 |
| Military_Material / pixabay |
Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αν και οι Ναπολεόντειοι πόλεμοι και ακόμη και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος μπορεί να φαίνονται πολύ μακρινοί για να σκεφτούμε οποιεσδήποτε ομοιότητες με το σύγχρονο πόλεμο του 21ου αιώνα, η αλήθεια είναι πως λίγα έχουν αλλάξει από αυτή την άποψη. Η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία απέδειξε ότι είναι αλήθεια. Ενώ η αεροπορική δύναμη, τα drones, οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς και άλλα σύγχρονα όπλα παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του πεδίου μάχης, η αλήθεια είναι ότι το πυροβολικό εξακολουθεί να κάνει το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς.
Τόσο οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις όσο και τα στρατεύματα του καθεστώτος του Κιέβου έχουν κληρονομήσει τεράστιες ποσότητες πυροβολικού από τον πρώην σοβιετικό στρατό και αμφότεροι το έχουν αναπτύξει μαζικά. Το πυροβολικό διαδραματίζει έναν απαραίτητο ρόλο στον καθορισμό της ισορροπίας δυνάμεων στο έδαφος, με το καθεστώς του Κιέβου να ζητά από την πολιτική Δύση όσο το δυνατόν περισσότερα ρυμουλκούμενα και αυτοκινούμενα πυροβόλα όπλα για να αντιμετωπίσει την κυριαρχία της Ρωσίας.
Το πρόβλημα είναι πως το ΝΑΤΟ και άλλες ευθυγραμμισμένες με τις ΗΠΑ χώρες έχουν δώσει πολύ μεγαλύτερη έμφαση στην αεροπορική ισχύ, ειδικά καθώς η δυτική εμπειρία μάχης τις τελευταίες δύο έως τρεις δεκαετίες δείχνει ότι η αεροπορική δύναμη από μόνη της θα πρέπει να είναι αρκετή για να κερδίσει πολέμους. Αν και αυτό μπορεί να ισχύει για πολλούς αντιπάλους που δεν έχουν τρόπους να αντιμετωπίσουν την αεροπορική κυριαρχία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, τίποτα δε θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια όταν πρόκειται για χώρες όπως η Ρωσία, η οποία είναι παγκόσμιος ηγέτης στην αεράμυνα για πάνω από μισό αιώνα τώρα και διαθέτει επίσης τη δεύτερη πιο ισχυρή αεροπορία στον πλανήτη.
Ερωτηθείσα ενώπιον της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Βουλής στις 12 Μαΐου, η Γραμματέας του Στρατού Christine Wormuth και ο Αρχηγός του Επιτελείου Στρατού, στρατηγός James McConville, κατέληξαν στο συμπέρασμα όταν ρωτήθηκαν "Ποια είναι τα συστήματα που θα σας φέρουν σε θέση να κερδίσετε αυτόν τον αγώνα όπως ο αγώνας που είναι παίζει στην Ουκρανία;» ο στρατηγός McConville δήλωσε ότι αυτά τα συστήματα ήταν βασικές προτεραιότητες για τον εκσυγχρονισμό του Στρατού δημιουργώντας προβλήματα τόσο για τις ίδιες τις ΗΠΑ όσο και για το καθεστώς του Κιέβου, το οποίο δεν μπορεί να ελπίζει να ανταποκριθεί στον όγκο του πυροβολικού του ρωσικού στρατού. Στα μέσα Ιουνίου, ο συνταξιούχος συνταγματάρχης των ΗΠΑ και πρώην γερουσιαστής της Πολιτείας της Βιρτζίνια Richard H. Black δήλωσε :
"Ναι, ο πόλεμος δεν τελείωσε, αλλά έχει χαθεί. Επιτρέψτε μου να σας πω γιατί. Έχει γίνει μονομαχία πυροβολικού: η Ρωσία εκτοξεύει 50.000 οβίδες την ημέρα, 10 φορές περισσότερες από την Ουκρανία. Η Washington Post λέει πως η Ουκρανία είναι σχεδόν εντελώς χωρίς όπλα και δεν είχαν απομείνει ανάλογα από τη σοβιετική εποχή. Στις 10 Ιουνίου, η ίδια Washington Post είπε ότι η Ουκρανία είχε χιλιάδες θύματα, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 200 νεκρών την ημέρα. Τα θύματα διπλασιάστηκαν σε μόλις τρεις εβδομάδες. Με πληθυσμό πολύ μικρότερο από τις ΗΠΑ και η Ουκρανία χάνει 6.000 στρατιώτες κάθε μήνα, 12 φορές περισσότερους από αυτούς που έχασε η Αμερική στο Βιετνάμ. Οι Ουκρανοί πολέμησαν με θάρρος, αλλά κανένα έθνος δεν μπορεί να υποστεί τόσο τεράστιες απώλειες για πολύ. Η Ουκρανία τελείωσε».
Σύμφωνα με το Task & Purpose, το Φεβρουάριο του 2018, ο στρατός των ΗΠΑ ζήτησε από το Κογκρέσο χρήματα για να αγοράσει περίπου 150.000 οβίδες για οβιδοβόλα των 155 χιλιοστών. Αν και αυτό αντιπροσώπευε μια αύξηση κατά 825% στον αριθμό των οβίδων που ήθελε να αποκτήσει ο αμερικανικός στρατός, το ίδιο το γεγονός πως ο ρωσικός στρατός εκτόξευσε τόσες οβίδες σε μόλις τρεις ημέρες αποτελεί απόδειξη της τεράστιας διαφοράς στο δόγμα μεταξύ των δύο στρατιωτικών υπερδυνάμεων.
Από το Φεβρουάριο, οι ΗΠΑ έχουν παράσχει 806.000 οβίδες για οβίδες των 155 χιλιοστών και άλλες 108.000 οβίδες για πυροβόλα των 105 χιλιοστών στο καθεστώς του Κιέβου, σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Αυτό είναι κοντά στο 1 εκατομμύριο οβίδες σε περίπου έξι μήνες, και ο αριθμός δεν περιλαμβάνει καν τους κατευθυνόμενους πύραυλους ακριβείας για το M142 HIMARS που ο αμερικανικός στρατός έχει επίσης παραδώσει στις νεοναζιστικές δυνάμεις της χούντας.
«Η χρήση του πυροβολικού στον πόλεμο ανέκαθεν συνεπαγόταν τεράστιες δαπάνες για πυρομαχικά», είπε στο Task & Purpose ο συνταξιούχος συνταγματάρχης Mark Cancian, από το Κέντρο Διεθνών Μελετών της Ουάσιγκτον DC. «Οι δαπάνες πυροβολικού αυξάνονται σημαντικά όταν σταθεροποιούνται οι γραμμές του μετώπου, όπως συνέβη στην Ουκρανία», πρόσθεσε ο Cancian. "Όταν υπάρχει μεγάλη κίνηση στο πεδίο της μάχης, οι δαπάνες πυροβολικού μειώνονται επειδή οι συστοιχίες εν κινήσει δεν μπορούν να πυροβολήσουν και η μεταφορά πυρομαχικών γίνεται πιο δύσκολη. Η σταθεροποιημένη πρώτη γραμμή και οι επακόλουθες μεγάλες αυξήσεις στις βολές πυροβολικού συχνά οδηγούν σε έλλειψη οβίδων".
«Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες τώρα είναι πως μεγάλο μέρος της βιομηχανικής τους ικανότητας να παράγει βλήματα πυροβολικού εξαφανίστηκε μετά το τέλος του [Πρώτου] Ψυχρού Πολέμου πριν από περισσότερα από 30 χρόνια και οι οβίδες των 155 χιλιοστών έχουν προσδόκιμο ζωής 20 ετών», είπε ο συνταγματάρχης ε.α..
Η Wall Street Journal αποκάλυψε επίσης ότι οι αξιωματούχοι της άμυνας ανησυχούν πως το απόθεμα βλημάτων των 155 χιλιοστών του αμερικανικού στρατού έχει γίνει «άβολα χαμηλό». Αυτό μπορεί σύντομα να γίνει πρόβλημα για το καθεστώς του Κιέβου, καθώς οι δυνάμεις του, αν και έχουν ήδη ξεπεράσει το 10:1, καίγονται με πυρομαχικά πολύ πιο γρήγορα από ό,τι μπορεί να καλύψει η τρέχουσα παραγωγική ικανότητα της Δύσης.
