Η
σπουδή για μια συνάντηση χωρίς όρους δείχνει αδυναμία. Και η Τουρκία
την αδυναμία του αντιπάλου την εκμεταλλεύεται. Για να σεβαστούν την
Ελλάδα στο ΝΑΤΟ πρέπει, πρώτα, η ίδια να σεβαστεί τον εαυτό της.
Από: makthes.gr / Του Παντελή Σαββίδη
Τα θέματα που αφορούν τις τελευταίες ημέρες την Ελλάδα είναι:
1.-Η συνάντηση Παναγιωτόπουλου- Ακάρ στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
2.-Η Συμφωνία Ισραήλ- Λιβάνου και η θεώρησή της ως προτύπου για επίλυση και άλλων διαφορών.
3.-Η υπόθεση εξοπλισμού της Τουρκίας με F-16
4.-Η πρόταση Πούτιν να καταστεί η Τουρκία ενεργειακός κόμβος.
5.-Η ιστορία του EastMed και η πιθανή εξέλιξή του.
1.-Η στήλη δεν είναι κατά των ελληνοτουρκικών συναντήσεων. Ακόμη και του διαλόγου αν ικανοποιεί τις προϋποθέσεις που η διαχρονική εξωτερική πολιτική έθεσε. Οι συναντήσεις, όμως, δεν μπορεί να γίνονται χωρίς όρους. Ο Παναγιωτόπουλος πριν δει τον Ακάρ, έπρεπε να ζητήσει να άρει τις προσβολές που εκσεστόμισαν προς τον πρωθυπουργό και τον ελληνικό λαό οι Ερντογάν, Ακάρ και Τσαβούσογλου. Η σπουδή για μια συνάντηση χωρίς όρους δείχνει αδυναμία. Και η Τουρκία την αδυναμία του αντιπάλου την εκμεταλλεύεται. Για να σεβαστούν την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ πρέπει, πρώτα, η ίδια να σεβαστεί τον εαυτό της. Η συμπεριφορά των κρατικών ιθυνόντων δεν αποπνέει κρατική αξιοπρέπεια. Πέραν τούτων οι Τούρκοι περνούν τους Έλληνες ομολόγους τους και για αφελείς. Ο Παναγιωτόπουλος σε παλαιότερη κρίση τηλεφώνησε στον Ακάρ και του είπε πως τα αεροπλάνα σας παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο. Ο Ακάρ απάντησε: δεν το ξέρω. Θα ρωτήσω και θα σας πω. (Όποιος πιστεύει πως ο πονηρός ανατολίτης Ακάρ δεν γνώριζε είναι αφελής). Ο Παναγιωτόπουλος περιχαρής βγήκε να δηλώσει τι του είπε ο Ακάρ. Και το αθηναϊκό κατεστημένο χάρηκε.
Η στήλη είχε προτείνει στην κορύφωση της τελευταίας έντασης μεταξύ των δύο χωρών να τεθεί θέμα προσβλητικών δηλώσεων και απειλών της Τουρκίας κατά της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Αντ αυτού έχουμε δηλώσεις περί αποκαταστάσεως γραμμής επικοινωνίας. Σιγά τα ωά. Επικοινωνία υπήρχε και όταν οι Τούρκοι έκαναν βόλτες στην ελληνική ΑΟΖ με τα πλοία τους. Χρειάζεται αλλαγή πολιτικής απέναντι στην Τουρκία.
Υπάρχουν προϋποθέσεις που συντρέχουν. Η συνεργασία Ελλάδας-ΗΠΑ δεν μπορεί να διαμορφώνεται με όρους ελληνικής υποτέλειας. Το ελάχιστο που πρέπει να ζητήσει η Αθήνα είναι παροχή αμερικανικής ασφάλειας. Αν, μόνο, δίνει και δεν παίρνει τίποτε τότε δεν μιλάμε για συνεργασία. Μιλάμε για υποτέλεια.
2.-Η Συμφωνία Ισραήλ-Λιβάνου έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που θα τα προβάλλουν το επόμενο διάστημα οι μαθητές της σχολής των αμοιβαίων υποχωρήσεων. Στην περίπτωση Ισραήλ- Λιβάνου η συμφωνία είναι ετεροβαρής υπέρ του Ισραήλ. Ο Λίβανος προσήλθε σε αυτήν λόγω ανάγκης. Κυρίως οικονομικής. Μεσολάβησε ο Άμος Χοχστάιν, ο αμερικανός αξιωματούχος που πρότεινε και επέβαλε την κατάργηση του EastMed. Ο Χοχστάιν μεσολάβησε επειδή οι δύο χώρες δεν έχουν διπλωματικές σχέσεις. Βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση. Η συμφωνία μπορεί να θεωρηθεί διπλωματική επιτυχία των ΗΠΑ αν και υπάρχουν δηλώσεις επιφυλακτικές και στο Ισραήλ απο τον πρώην πρωθυπουργό Νετανιάχου και στο Λίβανο απο την Χεζμπολάχ. Η Συμφωνία δίνει το κοίτασμα Καρίς που έχει φυσικό αέριο στο Ισραήλ και το Κάνα, ένα άλλο κοίτασμα στην διαφιλονικούμενη ζώνη, στον Λίβανο. Στο Κάνα πρέπει να γίνουν έρευνες για να διαπιστωθεί η ύπαρξη αερίου αλλά ένα ποσοστό από τα έσοδα θα το πάρει το Ισραήλ. Η συνεννόηση θα γίνει με την κοινοπραξία που θα εξορύξει το αέριο επικεφαλής της οποίας είναι η Total. Η όλη υπόθεση δεν ταιριάζει με τα ελληνοτουρκικά δεδομένα προσομοιάζει, όμως, κάπως με την υπόθεση των τουρκικών προκλήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ. Δυστυχώς, η διεθνής κοινότητα τείνει να αποδεχθεί έναν ρόλο τοπικού μπράβου στην Τουρκία που παρέχει προστασία έναντι οικονομικού ανταλλάγματος. Οποιαδήποτε προβολή της Συμφωνίας στην περίπτωση Κύπρου-Τουρκίας προϋποθέτει αναγνώριση εκ μέρους της Τουρκίας της κυπριακής ΑΟΖ. Διαφορετικά δεν έχει νόημα. Ο Άμοζ Χοχστάιν, ο αμερικανός αξιωματούχος που δραστηριοποιείται στην περιοχή, το πιθανότερο είναι να ευνοεί με την δραστηριότητά του την διέλευση των αγωγών που θα μεταφέρουν το αέριο μέσω Τουρκίας.
3.-Τα F-16 θα τα πάρει η Τουρκία για πολλούς λόγους. Και οικονομικούς και πολιτικούς. Η αμερικανική κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει το θέμα για να επαναφέρει σε τάξη την Τουρκία. Στην Ουάσιγκτον έχουν αυτήν την ψευδαίσθηση. Αν το ελληνικό λόμπυ, και όχι η ελληνική κυβέρνηση, καταφέρει με τον Μενέντεζ και τον Πάπας να βάλει την προϋπόθεση της μη υπέρπτησης υπεράνω ελληνικού εναέριου χώρου για να πωληθούν τα αεροπλάνα στην Τουρκία, θα είναι επιτυχία. Εδώ, βεβαίως, πρέπει να διευκρινιστεί τι θεωρούν οι Αμερικανοί ελληνικό εναέριο χώρο. Δεν θεωρούν, πάντως, τα 10 μίλια που υποστηρίζει η Αθήνα.
Το ζήτημα του εξοπλισμού της Τουρκίας με αμερικανικά όπλα έχει να κάνει και με την ισορροπία στο Αιγαίο αλλά και με τις νόμιμες ελληνικές διεκδικήσεις. Η Ελλάδα έχει αναφαίρετο δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Η Τουρκία το θεωρεί αιτία πολέμου και η αμερικανική θέση είναι, επι της ουσίας, αδιευκρίνιστη. Αν και στην πρώτη φάση υποστήριζε τις τουρκικές θέσεις. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να βάλει το θέμα στις συνομιλίες με τις ΗΠΑ. Να αλλάξει στάση η Ουάσιγκτον στο θέμα των 12 μιλίων. Και να διατηρήσει μια ποιοτική διαφορά υπέρ της Ελλάδας στο θέμα των εξοπλισμών. Αυτήν την φιλοσοφία της ποιοτικής διαφοράς φαίνεται να την αποδέχεται η Ουάσιγκτον. Στο θέμα των χωρικών υδάτων τηρεί σιγήν.
4.-Ο Ερντογάν εμφανίστηκε σκεπτικός στην δελεαστική πρόταση Πούτιν να καταστεί η Τουρκία κόμβος του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Έχει συνειδητοποιήσει ότι η Ευρώπη δεν μπλοφάρει όταν λέει πως θέλει να απεξαρτηθεί απο το ρωσικό φυσικό αέριο ή ξανασκέφτεται το μαντρί. Μια ενδεχόμενη επιστροφή της σε ρόλο υπάκουου παιδιού θα σημάνει κάτι για την Ελλάδα; Στα κέντρα αποφάσεων της Ουάσιγκτον η τάση που επενδύει στην Τουρκία δεν έχει εκλείψει. Τι επιδιώκει, όμως; Να την αποκαταστήσει στο παλιό της βάθρο ή σε ορισμένα που συνέβησαν δεν υπάρχει αντιστροφή;
Αλλά και ο Πούτιν με τις δηλώσεις που διαρρέει τελευταία στέλνει μηνύματα διάθεσης συμβιβασμού. Αναζητά διπλωματική λύση μετά τις καταστροφές που προκάλεσε και έφερε την χώρα του σε ασθενέστερη θέση από πριν. Ο Ερντογάν το αντιλαμβάνεται. Και αρχίζει να γέρνει εκεί που τον συμφέρει. Θα βάλει όρους ή θα επιστρέψει με όρους που θα του θέσουν;
5.-Σε αυτό το κομβικό σημείο είναι ευκαιρία να τεθεί και πάλι το θέμα του EastMed. Ρόλο στην περιοχή έχει και ο Πάγιατ. Θα δούμε τι μηνύματα κομίζει.
Τα θέματα που αφορούν τις τελευταίες ημέρες την Ελλάδα είναι:
1.-Η συνάντηση Παναγιωτόπουλου- Ακάρ στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
2.-Η Συμφωνία Ισραήλ- Λιβάνου και η θεώρησή της ως προτύπου για επίλυση και άλλων διαφορών.
3.-Η υπόθεση εξοπλισμού της Τουρκίας με F-16
4.-Η πρόταση Πούτιν να καταστεί η Τουρκία ενεργειακός κόμβος.
5.-Η ιστορία του EastMed και η πιθανή εξέλιξή του.
1.-Η στήλη δεν είναι κατά των ελληνοτουρκικών συναντήσεων. Ακόμη και του διαλόγου αν ικανοποιεί τις προϋποθέσεις που η διαχρονική εξωτερική πολιτική έθεσε. Οι συναντήσεις, όμως, δεν μπορεί να γίνονται χωρίς όρους. Ο Παναγιωτόπουλος πριν δει τον Ακάρ, έπρεπε να ζητήσει να άρει τις προσβολές που εκσεστόμισαν προς τον πρωθυπουργό και τον ελληνικό λαό οι Ερντογάν, Ακάρ και Τσαβούσογλου. Η σπουδή για μια συνάντηση χωρίς όρους δείχνει αδυναμία. Και η Τουρκία την αδυναμία του αντιπάλου την εκμεταλλεύεται. Για να σεβαστούν την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ πρέπει, πρώτα, η ίδια να σεβαστεί τον εαυτό της. Η συμπεριφορά των κρατικών ιθυνόντων δεν αποπνέει κρατική αξιοπρέπεια. Πέραν τούτων οι Τούρκοι περνούν τους Έλληνες ομολόγους τους και για αφελείς. Ο Παναγιωτόπουλος σε παλαιότερη κρίση τηλεφώνησε στον Ακάρ και του είπε πως τα αεροπλάνα σας παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο. Ο Ακάρ απάντησε: δεν το ξέρω. Θα ρωτήσω και θα σας πω. (Όποιος πιστεύει πως ο πονηρός ανατολίτης Ακάρ δεν γνώριζε είναι αφελής). Ο Παναγιωτόπουλος περιχαρής βγήκε να δηλώσει τι του είπε ο Ακάρ. Και το αθηναϊκό κατεστημένο χάρηκε.
Η στήλη είχε προτείνει στην κορύφωση της τελευταίας έντασης μεταξύ των δύο χωρών να τεθεί θέμα προσβλητικών δηλώσεων και απειλών της Τουρκίας κατά της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Αντ αυτού έχουμε δηλώσεις περί αποκαταστάσεως γραμμής επικοινωνίας. Σιγά τα ωά. Επικοινωνία υπήρχε και όταν οι Τούρκοι έκαναν βόλτες στην ελληνική ΑΟΖ με τα πλοία τους. Χρειάζεται αλλαγή πολιτικής απέναντι στην Τουρκία.
Υπάρχουν προϋποθέσεις που συντρέχουν. Η συνεργασία Ελλάδας-ΗΠΑ δεν μπορεί να διαμορφώνεται με όρους ελληνικής υποτέλειας. Το ελάχιστο που πρέπει να ζητήσει η Αθήνα είναι παροχή αμερικανικής ασφάλειας. Αν, μόνο, δίνει και δεν παίρνει τίποτε τότε δεν μιλάμε για συνεργασία. Μιλάμε για υποτέλεια.
2.-Η Συμφωνία Ισραήλ-Λιβάνου έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που θα τα προβάλλουν το επόμενο διάστημα οι μαθητές της σχολής των αμοιβαίων υποχωρήσεων. Στην περίπτωση Ισραήλ- Λιβάνου η συμφωνία είναι ετεροβαρής υπέρ του Ισραήλ. Ο Λίβανος προσήλθε σε αυτήν λόγω ανάγκης. Κυρίως οικονομικής. Μεσολάβησε ο Άμος Χοχστάιν, ο αμερικανός αξιωματούχος που πρότεινε και επέβαλε την κατάργηση του EastMed. Ο Χοχστάιν μεσολάβησε επειδή οι δύο χώρες δεν έχουν διπλωματικές σχέσεις. Βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση. Η συμφωνία μπορεί να θεωρηθεί διπλωματική επιτυχία των ΗΠΑ αν και υπάρχουν δηλώσεις επιφυλακτικές και στο Ισραήλ απο τον πρώην πρωθυπουργό Νετανιάχου και στο Λίβανο απο την Χεζμπολάχ. Η Συμφωνία δίνει το κοίτασμα Καρίς που έχει φυσικό αέριο στο Ισραήλ και το Κάνα, ένα άλλο κοίτασμα στην διαφιλονικούμενη ζώνη, στον Λίβανο. Στο Κάνα πρέπει να γίνουν έρευνες για να διαπιστωθεί η ύπαρξη αερίου αλλά ένα ποσοστό από τα έσοδα θα το πάρει το Ισραήλ. Η συνεννόηση θα γίνει με την κοινοπραξία που θα εξορύξει το αέριο επικεφαλής της οποίας είναι η Total. Η όλη υπόθεση δεν ταιριάζει με τα ελληνοτουρκικά δεδομένα προσομοιάζει, όμως, κάπως με την υπόθεση των τουρκικών προκλήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ. Δυστυχώς, η διεθνής κοινότητα τείνει να αποδεχθεί έναν ρόλο τοπικού μπράβου στην Τουρκία που παρέχει προστασία έναντι οικονομικού ανταλλάγματος. Οποιαδήποτε προβολή της Συμφωνίας στην περίπτωση Κύπρου-Τουρκίας προϋποθέτει αναγνώριση εκ μέρους της Τουρκίας της κυπριακής ΑΟΖ. Διαφορετικά δεν έχει νόημα. Ο Άμοζ Χοχστάιν, ο αμερικανός αξιωματούχος που δραστηριοποιείται στην περιοχή, το πιθανότερο είναι να ευνοεί με την δραστηριότητά του την διέλευση των αγωγών που θα μεταφέρουν το αέριο μέσω Τουρκίας.
3.-Τα F-16 θα τα πάρει η Τουρκία για πολλούς λόγους. Και οικονομικούς και πολιτικούς. Η αμερικανική κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει το θέμα για να επαναφέρει σε τάξη την Τουρκία. Στην Ουάσιγκτον έχουν αυτήν την ψευδαίσθηση. Αν το ελληνικό λόμπυ, και όχι η ελληνική κυβέρνηση, καταφέρει με τον Μενέντεζ και τον Πάπας να βάλει την προϋπόθεση της μη υπέρπτησης υπεράνω ελληνικού εναέριου χώρου για να πωληθούν τα αεροπλάνα στην Τουρκία, θα είναι επιτυχία. Εδώ, βεβαίως, πρέπει να διευκρινιστεί τι θεωρούν οι Αμερικανοί ελληνικό εναέριο χώρο. Δεν θεωρούν, πάντως, τα 10 μίλια που υποστηρίζει η Αθήνα.
Το ζήτημα του εξοπλισμού της Τουρκίας με αμερικανικά όπλα έχει να κάνει και με την ισορροπία στο Αιγαίο αλλά και με τις νόμιμες ελληνικές διεκδικήσεις. Η Ελλάδα έχει αναφαίρετο δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Η Τουρκία το θεωρεί αιτία πολέμου και η αμερικανική θέση είναι, επι της ουσίας, αδιευκρίνιστη. Αν και στην πρώτη φάση υποστήριζε τις τουρκικές θέσεις. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να βάλει το θέμα στις συνομιλίες με τις ΗΠΑ. Να αλλάξει στάση η Ουάσιγκτον στο θέμα των 12 μιλίων. Και να διατηρήσει μια ποιοτική διαφορά υπέρ της Ελλάδας στο θέμα των εξοπλισμών. Αυτήν την φιλοσοφία της ποιοτικής διαφοράς φαίνεται να την αποδέχεται η Ουάσιγκτον. Στο θέμα των χωρικών υδάτων τηρεί σιγήν.
4.-Ο Ερντογάν εμφανίστηκε σκεπτικός στην δελεαστική πρόταση Πούτιν να καταστεί η Τουρκία κόμβος του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Έχει συνειδητοποιήσει ότι η Ευρώπη δεν μπλοφάρει όταν λέει πως θέλει να απεξαρτηθεί απο το ρωσικό φυσικό αέριο ή ξανασκέφτεται το μαντρί. Μια ενδεχόμενη επιστροφή της σε ρόλο υπάκουου παιδιού θα σημάνει κάτι για την Ελλάδα; Στα κέντρα αποφάσεων της Ουάσιγκτον η τάση που επενδύει στην Τουρκία δεν έχει εκλείψει. Τι επιδιώκει, όμως; Να την αποκαταστήσει στο παλιό της βάθρο ή σε ορισμένα που συνέβησαν δεν υπάρχει αντιστροφή;
Αλλά και ο Πούτιν με τις δηλώσεις που διαρρέει τελευταία στέλνει μηνύματα διάθεσης συμβιβασμού. Αναζητά διπλωματική λύση μετά τις καταστροφές που προκάλεσε και έφερε την χώρα του σε ασθενέστερη θέση από πριν. Ο Ερντογάν το αντιλαμβάνεται. Και αρχίζει να γέρνει εκεί που τον συμφέρει. Θα βάλει όρους ή θα επιστρέψει με όρους που θα του θέσουν;
5.-Σε αυτό το κομβικό σημείο είναι ευκαιρία να τεθεί και πάλι το θέμα του EastMed. Ρόλο στην περιοχή έχει και ο Πάγιατ. Θα δούμε τι μηνύματα κομίζει.