Επιτέλους και ένα καλό νέο. Οι Τσέχοι, πρώτοι από τους άλλους Ευρωπαίους, ξύπνησαν. Δεκάδες χιλιάδες λαού πλημμύρισαν το κέντρο της Πράγας την περασμένη Τετάρτη για να διαμαρτυρηθούν για τον τρόπο που η κυβέρνησή τους χειρίζεται το θέμα των τιμολογίων της ενέργειας, αλλά και για τη συμμετοχή της χώρας τους στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
Από: kosmodromio.gr - Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Η διαδήλωση είναι η δεύτερη μετά την επίσης πολύ μαζική της 3ης Σεπτεμβρίου και οργανώθηκε (σύμφωνα με το Reuters τουλάχιστο, γιατί δεν ήμασταν εκεί και οι καιροί είναι πονηροί) από δυνάμεις της άκρας και ριζοσπαστικής δεξιάς και της άκρας και ριζοσπαστικής αριστεράς, περιλαμβανομένου του τσέχικου Κ.Κ.
Η οργανωτική ομάδα ονομάζεται «Η Τσεχική Δημοκρατία πρώτα», είναι αντίθετη στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ και ζητά την ουδετερότητα της Τσεχίας. Ο κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης Μίεοσλαβ Σέβτσικ, κοσμήτορας στο Πανεπιστήμιο Οικονομικών και Επιχειρήσεων της Πράγας ζήτησε την άρση των κυρώσεων. «Σταματήστε την κωμωδία» έγραφαν τα πανό των διαδηλωτών, ένας από τους οποίους περιέγραψε ως εξής την άποψή του:
«Αυτή η κυβέρνηση είναι απόλυτα αντι-τσέχικη. Εξυπηρετεί μόνο τις Βρυξέλλες, την Αμερική και το ΝΑΤΟ. Δεν ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα των Τσέχων πολιτών».
Και επειδή μερικοί μπορεί να αναρωτηθείτε πως γίνεται να είμαι εγώ τόσο ενθουσιασμένος με μια διαδήλωση όπου (αν πιστέψουμε τουλάχιστο το Reuters, γιατί στην Τσεχία και το τοπικό Σοσιαλιστικό Κόμμα τάσσεται εναντίον της πολιτικής του ΝΑΤΟ και των κυρώσεων) μοιάζει να επικρατεί η ριζοσπαστική δεξιά, έστω και αν υπάρχουν και αριστεροί και κομμουνιστές μεταξύ των διαδηλωτών, θα σας απαντήσω με την ιστορική φράση του Λένιν: «και με τον διάβολο και με τη γιαγιά του», ή την άλλη, εξίσου ιστορική, «χτυπάμε μαζί, βαδίζουμε χωριστά» αν είναι να αντιμετωπίσουμε τον εντελώς ορατό κίνδυνο ξεθεμελίωσης των ευρωπαϊκών κοινωνιών μέσα στον ερχόμενο χειμώνα. Εννοείται βέβαια ότι αυτό το «ενιαίο μέτωπο» μπορεί να περιλάβει τη ριζοσπαστική δεξιά, όχι όμως και νεοφασιστικές ή νεοναζιστικές δυνάμεις που έχουν αποδείξει στην ιστορία, και στη δυτική και κεντρική Ευρώπη και στην Ουκρανία, ότι είναι οι κυριότεροι εχθροί των λαών.
Ο πιο βασικός λόγος που αναπτύσσεται παγκοσμίως μια εξαιρετικά επίφοβη άκρα δεξιά, ο λόγος που βλέπουμε μια θαυμάστρια του Μουσολίνι να γίνεται πρωθυπουργός σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα, είναι ο εκφυλισμός, η αδυναμία επεξεργασίας ενός πειστικού σχεδίου, οι πολλαπλές συνθηκολογήσεις των αριστερών ηγετών με αποκορύφωμα την υποταγή, με πρόσχημα την Ουκρανία, της επίσημης αριστεράς στο ΝΑΤΟ. Και επειδή η επίσημη Αριστερά ή «Αριστερά» έχει στους κόλπους της και γνήσιες δυνάμεις αντίστασης, καλό θα ήταν αυτές να ξεσηκωθούν επιτέλους εναντίον της πολιτικής των κομμάτων τους, πριν πάρει και αυτούς και αυτά και εμάς μαζί ο διάολος.
Δεν μπορεί να θέλεις να λέγεσαι σήμερα αριστερός και να υποστηρίζεις τη συνέχιση των κυρώσεων, που καταστρέφουν τις ευρωπαϊκές οικονομίες και κοινωνίες, τον εξοπλισμό της Ουκρανίας και την πολιτική του ΝΑΤΟ που μας φέρνει κοντύτερα στην πιθανότητα πυρηνικού ολοκαυτώματος και στη βεβαιότητα κλιματικού.
Υπάρχουν βέβαια κάποιες φωνές όπως ο Όσκαρ Λαφοντέν, ο πρώην πρόεδρος του SPD και κατόπιν του Linke, οι πραγματικοί ριζοσπάστες στη γερμανική Αριστερά, γύρω από τη Ζάρα Βάρκενεχτ, ο Τζέρεμι Κόρμπιν που ζήτησε να σταματήσει η παροχή όπλων στην Ουκρανία, η βάση των γερμανικών συνδικάτων και της σοσιαλδημοκρατίας, οι ηγέτες της κυπριακής κομμουνιστικής και σοσιαλιστικής αριστεράς Άντρος Κυπριανού και Μαρίνος Σιζόπουλος, οι επτά αριστεροί ευρωβουλευτές που καταψήφισαν φιλο-ΝΑΤΟϊκή απόφαση στο Ευρωκοινοβούλιο, στη μεγάλη πλειοψηφία τους όμως οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής αριστεράς έχουν, έστω και με κάποιες επιφυλάξεις, ταχθεί βασικά υπέρ των ΝΑΤΟϊκών θέσεων.
Η κατάσταση αυτή είναι βούτυρο στο ψωμί της ευρωπαϊκής και αμερικανικής άκρας και «ριζοσπαστικής» δεξιάς, που έχουν καταφέρει, ενώ οι θέσεις της μεγάλης πλειοψηφίας τους είναι υπέρ του ΝΑΤΟ, να εκλαμβάνονται ως φιλορωσικές δυνάμεις, από μερίδα των ψηφοφόρων. Αυτά γίνονταν και στον μεσοπόλεμο, με αποτέλεσμα να ψηφίσουν οι άνθρωποι Εθνικοσοσιαλιστές νομίζοντας ότι είναι Σοσιαλιστές.
Η στάση της επίσημης αριστεράς ανοίγει ολοταχώς την πορεία προς τον φασισμό
Αλλά και στη Γερμανία είχαμε τις τελευταίες μέρες διαδηλώσεις όπως χιλιάδες που συγκεντρώθηκαν στο ανατολικό κρατίδιο του Mecklenburg-Vorpommern ζητώντας να ανοίξει ο αγωγός Nord Stream 2.
Ένας από τους λόγους που ανατινάχτηκαν οι δύο Nord Stream, είναι ασφαλώς για να μη μπουν στον πειρασμό οι Ευρωπαίοι να άρουν τις κυρώσεις και να αποκαταστήσουν τη ροή ρωσικού φυσικού αερίου και να συνεχίσουν, υπό τον αμερικανικό εκβιασμό, να παραμείνουν προσδεδεμένοι στο άρμα της Νατοϊκής πολιτικής.
Τα όσα γίνονται αυτές τις μέρες συνιστούν εξάλλου τον απόλυτο εξευτελισμό της Γερμανίας και της Ευρώπης.
Γερμανικούς και ευρωπαϊκούς αγωγούς ανατίναξαν οι Αμερικανοί, ή κάποιος σύμμαχός τους, ή οι εξτρεμιστές στους κόλπους τους (αυτοί που προκάλεσαν τους πολέμους στη Μέση Ανατολή με τις μεθόδους της προβοκάτσιας). Το ξέρουν ασφαλώς αυτό αλλά δεν τολμάνε ούτε λεξούλα να ψελλίσουν το Βερολίνο, το Παρίσι, οι Βρυξέλλες. Και σε όλη την Ευρώπη μόνο ο Ούγγρος ηγέτης Όρμπαν έχει τολμήσει να επικρίνει τις κυρώσεις.
Και αυτό, τη στιγμή που οι ίδιοι οι Γερμανοί βιομήχανοι συζητάνε εφιαλτικά σενάρια οικονομικής κατάρρευσης της χώρας τους που σημαίνουν και κατάρρευση όλης της Ευρώπης, που η Μέρκελ, σε μια από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις της προειδοποιεί τους γελοίους διαδόχους της ότι πρέπει να παίρνουν στα σοβαρά ότι λέει ο Πούτιν που «δεν μπλοφάρει», που η γερμανική κοινή γνώμη, παρά το πρωτοφανές αντιρωσικό μπαράζ των μέσων (ανάλογο αυτού που σημειώθηκε κατά τους δύο παγκοσμίους πολέμους) δεν φαίνεται καθόλου πεισμένη για την ορθότητα της ασκούμενης πολιτικής και που ο Σλοβάκος πρωθυπουργός δηλώνει ότι η ενεργειακή κρίση θα σκοτώσει την οικονομία της χώρας του και ότι, αν δεν λάβει ικανή βοήθεια, θα αναγκαστεί να κρατικοποιήσει την ενεργειακή βιομηχανία.
Ας ελπίσουμε γρήγορα να βρει μιμητές και αλλού το παράδειγμα της Τσεχίας. Μόνο μια εξέγερση των ευρωπαϊκών λαών μοιάζει τώρα ικανή να σταματήσει την πορεία προς την άβυσσο της Ευρώπης και του κόσμου.