 |
| With Prime Minister of India Narendra Modi. Photo: Alexander Demianchuk, TASS |
Andrew Korybko - Παρουσίαση Freepen.gr
«Καθώς η σύγκρουση στην Ουκρανία συνεχίζει να μαίνεται, μας ρωτούν συχνά με ποιανού πλευρά είμαστε. Και η απάντησή μας, κάθε φορά, είναι ευθεία και ειλικρινής. Η Ινδία είναι στο πλευρό της ειρήνης και θα παραμείνει σταθερά εκεί. Είμαστε στο πλευρό που σέβεται τον Χάρτη του ΟΗΕ και τις ιδρυτικές του αρχές. Είμαστε στην πλευρά που ζητά το διάλογο και τη διπλωματία ως μοναδική διέξοδο. Είμαστε στο πλευρό εκείνων που αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα, παρόλο που κοιτάζουν το αυξανόμενο κόστος των τροφίμων, των καυσίμων και των λιπασμάτων. Ως εκ τούτου, είναι προς το συλλογικό μας συμφέρον να εργαστούμε εποικοδομητικά, τόσο εντός όσο και εκτός των Ηνωμένων Εθνών, για την εξεύρεση έγκαιρης επίλυσης αυτής της σύγκρουσης».
Σαφώς, η στάση της Ινδίας είναι μια στάση ουδετερότητας αρχών, όπου ούτε υποστηρίζει ούτε αντιτίθεται σε κανένα από τα μέρη στη σύγκρουση, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Ωστόσο, ορισμένοι εξακολουθούν να υποστηρίζουν πως η ουδετερότητα είναι υποτίθεται αδύνατη και ότι κάθε χώρα τουλάχιστον κλίνει πιο κοντά στη μία ή την άλλη πλευρά. Παρόλο που αυτός είναι ένας ανακριβής τρόπος αξιολόγησης των πάντων, για λόγους συζήτησης, μπορούν να γίνουν κάποιες παρεκβολές από τα λόγια του Jaishankar. Η αρχική εντύπωση που θα μπορούσε να έχει κανείς είναι ότι η Ινδία υποστηρίζει σιωπηρά το Golden Billion της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ με βάση ότι οι αναφορές του στην ειρήνη, τον Χάρτη του ΟΗΕ και τις παγκόσμιες κρίσεις τροφίμων και καυσίμων υποτίθεται πως υποδηλώνουν κριτική τακτικής στη Ρωσία.
Ωστόσο, με το βαθύτερο προβληματισμό σχετικά με αυτά που είπε, γίνεται φανερό ότι η Ινδία συμπάσχει πραγματικά με τη Ρωσία. Ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών κατοχυρώνει το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, κάτι που ασκεί η Ρωσία καθ' όλη τη διάρκεια της ειδικής της επιχείρησης αφού το ΝΑΤΟ πέρασε τις κόκκινες γραμμές εθνικής ασφάλειας στην Ουκρανία. Οι μονομερείς κυρώσεις όπως αυτές που επιβλήθηκαν από το Golden Billion εναντίον αυτής της Ευρασιατικής Μεγάλης Δύναμης και που ευθύνονται για τις παγκόσμιες κρίσεις τροφίμων και καυσίμων είναι παράνομες στα μάτια του διεθνούς δικαίου, γι' αυτό και η Ινδία απέρριψε περήφανα κάθε πίεση των ΗΠΑ να τις εφαρμόσει. Αυτή η ερμηνεία δεν είναι «ευσεβής πόθος» όπως ισχυρίζονται οι επικριτές, αλλά βασίζεται στην ιστορία της πολιτικής της ίδιας της Ινδίας.
Για παράδειγμα, όσοι ισχυρίζονται ότι η Ινδία είναι κατηγορηματικά αντίθετη στη χρήση στρατιωτικής δύναμης για αυτοάμυνα σαφώς δε γνωρίζουν πώς ερμηνεύει τους λόγους πίσω από τους τρεις πολέμους της με το Πακιστάν από την ανεξαρτησία τους και τα δύο χειρουργικά χτυπήματα που ισχυρίστηκε πως είχαν διενεργηθεί εναντίον της τα τελευταία χρόνια. Επιπλέον, η Ινδία προσπαθεί τακτικά να συσπειρώσει τη διεθνή κοινότητα για να ασκήσει πίεση στο Πακιστάν με το πρόσχημα πως ο γείτονάς του υποστηρίζει την τρομοκρατία, καθώς κατανοεί τη σημασία της πολυμερούς προσέγγισης προκειμένου να νομιμοποιήσει τους στόχους του. Δεν έχει σημασία αν κάποιος υποστηρίζει ή αντιτίθεται σε αυτές τις πολιτικές, καθώς όλα αυτά ζητούνται για να κατανοήσουμε τους υπολογισμούς της Ινδίας.
Λαμβάνοντας υπόψη τους οδηγούς της πολιτικής της και τα μέσα μέσω των οποίων επιδιώκει να προωθήσει τα συμφέροντά της όπως τα αντιλαμβάνεται η ηγεσία της, που περιλαμβάνει τη χρήση βίας κατά του γείτονά της κατά καιρούς όποτε αισθάνεται ότι δικαιολογείται ως αυτοάμυνα και συσπειρώνοντας τη διεθνή κοινότητα να συμφωνήσει κυρώσεις κατά της ίδιας χώρας μέσω πολυμερών πλαισίων όπως η Ομάδα Χρηματοοικονομικής Δράσης (FATF), δεν μπορεί ευλόγως να υποστηριχθεί πως η Ινδία αντιτίθεται κρυφά στην ειδική επιχείρηση της Ρωσίας. Η εννοιολογική βάση πίσω από αυτή την εκστρατεία είναι πανομοιότυπη με εκείνη που η ίδια η Ινδία εφάρμοσε περιστασιακά κατά τη διάρκεια των δεκαετιών σε σχέση με το Πακιστάν.
Όσον αφορά τις παγκόσμιες κρίσεις τροφίμων και καυσίμων, η Ινδία γνωρίζει πολύ καλά πως αυτές είναι το άμεσο αποτέλεσμα μονομερών και επομένως παράνομων κυρώσεων που επιβλήθηκαν από το Golden Billion κατά της Ρωσίας. Κατ' αρχήν, αυτές οι κυρώσεις δε διαφέρουν από αυτές που επέβαλαν οι ΗΠΑ κατά της Ινδίας για την πυρηνική της δοκιμή το 1998. Και οι δύο εκδόθηκαν εκτός της διεθνούς νομικής αρχής του ΣΑΗΕ και ήρθαν ως απάντηση στον στόχο τους να προωθήσουν αυτό που η ηγεσία τους ειλικρινά θεωρούσε ως αντικειμενικά συμφέροντα εθνικής ασφάλειας. Για άλλη μια φορά, δε ζητείται από τον αναγνώστη να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με τις αντίστοιχες πολιτικές της Ρωσίας ή της Ινδίας, αλλά απλώς να αναγνωρίσει το κοινό μεταξύ τους που αγνοείται από τους περισσότερους παρατηρητές.
Και τέλος, όλες οι εικασίες ότι η Ινδία υποτίθεται πως συμπαρατάσσεται με το Golden Billion εναντίον της Ρωσίας δυσφημίζεται εύκολα από το γεγονός πως το Δελχί έχει διπλασιάσει τη ρωσική διάσταση της ευρασιατικής μεγάλης στρατηγικής του. Αυτό έγινε με τη μέγιστη κλιμάκωση της εισαγωγής πετρελαίου με έκπτωση, αναβιώνοντας το Διάδρομο Μεταφορών Βορρά-Νότου (NSTC) μέσω του Ιράν με σκοπό να χρησιμεύσει ως αναντικατάστατη βαλβίδα από την πίεση της Δύσης στη Μόσχα (για να μην αναφέρουμε την προσπάθεια δημιουργίας ενός τρίτου πόλου επιρροής στις διεθνείς σχέσεις μέσω ενός τριμερούς άξονα μεταξύ αυτών των τριών) και στενή συνεργασία με το Κρεμλίνο στο Αφγανιστάν και την Κεντρική Ασία, μεταξύ άλλων παραδειγμάτων. Τίποτα από αυτά δε θα συνέβαινε αν η Ινδία ήταν εναντίον της Ρωσίας.
Τελειώνοντας, πρέπει να υπενθυμίσουμε στον αναγνώστη πως η πραγματική πολιτική της Ινδίας απέναντι στην ουκρανική σύγκρουση είναι πολιτική ουδετερότητας αρχών και ισορροπεί προσεκτικά μεταξύ του Golden Billion και του Παγκόσμιου Νότου υπό την ηγεσία των BRICS , του οποίου αποτελεί μέρος, διότι όσο στενά συνεργάζεται με τη Ρωσία σε ένα εντυπωσιακό φάσμα σφαιρών, το ίδιο κάνει και με τη Δύση, επομένως είναι ανακριβές να συμπεράνουμε πως υποστηρίζει τη μία έναντι της άλλης, όπως πολλοί για κάποιο λόγο θέλουν να ισχυριστούν.
Εκείνοι που εξακολουθούν να θέλουν να αντιλαμβάνονται λανθασμένα τη στάση της Ινδίας απέναντι στη σύγκρουση με τρόπο μηδενικού αθροίσματος, ωστόσο, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι στην πραγματικότητα συμπάσχει με τη Ρωσία, όπως υποδηλώνει πολύ έντονα η ιστορία της πολιτικής της στη διάρκεια των δεκαετιών.