 |
| geralt / pixabay |
Rachel Marsden - RT.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Έχει αρχίσει να φαίνεται ότι είναι η σειρά της Ευρώπης να μάθει τι αξίζουν οι υποσχέσεις της Ουάσιγκτον. (Spoiler alert: Όχι πολύ.) Σε μια επιστολή που η συντακτική επιτροπή της Wall Street Journal έχει περιγράψει ως «εκφοβισμό», η υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ Τζένιφερ Γκράνχολμ απαιτεί από τις κύριες εταιρείες διύλισης ενέργειας της χώρας να μην αυξήσουν τις εξαγωγές καυσίμων σε μια εποχή που οι σύμμαχοι της Αμερικής, η Ευρώπη έχει βαθιά ανάγκη. «Δεδομένου του ιστορικού επιπέδου των εξαγωγών ραφιναρισμένων προϊόντων στις ΗΠΑ, σας προτρέπω και πάλι να εστιάσετε βραχυπρόθεσμα στη δημιουργία αποθεμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, αντί να πουλήσετε τα τρέχοντα αποθέματα και να αυξήσετε περαιτέρω τις εξαγωγές», έγραψε η Granholm, αναφέροντας «ιστορικά χαμηλά επίπεδα αποθεμάτων βενζίνης και ντίζελ σε μέρη της χώρας». Πρώτα δηλαδή η Αμερική. Ποιος εκπλήσσεται; Η Ευρώπη σίγουρα δε θα έπρεπε – παρά τα όσα μπορεί να έχει οδηγηθεί να πιστεύει.
Η στάση της Γκράνχολμ απέχει πολύ από την κοινή δήλωση που εξέδωσε η ΕΕ και ο Λευκός Οίκος στις 27 Ιουνίου, αναφέροντας τη «συνεργασία για την εξεύρεση τρόπων περαιτέρω μείωσης των εσόδων της Ρωσίας που προέρχονται από την ενέργεια τους επόμενους μήνες». Οι δυτικοί σύμμαχοι ισχυρίστηκαν «σημαντικά βήματα προς τη μείωση της εξάρτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα με τη μείωση της ζήτησης φυσικού αερίου, τη συνεργασία σε τεχνολογίες ενεργειακής απόδοσης και τη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού».
Πού είναι αυτή η συνεργασία τώρα; Η αλήθεια είναι ότι οι ΗΠΑ απλώς δεν έχουν την υποδομή και την ικανότητα να ανταποκριθούν στις τεράστιες ανάγκες της Ευρώπης και αντιμετωπίζουν περιβαλλοντική πίεση στο εσωτερικό που περιπλέκει τη δομή τους. Είναι το ίδιο σκεπτικό που εμπόδισε τον Καναδό πρωθυπουργό Τζάστιν Τριντό να υποσχεθεί καναδικό υγροποιημένο φυσικό αέριο στο Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς κατά την επίσκεψή του στην Οτάβα νωρίτερα αυτό το μήνα.
Ο Λευκός Οίκος δήλωσε πως «συνεργάζεται για τη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού στην Ευρώπη» και ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλοι παραγωγοί έχουν αυξήσει την παραγωγή». Μόνο που τώρα η υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ λέει στους προμηθευτές ενέργειας των ΗΠΑ να κρυφτούν πίσω από τον καναπέ και να προσποιηθούν ότι δεν είναι σπίτι τους καθώς η ΕΕ τρέχει σε όλο τον κόσμο χτυπώντας μανιωδώς τις πόρτες.
Είναι κατανοητό πως ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί θα προσέχουν τα δικά τους πολιτικά συμφέροντα ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του Νοεμβρίου. Σίγουρα δε θα ήθελαν να διακινδυνεύσουν μια έλλειψη καυσίμων στο εσωτερικό που θα μπορούσε να δώσει μια νίκη στους Ρεπουμπλικάνους.
Δεν είναι επίσης άβολο για την Ουάσιγκτον το γεγονός ότι οι Βρυξέλλες παλεύουν χωρίς το φθηνό ρωσικό αέριο. Πολύ πριν από τη σύγκρουση στην Ουκρανία, η Ουάσιγκτον επέβαλε κυρώσεις στον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2 καθώς πλησίαζε στην ολοκλήρωσή του και επρόκειτο να μεταφέρει ρωσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω Γερμανίας. Το επιχείρημα της Ουάσιγκτον ήταν πως ήταν κακό για την Ευρώπη να εξαρτάται τόσο από τη Ρωσία για την ενέργειά της. Έτσι, υπό το πρόσχημα της προστασίας της Ευρώπης από τον εαυτό της, η Ουάσιγκτον έκανε ό,τι μπορούσε για να περιορίσει το έργο. Το τελικό αποτέλεσμα, φυσικά, είναι μια λιγότερο οικονομικά βιώσιμη Ευρώπη, προς το παγκόσμιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Ουάσιγκτον.
Το ρωσικό αέριο που ρέει μέσω του αγωγού Nord Stream 1 είναι αυτό που μετέτρεψε τη Γερμανία στην οικονομική καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης – και, κατ' επέκταση, έδωσε τη δυνατότητα στην ΕΕ να ανταγωνιστεί παγκοσμίως στο ίδιο επίπεδο με την Ουάσιγκτον. Η εξάρτηση από αυτήν δεν ήταν ποτέ πρόβλημα για την ΕΕ μέχρι τώρα. Και είναι μόνο ένα ζήτημα τώρα, επειδή η ΕΕ μονομερώς αποκόπηκε από το δικό της εφοδιασμό και τώρα προσπαθεί να το χαρακτηρίσει ως λάθος του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν. Το να κατηγορείς τον Πούτιν και να πείθεις τους Ευρωπαίους πως για όλα φταίει η Ρωσία είναι η μόνη ευκαιρία που έχουν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι να ανακατευθύνουν τη δημόσια οργή μακριά από τους εαυτούς τους εν μέσω ρεκόρ υψηλών λογαριασμών ενέργειας, ελλείψεων, διακοπής ρεύματος, δελτίων, ελλείψεων στη βιομηχανία και αποβιομηχάνισης. Η αποτυχία να εξουδετερωθεί με επιτυχία αυτή η ωρολογιακή βόμβα οργής θα μπορούσε να σημαίνει εμφύλιες αναταραχές στο εσωτερικό.
Δεν είναι ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν είχαν επιλογές. Η Ουγγαρία έχει αποδείξει πως είναι απολύτως δυνατό να απορρίψει κανείς τις αντιρωσικές ενεργειακές κυρώσεις όταν κρίνεται ότι δεν είναι προς το συμφέρον του λαού και της βιομηχανίας. Όχι μόνο η Ουγγαρία έχει εξασφαλίσει νέες ενεργειακές συμφωνίες με τη Ρωσία από την αρχή της σύγκρουσης, αλλά έχει επίσης τώρα πράσινο φως για την κατασκευή νέων πυρηνικών αντιδραστήρων που θα κατασκευάσει η Ρωσία.
Η Ουγγαρία έχει δείξει το θάρρος να σωθεί, ενώ η υπόλοιπη ΕΕ επιβάλλει μεγαλύτερο έλεγχο στη χρήση ενέργειας από τους πολίτες της, ενώ τους λέει να προετοιμαστούν για λιτότητα. Όπως έχει ήδη μάθει μεγάλο μέρος του κόσμου, όταν η Αμερική δίνει υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον αφού καταστρέψει αυτό που προϋπήρχε, η Ευρώπη βρίσκεται στα πρόθυρα να είναι ο μεγάλος χαμένος σε όλο αυτό. Η Ουάσιγκτον πάντα κοιτάζει τα δικά της συμφέροντα, πρώτα και κύρια, όπως επιβεβαιώνει η επιστολή τhw Γκράνχολμ. Η ΕΕ θα πρέπει να σκεφτεί να κάνει το ίδιο πριν να είναι πολύ αργά.
