Από: sportime.gr - Ελευθέριος Ανδρώνης
Όσο η Τουρκία εξελίσσει μέρα με τη μέρα την άκρως επιθετική επικοινωνιακή πολιτική της, τόσο πιο φανερό γίνεται πως το αφήγημα για τον Ερντογάν που «γαβγίζει άλλα δεν δαγκώνει» είναι πλέον ανεδαφικό έως και επικίνδυνο για την ανάγκη εγρήγορσης που πρέπει να υπάρχει στη χώρα μας.
Μέσα στην πολιτική του κατευνασμού που κινούσε τα νήματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής τις τελευταίες δεκαετίες ήταν μονίμως παρόν και το επιχείρημα πως όσα «τρελά» λέει ο Ερντογάν, είναι για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης.
Ναι, ο Τούρκος «πουλάει» εθνικισμό και για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, άλλα πλέον εδώ και μήνες οι απειλές έχουν περάσει σε μια εντελώς νέα σφαίρα επιθετικής διπλωματίας. Είναι ολοφάνερο πως η Τουρκία τους τελευταίους δύο μήνες «χτίζει» σκηνικό μιας προαναγγελθείσας έντασης, προσθέτοντας όλο και νέες αξιώσεις που όλο και υπερβαίνουν τις προηγούμενες.
Ερντογάν – Μπαχτσελί – Κεμαλικοί, ενωμένοι κατά της Ελλάδας
Εδώ και χρόνια η ελληνική πλευρά αντιμετώπιζε με σκωπτική διάθεση τις τοποθετήσεις του ημιπαράφρονα εθνικιστή Ντεβλέτ Μπαχτσελί, που συχνά – πυκνά έκανε αίσθηση στα δελτία ειδήσεων με τις γραφικότητες του. Όμως είναι χαρακτηριστικό πως πλέον η ρητορική Ερντογάν δεν έχει ουδεμία διαφορά από τα παραληρήματα του κυβερνητικού του εταίρου, Μπαχτσελί.
Ακόμα χειρότερα, οι πολυετείς διαφορές του Ερντογάν με τους Κεμαλικούς μοιάζουν να έχουν ξεπεραστεί εντελώς, και βλέπουμε να δημιουργείται ένα κοινό μέτωπο όλων των εθνικιστικών τάσεων της Τουρκίας, εναντίον της Ελλάδας. Αυτή η πολιτική σύμπνοια που υπάρχει στα εξωτερικά θέματα της Τουρκίας, με την βοήθεια των πλήρως χειραγωγούμενων τουρκικών μέσων ενημέρωσης, προπαρασκευάζει τον τουρκικό λαό για να μπει σε ένα σκεπτικό πολεμικής σύγκρουσης με την Ελλάδα.
«Έχουμε μόνο μία πρόταση για την Ελλάδα. Μην ξεχνάς τη Σμύρνη! Μην ξεχνάς τη Σμύρνη! Δεν μας αφορά αν εισβάλετε στα νησιά κτλ. Όταν έρθει η στιγμή, η ώρα θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται. Ξέρετε, λέμε, ‘’Μπορούμε να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ’’», είπε ο Τούρκος πρόεδρος, παραπέμποντας σε στίχο τραγουδιού του 1974 που αναφέρεται στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Αρχίζουμε και φεύγουμε πλέον από την παρανοϊκή αξίωση της αποστρατικοποίησης των ελληνικών νησιών, και πηγαίνουμε στην ακόμα πιο εμπρηστική ρητορική των «εισβολέων» Ελλήνων, που κατέχουν «παράνομα» τα νησιά. Το «άνοιγμα» του Τούρκου προέδρου είναι τόσο μεγάλο πλέον, που είναι σχεδόν αδύνατο να παρουσιαστεί στους ψηφοφόρους του με άδεια χέρια, και χωρίς να έχει πραγματοποιήσει κάποια από τις απειλές του. Αναμφισβήτητα, κάτι τέτοιο θα σήμαινε την απόλυτη πολιτική του καταστροφή.
Παρά τον μακάριο «ύπνο» των Γερμανών στο θέμα των ελληνοτουρκικών, δεν πρέπει να θεωρήσουμε καθόλου αμελητέο πως μετά τις τελευταίες δηλώσεις Ερντογάν, η γερμανική Bild δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Ο Ερντογάν απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο», ενώ η Tagesspiegel γράφει: «Η απειλή του Ερντογάν για την Ελλάδα υπερβαίνει την βασική προεκλογική του εκστρατεία».
Εδώ είναι και μια ηχηρή απάντηση προς όσους συνεχίζουν να ισχυρίζονται στην Ελλάδα, πως τα όσα εκστομίζει ο Ερντογάν, είναι μονάχα προεκλογικό «τυράκι» για τους ψηφοφόρους του. Είναι καιρός να εγκαταλείψουμε αυτό το άτοπο επιχείρημα, και να ερμηνεύουμε την κατάσταση όπως πραγματικά είναι. Οι Γερμανοί βλέπουν την «μεγάλη εικόνα» στις δηλώσεις της Τουρκίας. Γιατί κάποιοι κύκλοι επιρροής στην Ελλάδα, κάνουν ακόμα πως δεν τη βλέπουν;
Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε μια εμμονή των Τούρκων αξιωματούχων με την «ατάκα» πως η Ελλάδα πρέπει να πάρει μαθήματα από την ιστορία, για να μην «πάθει τα ίδια». Ασφαλώς ούτε αυτό είναι τυχαίο, αφού η Τουρκία ουδέποτε αποσύνδεσε το ποινικό μητρώο που αποκαλεί «ιστορία» της, με τις μελλοντικές βλέψεις της. Αναφέρεται όλο και περισσότερο στην ιστορία, γιατί σκοπεύει σύντομα να ανακυκλώσει τα εγκλήματα της.
Η Τουρκία καραδοκεί για τις κατάλληλες συνθήκες
Οδεύοντας προς έναν πολύ δύσκολο χειμώνα και με την ενεργειακή κρίση να απειλεί άμεσα τις οικονομίες και την συνοχή των κοινωνιών στην Ευρώπη, είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως η πολιτική αστάθεια στην ΕΕ θα την οδηγήσει κοντά στα όρια διάλυσης της, αν δεν τα ξεπεράσει.
Οι Ευρωπαϊκές χώρες βυθίζονται όλο και περισσότερο στην εσωστρέφεια, προκειμένου να διαχειριστούν τα γιγαντιαία προβλήματα που ορθώνονται μπροστά τους. Όσο το ευρώ κατρακυλά και ο πληθωρισμός εκτοξεύεται, η «Ένωση» μεταβάλλεται σε ένα ασύνδετο σύνολο κρατών που πάσχουν, το καθένα με τις δυνάμεις του, να μην καταποντιστούν στη δίνη της κρίσης. Αυτό ανοίγει ένα πεδίο πολύ ευκολότερης δράσης, για τις επιδιώξεις του τουρκικού αναθεωρητισμού.
Και σε εθνικό επίπεδο, η Ελλάδα έχει στο τιμόνι της μια βραχύβια κυβέρνηση που κλονίζεται από το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων και την επέλαση της ακρίβειας. Είμαστε αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να μπούμε σε μια περίοδο εκτεταμένης πολιτικής κρίσης, ίσως και παρατεταμένης ακυβερνησίας, αφού ακόμα και το σενάριο της οικουμενικής κυβέρνησης παρουσιάζει αρκετά αδιέξοδα που χρειάζονται πολιτικό χρόνο για να αντιμετωπιστούν.
Επομένως έχουμε μπροστά μας εξελίξεις εντός και εκτός των τειχών, που αν μη τι άλλο ανοίγουν περισσότερο την όρεξη της Τουρκίας, που μοιάζει έτοιμη να χτυπήσει την κατάλληλη στιγμή, εκμεταλλευόμενη το μομέντουμ της πολιτικής αστάθειας. Άλλωστε στη νεότερη ιστορία της η Τουρκία έχει αποδείξει πως αρέσκεται να επιτίθεται (ως τώρα με μισθοφορικές δυνάμεις) μόνο σε διαλυμένες ή πολιτικά ασταθείς χώρες.
Οι εξελίξεις δείχνουν πως πρέπει άμεσα να πάψει ο επικοινωνιακός υποβιβασμός των δηλώσεων Ερντογάν, που σε συνδυασμό με την παθητικότητα που επιδεικνύεται από την ελληνική πλευρά στο διπλωματικό πεδίο, διατηρεί τη χώρα σε μια κατάσταση «ύπνωσης». Ηρεμία να έχουμε, ψυχραιμία να έχουμε , αυτοπεποίθηση να έχουμε, ακμαίο ηθικό να έχουμε. Άλλα όχι να εθελοτυφλούμε και – τέλος πάντων – όχι να περιμένουμε από την… Bild να μας υποδείξει την σωστή διάσταση του θέματος…