Τώρα τρέχουν και οι Τούρκοι να καβατζάρουν και τη Λιβύη και τα πάντα όλα. Τώρα που είναι αναμπουμπούλα, και οι πολιτικοί στην Αθήνα παρακολουθούν ο ένας τον άλλον σαν χαϊβάνια, τώρα είναι η ώρα να κλείσουμε τις στράτες του Αιγαίου. Από την άλλη, όλη η Ευρώπη και παντού, νίπτουν τα χέρια τους. Βρείτε τα μεταξύ σας σου λένε, στην ουσία βγάλτε μαζί τα πετρέλαια εννοούν και τα αέρια.
Όπως είναι και το πιθανότερο να συμβεί. Θα αρπάξουν τα πιο πολλά μαζί με τη Λιβύη, και θα σου πούνε στο τέλος: Γεωτρύπανα έχουμε, σκάφη ερευνών έχουμε, εσείς δεν έχετε ούτε σκάφη να πλύνετε τα λερωμένα σας τα άπλυτα. Θέλετε να πιάσετε καμία μιζούλα να σας βγάλουμε τα πετρέλαια ή να σας αλλάξουμε τα πετρέλαια αλλιώς;
Λυπάμαι που θα το πω, αλλά η Τουρκία ασκεί μία εξαιρετική πολιτική. Ελίσσεται παντού και με διάφορους τρόπους. Και με Ρωσία, με Αμερική ,με Ευρώπη, με Ασία. Ένας ηγέτης Ερντογάν με τεράστιες δυνατότητες στις διεθνείς σχέσεις, και ευέλικτος παντού με τα αποτελέσματα που όλοι βλέπουμε. Το ότι βρίσκεται απέναντι από τη χώρα μας, δεν μπορούμε να μην του αναγνωρίσουμε την αξία του. Θα ήταν ευχής έργο να είχαμε ένα τέτοιο ηγέτη, σε σχέση με τα ανθρωπάκια που βρίσκουμε κάθε τόσο και τοποθετούμε, κάθε φορά στην ηγεσία της χώρας. Χαιρετισμούς σε ραγιάδες και αγάδες.
Θόδωρος Γαλανόπουλος