σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένα.
Σκεπτόμενοι τα γεγονότα 14 χρόνια μετά, ένα παρόμοιο πρόβλημα έχει αρχίσει να εμφανίζεται. Το Terra Luna είχε σχεδιαστεί ως αλγοριθμικό stablecoin, αλλά αντί να βασίζεται πραγματικά σε έναν συγκεκριμένο αριθμό δολαρίων, υπήρχε ένα αλγοριθμικό στοιχείο στη δημιουργία του.
Υπήρχαν αρκετές λευκές βίβλοι το 2021 που πρότειναν παρόμοιους μηχανισμούς, αλλά όλες παρουσίαζαν μια εμφανή αδυναμία.
Δεδομένης της κυκλικής σχέσης εισροών-εκροών, η σταθερότητα του συστήματος ήταν μάλλον ψευδαίσθηση. Όπως και το 2008, αυτή η κυκλικότητα ήταν εμφανής στους λίγους που έδιναν προσοχή, αλλά αποτέλεσε σοκ για τους περισσότερους, που δεν έδιναν.
Καθώς το κραχ εκτυλισσόταν, πουλήθηκαν Bitcoin από τα αποθεματικά της Luna για να στηριχθεί το stablecoin. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την διοχέτευση μεγάλου όγκου Bitcoin στην αγορά, καθώς και την αποτυχία να στηριχθεί η Terra Luna. Όταν η Terra Luna ξέμεινε από Bitcoin για να πουλήσει, ο Do Kwong, ο αμφιλεγόμενος εγκέφαλος πίσω από το stablecoin, δεν ήταν πλέον σε θέση να κρύψει τον πανικό του.
Η πληθώρα των Bitcoin πυροδότησε μια bear market στα κρυπτονομίσματα. Το 70% της αξίας του Bitcoin εξαφανίστηκε και το Terra Luna ήταν σχεδόν άχρηστο. Η μόλυνση είχε εξαπλωθεί.
Τι μπορούμε λοιπόν να μάθουμε από τα γεγονότα στα μέσα Μαΐου;
Υπάρχουν οι σκεπτικιστές των κρυπτονομισμάτων που λένε ότι μια τέτοια Ημέρα της Κρίσεως θα συνέβαινε, αλλά όχι επειδή είχαν διαβάσει τη Λευκή Βίβλο και έβλεπαν τους κύκλους που γράφει η Ιστορία.
Γι' αυτούς το κραχ αποδεικνύει κάτι πιο αταβιστικό: το κρυπτονόμισμα ξεκίνησε με μηδενική αξία και επομένως πρέπει να επιστρέψει κάποια στιγμή στάδιο στις πραγματικές του ρίζες που είναι το να μην αξίζει τίποτα. Αυτοί οι σκεπτικιστές επισημαίνουν την εγγενή έλλειψη αξίας ενός token, αλλά συχνά αποτυγχάνουν να κατανοήσουν τη δυναμική της αγοράς που δημιουργεί αξία και ότι το ίδιο μπορεί να ισχύει για οποιοδήποτε νόμισμα.
Άλλωστε, ο Νίξον αρχικά κατήργησε προσωρινά -και στη συνέχεια μόνιμα- τη σύνδεση με τον χρυσό που στήριζε το αμερικανικό δολάριο και το δολάριο επέζησε. Πέρα από έναν μικρό πληθωρισμό, δεν θα καταλάβαινες ότι δεν υπήρχε πλέον σύνδεση.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα στην οικονομική Ιστορία, το αλάτι θεωρούταν το τέλειο εμπορεύσιμο σύμβολο αξίας. Ενώ υπήρχε στη θάλασσα, δεν υπήρχε καμία ελεγκτική αρχή πίσω από αυτό.
Ίσως το βασικότερο που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι στη βιβλική αντίληψη για την Ημέρα της Κρίσεως, ο χρόνος σταματά εντελώς και δεν υπάρχει πλέον ζωή. Αλλά η ανθρώπινη ζωή και οι αγορές συναλλάγματος δεν είναι φτιαγμένες από το ίδιο υλικό. Τα πράγματα καταρρέουν και επανεκκινούν.
Η αγορά συνεχίζει, αν και με χαμηλότερη βάση και μια επώδυνη διόρθωση στο παρελθόν, αλλά η αγορά ζει για να πολεμήσει για την επόμενη ημέρα. Τα κρυπτονομίσματα, παρά την πρόσφατη κατρακύλα, θα συνεχίσουν. Από την άλλη, το stablecoin Terra Luna και ο κυκλικός αλγόριθμος θα είναι αιώνια καταδικασμένα.