Από: Το Ποντίκι - Δημήτρης Μηλάκας
Τις ακριβείς συντεταγμένες των θαλάσσιων περιοχών όπου θα κατευθυνθεί το γεωτρύπανο «Αμπντουλχαμίντ Χαν» θα ανακοινώσει ο ίδιος ο Πρόεδρος Ερντογάν την ημέρα του απόπλου του, στις 9 Αυγούστου.
Διπλωματική οχύρωση αναζητεί η Αθήνα
Όλες αυτές τις ημέρες που έρχονται, μέχρι τις ανακοινώσεις του Ερντογάν, η ελληνική κυβέρνηση θα εντείνει την προσπάθεια να εξασφαλίσει μια διπλωματική οχύρωση, η οποία (όπως ελπίζει) θα λειτουργήσει αποτρεπτικά ή θα περιορίσει τις τουρκικές κινήσεις στην ανατολική Μεσόγειο.
Η περιοδεία της Γερμανίδας υπουργού Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ σε Αθήνα και Άγκυρα και η συνάντηση του δικού μας υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια με τη Γαλλίδα ομόλογό του Κατρίν Κολονά εμφανίζονται από την ελληνική κυβέρνηση ως «διπλωματικές κινήσεις» τις οποίες θα πρέπει η Τουρκία να λάβει υπόψη πριν επιχειρήσει ευθεία αμφισβήτηση ελληνικής κυριαρχίας.
Οι αυτονόητες τοποθετήσεις περί του αδιαμφισβήτητου των ελληνικών συνόρων μαζί με ανάλογες δηλώσεις του εκπροσώπου του αμερικανικού ΥΠΕΞ εκλαμβάνονται από την ελληνική κυβέρνηση ως ισχυρό αποτρεπτικό μήνυμα το οποίο οι μεγάλοι σύμμαχοι και εταίροι της Ελλάδας στέλνουν στην Τουρκία.
Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθεί να επικρατεί ανησυχία στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, διότι, όπως σημειώνουν έμπειροι διπλωμάτες, είναι εξαιρετικά ενοχλητικό να παρακολουθείς τις κινήσεις του αντιπάλου σου χωρίς να έχεις περιθώριο να τις επηρεάσεις.
Με απλούστερα λόγια, στο ελληνικό ΥΠΕΞ αναγνωρίζουν ότι η πρωτοβουλία σε αυτόν τον γύρο του ελληνοτουρκικού «παιχνιδιού» βρίσκεται στα χέρια του Ερντογάν, καθώς αυτός θα αποφασίσει τελικά σε ποιον βαθμό έντασης θα «χορέψουν» οι ελληνοτουρκικές σχέσεις τον Αύγουστο.
Σενάρια και ερωτήματα
Αναμένοντας τις αποφάσεις του Ερντογάν για την πορεία του γεωτρύπανου και τις περιοχές όπου θα πραγματοποιήσει δοκιμαστικές γεωτρήσεις, στο υπουργείο Εξωτερικών και κυρίως στο υπουργείο Άμυνας μελετούν σενάρια, τα οποία ωστόσο προκαλούν ερωτήσεις που είναι δύσκολο να απαντηθούν:
● Ποια θα είναι η ελληνική διπλωματική – στρατιωτική απάντηση αν το τουρκικό γεωτρύπανο αρχίσει εργασίες στην ανακηρυγμένη κυπριακή ΑΟΖ;
● Ποια θα είναι η ελληνική απάντηση αν το τουρκικό γεωτρύπανο επιχειρήσει να «τρυπήσει» στη θαλάσσια περιοχή που ορίζεται από το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο;
● Ποια θα είναι τέλος αν ο Ερντογάν αποφασίσει να επιχειρήσει την ακραία πρόκληση και στείλει το γεωτρύπανο σε δυνάμει ελληνική ΑΟΖ, κάπου μεταξύ Ρόδου – και Καστελλόριζου;
Απαντήσεις στα ίδια ερωτήματα αναζητούνται και από τους εμφανιζόμενους εσχάτως υποστηρικτές των ελληνικών δικαίων Γερμανούς, Γάλλους και κυρίως Αμερικανούς «φίλους», εταίρους και συμμάχους. Κι αυτό επειδή, όπως πάμπολλες φορές έχει διαπιστωθεί, οι διπλωματικές διατυπώσεις υποστήριξης πολύ απέχουν από τις πράξεις όταν και αν έρθει η ώρα να εκδηλωθούν…
Παιχνίδι νεύρων
Το προηγούμενο διάστημα το τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο βγήκε από το λιμάνι και ξεκίνησε δοκιμαστικούς πλόες κοντά στις νότιες τουρκικές ακτές απέναντι από την Κύπρο. Παράλληλα με αυτές τις δοκιμές Τούρκοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, όπως ο υπουργός εξωτερικών Χουλουσί Ακάρ και ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου Ιμπραήμ Καλίν, με δηλώσεις τους δοκίμασαν τα νεύρα και τα αντανακλαστικά της ελληνικής κυβέρνησης.
Στις τελευταίες τοποθετήσεις τους οι εν λόγω υψηλόβαθμοι Τούρκοι αξιωματούχοι συνόψισαν τις πάγιες τουρκικές θέσεις, σε γενικές γραμμές, ως εξής:
● Η Τουρκία δεν θα ρωτήσει κανέναν αν θα κάνει ή δεν θα κάνει γεωτρήσεις μέσα σε περιοχές που η ίδια θεωρεί πως βρίσκονται στην επικράτειά της.
● Το γεωτρύπανο μπορεί να κατευθυνθεί για εργασίες όπου έπλευσε και ερεύνησε το καλοκαίρι του 2020 το «Ορούτς Ρέις», δηλαδή σε όλη την περιοχή μεταξύ Καστελλόριζου – Ρόδου – Κρήτης, με εκκίνηση 6,5 μίλια από τις ακτές των εν λόγω νησιών που σύμφωνα με την τουρκική αντίληψη δεν έχουν κανένα δικαίωμα σε θαλάσσιες περιοχές που εκτείνονται πέρα από 6 μίλια από τις ακτές τους.
● Η Ελλάδα παραβιάζει τη Συνθήκη της Λωζάννης έχοντας στρατιωτικοποιήσει τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα.
Μια ακόμη επισήμανση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η τουρκική πολιτική ηγεσία βλέπει τις εξελίξεις και προετοιμάζει ανάλογα την τουρκική κοινή γνώμη αποτυπώνεται στις διατυπώσεις των πολιτικών / ακαδημαϊκών / δημοσιογραφικών της «κύκλων», οι οποίοι συντονισμένα υπογραμμίζουν την έντονη αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Ελλάδα. Σύμφωνα με αυτήν την τουρκική αντίληψη, οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως βάση η οποία στρέφεται ευθέως κατά της Τουρκίας και των συμφερόντων της.
Αυτές οι δημόσια διατυπωμένες απόψεις, με μια άλλη ανάγνωση, περιγράφουν το παζάρι της Άγκυρας με τους κυρίαρχους στην περιοχή Αμερικανούς.
Με απλούστερα λόγια ο «διάλογος» μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον, προκειμένου η Τουρκία να παραμείνει σε ευρωατλαντική τροχιά, εμπεριέχει τις τουρκικές απαιτήσεις εις βάρος της Ελλάδας και υποκρύπτει την απειλή του Ερντογάν προς τον Μπάιντεν: Αν αγνοηθούν τα τουρκικά συμφέροντα, η Τουρκία έχει τη δυνατότητα να «τινάξει» στον αέρα τη ΝΑΤΟϊκή συνοχή μέσω των ελληνοτουρκικών…
Απ’ αυτό ακριβώς το αμερικανοτουρκικό «παιχνίδι» και την εξέλιξή του στο διπλωματικό παρασκήνιο θα εξαρτηθεί τελικά και ο βαθμός της έντασης στα ελληνοτουρκικά που θα δώσει ο Ερντογάν ανακοινώνοντας την πορεία του πλωτού γεωτρύπανου που θα αρχίσει να κόβει βόλτες από τις 9 Αυγούστου…