 |
| RΕUΤΕRS/Dadο Ruvic |
Martin Jay - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Πόσο μακριά θα φτάσει το Ισραήλ για να αποτρέψει την υπογραφή της λεγόμενης συμφωνίας με το Ιράν τόσο από το Ιράν όσο και από τη Δύση; Και θα παίξει ένα δίκαιο παιχνίδι ή θα χρησιμοποιήσει κρυφές τακτικές για να πετύχει τον στόχο της να μην υπογραφεί ποτέ η συμφωνία; Πρόσφατα, είδαμε τις συνομιλίες στη Βιέννη να προχωρούν, καθώς ακόμη και οι Αμερικανοί λένε πως ορισμένα βασικά σημεία διαπραγμάτευσης έχουν αφαιρεθεί από τη συμφωνία από τους Ιρανούς, γεγονός που οδήγησε τις διαπραγματεύσεις να πλησιάσουν σε μια συμφωνία. Έχουμε δει επίσης, ωστόσο, το Ισραήλ να τραβάει όλα τα εμπόδια, τουλάχιστον από την άποψη των δημοσίων σχέσεων και του λόμπι.
Και μετά υπάρχει το θολό θέμα της νεκροψίας για την καταστροφή των συνομιλιών. Εάν είστε ένας από αυτούς τους ανθρώπους που πιστεύουν στις νεράιδες στο κάτω μέρος του κήπου ή ότι ορισμένες οδοντόκρεμες μπορούν να κάνουν τα δόντια σας πιο λευκά, τότε μπορεί να μην πιστέψετε πως το Ισραήλ χρησιμοποιώντας τη Μοσάντ προσπαθεί να εκτροχιάσει τη συμφωνία. Οι επιθέσεις κατά των αμερικανικών δυνάμεων, για παράδειγμα στο Ιράκ, που υποτίθεται ότι πραγματοποιούνται από πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν, κανονικά θα έκαναν τους περισσότερους ανθρώπους να δείχνουν με το δάχτυλο το Ιράν, δηλώνοντας ότι η Τεχεράνη δεν είναι καθόλου σοβαρή για τη συμφωνία, αλλά απλώς παίζει με χρόνο για να μπορέσει να κυλήσει έξω μια πυρηνική βόμβα. Έπειτα, υπάρχει η περίεργη περίπτωση της επίθεσης του Σαλμάν Ρούσντι, η οποία, και πάλι, πολλοί θα επισήμαναν πως θα μπορούσε να αποδοθεί στους Ιρανούς που εξακολουθούν να έχουν μια πολύ «ζωντανή» φετβά εναντίον του Βρετανού συγγραφέα. Πράγματι, ακόμη και ο Ανώτατος Ηγέτης αναφέρεται ότι έκανε ένα σχόλιο εναντίον του Ρούσντι όταν άκουσε για την επίθεση με μαχαίρι.
Δεδομένου πως ακόμη και τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης έχουν εικάσει ότι η Μοσάντ το έκανε, θα ήταν εύκολο να κλείσει μια ανοιχτή και κλειστή υπόθεση σωστά;
Ωστόσο, ο συγγραφέας πιστεύει, όπως οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη, που ήταν το βρώμικο έργο της Μοσάντ, ότι αυτές οι προηγούμενες επιθέσεις μπορούν επίσης να αποδοθούν στους Ισραηλινούς που μπορεί κάλλιστα να σχεδιάζουν μια μεγαλύτερη επίθεση στις ΗΠΑ, την οποία μπορεί να πλαισιώσει το Ιράν. Γιατί; Στην πραγματικότητα, οι Αμερικανοί αγνοούν τόσο το Ισλάμ ή οτιδήποτε έχει να κάνει με τον αραβικό κόσμο, που μια τέτοια επίθεση δεν χρειάζεται καν να συνδέεται με το Ιράν, αλλά απλώς με «ισλαμιστές τρομοκράτες» που μπορεί να έχουν ισχνούς δεσμούς με την Τεχεράνη.
Δεν υπάρχει όριο για το Ισραήλ όσον αφορά το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει για να μπλοκάρει τη συμφωνία, καθώς η ελίτ εκεί πιστεύει ότι η συμφωνία με το Ιράν θα ενίσχυε εκθετικά την ισχύ της Τεχεράνης δεδομένου του αντίκτυπου της ελάφρυνσης των κυρώσεων στην οικονομία. Αλλά η ανάδειξη του Ιράν ως περιφερειακού παίκτη, οικονομικά, θα είναι πάντα μια απειλή για το Ισραήλ, ειδικά καθώς στρέφει τα φώτα της δημοσιότητας στο άλλοτε κράτος παρία και πολλοί θα δουν την απάτη του μίσους μεταξύ Ισραήλ και Ιράν για αυτό που είναι. Ακριβώς όπως για δεκαετίες η Δύση παρότρυνε τα κράτη του Κόλπου σχετικά με το Ιράν, εγκαθιστώντας τον φόβο σε τέτοιο σημείο που ήταν η Αμερική και το Ηνωμένο Βασίλειο καθάρισαν τις πωλήσεις όπλων, το Ισραήλ πρέπει να κρατήσει ζωντανό αυτό το νήμα πως το Ιράν είναι η απειλή και για την εσωτερική πολιτική, τους δικούς τους ανθρώπους και επίσης να δικαιολογήσουν το άσεμνο ποσό στρατιωτικής βοήθειας που αποστέλλεται στο Ισραήλ κάθε χρόνο. Αλλά οποιοσδήποτε χακάρισμα στον Λίβανο που έχει διασυνδέσεις με τη Χεζμπολάχ θα σας πει ότι αυτή η απειλή είναι ψεύτικη και ότι και οι δύο πλευρές τρέφουν τεράστιο σεβασμό η μία για την άλλη. Στην πραγματικότητα και οι δύο πλευρές κοροϊδεύουν τους δικούς τους ανθρώπους για να αντιμετωπίσουν την απειλή μιας επίθεσης, καθώς είναι καλό για πολιτική υποστήριξη. Οι πρόσφατοι ισχυρισμοί του Μάθιου Λέβιτ στα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, για παράδειγμα, ότι η Χεζμπολάχ θέλει να ξεκινήσει κάποιες αψιμαχίες με το Ισραήλ δεν μπορούν να ληφθούν σοβαρά υπόψη από εκείνους που είναι κοντά στη σιιτική ομάδα στον Λίβανο που λένε απλώς πως η Χεζμπολάχ φοβάται πολύ για να κάνει κάτι τέτοιο με δικό της ρόπαλο. Ωστόσο, το να κατευθύνεται από τον Ανώτατο Ηγέτη στο Ιράν είναι ένα άλλο θέμα.
Το παιχνίδι της Χεζμπολάχ και του Ισραήλ με τον καπνό και τους καθρέφτες στον Λίβανο κάνει ορισμένους ειδήμονες να αναρωτιούνται εάν το Ιράν είναι πραγματικά σοβαρό για την επίτευξη συμφωνίας με τη Δύση για την άρση των κυρώσεων ή απλώς παίζει μαζί μας για να κερδίσει χρόνο. Σίγουρα το Ισραήλ δεν μπορεί να το έχει και με τους δύο τρόπους, καθώς οι απελπισμένες γελοιότητες του τελευταία τείνουν να αντικρούουν τον εαυτό τους.
Η Χεζμπολάχ εξυπηρετεί καλά το Ισραήλ, καθώς το τελευταίο μπορεί να εστιάσει περισσότερο στις αμυντικές δαπάνες και σε άλλες τέτοιες πρωτοβουλίες στα σύνορα, προτιμώντας να λογοδοτεί περισσότερο για τη διακυβέρνησή του. Για τη Χεζμπολάχ είναι ακριβώς το ίδιο. Η απειλή του Ισραήλ να εξαπολύσει επίθεση, για άλλη μια φορά, είναι το ίδιο το θεμέλιο της υποστήριξης της Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Χωρίς αυτή την απειλή, η σιιτική ομάδα μπορεί κάλλιστα να χάσει το ήμισυ της υποστήριξής της σε μια νύχτα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους το Ισραήλ συνεχίζει να βομβαρδίζει τη Συρία, στοχεύοντας τις δραστηριότητες του Ιράν και της Χεζμπολάχ: να κρατήσει το όνειρο ζωντανό. Είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο η Χεζμπολάχ έχει έναν απελπισμένο ενθουσιασμό για τον Λίβανο που διασφαλίζει τα δικαιώματα γεωτρήσεων φυσικού αερίου κοντά στα θαλάσσια σύνορα του Ισραήλ.
Ωστόσο, σε αυτή την εποχή που οι οικονομίες της Ευρώπης βυθίζονται σε ύφεση, θα πρέπει να αναρωτηθούμε ποια είναι η ευρύτερη εικόνα; Εάν το Ισραήλ αποτύχει να εκτροχιάσει τις συνομιλίες με το Ιράν και για άλλη μια φορά οι Ιρανοί επιτύχουν μια συμφωνία που κατευνάζει τους Αμερικανούς, τότε σίγουρα η οικονομία τους στο Ιράν θα επιστρέψει σε δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα το εμπόριο με την ΕΕ. Ωστόσο, μια μικρή λεπτομέρεια που παραβλέπεται και απομακρύνεται προσεκτικά από την αφήγηση των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης είναι ο αντίκτυπος στην Ευρώπη εάν προχωρήσει η συμφωνία. Το φτηνό ιρανικό πετρέλαιο που θα στέλνεται στις περισσότερες χώρες της ΕΕ που υποφέρουν πραγματικά από τις ελλείψεις πετρελαίου και φυσικού αερίου και η τρέχουσα τιμή του στην αγορά θα μπορούσε να είναι θεϊκό δώρο και να εξοργίσει ακόμη περισσότερο τους Ισραηλινούς. Οι Ευρωπαίοι και ακόμη και οι Βρετανοί θα έβλεπαν το Ιράν μέσα από ένα πιο ευνοϊκό πρίσμα. Πολλοί θα υποστήριζαν πως το Ιράν πρέπει να επανέλθει από το κρύο, προτιμώντας την απέχθεια του Πούτιν και το μίσος γενικά προς τη Ρωσία. Τουλάχιστον μπορούμε να μιλήσουμε με τους Ιρανούς, θα υποστηρίξουν πολλοί. Αυτή η ιδέα δεν μπορεί να έχει διαφύγει της προσοχής των σκύλων του πολέμου της ΕΕ στις Βρυξέλλες, οι οποίοι φαίνεται να είναι αποκομμένοι από κάθε πραγματικότητα σχετικά με τον πόλεμο της Ουκρανίας και τις κυρώσεις τους εναντίον της Ρωσίας. Είναι ότι βασίζονται σε φθηνό πετρέλαιο από το Ιράν σώζοντας τις οικονομίες της ΕΕ; Ο Μπάιντεν πρέπει επίσης να έχει ενημερωθεί για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Αλλά το φθηνό πετρέλαιο για τις χώρες της ΕΕ δεν ευνοεί άμεσα τις ΗΠΑ, ενώ το να αφήσουμε τους Ευρωπαίους να βυθιστούν στη δική τους κατάρρευση θα τονώσει στην πραγματικότητα την οικονομία των ΗΠΑ σύμφωνα με την Washington Post. Τόσα πολλά για την ειδική σχέση με την Ευρώπη! Και για το Ισραήλ και για την Ουάσιγκτον.