Αssοciated Ρress |
Walt Zlotow - antiwar.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Την περασμένη 27η Μαρτίου, ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι είπε στους ανθρώπους του «Ο στόχος μας είναι προφανής – η ειρήνη και η αποκατάσταση της κανονικής ζωής στην πατρίδα μας το συντομότερο δυνατό».
Υπαινίχθηκε αυτό που δεν ειπώθηκε: Η Ουκρανία και η Ρωσία, με τη διαμεσολάβηση της Τουρκίας-μέλους του ΝΑΤΟ, κατέληξαν σε ένα δοκιμαστικό ειρηνευτικό σχέδιο δεκαπέντε σημείων για τον τερματισμό του πολέμου που ξεκίνησε πριν από ένα μήνα. Βασικά σημεία ήταν η απόσυρση της Ρωσίας από όλη την Ουκρανία εκτός από το αποσχισθέν Ντονμπάς και την Κριμαία. Η Ουκρανία θα ξεχνούσε τη μελλοντική ένταξη στο ΝΑΤΟ, δεσμευόμενη για ουδετερότητα μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ. Το Ντονμπάς και η Κριμαία θα υποστούν πολιτική μετάβαση με βάση την αυτοδιάθεση που θα αναγνωριστεί και από τους δύο αντιμαχόμενους. Η ασφάλεια της Ουκρανίας θα ήταν εγγυημένη από τις γειτονικές χώρες, αλλά κανένας ξένος στρατός δε θα εισέλθει στην Ουκρανία.
Τι δεν άρεσε;
Για τους κατασκευαστές όπλων των ΗΠΑ, το τέλος σε μια αδικία για την κατασκευή όπλων. Αυτά τα 60 δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεάν όπλα στους Ουκρανούς μαχητές έχουν εξαντλήσει τις χωματερές πυρομαχικών μας.
Για τον αμερικανικό στρατό, το τέλος ενός νέου αέναου πολέμου, έστω και δια αντιπροσώπου, για να ανακουφίσει την πλήξη της ειρήνης.
Για την πολιτική τάξη, το τέλος του νέου Ψυχρού Πολέμου με τη Ρωσία για να την αποδυναμώσει, να περιθωριοποιήσει και να την αποτρέψει από την οικονομική ολοκλήρωση με την Ευρώπη.
Έτσι, στις 9 Απριλίου, ο θείος Σαμ έστειλε τον Μπόρις Τζόνσον, την τελευταία εκδοχή του βρετανού πρωθυπουργού κανίς της Αμερικής, στο Κίεβο, στον Ζελένσκι για το ποιος διευθύνει τον πόλεμο. Το Ηνωμένο Βασίλειο, συμβούλευσε ο Τζόνσον «ήταν σε αυτό για μακροπρόθεσμη βάση», δεν θα ήταν συμβαλλόμενο μέρος σε καμία συμφωνία Ουκρανίας, Ρωσίας, καθώς η «συλλογική Δύση» είδε την ευκαιρία να «πιέσει» τη Ρωσία και να την αξιοποιήσει στο έπακρο. Ο Τζόνσον δεν μπορεί να κατηγορηθεί για λεπτότητα.
Δύο εβδομάδες αργότερα, οι ΗΠΑ έστειλαν τον υπουργό Άμυνας Lloyd Austin στο Κίεβο για να ενισχύσουν την προειδοποίηση του Johnson και να καταστήσουν σαφές ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ήταν αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν τον πόλεμο για να «αδυνατίσουν» τη Ρωσία. Η Τουρκία, σύμμαχος του ΝΑΤΟ, κατηγόρησε τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο πως σαμποτάρουν μια πολλά υποσχόμενη ευκαιρία να τερματιστεί νωρίς ο πόλεμος.
Όταν πρόκειται για πρόκληση, πρόληψη και παράταση παράλογου πολέμου, η Αμερική αποτυγχάνει πάντα στη δοκιμασία της ειρήνης. Επιστρέφοντας στο ερώτημα που τέθηκε: Γιατί οι ΗΠΑ τορπίλισαν τον Απρίλιο τη διευθέτηση του πολέμου μεταξύ Ρωσίας - Ουκρανίας;
Την περασμένη 27η Μαρτίου, ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι είπε στους ανθρώπους του «Ο στόχος μας είναι προφανής – η ειρήνη και η αποκατάσταση της κανονικής ζωής στην πατρίδα μας το συντομότερο δυνατό».
Υπαινίχθηκε αυτό που δεν ειπώθηκε: Η Ουκρανία και η Ρωσία, με τη διαμεσολάβηση της Τουρκίας-μέλους του ΝΑΤΟ, κατέληξαν σε ένα δοκιμαστικό ειρηνευτικό σχέδιο δεκαπέντε σημείων για τον τερματισμό του πολέμου που ξεκίνησε πριν από ένα μήνα. Βασικά σημεία ήταν η απόσυρση της Ρωσίας από όλη την Ουκρανία εκτός από το αποσχισθέν Ντονμπάς και την Κριμαία. Η Ουκρανία θα ξεχνούσε τη μελλοντική ένταξη στο ΝΑΤΟ, δεσμευόμενη για ουδετερότητα μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ. Το Ντονμπάς και η Κριμαία θα υποστούν πολιτική μετάβαση με βάση την αυτοδιάθεση που θα αναγνωριστεί και από τους δύο αντιμαχόμενους. Η ασφάλεια της Ουκρανίας θα ήταν εγγυημένη από τις γειτονικές χώρες, αλλά κανένας ξένος στρατός δε θα εισέλθει στην Ουκρανία.
Τι δεν άρεσε;
Για τους κατασκευαστές όπλων των ΗΠΑ, το τέλος σε μια αδικία για την κατασκευή όπλων. Αυτά τα 60 δισεκατομμύρια δολάρια σε δωρεάν όπλα στους Ουκρανούς μαχητές έχουν εξαντλήσει τις χωματερές πυρομαχικών μας.
Για τον αμερικανικό στρατό, το τέλος ενός νέου αέναου πολέμου, έστω και δια αντιπροσώπου, για να ανακουφίσει την πλήξη της ειρήνης.
Για την πολιτική τάξη, το τέλος του νέου Ψυχρού Πολέμου με τη Ρωσία για να την αποδυναμώσει, να περιθωριοποιήσει και να την αποτρέψει από την οικονομική ολοκλήρωση με την Ευρώπη.
Έτσι, στις 9 Απριλίου, ο θείος Σαμ έστειλε τον Μπόρις Τζόνσον, την τελευταία εκδοχή του βρετανού πρωθυπουργού κανίς της Αμερικής, στο Κίεβο, στον Ζελένσκι για το ποιος διευθύνει τον πόλεμο. Το Ηνωμένο Βασίλειο, συμβούλευσε ο Τζόνσον «ήταν σε αυτό για μακροπρόθεσμη βάση», δεν θα ήταν συμβαλλόμενο μέρος σε καμία συμφωνία Ουκρανίας, Ρωσίας, καθώς η «συλλογική Δύση» είδε την ευκαιρία να «πιέσει» τη Ρωσία και να την αξιοποιήσει στο έπακρο. Ο Τζόνσον δεν μπορεί να κατηγορηθεί για λεπτότητα.
Δύο εβδομάδες αργότερα, οι ΗΠΑ έστειλαν τον υπουργό Άμυνας Lloyd Austin στο Κίεβο για να ενισχύσουν την προειδοποίηση του Johnson και να καταστήσουν σαφές ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ήταν αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν τον πόλεμο για να «αδυνατίσουν» τη Ρωσία. Η Τουρκία, σύμμαχος του ΝΑΤΟ, κατηγόρησε τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο πως σαμποτάρουν μια πολλά υποσχόμενη ευκαιρία να τερματιστεί νωρίς ο πόλεμος.
Όταν πρόκειται για πρόκληση, πρόληψη και παράταση παράλογου πολέμου, η Αμερική αποτυγχάνει πάντα στη δοκιμασία της ειρήνης. Επιστρέφοντας στο ερώτημα που τέθηκε: Γιατί οι ΗΠΑ τορπίλισαν τον Απρίλιο τη διευθέτηση του πολέμου μεταξύ Ρωσίας - Ουκρανίας;
Επειδή μπορούν.