 |
| postcardtrip / pixabay |
Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι ΗΠΑ εισάγουν επί του παρόντος πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια το μήνα σε ρωσικό ξύλο, μέταλλα, τρόφιμα και άλλα αγαθά. Περισσότερα από 3.600 πλοία από τη Ρωσία έχουν φτάσει σε αμερικανικά λιμάνια από τις 24 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που επικαλείται το Associated Press. Ενώ αυτό είναι σχεδόν 50% λιγότερο σε αποστολές την ίδια περίοδο σε σύγκριση με πέρυσι, εξακολουθεί να ανέρχεται σε πάνω από 6 δισεκατομμύρια δολάρια σε εισαγωγές. Η τεράστια ποσότητα αγαθών και εμπορευμάτων από τη Ρωσία που εισέρχονται στις ΗΠΑ υποδηλώνει ότι η ταραγμένη κυβέρνηση Μπάιντεν εμπλέκεται άμεσα στην αποτυχία να «απομονώσει» τη ρωσική οικονομία, όπως υποσχέθηκε ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ στα τέλη Φεβρουαρίου. Λόγω των λεγόμενων περιόδων «wind down» που επιτρέπουν στις εταιρείες να ολοκληρώσουν προηγούμενες συμφωνίες, πολλά από τα προϊόντα και τα εμπορεύματα συνεχίζουν να εισάγονται στις ΗΠΑ πολύ μετά την επιβολή κυρώσεων από την κυβέρνηση Μπάιντεν σε αυτά τα αγαθά, συμπεριλαμβανομένου του ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Ωστόσο, υπάρχουν εξαιρέσεις και σε αυτό. Η εισαγωγή άλλων κρίσιμων ρωσικών εμπορευμάτων, όπως τα λιπάσματα, έγινε κατόπιν αιτήματος της ίδιας της κυβέρνησης Μπάιντεν, η οποία προέτρεψε τις αμερικανικές εταιρείες να καλύψουν τις ελλείψεις. Αν και οι ΗΠΑ διέταξαν την κατάσχεση πολυτελών γιοτ που ανήκαν σε πλούσιους Ρώσους με υποτιθέμενους «δεσμούς με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν», το AP διαπίστωσε ότι πολλές εταιρείες από τις ΗΠΑ και την ΕΕ εξακολουθούν να εισάγουν εκατομμύρια δολάρια σε μέταλλο από μια ρωσική εταιρεία που κατασκευάζει ανταλλακτικά για μαχητικά αεροσκάφη των VKS (Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις), υπογραμμίζοντας μια ακόμη υποκριτική ασυμφωνία στην εκστρατεία κυρώσεων της Δύσης. Κι όμως, η Ουάσιγκτον προσπαθεί να ασκήσει διπλωματική πίεση σε άλλους να σταματήσουν να συνεργάζονται με τη Μόσχα. Ενώ πολλοί έχουν ακολουθήσει την επιταγή των ΗΠΑ, άλλοι όχι μόνο διατηρούν τους οικονομικούς δεσμούς τους με τη Ρωσία, αλλά τους επεκτείνουν. Για παράδειγμα, η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952, διπλασίασε τις εισαγωγές πετρελαίου από τη Ρωσία φέτος.
Αυτή η υποκριτική προσέγγιση έχει κάνει πολλές άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων παγκόσμιων δυνάμεων, όπως η Ινδία, απογοητευμένες, καθώς επικρίνονται για τους δεσμούς τους με τη Ρωσία, ενώ οι ΗΠΑ επιλέγουν ποιους δεσμούς με τη Μόσχα μπορούν να διατηρήσουν για να αποτρέψουν αναταραχές στην οικονομία τους. Αυτό έχει σχεδόν ακυρώσει τις προσπάθειες των ΗΠΑ να ενισχύσουν τους δεσμούς με την Ινδία και να βάλουν το Νέο Δελχί στο μοχλό τους, παρά το γεγονός ότι τα αμερικανικά στρατεύματα συμμετέχουν επί του παρόντος σε στρατιωτικές ασκήσεις με τους Ινδούς ομολόγους τους. Και όμως, όπως και η Τουρκία, το Νέο Δελχί έχει αυξήσει σημαντικά τις εισαγωγές ενέργειας από τη Ρωσία, παρά την πίεση των ΗΠΑ να μην το κάνει. Επιπλέον, η ινδική ρουπία έχει γίνει σημαντικό νόμισμα για το εμπόριο διαμαντιών, επιτρέποντας στους αγοραστές να παρακάμψουν τις αντιρωσικές κυρώσεις, ωθώντας την Ινδία ακόμη πιο κοντά στη Μόσχα από αυτή την άποψη.
Αν και η αποτυχημένη οικονομική πολιορκία της Ρωσίας είχε επίσης σκοπό να μειώσει τη σχεδόν απαράμιλλη στρατιωτική ισχύ του ευρασιατικού γίγαντα (με την οποία μόνο οι ΗΠΑ μπορούν να συγκριθούν), μέχρι στιγμής ήταν εντελώς ασήμαντη. Ακόμη χειρότερα, είχε ακόμη και αντίθετα αποτελέσματα, καθώς η Ρωσία επεκτείνει και ενισχύει τώρα τον στρατό της, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης της παραγωγής όπλων όπως το Su-57, το οποίο έχει δείξει την αξία του στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση κατά της χούντας του Κίεβου. Αυτή η ανθεκτικότητα δεν περιορίζεται στο ρωσικό στρατό. Με τις ρωσικές εξαγωγές ενέργειας να ξεπερνούν κατά πολύ τα περυσινά επίπεδα τους τελευταίους μήνες και το ρωσικό ρούβλι να σημειώνει ράλι έναντι του δολαρίου ΗΠΑ, η οικονομία του ευρασιατικού γίγαντα είναι επίσης πολύ καλύτερη από αυτές των μελών της ΕΕ.
Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει, τι θα κάνουν η ΕΕ και οι άλλοι υποτελείς των ΗΠΑ όταν έρθει ο χειμώνας; Θα στείλει η Ουάσιγκτον τρόφιμα, πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άλλα βασικά προϊόντα; Πώς θα βοηθήσει στο να ζεστάνει τα σπίτια, να ταΐσει εκατοντάδες εκατομμύρια πεινασμένους (και θυμωμένους) πολίτες και να τροφοδοτήσει ολόκληρες οικονομίες και χώρες; Πώς θα εξηγήσουν η ΕΕ και άλλες κυβερνήσεις στους ψηφοφόρους τους πως όλα αυτά «αξίζουν» για να μπορέσει η «νεαρή, ζωντανή δημοκρατία στο Κίεβο» να επιβιώσει από την «απρόκλητη βάναυση ρωσική εισβολή»;
Και πώς θα είναι η Ευρώπη το 2023 αφού περάσει από μια πλήρη πολιτική αποκάλυψη; Ό,τι κι αν συμβεί στην Ευρώπη και σε άλλους υποτελείς των ΗΠΑ, ένα πράγμα είναι βέβαιο – η Αμερική θα συνεχίσει να εισάγει βασικά προϊόντα από τη Ρωσία ενώ πιέζει τους άλλους να μην το κάνουν. Ωστόσο, αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό, καθώς θα είναι μια τέλεια λυδία λίθος της κυριαρχίας για πολλούς σε όλο τον κόσμο και μια εξαιρετική ένδειξη για το ποιος θα λάβει το προνόμιο να ενταχθεί στο νέο πολυπολικό κόσμο των κυρίαρχων εθνών.
