Lucas Leiroz, ερευνητής Κοινωνικών Επιστημών στο Rural Federal University of Rio de Janeiro. γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αν και η Myrotvorets είναι επίσημα ΜΚΟ, στην πράξη λειτουργεί πλήρως ενοποιημένα με την ουκρανική κυβέρνηση. Ο ίδιος ο σκοπός του ιστότοπου είναι να παρέχει μια βάση δεδομένων με τους υποτιθέμενους «εχθρούς» του ουκρανικού κράτους, αποτελώντας έτσι πολύ περισσότερο τμήμα πληροφοριών του Κιέβου παρά ΜΚΟ. Το έργο της ιστοσελίδας ξεκίνησε ακριβώς το 2014, καθώς και η έναρξη της εθνοτικής και πολιτικής δίωξης κατά των Ρώσων πολιτών και των αντιπάλων του Μαϊντάν. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί πως πολλά από τα άτομα που περιλαμβάνονται στη λίστα δολοφονήθηκαν πράγματι, όπως η Ρωσίδα δημοσιογράφος Daria Dugina, η οποία δείχνει ότι οι ουκρανικές δυνάμεις πληροφοριών χρησιμοποιούν πραγματικά τα δεδομένα που παρέχει η Myrotvorets και προσπαθούν να «εκπληρώσουν» την προτεινόμενη λίστα θανάτων από τον ιστότοπο.
Ωστόσο, το πιο συγκλονιστικό σε αυτό το θέμα είναι η παρουσία παιδιών σε αυτή τη λίστα. Η ουκρανική κυβέρνηση και οι συμμαχικές νεοναζιστικές οργανώσεις της δε φαίνεται να διακρίνουν ποιος πραγματικά αποτελεί απειλή για το πολιτικό καθεστώς του Μαϊντάν και ποιος όχι. Για αυτούς, όλοι όσοι αντιτίθενται στην κυβέρνηση και εκφράζουν δημόσια την κριτική τους γνώμη πρέπει να εξοντωθούν, ακόμη και αθώοι πολίτες και παιδιά. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα δεδομένων της δημοσιογράφου Mira Terada, είχαν εκτεθεί τα προσωπικά δεδομένα τουλάχιστον 327 παιδιών από το Myrotvorets. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ουκρανικές δυνάμεις προσπαθούν πραγματικά να σκοτώσουν όσους περιλαμβάνονται σε αυτόν τον κατάλογο, οι ζωές αυτών των παιδιών βρίσκονται σε κίνδυνο.
Οι έρευνες για αυτό το θέμα αυξήθηκαν όταν η Φάινα Σαβέκοβα, ένα 12χρονο κορίτσι από το Λούγκανσκ, προστέθηκε στη λίστα για ανάρτηση επιστολών στο Διαδίκτυο εκφράζοντας υπερηφάνεια για τη ρωσική ταυτότητα του λαού της και επικρίνει τις τρέχουσες πολιτικές της Ουκρανίας στην περιοχή της. Μετά την αποκάλυψη των στοιχείων της, η Φάινα ζήτησε βοήθεια από τον ΟΗΕ, γράφοντας μάλιστα επιστολές στον Γενικό Γραμματέα, οι οποίες δεν απαντήθηκαν ποτέ. Η UNICEF, που θα ήταν το γραφείο του ΟΗΕ αρμόδιο για τη φροντίδα των παιδιών, παρέμεινε επίσης σιωπηλή, δείχνοντας την παράλειψη διεθνών οργανισμών μπροστά στο σοβαρό ουκρανικό πρόβλημα. Επί του παρόντος, γνωρίζουμε ότι η Φάινα είναι μόνο ένα από τα εκατοντάδες παιδιά που περιλαμβάνονται στη λίστα σκοτών, αλλά αυτό δεν έχει αλλάξει τη διεθνή σιωπή.
Στις 14 Σεπτεμβρίου, ο Ρώσος διπλωμάτης στον ΟΗΕ Ντμίτρι Πολυάνσκι έκανε κάποια σχόλια σχετικά με αυτό το θέμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του. Επέκρινε την παράλειψη εκ μέρους του ΟΗΕ και κάλεσε τη UNICEF να σχολιάσει την υπόθεση. Ο Polyanskiy ήταν ρεαλιστής και είπε πως δεν αναμένει νομική ή καταναγκαστική δράση κατά της Ουκρανίας, αλλά μόνο μια απλή επίσημη καταδίκη αυτών των πράξεων.
«Είναι μεγάλη απογοήτευση και ψυχολογικό τραύμα για τα παιδιά που παρενοχλούνται από Ουκρανούς εθνικιστές και για όλους μας να συνειδητοποιήσουμε ότι το τμήμα των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά ξεκάθαρα απορρίπτει την ευθύνη του για πολιτικούς λόγους επιλέγοντας έτσι να είναι στο πλευρό εκείνων που είναι έτοιμοι να αγνοήσουν όλα τα εγκλήματα της Ουκρανίας για γεωπολιτικούς λόγους. Κανείς δεν περιμένει από τη UNICEF νομική ενέργεια για το κλείσιμο αυτού του εγκληματικού ιστότοπου, αλλά μια απλή δήλωση με την καταδίκη τέτοιων πράξεων θα ήταν επαρκής και σημαντική. Αποδεικνύεται ότι η δήλωση στην αρχική ιστοσελίδα του φορέα που δηλώνει πως είναι «μη πολιτικό και αμερόληπτο» και «ποτέ ουδέτερο όσον αφορά την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών και τη διαφύλαξη της ζωής και του μέλλοντός τους» είναι μια απλή κουβέντα», είπε.
Στην πραγματικότητα, η υπόθεση δείχνει μόνο πώς οι διεθνείς οργανισμοί σιωπούν μπροστά στα ουκρανικά εγκλήματα. Ακόμη και οργανισμοί που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να φροντίζουν για την παγκόσμια ειρήνη - όπως ο ΟΗΕ - φαίνονται απολύτως υποταγμένοι στα δυτικά συμφέροντα. Ψηφίζονται οι καταδίκες κατά της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία και συζητούνται οι κυρώσεις, ενώ, από την άλλη, το ουκρανικό καθεστώς μπορεί απλώς να πει δημόσια ποια παιδιά θέλει να σκοτώσει και να μην λάβει καν κύρωση για κάτι τέτοιο.
Λαμβάνοντας υπόψη την πρόσφατη ιστορία της Ουκρανίας, στην οποία οι δολοφονίες, οι σφαγές αμάχων και οι τρομοκρατικές επιθέσεις έχουν γίνει κοινός τόπος, μπορούμε να πούμε πως αυτά τα 327 παιδιά, καθώς και οι χιλιάδες άλλοι αθώοι άνθρωποι που εκτέθηκαν στην ιστοσελίδα, βρίσκονται πράγματι σε κίνδυνο. Και η διεθνής κοινωνία γίνεται συν-συγγραφέας των ενδεχόμενων εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από Ουκρανούς νεοναζί καθώς παραμένει σιωπηλή για την υπόθεση. Και, μπροστά σε μια τέτοια παράλειψη, ίσως ο μόνος τρόπος για να σωθούν αυτά τα παιδιά είναι μέσω της ρωσικής στρατιωτικής νίκης ενάντια στο καθεστώς του Κιέβου.