Του Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Όποια και αν είναι η άποψή του για αυτή την ερμηνεία των γεγονότων, δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε μια άνευ προηγουμένου κατάσταση πανικού, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τη σημαντική πιθανότητα μεγάλης κοινωνικοπολιτικής αναταραχής όσο περισσότερο διαρκεί η συστημική οικονομική κρίση της. Για να υπενθυμίσουμε σε όλους, αυτή η κρίση προκλήθηκε από το συνδυασμό συμμόρφωσης με τις κυρώσεις των ΗΠΑ και την απροσδόκητη επ' αόριστον διακοπή του Nord Stream I. Ομοίως, δεν υπάρχει επίσης καμία αμφιβολία για το ακόλουθο «πολιτικά εσφαλμένο» γεγονός που καταστέλλεται απελπισμένα από τα MSM επειδή εγείρει πάρα πολλά ερωτήματα σε αυτήν την ευαίσθητη στιγμή.
Λίγοι το θυμούνται, αλλά ο Πολωνός πρωθυπουργός Morawiecki ζήτησε στα τέλη Μαΐου ενόψει του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός από τη Γερμανία να κλείσει μονομερώς το Nord Stream I μέχρι το τέλος του έτους. Πριν από αυτό, πρότεινε να συμπεριληφθεί αυτός ο αγωγός στο πακέτο κυρώσεων του Golden Billion αμέσως μετά την έναρξη της τελευταίας φάσης της ουκρανικής σύγκρουσης που προκλήθηκε από τις ΗΠΑ πριν από περισσότερο από μισό χρόνο. Είναι πλέον γνωστό πόσο καταστροφική ήταν η διακοπή των ρωσικών εξαγωγών μέσω αυτής της διαδρομής για την ευρωπαϊκή σταθερότητα, κάτι που δεν ήταν απροσδόκητο, αλλά θα έπρεπε να κάνει τους παρατηρητές να αναρωτηθούν γιατί η Πολωνία ήθελε αυτό το προβλέψιμο αποτέλεσμα.
Από την αρχή, αυτός ο επίδοξος ηγεμόνας της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (ΚΑΕ) πίεσε για όσο το δυνατόν πιο ριζοσπαστικές αντιρωσικές πολιτικές, με την ηγεσία του να φτάνει στο σημείο να καυχιέται πως έθεσε το παγκόσμιο πρότυπο για τη ρωσοφοβία. Μέρος του λόγου οφείλεται στον «αρνητικό εθνικισμό» που δυστυχώς έχει επηρεάσει τη διαμόρφωση του πολωνικού εθνικισμού τα τελευταία χρόνια, όπου οι Πολωνοί έχουν εμμονή με αυτό που υποτίθεται πως διαφοροποιεί τους εαυτούς τους από τους Ρώσους αντί να ασπάζονται το «θετικό εθνικισμό» που αναφέρεται στην υπερηφάνεια για αυτό που είναι χωρίς να συγκρίνονται με τους άλλους.
Ο άλλος λόγος είναι πολύ πιο στρατηγικός και σχετίζεται με την επιθυμία να σαμποτάρουν τις προσπάθειες των κορυφαίων ευρωπαϊκών χωρών να μεγιστοποιήσουν την στρατηγική τους αυτονομία. Συγκεκριμένα, η Πολωνία φοβάται ότι μια ισχυρή Γερμανία θα επιβάλει την οραματιζόμενη ηπειρωτική ηγεμονία της σε όλους τους άλλους, ξεκινώντας από τον ανατολικό γείτονά της. Ως εκ τούτου, η ηγεσία της αποφάσισε να ακολουθήσει μια διπλή πολιτική παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως ηγετική αντιρωσική δύναμη των ΗΠΑ στην Ευρώπη, ώστε να γίνει ο κορυφαίος εταίρος αυτής της παρακμάζουσας μονοπολικής ηγεμονίας στην ήπειρο, παράλληλα με την προσπάθεια να εξαπατήσει τη Γερμανία ώστε να οδηγηθεί σε οικονομική αυτοκτονία.
Το πρώτο που αναφέρθηκε επιτεύχθηκε μέσω των λυσσαλέων ρωσοφοβικών πολιτικών της, ενώ το δεύτερο προωθήθηκε με τη συνεχή πίεση προς το Βερολίνο να κλείσει μονομερώς το Nord Stream I στην ψεύτικη βάση της «αλληλεγγύης με τις συναδέλφους της δημοκρατίες», τη χειραγωγική ρητορική μέσω της οποίας ο Πολωνός Πρέσβης στην Ινδία Ινδία προσπάθησε να πιέσει το Δελχί να καταδικάσει και να επιβάλει κυρώσεις στη Μόσχα. Παρόλο που το κλείσιμο αυτού του αγωγού θα έβλαπτε τα συμφέροντα της ίδιας της Πολωνίας, η Βαρσοβία στοιχημάτισε πως ο λαός της δε θα διαμαρτυρηθεί τόσο πολύ, καθώς είναι τόσο μυημένος στον «αρνητικό εθνικισμό».
Τα μεγάλα στρατηγικά συμφέροντα αυτού του επίδοξου ηγεμόνα σε σχέση με την υπονόμευση της ανόδου της Γερμανίας ως παγκόσμιας δύναμης με τα προαναφερθέντα μέσα θεωρούνται πολύ πιο σημαντικά από τα βραχυπρόθεσμα που συνδέονται με τη διακοπή του ρωσικού ενεργειακού εφοδιασμού της ηπείρου. Αυτό που σχεδίαζε η Πολωνία είναι να παραπλανήσει τη Γερμανία να διαδώσει αντιπαραγωγικές πολιτικές που θα αποδυνάμωσαν αμετάκλητα την στρατηγική της αυτονομία έναντι των ΗΠΑ και έτσι θα επέτρεπαν στην Ουάσιγκτον να αποκαταστήσει τη φθίνουσα μονοπολική ηγεμονία της στο Βερολίνο και στο μπλοκ που ανεπίσημα ηγείται ευρύτερα.
Ο σκοπός πίσω από αυτό είναι οι ΗΠΑ να δώσουν προνόμια στην Πολωνία έναντι της Γερμανίας ως τον κορυφαίο Ευρωπαίο υποτελή τους σαν ανταμοιβή για τη Βαρσοβία που βαδίζει τέλεια με τις αντιρωσικές απαιτήσεις της Ουάσιγκτον και ξεγελάνε το Βερολίνο ώστε να αποδυναμώσει αμετάκλητα την στρατηγική του αυτονομία σε σημείο που η Αμερική θα μπορούσε με επιτυχία να επαναβεβαιώσει τον ηγεμονικό της έλεγχο στην ήπειρο. Το ευρώ έχει πέσει στο χαμηλότερο επιτόκιο έναντι του δολαρίου των τελευταίων δύο δεκαετιών ως αποτέλεσμα του κοινού υβριδικού πολέμου ΗΠΑ-Πολωνίας στη Γερμανία, πράγμα που σημαίνει πως είναι απίθανο αυτή η επίδοξη παγκόσμια δύναμη να μπορέσει ποτέ να ανταγωνιστεί ξανά οικονομικά τις ΗΠΑ.
Αυτό το αποτέλεσμα θα είχε συμβεί ακόμη νωρίτερα αν η Γερμανία συνέχιζε με το κακόβουλο σχέδιο της Πολωνίας να επιβάλει κυρώσεις στον Nord Stream I πριν από μισό χρόνο πριν από την ανακοίνωση στα τέλη Μαΐου, όπως ζήτησε τότε ο Morawiecki ότι θα σταματήσει μονομερώς την εισαγωγή φυσικού αερίου από αυτόν τον αγωγό στο τέλος του έτους. Το όλο νόημα πίσω από την επιδίωξη αυτών των αποσταθεροποιητικών στόχων ήταν η Πολωνία να πείσει τη Γερμανία να αποδυναμώσει τον εαυτό της και την ΕΕ μόνο με το δικό της χέρι, ώστε να διασφαλίσει την επιτυχή επαναβεβαίωση της ηγεμονίας των ΗΠΑ στην ήπειρο, προκειμένου να αποφευχθεί για πάντα μια προσέγγιση με τη Ρωσία.
Διότι όσο μακρινό κι αν φαινόταν αυτό το δεύτερο σενάριο μέχρι πρόσφατα, ήταν ακόμα δυνατό θεωρητικά για μια στρατηγικά αυτόνομη Γερμανία να επιδιορθώσει τελικά τις σχέσεις της με τη Ρωσία μετά από αρκετό καιρό, εφόσον τα οικονομικά θεμέλια του de facto ηγέτη του μπλοκ παρέμεναν σχετικά σταθερά. και έτσι μπόρεσε να διατηρήσει κάποιο βαθμό ανεξαρτησίας από την φθίνουσα αμερικανική ηγεμονία. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που η Πολωνία ήθελε η Γερμανία να απαλλαγεί από το Nord Stream I, προκειμένου ο στόχος της στον Υβριδικό Πόλεμο να σαμποτάρει τα δικά της αντικειμενικά εθνικά συμφέροντα.
Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει κανείς για την τελευταία διακοπή του Nord Stream I και αν σχετίζεται πραγματικά με τεχνικές δυσλειτουργίες ή οτιδήποτε άλλο, αυτή η εξέλιξη καταδικάζει τη Γερμανία σε καθεστώς υποτέλειας έναντι των ΗΠΑ σε πλήρη συμφωνία με το μεγάλο στρατηγικό αποτέλεσμα που επιδίωκε η Πολωνία στο προηγούμενο εξάμηνο, όπως εξηγήθηκε προηγουμένως. Οι πρωτόγνωρες κοινωνικο-οικονομικές δυσκολίες που η απροσδόκητα επιδεινούμενη ενεργειακή κρίση πρόκειται να επιφέρει σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους στην ΕΕ καθιστά αυτό το τελευταίο γεγονός εξαιρετικά αντιδημοφιλές, γεγονός που κινδυνεύει να κάνει τον πολωνό εγκέφαλό του να φαίνεται κακός.
Παρόλο που η Πολωνία τελικά δεν ήταν υπεύθυνη για το αποτέλεσμα που επιδιώκεται για τόσο καιρό αφότου κατέληξε να εμφανιστεί επίσημα λόγω τεχνικών δυσλειτουργιών και όχι από το χέρι της ίδιας της Γερμανίας, η Βαρσοβία εξακολουθεί να μη θέλει να συνδεθεί με τις τεράστιες δυσκολίες που έχει αυτή η εξέλιξη που επιβλήθηκε στον ευρωπαϊκό λαό. Σκόπευε να κατηγορηθεί το Βερολίνο για αυτό, το οποίο θα είχε καταστρέψει μια για πάντα την ήπια δύναμη του στόχου του, αλλά τώρα οι διαχειριστές της αντίληψης των MSM μπορούν άνετα να κατηγορήσουν τη Μόσχα, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να κάνουν τους πάντες να ξεχάσουν ότι η Βαρσοβία το ήθελε αυτό διαρκώς.
Το απόλυτο τελευταίο πράγμα που θέλει η Πολωνία αυτή τηn στιγμή είναι να θυμούνται όλοι πόσο ενεργά η ηγεσία της άσκησε πίεση για αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα που έκτοτε έφερε τόσες δυσκολίες σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους, γι' αυτό είναι τόσο σημαντικό αυτή τη στιγμή οι ακτιβιστές να δώσουν προτεραιότητα στην ευαισθητοποίηση αυτού του «πολιτικά άβολου» γεγονότος. Οι Ευρωπαίοι αξίζουν να γνωρίζουν πως όλο αυτό είναι μέρος του κοινού υβριδικού πολέμου ΗΠΑ-Πολωνίας στη Γερμανία για τους μεγάλους στρατηγικούς στόχους που εξηγήθηκαν προηγουμένως, παρόλο που η κορύφωση μέχρι στιγμής οφειλόταν σε τεχνικές δυσλειτουργίες και όχι σε εξαπάτηση του Βερολίνου για να κλείσει τον αγωγό.
