Από: antinews.gr
Η ιστορία είναι πάντα αυτή που έχει τον τελευταίο λόγο. Άλλες φορές σαν υπόδειξη, άλλες φορές σαν απόδειξη.
Η φωτογραφία του πανίσχυρου Ρώσου Τσάρου Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν, μπροστά από το φέρετρο του τελευταίου ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Σεργκέγιεβιτς Γκορμπατσόφ, μοιάζει σαν «εκδίκηση».
Σαν ο τελευταίος Τσάρος … Πασών των Ρωσιών, Νικόλαος Β’, να κοιτάει στο φέρετρο τον Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν… Ή για να το θέσουμε διαφορετικά, το ρωσικό κράτος-έθνος, να χαιρετά με σεβασμό τον μεγαλύτερο αντίπαλό του. Σηματοδοτώντας έτσι – και τυπικά – το τέλος μιας εποχής που άλλαξε την ανθρωπότητα.
Σύμφωνα με τα ρωσικά ΜΜΕ, σήμερα ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, κατέθεσε λουλούδια στο φέρετρο του τελευταίου προέδρου της ΕΣΣΔ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, στην Κεντρική Κλινική, λίγο προτού αναχωρήσει για επίσκεψη στο Καλίνινγκραντ.
Δε θα παραβρεθεί στην κηδεία του Γκορμπατσόφ, επικαλούμενος επίσκεψή του στην πόλη, η οποία αποτελεί έναν στρατηγικής σημασίας ρωσικό θύλακο στη βόρεια Ευρώπη. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, ο Πούτιν δε θα μπορέσει να παραστεί στον αποχαιρετισμό του Γκορμπατσόφ και στην κηδεία του πολιτικού λόγω του προγράμματος εργασίας του.
Το ότι δε θα παραβρεθεί στην κηδεία πιθανότατα αποτελεί έναν ακόμα συμβολισμό της σημερινής ηγεσίας του Κρεμλίνου απέναντι στον «Γκόρμπι». Ο Γκορμπατσόφ της «περεστρόικα» έχει συγκεντρώσει έντονα πυρά ως «προδότης», αλλά και αποθεώνεται ως υπέρμαχος της «ελευθερίας», του εκδημοκρατισμού και της ειρηνικής συνύπαρξης.
Επί ημερών του, ωστόσο, διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση. Κάτι που ο Πούτιν έχει χαρακτηρίσει ως τη μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή στον 20ο αιώνα. Οι, δε, Κινέζοι εγκαλούν τους Σοβιετικούς επειδή δεν ακολούθησαν τον «κινεζικό δρόμο» προκειμένου να αποτρέψουν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Οι Κινέζοι, ως γνωστόν, επικρίνουν έντονα τους χειρισμούς της σοβιετικής ηγεσίας, αντιπαραβάλλοντας τον «κινεζικό δρόμο» που, αφενός δεν οδήγησε την Κίνα στη διάλυση, αφετέρου την ανέδειξε σε υπερδύναμη.
Ανεξαρτήτως των επικριτών του αλλά και όσων των αποθεώνουν, σίγουρο είναι ότι με τον θάνατό του, σε ηλικία 92 ετών, κλείνει -και τυπικά- ένας τριακονταετής δραματικός κύκλος για τους λαούς της πρώην ΕΣΣΔ. Και ένα από τα σοβαρότατα στιγμιότυπα είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ουσιαστικά, ένας αδελφοκτόνος πόλεμος, όπως και πολλοί άλλοι τα τελευταία 30 χρόνια στις περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Γκορμπατσόφ, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, αν και δεν έχει κάνει καμία δημόσια δήλωση, φέρεται να έχει εκμυστηρευτεί σε κοντινό σε αυτόν δημοσιογράφο ότι ήταν κατά.
Όπως και να’ χει, με τον θάνατό του, κλείνει τυπικά και ένας ιστορικός κύκλος που σηματοδότησε η κατάρρευση της ΕΣΣΔ και η ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων που υπήρχε επί Ψυχρού Πολέμου, με αποτέλεσμα να σημάνει μια νέα μεταβατική φάση στην ανθρωπότητα, στην πορεία για τη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων και -ενδεχομένως- πολυπολικής ισορροπίας δυνάμεων. <p> </p> Ο Ρώσος πρόεδρος περιορίστηκε να καταθέσει λουλούδια στο φέρετρο του τελευταίου προέδρου της ΕΣΣΔ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Δε θα παραβρεθεί, όμως, στην κηδεία, επικαλούμενος … φόρτο εργασίας. Κάτι που πιθανότατα αποτελεί επίσης έναν συμβολισμό της σημερινής ηγεσίας του Κρεμλίνου απέναντι στον ιδιαίτερα προβεβλημένο στη Δύση, «Γκόρμπι»
Η ιστορία είναι πάντα αυτή που έχει τον τελευταίο λόγο. Άλλες φορές σαν υπόδειξη, άλλες φορές σαν απόδειξη.
Η φωτογραφία του πανίσχυρου Ρώσου Τσάρου Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν, μπροστά από το φέρετρο του τελευταίου ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Σεργκέγιεβιτς Γκορμπατσόφ, μοιάζει σαν «εκδίκηση».
Σαν ο τελευταίος Τσάρος … Πασών των Ρωσιών, Νικόλαος Β’, να κοιτάει στο φέρετρο τον Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν… Ή για να το θέσουμε διαφορετικά, το ρωσικό κράτος-έθνος, να χαιρετά με σεβασμό τον μεγαλύτερο αντίπαλό του. Σηματοδοτώντας έτσι – και τυπικά – το τέλος μιας εποχής που άλλαξε την ανθρωπότητα.
Σύμφωνα με τα ρωσικά ΜΜΕ, σήμερα ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, κατέθεσε λουλούδια στο φέρετρο του τελευταίου προέδρου της ΕΣΣΔ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, στην Κεντρική Κλινική, λίγο προτού αναχωρήσει για επίσκεψη στο Καλίνινγκραντ.
Δε θα παραβρεθεί στην κηδεία του Γκορμπατσόφ, επικαλούμενος επίσκεψή του στην πόλη, η οποία αποτελεί έναν στρατηγικής σημασίας ρωσικό θύλακο στη βόρεια Ευρώπη. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, ο Πούτιν δε θα μπορέσει να παραστεί στον αποχαιρετισμό του Γκορμπατσόφ και στην κηδεία του πολιτικού λόγω του προγράμματος εργασίας του.
Το ότι δε θα παραβρεθεί στην κηδεία πιθανότατα αποτελεί έναν ακόμα συμβολισμό της σημερινής ηγεσίας του Κρεμλίνου απέναντι στον «Γκόρμπι». Ο Γκορμπατσόφ της «περεστρόικα» έχει συγκεντρώσει έντονα πυρά ως «προδότης», αλλά και αποθεώνεται ως υπέρμαχος της «ελευθερίας», του εκδημοκρατισμού και της ειρηνικής συνύπαρξης.
Επί ημερών του, ωστόσο, διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση. Κάτι που ο Πούτιν έχει χαρακτηρίσει ως τη μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή στον 20ο αιώνα. Οι, δε, Κινέζοι εγκαλούν τους Σοβιετικούς επειδή δεν ακολούθησαν τον «κινεζικό δρόμο» προκειμένου να αποτρέψουν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Οι Κινέζοι, ως γνωστόν, επικρίνουν έντονα τους χειρισμούς της σοβιετικής ηγεσίας, αντιπαραβάλλοντας τον «κινεζικό δρόμο» που, αφενός δεν οδήγησε την Κίνα στη διάλυση, αφετέρου την ανέδειξε σε υπερδύναμη.
Ανεξαρτήτως των επικριτών του αλλά και όσων των αποθεώνουν, σίγουρο είναι ότι με τον θάνατό του, σε ηλικία 92 ετών, κλείνει -και τυπικά- ένας τριακονταετής δραματικός κύκλος για τους λαούς της πρώην ΕΣΣΔ. Και ένα από τα σοβαρότατα στιγμιότυπα είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ουσιαστικά, ένας αδελφοκτόνος πόλεμος, όπως και πολλοί άλλοι τα τελευταία 30 χρόνια στις περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Γκορμπατσόφ, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, αν και δεν έχει κάνει καμία δημόσια δήλωση, φέρεται να έχει εκμυστηρευτεί σε κοντινό σε αυτόν δημοσιογράφο ότι ήταν κατά.
Όπως και να’ χει, με τον θάνατό του, κλείνει τυπικά και ένας ιστορικός κύκλος που σηματοδότησε η κατάρρευση της ΕΣΣΔ και η ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων που υπήρχε επί Ψυχρού Πολέμου, με αποτέλεσμα να σημάνει μια νέα μεταβατική φάση στην ανθρωπότητα, στην πορεία για τη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων και -ενδεχομένως- πολυπολικής ισορροπίας δυνάμεων.