Οι τελευταίες συγκρούσεις στο Νότιο Καύκασο είναι συγχρονισμένες με την αποχώρηση της Ρωσίας από το Χάρκοβο

Η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν αντάλλαξαν για άλλη μια φορά κατηγορίες ότι ο άλλος επιτέθηκε στις δυνάμεις τους χωρίς πρόκληση, κάτι που με τη σειρά του οδήγησε στο να ανταλλάσσουν πυρά και στα κοινά τους σύνορα. Ενώ παραμένει ασαφές ποια πλευρά ήταν υπεύθυνη για την τελευταία επίθεση, είναι προφανές πως ο ένοχος είχε στόχο να εκμεταλλευτεί την αποχώρηση της Ρωσίας στην περιοχή του Χάρκοβο το Σαββατοκύριακο. Από αυτή την παρατήρηση, οι τελευταίες συγκρούσεις μπορούν να ερμηνευθούν με δύο τρόπους.

Andrew Korybko - Παρουσίαση Freepen.gr

Από την σκοπιά των Αρμενίων, το Αζερμπαϊτζάν (σχεδόν σίγουρα υποστηριζόμενο από τον Τούρκο σύμμαχό του ως μέρος ενός πιθανού παιχνιδιού ισχύος στην περιοχή) προσπάθησε να επιλύσει στρατιωτικά το πρόβλημα των ένοπλων μαχητών που παραμένουν στο παγκοσμίως αναγνωρισμένο έδαφός του στο οποίο είχε προηγουμένως επιστήσει την τεράστια προσοχή. Το κίνητρο του Μπακού σε αυτό το σενάριο θα ήταν να αναγκάσει μια αρμενική υποχώρηση ενώ η Ρωσία έχει εστιάσει την προσοχή στην Ουκρανία και τελικά να εξαναγκάσει το Ερεβάν να αποσυρθεί πλήρως από το Καραμπάχ.

Από την σκοπιά του Αζερμπαϊτζάν, η Αρμενία μπορεί να είχε ενθαρρυνθεί από τις ΗΠΑ (λαμβάνοντας υπόψη την επίσκεψη του αρχηγού της CIA στα μέσα Ιουλίου) να προκαλέσει έναν άλλο συνεχιζόμενο πόλεμο με σκοπό να ανοίξει ένα λεγόμενο «Νότιο Μέτωπο» που θα διχάσει την στρατιωτική εστίαση της Ρωσίας από την Ουκρανία. Αντίστοιχα, το κίνητρο του Ερεβάν σε αυτό το σενάριο θα ήταν να αναγκάσει μια επείγουσα ρωσική επέμβαση για την προστασία των εναπομεινάντων μαχητών του στο Καραμπάχ, κάτι που θα μπορούσε να είχε διακινδυνεύσει έναν ευρύτερο πόλεμο με το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία.

Με βάση τα παραπάνω σενάρια, το καθένα θα είχε πολύ σοβαρές συνέπειες για τις σχέσεις της Ρωσίας με τον επιτιθέμενο, αλλά έχουν επίσης τρία κοινά σημεία: 

1) είχαν προσχεδιαστεί να εκμεταλλευτούν τις δυσμενείς στρατιωτικές εξελίξεις για τη Ρωσία στην Ουκρανία. 

2) θα χειροτέρευαν τους δεσμούς της Ρωσίας με το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία.

και 3) θα αποδυνάμωναν την επιρροή της Ρωσίας στο Νότιο Καύκασο. 

Μπορεί επομένως να συναχθεί το συμπέρασμα ότι οι τελευταίες συγκρούσεις προωθούν τα μεγάλα στρατηγικά συμφέροντα της Αμερικής.

Και τα δύο αντιμαχόμενα μέρη έχουν στενούς δεσμούς με αυτόν τον παρακμιακό μονοπολικό ηγεμόνα, επομένως είναι αδύνατο να διακρίνει κανείς από τις διμερείς σχέσεις τους μόνο ποιος ευθύνεται για αυτό που μόλις συνέβη. Ωστόσο, η Ρωσία θα διερευνήσει προβλέψιμα όλα τα γεγονότα που σχετίζονται με αυτές τις πρόσφατες συγκρούσεις, προκειμένου να προσδιορίσει ποια χώρα τις προκάλεσε, και μετά θα αντιδράσει ανάλογα, ακόμη κι αν δεν το κάνει άμεσα ή δημόσια. Αυτό συμβαίνει επειδή ο επιτιθέμενος θα θεωρηθεί από τη Μόσχα ως επικίνδυνος πληρεξούσιος του Υβριδικού Πολέμου των ΗΠΑ.