Από: militaire.gr / Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΝΕΤΗΣ
Οι πολιτικοί της Ευρώπης καταρρέουν… Εάν δούμε τι συμβαίνει στο πολιτικό σύστημα της Ευρώπης, κυριαρχεί η αποσύνθεση.
Στην Βρετανία ο πρωθυπουργός εξωθήθηκε στην έξοδο.
Στην Ιταλία ο Ντράγκι παρατήθηκε και η Ιταλία οδεύει σε εκλογές στις 25 Σεπτεμβρίου όπου τα εθνικιστικά κόμματα θα συγκυβερνήσουν.
Στην Γερμανία οι σοσιαλδημοκράτες καταρρέουν, ενώ στις ΗΠΑ ο Biden και οι Δημοκρατικοί θα υποστούν εκλογική πανωλεθρία στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου 2022.
Στην Ισπανία οι σοσιαλδημοκράτες καταποντίζονται και ενισχύεται ηι δεξιά και η ακροδεξιά.
Οι ακατανόητες πολιτικές τους, η ανικανότητα να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό και το υψηλό ενεργειακό κόστος, έχουν συμβάλλει στην επιθετική φθορά άλλοτε ισχυρών κυβερνήσεων.
Γιατί η Ευρώπη επιτίθεται με κυρώσεις κατά της Ρωσίας;
Γιατί λοιπόν οι Ευρωπαίοι ηγέτες οδηγούνται, στηρίζοντας την Ουκρανία, να επιβάλλουν κυρώσεις κατά της Ρωσίας, που τελικά… πλήττουν την Ευρώπη; Προφανώς οι Ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται ότι αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι ουσιαστικά ένας οιονεί εμφύλιος πόλεμος σε ιστορικά ρωσικά εδάφη, ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά ήταν ένα κολοσσιαίο λάθος και ότι ο Putin δεν έχει ούτε την πρόθεση ούτε την ικανότητα να απειλήσει την Ευρώπη.
Ομοίως, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες, όσο και εάν αξιολογούν κοντόφθαλμα τα γεγονότα, πιστεύουν τις προφάσεις των ΗΠΑ σχετικά με την «υπεράσπιση της φιλελεύθερης διεθνούς τάξης» και την υποστήριξη της «εδαφικής κυριαρχίας» των εθνών-κρατών. Η χώρα που βαρύνεται με τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας τον βομβαρδισμό της Σερβίας για 71 συνεχόμενες ημέρες το 1999,
προκειμένου να διαιρεθεί αυτή η χώρα ώστε οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου να έχουν τη δική τους κυριαρχία, δεν δικαιούται να επικαλείται την ηθική..
Οι γελοίες κυρώσεις
Πράγματι, η συμμετοχή της Ευρώπης στον γελοίο πόλεμο κυρώσεων των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας είναι ακατανόητη. Οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης έχουν περιέλθει σε οξεία ψυχική διαταραχή και έχουν απομακρυνθεί από τον ορθολογισμό.
Ως αποτέλεσμα οι Πράσινοι που είναι θιασώτες της πράσινης ενέργειας, επέτρεψαν την διατήρηση σε λειτουργία 11 εργοστασίων με καύση άνθρακα που είχαν προγραμματιστεί να απενεργοποιηθούν αυτό το φθινόπωρο, ενώ επαναενεργοποήθηκαν 17 εργοστάσια κοινής ωφελείας με άνθρακα και πετρέλαιο που είχαν ήδη κλείσει.
Η δέσμευση της Γερμανίας για σταδιακή κατάργηση των εργοστασίων άνθρακα μέχρι το 2030 έχει καταρρεύσει στην πολιτική επιχειρηματολογία, Η δέσμευση του Ηνωμένου Βασιλείου να σταματήσει να χρησιμοποιεί άνθρακα στους σταθμούς παραγωγής ενέργειας μέχρι το 2024, και η αποφασιστικότητα του G-7 να τερματίσει την «άμεση δημόσια υποστήριξη για τα διεθνή ορυκτά καύσιμα στον ενεργειακό τομέα έως το τέλος του 2022», έχουν επίσης καταρρεύσει. Η Δύση έχει ουσιαστικά εγκαταλείψει την πάλαι ποτέ ξεκάθαρη δέσμευσή της για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, την οποία οι ηγέτες της δεν κουράστηκαν ποτέ να περιγράφουν ως υπαρξιακή απειλή για τον πλανήτη.
Αυτοκαταστροφική εμμονή
Η σωτηρία της Ουκρανίας από τη Ρωσία έχει γίνει πιο σημαντική για τους δυτικούς ηγέτες από το να σωθεί ο πλανήτης από την κλιματική αλλαγή, πιο σημαντική από το να μην καταλήξουν στο σκοτάδι, πιο σημαντική από τη βιωσιμότητα των δυτικών βιομηχανιών και ακόμη πιο σημαντική από την αποφυγή του κινδύνου ολοκληρωτικού πυρηνικού πολέμου μεταξύ Δύσης και Ρωσίας.
Με την πρόθεση να τιμωρήσουν τη Ρωσία, οι Ευρωπαίοι επιβάλλουν εν γνώσει τους, αυστηρές κυρώσεις εις βάρος των πολιτών της.
Η Γερμανία ετοιμάζεται να θέσει τον πληθυσμό της σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, προτρέποντας για εξοικονόμηση ενέργειας.
Οι κυβερνήσεις προτείνουν πιο χαμηλά φώτα στους δρόμους (υποβοηθώντας τους κακοποιούς στο έργο τους), κλείσιμο του φωτισμού ιστορικών κτιρίων και του ζεστού νερού σε γυμναστήρια, μουσεία και κυβερνητικά κτίρια.
Τα συγκροτήματα κατοικιών περιορίζουν τις ώρες που μπορούν οι ένοικοι να κάνουν ζεστό ντους και χαμηλώνουν τους θερμοστάτες σε συγκροτήματα με κεντρική θέρμανση.
Επί πλέον η Βαυαρική Βιομηχανική Ένωση προειδοποίησε: «Μια πλήρης διακοπή των εξαγωγών φυσικού αερίου της Ρωσίας θα κόστιζε στη Γερμανία το 12,7% των οικονομικών επιδόσεων το δεύτερο εξάμηνο του 2022, κοστίζοντας περίπου 200 δισεκατομμύρια δολάρια και επηρεάζοντας 5,6 εκατομμύρια θέσεις εργασίας».
Το καθεστώς της αναστάτωσης και της απόγνωσης κάτω από την οποία τελεί ολόκληρη η Ευρώπη είναι πρωτοφανές. Το ερώτημα που ζητάει απάντηση είναι, ποιό θα είναι το μέγεθος των λαϊκών αντιδράσεων σ’ αυτή την αδιέξοδη πολιτική;
Η Ουάσιγκτον προσώρας είναι η μόνη που έχει οφέλη από τον πόλεμο, η αδυναμία όμως του Μπάιντεν να διαχειριστεί όλο το γεωπολιτικό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στον πλανήτη και περισσότερο αυτό που στενά αφορά τους αμερικανούς, να αντιμετωπίσει την αύξηση του κόστους ζωής, προκαλεί τη δημοσκοπική κατάρευσή του. Είναι πιθανόν ο δύσκολος χειμώνας που έρχεται να επιφέρει περαιτέρω αλλαγές στις πολιτικές ηγεσίες της Ε.Ε. Και ο Πούτιν θα κάθεται στο Κρεμλίνο και θα χαμογελάει με τις κυρώσεις που θα του βάζουν…
Είναι αξιοσημείωτο ότι προτού η Δύση υπερασπιστεί τόσο συντονισμένα το Κίεβο, η Ουκρανία θεωρείτο μια διεφθαρμένη χώρα.
Αυτή η εικόνα μεταμορφώθηκε εν μία νυκτί μόλις εισέβαλε η Ρωσία, καθώς η Ουκρανία έγινε αμέσως αγαπημένο κράτος της Δύσης, τέτοια είναι η δύναμη της αντιρωσικής υστερίας που η Δύση τιμωρεί τους πολίτες της για να αποδυναμώσει την Ρωσία… που τελικά κατάφερε να ισχυροποιηθεί!
Ανέκδοτο η απομόνωση της Ρωσίας
Ένας από τους σκοπούς της Δύσης ήταν η απομόνωση της Ρωσίας, τα γεγονότα όμως αποδεικνύουν μία ακόμη αποτυχία της ανερμάτιστης πολιτικής της Ουάσιγκτον και των δορυφόρων της. Η πρώτη διέλευση ρωσικών προϊόντων προς την Ινδία, μέσω του Διεθνούς Μεταφορικού Διαδρόμου Βορρά-Νότου, διασχίζοντας την Ευρασία, από τη Βομβάη στη Βαλτική μέσω ιρανικών λιμανιών , της Κασπίας Θάλασσας και της Νότιας και Κεντρικής Ρωσίας, είναι πλέον γεγονός. Το σημαντικό είναι ότι η διαδρομή είναι συντομότερη και φθηνότερη από τη διώρυγα του Σουέζ.
Παράλληλα, ο επικεφαλής της ιρανικής Κεντρικής Τράπεζας, επιβεβαίωσε ότι υπογράφηκε μνημόνιο διατραπεζικής συνεργασίας μεταξύ Τεχεράνης και Μόσχας. Πρόκειται για μία βιώσιμη εναλλακτική λύση στο SWIFT και άμεση συνέπεια της αίτησης του Ιράν να γίνει πλήρες μέλος των BRICS, που ανακοινώθηκε στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής στο Πεκίνο.
Οι προσπάθειες των ΗΠΑ να απομονώσουν πολιτικά τη Ρωσία απέτυχαν. Το ψήφισμα του ΟΗΕ που καταδικάζει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία υποστηρίχθηκε από 141 χώρες από τα 193 μέλη. Αλλά αυτό το στατιστικό στοιχείο αντιπροσωπεύει μόνο μια πτυχή της πραγματικότητας: Οι χώρες που δεν το στήριξαν (5 κατά, 35 αποχές και 12 απουσίες) αντιπροσωπεύουν το 59% του παγκόσμιου πληθυσμού. Στη συνέχεια, οι συνεχείς προσπάθειες της κυβέρνησης Μπάιντεν να αποκλεισθεί η Ρωσία από τη συνάντηση της G20 στην Ινδονησία, απέτυχαν .
Ομοίως, παρά την έντονη διπλωματική εργασία, το ΝΑΤΟ απέτυχε να αυξήσει την υποστήριξη προς την Ουκρανία μεταξύ των χωρών του Παγκόσμιου Νότου. Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Ζελένσκι, χρειάστηκε να προσπαθήσει αρκετές φορές για να γίνει δεκτό το αίτημά του να μιλήσει στη σύνοδο της Αφρικανικής Ένωσης στις 20 Ιουνίου, όμως υπήρχαν μόνο 2 αρχηγοί κρατών στην αίθουσα (από τα 55 μέλη της οργάνωσης) για να τον ακούσουν. Πιο πρόσφατα, η MERCOSUR (Οικονομική Ένωση Λατινικής Αμερικής) απλώς αρνήθηκε.
Παρά τις κυρώσεις, η Ρωσία κατάφερε να κερδίζει 350 εκατ δολάρια την ημέρα από τον ενεργειακό κλάδο. Επέβαλλε ως νόμισμα αποτίμησης και νόμισμα πληρωμών για το πετρέλαιο και φυσικό αέριο το ρούβλι αντί του δολαρίου. Πέτυχε επίσης να καθορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού αφού οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας αποδεικνύονται καταστροφική εξέλιξη… για την Δύση και ειδικά την Ευρώπη.
΅Εν κατακλείδι, η αυτοκτονική εμμονή της Δύσης στις κυρώσεις που καταστρέφουν τις οικονομίες της Υφηλίου και προκαλούν επισιτιστική κρίση, με τραγικές συνέπειες για τον παγκόσμιο πληθυσμό, περνά στη σφαίρα του ανεξήγητου! Αποδεικνύει υπερθετικά την ανικανότητα των ηγετών – ηγετίσκων που οδηγούν τους λαούς τους σε οξεία υποβάθμιση του επιπέδου διαβίωσής τους. Και αν οι πολίτες των Δυτικών χωρών πληρώνουν το κόστος των εκλογικών τους επιλογών, είναι παράλογο ο υπόλοιπος πλανήτης να οδεύει στην εξαθλίωση εξ’ αιτίας γεωπολιτικών παιγνίων. Ο πόνος επεκτείνεται σε ανθρώπους σε μακρινές χώρες που ήδη μετά βίας επιβιώνουν και δεν έχουν τρόπο να αντιδράσουν. Και δυστυχώς, κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν φαίνεται να το λαμβάνει υπόψη, ώστε να δοθεί ένα τέλος σ’ αυτόν τον παραλογισμό. Δεν μπορεί ορθολογικά να ερμηνευτεί, πώς όλοι οι δυτικοί ηγέτες είναι στραμμένοι προς τη λάθος κατεύθυνση. Υποτίθεται ότι η επέμβαση της Δύσης, έχει ως αντικειμενικό σκοπό να «θεραπεύσει» την αδικία που υφίσταται η Ουκρανία από την ρωσική εισβολή, κατ’ουσίαν όμως επιφέρει την καταστροφή οικονομιών και την πενία στους πλέον ευάλωτους πληθυσμούς της υφηλίου.