AP Photo/Frank Augstein |
Οι Έλληνες είμαστε της υπερβολής. Και ξεχνάμε. Πέθανε η βασίλισσα Ελισάβετ και ξαφνικά στα social media είναι σαν να χάσαμε δικό μας άνθρωπο…
Από: newsbomb.gr / Γράφει ο Νίκος Συρίγος
Που όχι μόνο δεν ήταν αλλά για να είμαστε και απολύτως ειλικρινείς, η αείμνηστη είχε βάψει τα χέρια της με αίμα. Ελλήνων που αγωνίζονταν για την ελευθερία τους. Των αγωνιστών της Κύπρου. Που δεν εκτελέστηκαν δα και 200 χρόνια πριν για να κάνουμε ότι δεν τους θυμόμαστε! Που είναι ντροπή να μην τους θυμόμαστε!
Γιατί καλή η μόδα και το marketing, οι σημαίες της Αγγλίας που είναι μοδάτες, η Ελισάβετ σε κουκλάκι, η πλάκα με την Ζωζώ κλπ αλλά όταν η βασίλισσα είχε την ευκαιρία να σώσει κάποιες ψυχές από την εκτέλεση, έκανε πως δεν άκουγε και δεν έβλεπε… Και μερικά χρόνια μετά κάνουμε το ίδιο εμείς. Εμείς που θα έπρεπε να θυμόμαστε. Που θα έπρεπε να μην ξεχνάμε. Ή τουλάχιστον να τιμούμε όσους θυσιάστηκαν στο όνομα της ελευθερίας… Που πάλεψαν για εκείνους και τα παιδιά τους. Για την πατρίδα τους. Για την Κύπρο. Για τον Ελληνισμό.
Ναι, τα χρόνια περνούν και τα ΜΜΕ κάνουν… καλά τη δουλειά τους. Σου θυμίζουν ό,τι πρέπει να σου θυμίσουν και σε κάνουν να ξεχνάς όσα δεν βολεύει. Κι επειδή η Κύπρος παραμένει η μοναδική διχοτομημένη, σκλαβωμένη πατρίδα στην Ευρώπη, όχι την Ελισάβετ θα κλάψουμε αλλά όποιον χρειαστεί για να ξεχαστούμε…
Ο Θεός λοιπόν να συγχωρέσει την βασίλισσα για όσα έκανε όσο περπάτησε σε αυτόν τον πλανήτη. Και κυρίως για τις ζωές που θα μπορούσε να σώσει αλλά δεν κούνησε ούτε καν το μικρό της δαχτυλάκι…
Αφήστε λοιπόν την υπερβολή. Δεν είναι όλα μόδα. Κάποια είναι Ιστορία. Γραμμένη με αίμα.
Από: newsbomb.gr / Γράφει ο Νίκος Συρίγος
Που όχι μόνο δεν ήταν αλλά για να είμαστε και απολύτως ειλικρινείς, η αείμνηστη είχε βάψει τα χέρια της με αίμα. Ελλήνων που αγωνίζονταν για την ελευθερία τους. Των αγωνιστών της Κύπρου. Που δεν εκτελέστηκαν δα και 200 χρόνια πριν για να κάνουμε ότι δεν τους θυμόμαστε! Που είναι ντροπή να μην τους θυμόμαστε!
Γιατί καλή η μόδα και το marketing, οι σημαίες της Αγγλίας που είναι μοδάτες, η Ελισάβετ σε κουκλάκι, η πλάκα με την Ζωζώ κλπ αλλά όταν η βασίλισσα είχε την ευκαιρία να σώσει κάποιες ψυχές από την εκτέλεση, έκανε πως δεν άκουγε και δεν έβλεπε… Και μερικά χρόνια μετά κάνουμε το ίδιο εμείς. Εμείς που θα έπρεπε να θυμόμαστε. Που θα έπρεπε να μην ξεχνάμε. Ή τουλάχιστον να τιμούμε όσους θυσιάστηκαν στο όνομα της ελευθερίας… Που πάλεψαν για εκείνους και τα παιδιά τους. Για την πατρίδα τους. Για την Κύπρο. Για τον Ελληνισμό.
Ναι, τα χρόνια περνούν και τα ΜΜΕ κάνουν… καλά τη δουλειά τους. Σου θυμίζουν ό,τι πρέπει να σου θυμίσουν και σε κάνουν να ξεχνάς όσα δεν βολεύει. Κι επειδή η Κύπρος παραμένει η μοναδική διχοτομημένη, σκλαβωμένη πατρίδα στην Ευρώπη, όχι την Ελισάβετ θα κλάψουμε αλλά όποιον χρειαστεί για να ξεχαστούμε…
Ο Θεός λοιπόν να συγχωρέσει την βασίλισσα για όσα έκανε όσο περπάτησε σε αυτόν τον πλανήτη. Και κυρίως για τις ζωές που θα μπορούσε να σώσει αλλά δεν κούνησε ούτε καν το μικρό της δαχτυλάκι…
Αφήστε λοιπόν την υπερβολή. Δεν είναι όλα μόδα. Κάποια είναι Ιστορία. Γραμμένη με αίμα.