Πριν αρκετά χρόνια έζησε ένας πομπώδης φαφλατάς με το όνομα Μπενίτο Μουσολίνι. Ιταλός γαρ και σοσιαλιστής αποφάσισε πως κακώς έπεσε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και πως είχε έρθει ο καιρός να την ανασυστήσει. Αφού λοιπόν η δημοκρατική Ιταλία κατέκτησε την Λιβύη και τα Ελληνικά Δωδεκάνησα, ο Μπενίτο επιτέθηκε στους ξυπόλητους Αιθίοπες με πολλές μεραρχίες, άρματα μάχης και χημικά αέρια.
Από: defence-point.gr / Σχολιάζει ο ΚΥΝΙΚΟΣ
Κατέκτησε την χώρα και κατόπι πήρε και την Αλβανία και μας έκατσε γείτονας. Αυτοκράτωρ λοιπόν μέγας και τρανός ο Μπενίτο αποφάσισε πως από τον χάρτη της δικής του “γαλάζιας πατρίδας” έλειπε η Ελλάδα. Άρχισε λοιπόν έντονη πολεμική εναντίον της μικρής Ελλάδα αρχικά με προπαγάνδα και Τύπου.
Ένα φερέφωνό του Γκάιντα, “δημοσιογράφος” και αρχιφασίστας έβριζε την Ελλάδα απ’ το πρωί ως το βράδυ, ο δε Μπενίτο, ο “Ντούτσε”, απειλούσε να “σπάσει” την ραχοκοκκαλιά της Ελλάδας με τα “8 εκατ. λόγχες” που διέθετε η Ιταλία. Ο δε Γκάντα μας θύμιζε πως οι πόλεμοι δεν γίνονταν πλέον με δόρατα αλλά με τανκς και αεροσκάφη.
Η ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας είχε την γνωστή κατάληξη και αποτέλεσε την αρχή του τέλους του Άξονα αλλά και του Μουσολίνι προσωπικά ως ηγέτη. Πέρα από το ρεζιλίκι, ακόμα και στα μάτια του συμμάχου Χίτλερ, ο “Ντούτσε” είχε εμπλέξει τον Άξονα σε μια περιπέτεια την ώρα που ο μεγάλος εταίρος, ο ακροφασιστικός ναζισμός, ετοιμαζόταν να χτυπήσει τον κομμουνιστικό φασισμό.
Ο Τούρκος πρόεδρος μας προτρέπει τελευταία να φρεσκάρουμε τις γνώσεις μας στην Ιστορία επανερχόμενος συνεχώς στα της Σμύρνης το 1922, λησμονώντας ωστόσο πως για να νικήσει τότε η Τουρκία την Ελλάδα χρειάστηκε η επέμβαση Σοβιετικών, Γάλλων και Ιταλών και πάνω από όλα η μοιραία ελληνική διχόνοια. Από μόνο του αυτό έπρεπε να τον διδάσκει κάτι για το σήμερα. Ο ίδιος όμως φαίνεται πως είναι επιλεκτικός μελετητής της Ιστορίας και δεν παραδειγματίζεται από τον Μπενίτο, αν και οι δύο δείχνουν να πάσχουν από παρόμοιες ψυχιατρικής φύσεως παθογένειες.
Προκαλούσε ο Μπενίτο, έβριζε ο Μπενίτο, παραβίαζε τον εναέριο χώρο μας ο Μπενίτο, βομβάρδισε τα πλοία μας ο Μπενίτο, μας βούλιαξε το “Έλλη” ο Μπενίτο, αλλά το μόνο που πέτυχε ήταν να μας θυμώσει, να μας ενώσει και να δεχτεί καταπρόσωπο μια ιστορική κατραπακιά στα βουνά της αλβανοκρατούμενης ακόμα Βορείου Ηπείρου.
Ο Ερντογάν επιδιώκει πέραν όλων των άλλων -προώθηση της τουρκικής ατζέντας και των διεκδικήσεων στα διεθνή Φόρα, προσφορά θεάματος στο τουρκικό κοινό που δεν έχει άρτο- να τρομάξει τους Έλληνες, να μας σπάσει το ηθικό, ακόμα-ακόμα να επηρεάσει τις ελληνικές εκλογές και τις πολιτικές εξελίξεις. Θα προχωρήσει όμως, κατά την ταπεινή μας άποψη, σε κάτι θερμότερο, όταν κι εάν κρίνει ότι μπορεί να το διαχειριστεί. Το αν μπορεί στην πραγματικότητα είναι ένα άλλο θέμα βέβαια.
Η εμμονή του όμως με τα νησιά, οι καθημερινές ύβρεις και προσβολές όχι μόνο στο πρόσωπο του εκλεγμένου δημοκρατικά από τους Έλληνες σημερινού πρωθυπουργού, αλλά και κατά της ελληνικής φιλοτιμίας, δείχνουν ότι η Τουρκία έχει αλλάξει οριστικά σελίδα στην πολιτική της έναντι της Ελλάδας. Αυτό που τον εμποδίζει να την υλοποιήσει είναι η ελληνική στροφή στο ζήτημα της Άμυνας και των εξοπλισμών.
Για αυτό είναι λογικό να θέλει μια πιο “βολική” κυβέρνηση, π.χ. που να μην… εντοπίζει σύνορα στην θάλασσα, που να μην τη νοιάζει αν “λιάζονται” καμιά 100η χιλιάδες μουσουλμάνοι αλλοεθνείς στις πλατείες. Γιατί τώρα, παρά τα λάθη, τα ΜΕΓΑΛΑ, βήματα έγιναν. Μπαίνουν κάποιοι από τον Έβρο, αλλά δεν μπαίνουν χιλιάδες. Στα δε νησιά η ροή έχει ελαχιστοποιηθεί κι ας φωνάζει το “λατρεμένο” μας Spiegel ύποπτα, μαζί με την ενδιαφέρουσας σύστασης ελληνική του παρέα.
Δεν έγιναν λάθη στους εξοπλισμούς; Έγιναν,κάποια είναι και σοβαρά, ενώ δυστυχώς, κάποια εξακολουθούν να γίνονται. Αυτή είναι μια υποκειμενική μας εκτίμηση. Γίνονται όμως και προσπάθειες και μάλιστα σοβαρές και σημαντικές. Κι αυτές ακριβώς φοβίζουν και εκτροχιάζουν τον πολυχρονεμένο Ερντογάν.Τούτου δοθέντος, η εσωτερική πολιτική παθογένεια καθίσταται ασύλληπτα αυτοκαταστροφική για την Ελλάδα.
Γιατί ο Τούρκος, αντίθετα με κάποιους Έλληνες κομματικούς, ξέρει αριθμητική. Ξέρει πως 24 Rafale + 83 F-16 Viper + 50 F-16 Block 50M + 20 έως 40 F-35, για να μιλήσουμε μόνο για το αεροπορικό σκέλος, ισοδυναμούν με ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ και καταποντισμό των σχεδίων της ψευδεπίγραφης “γαλάζιας πατρίδας” του, την οποία θέλει να την εξασφαλίσει όπως και την σημερινή, με σφαγές και κατακτήσεις. Αφού δεν του βγαίνει ο στρατιωτικός καταναγκασμός.
Πιθανόν βλέπει ότι τα χρονικά του περιθώρια να γίνει σουλτάνος πασών των Τουρκιών στενεύουν. Αντίθετα Έλληνες κομματάρχες που αρνήθηκαν να ψηφίσουν αμυντικές συμφωνίες, εξοπλιστικές προμήθειες και αμυντικό προϋπολογισμό. Λογικές που καθοδηγούν “αναλυτές” και αποστράτους να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την εθνική καταστροφή της… μεγάλης απώλειας των BMP-1. Δεν μπορεί να ασχολούνται ορισμένοι με το πως ουσιαστικά θα καταργήσουν ξεδοντιάζοντας την ΕΥΠ, όταν κι εάν επανέλθουν στην εξουσία, διότι προδίδει… αφασία ή ακραία ιδιοτέλεια.
Ναι, τα λάθη υπάρχουν και πρέπει να διορθωθούν. Είναι όμως αποτέλεσμα συστημικών αδυναμιών τις οποίες ουδείς έδειξε γνήσιο ενδιαφέρον να θεραπεύσει. Το παιχνίδι είναι γνωστό. μεταξύ πολιτικών κατεργαραίων όμως, απαιτείται πολιτική ειλικρίνεια, για να εξασφαλιστεί ότι δεν θα επαναληφθεί ο εθνοκτόνος διχασμός του παρελθόντος. Κατά συνέπεια, συνέλθετε άπαντες, δεξιά-αριστερά και επιτέλους βάλτε όρια…
Κατέκτησε την χώρα και κατόπι πήρε και την Αλβανία και μας έκατσε γείτονας. Αυτοκράτωρ λοιπόν μέγας και τρανός ο Μπενίτο αποφάσισε πως από τον χάρτη της δικής του “γαλάζιας πατρίδας” έλειπε η Ελλάδα. Άρχισε λοιπόν έντονη πολεμική εναντίον της μικρής Ελλάδα αρχικά με προπαγάνδα και Τύπου.
Ένα φερέφωνό του Γκάιντα, “δημοσιογράφος” και αρχιφασίστας έβριζε την Ελλάδα απ’ το πρωί ως το βράδυ, ο δε Μπενίτο, ο “Ντούτσε”, απειλούσε να “σπάσει” την ραχοκοκκαλιά της Ελλάδας με τα “8 εκατ. λόγχες” που διέθετε η Ιταλία. Ο δε Γκάντα μας θύμιζε πως οι πόλεμοι δεν γίνονταν πλέον με δόρατα αλλά με τανκς και αεροσκάφη.
Η ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδας είχε την γνωστή κατάληξη και αποτέλεσε την αρχή του τέλους του Άξονα αλλά και του Μουσολίνι προσωπικά ως ηγέτη. Πέρα από το ρεζιλίκι, ακόμα και στα μάτια του συμμάχου Χίτλερ, ο “Ντούτσε” είχε εμπλέξει τον Άξονα σε μια περιπέτεια την ώρα που ο μεγάλος εταίρος, ο ακροφασιστικός ναζισμός, ετοιμαζόταν να χτυπήσει τον κομμουνιστικό φασισμό.
Ο Τούρκος πρόεδρος μας προτρέπει τελευταία να φρεσκάρουμε τις γνώσεις μας στην Ιστορία επανερχόμενος συνεχώς στα της Σμύρνης το 1922, λησμονώντας ωστόσο πως για να νικήσει τότε η Τουρκία την Ελλάδα χρειάστηκε η επέμβαση Σοβιετικών, Γάλλων και Ιταλών και πάνω από όλα η μοιραία ελληνική διχόνοια. Από μόνο του αυτό έπρεπε να τον διδάσκει κάτι για το σήμερα. Ο ίδιος όμως φαίνεται πως είναι επιλεκτικός μελετητής της Ιστορίας και δεν παραδειγματίζεται από τον Μπενίτο, αν και οι δύο δείχνουν να πάσχουν από παρόμοιες ψυχιατρικής φύσεως παθογένειες.
Προκαλούσε ο Μπενίτο, έβριζε ο Μπενίτο, παραβίαζε τον εναέριο χώρο μας ο Μπενίτο, βομβάρδισε τα πλοία μας ο Μπενίτο, μας βούλιαξε το “Έλλη” ο Μπενίτο, αλλά το μόνο που πέτυχε ήταν να μας θυμώσει, να μας ενώσει και να δεχτεί καταπρόσωπο μια ιστορική κατραπακιά στα βουνά της αλβανοκρατούμενης ακόμα Βορείου Ηπείρου.
Ο Ερντογάν επιδιώκει πέραν όλων των άλλων -προώθηση της τουρκικής ατζέντας και των διεκδικήσεων στα διεθνή Φόρα, προσφορά θεάματος στο τουρκικό κοινό που δεν έχει άρτο- να τρομάξει τους Έλληνες, να μας σπάσει το ηθικό, ακόμα-ακόμα να επηρεάσει τις ελληνικές εκλογές και τις πολιτικές εξελίξεις. Θα προχωρήσει όμως, κατά την ταπεινή μας άποψη, σε κάτι θερμότερο, όταν κι εάν κρίνει ότι μπορεί να το διαχειριστεί. Το αν μπορεί στην πραγματικότητα είναι ένα άλλο θέμα βέβαια.
Η εμμονή του όμως με τα νησιά, οι καθημερινές ύβρεις και προσβολές όχι μόνο στο πρόσωπο του εκλεγμένου δημοκρατικά από τους Έλληνες σημερινού πρωθυπουργού, αλλά και κατά της ελληνικής φιλοτιμίας, δείχνουν ότι η Τουρκία έχει αλλάξει οριστικά σελίδα στην πολιτική της έναντι της Ελλάδας. Αυτό που τον εμποδίζει να την υλοποιήσει είναι η ελληνική στροφή στο ζήτημα της Άμυνας και των εξοπλισμών.
Για αυτό είναι λογικό να θέλει μια πιο “βολική” κυβέρνηση, π.χ. που να μην… εντοπίζει σύνορα στην θάλασσα, που να μην τη νοιάζει αν “λιάζονται” καμιά 100η χιλιάδες μουσουλμάνοι αλλοεθνείς στις πλατείες. Γιατί τώρα, παρά τα λάθη, τα ΜΕΓΑΛΑ, βήματα έγιναν. Μπαίνουν κάποιοι από τον Έβρο, αλλά δεν μπαίνουν χιλιάδες. Στα δε νησιά η ροή έχει ελαχιστοποιηθεί κι ας φωνάζει το “λατρεμένο” μας Spiegel ύποπτα, μαζί με την ενδιαφέρουσας σύστασης ελληνική του παρέα.
Δεν έγιναν λάθη στους εξοπλισμούς; Έγιναν,κάποια είναι και σοβαρά, ενώ δυστυχώς, κάποια εξακολουθούν να γίνονται. Αυτή είναι μια υποκειμενική μας εκτίμηση. Γίνονται όμως και προσπάθειες και μάλιστα σοβαρές και σημαντικές. Κι αυτές ακριβώς φοβίζουν και εκτροχιάζουν τον πολυχρονεμένο Ερντογάν.Τούτου δοθέντος, η εσωτερική πολιτική παθογένεια καθίσταται ασύλληπτα αυτοκαταστροφική για την Ελλάδα.
Γιατί ο Τούρκος, αντίθετα με κάποιους Έλληνες κομματικούς, ξέρει αριθμητική. Ξέρει πως 24 Rafale + 83 F-16 Viper + 50 F-16 Block 50M + 20 έως 40 F-35, για να μιλήσουμε μόνο για το αεροπορικό σκέλος, ισοδυναμούν με ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ και καταποντισμό των σχεδίων της ψευδεπίγραφης “γαλάζιας πατρίδας” του, την οποία θέλει να την εξασφαλίσει όπως και την σημερινή, με σφαγές και κατακτήσεις. Αφού δεν του βγαίνει ο στρατιωτικός καταναγκασμός.
Πιθανόν βλέπει ότι τα χρονικά του περιθώρια να γίνει σουλτάνος πασών των Τουρκιών στενεύουν. Αντίθετα Έλληνες κομματάρχες που αρνήθηκαν να ψηφίσουν αμυντικές συμφωνίες, εξοπλιστικές προμήθειες και αμυντικό προϋπολογισμό. Λογικές που καθοδηγούν “αναλυτές” και αποστράτους να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την εθνική καταστροφή της… μεγάλης απώλειας των BMP-1. Δεν μπορεί να ασχολούνται ορισμένοι με το πως ουσιαστικά θα καταργήσουν ξεδοντιάζοντας την ΕΥΠ, όταν κι εάν επανέλθουν στην εξουσία, διότι προδίδει… αφασία ή ακραία ιδιοτέλεια.
Ναι, τα λάθη υπάρχουν και πρέπει να διορθωθούν. Είναι όμως αποτέλεσμα συστημικών αδυναμιών τις οποίες ουδείς έδειξε γνήσιο ενδιαφέρον να θεραπεύσει. Το παιχνίδι είναι γνωστό. μεταξύ πολιτικών κατεργαραίων όμως, απαιτείται πολιτική ειλικρίνεια, για να εξασφαλιστεί ότι δεν θα επαναληφθεί ο εθνοκτόνος διχασμός του παρελθόντος. Κατά συνέπεια, συνέλθετε άπαντες, δεξιά-αριστερά και επιτέλους βάλτε όρια…