Κυριάκος Μητσοτάκης: Αυτό που εκστόμισε ο πρωθυπουργός στην Σόφια, απευθυνόμενος στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην τελετή έναρξης εμπορικής λειτουργίας του αγωγού φυσικού αερίου IGB, θα έλεγε κανείς πως συμπυκνώνει σε μία και μόνο πρόταση, όλη την πολιτική κοσμοθεωρία του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Από: Ελευθέριος Ανδρώνης - sportime.gr
«Να είμαστε βέβαιοι πως θέτουμε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη πάνω από τα εθνικά συμφέροντα», δήλωσε μεταξύ άλλων, αναφερόμενος στο ζήτημα της ενεργειακής κρίσης.
Πάνω σε αυτήν την – ακραία – διεθνιστική αντίληψη που φέρνει σε δεύτερη μοίρα τα συμφέροντα της χώρας, πατούσε εξ’ αρχής το δόγμα διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Όταν τα συμφέροντα μας χώρας βρίσκονται «έξω» από αυτήν, τότε ολόκληρος ο λαός της βρίσκεται υπό καθεστώς ομηρίας. Είναι τόσο απλό.
Κάποτε το να πει δημόσια πρωθυπουργός μιας χώρας πως δεν είναι προτεραιότητα του, τα συμφέροντα της χώρας του, δεν θα μπορούσε να το διανοηθεί κανείς, ούτε για εσχάτου τύπου μπανανίες. Το αδιανόητο έγινε θλιβερή πραγματικότητα όμως. Όχι πως ο περισσότερος κόσμος δεν το είχε αντιληφθεί, άλλα έχει τη σημασία του το ότι έχουν χαθεί ακόμα και τα προσχήματα.
Σε αυτό το ευμετάβλητο παγκόσμιο σκηνικό που βρίσκεται σε αναβρασμό, έχουμε χώρες που συσπειρώνονται ταχύτατα στην εθνική πολιτική και εγκαταλείπουν τις εξαρτήσεις από λυκοσυμμαχίες, και έχουμε και χώρες που παραμένουν αφοσιωμένες εταίρες του διεθνισμού, παραμένοντας καθηλωμένες στα αμπάρια του βυθιζόμενου ευρωπαϊκού «υπερωκεάνιου», μέχρι αυτό να πιάσει πάτο.
Δυστυχώς η κυβέρνηση έχει εντάξει την χώρα μας στην δεύτερη κατηγορία, και αυτό δεν φαίνεται να αλλάζει, μιας και ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός που υποθηκεύει το μέλλον του ελληνικού λαού, παραμένει βασικός άξονας της πολιτικής Μητσοτάκη.
Συμφέρον για ποιον; Αλληλεγγύη για ποιους;
Όπως είχαμε γράψει και άλλοτε, την ίδια στιγμή που ισοπεδώνεται το εσωτερικό της χώρας, η ηγεσία στέλνει τα λεφτά της έξω, μορφώνει τα παιδιά της έξω, προσλαμβάνει εργατικό δυναμικό από έξω, «λύνει» το δημογραφικό με πληθυσμούς από έξω, προσελκύει επενδυτικές γαλέρες από έξω, παραχωρεί τις εξουσίες της χώρας έξω. Μια ηγεσία που κυβερνά αυτή τη χώρα με βλέμμα εξολοκλήρου στραμμένο «έξω», και μόνο για τυπικούς λόγους βρίσκεται ακόμα εντός συνόρων.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκλέχθηκε από τους ψηφοφόρους εντός της χώρας του, για να μπορεί σήμερα να αφήνει τα συμφέροντα της στα χέρια μιας εξουσιαστικής «ελίτ» εκτός συνόρων, η οποία θα κρίνει πως, πότε και αν θα ανταποκριθεί στις ανάγκες του Ελληνικού λαού. Θεμελιώδες ερώτημα, το πώς μπορεί να επιβιώσει μια χώρα όταν ο ηγέτης της, παραδίδει τα «κλειδιά» της τύχης της σε τρίτους. Που θα θέσεις τις κόκκινες γραμμές σου, όταν έχεις συμφωνήσει να στις χαράζει άλλος.
Μάλιστα έχει σημασία να προσέξουμε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε στην ομιλία του πως η ευρωπαϊκή πολιτική διαχείρισης της ενεργειακής κρίσης, θα πρέπει να ακολουθήσει την ίδια στρατηγική που εφαρμόστηκε στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Τότε δηλαδή που υπήρξε έμπρακτη ευρωπαϊκή «αλληλεγγύη» κυβερνήσεων, για να γίνουν τα χρυσοφόρα deal με τις φαρμακευτικές, να επιβληθούν όλα τα απολυταρχικά μέτρα και να γίνουν οι ευρωπαϊκοί λαοί «πειραματόζωα» για πειραματικά σκευάσματα που εγκρίθηκαν με άδεια έκτακτης ανάγκης.
Αυτή είναι η «αλληλεγγύη» όπως την αντιλαμβάνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την πανδημία και αυτήν ζητά και τώρα για το ενεργειακό ζήτημα.
Πολιτική διεθνοποίησης για το πρωθυπουργικό «image»
Είναι γεγονός ότι ο πρωθυπουργός αρέσκεται πολύ στο να διεθνοποιεί ζητήματα και να ψάχνει απεγνωσμένα ανταπόκριση (και αναγνώριση) εκτός συνόρων. Η Ελλάδα είναι πολύ «μικρή» για τον «βαθυστόχαστο πολιτικό διεθνούς ακτινοβολίας», όπως τον χαρακτήρισε ο Γιάννης Οικονόμου. Η κάλπη που τον ανέδειξε ηγέτη της χώρας, έγινε απλά ένα «σκαμνί» για να πατήσει πάνω και να μεγαλώσει το πολιτικό «ανάστημα» του, ώστε να διαπραγματεύεται την Ελλάδα στο διεθνιστικό παζάρι. Παντελώς αδιάφορος για τον ελληνικό λαό και πλέοντας σε πελάγη αλαζονείας.
Κατά την περίοδο της πανδημίας, ο κ. Μητσοτάκης διεθνοποιούσε με επιστολές του προς την Κομισιόν προτάσεις για αυταρχικότερο έλεγχο των λαών (πιστοποιητικό εμβολιασμού, απαγόρευση ταξιδιών για ανεμβολίαστους κ.λπ.) και έκανε ό,τι μπορούσε για να πρωτοπορεί στο ευρωπαϊκό στερέωμα, όσον αφορά τις ριζοσπαστικές πολιτικές που προήγαγαν τον απολυταρχισμό και ισοπέδωναν κατοχυρωμένες ελευθερίες.
Στο Ουκρανικό διεθνοποίησε το τάξιμο του στην «σωστή πλευρά της ιστορίας» με την αυθαίρετη «απόφαση» ανοικοδόμησης του μαιευτηρίου στην Μαριούπολη, με την ομιλία «πλανητάρχη» στο Κογκρέσο, με την προσωπική απόφαση του να στείλει στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία, με την εμφάνιση του Ζελένσκι (και των νεοναζιστών του Αζόφ) στην Βουλή των Ελλήνων, και με άλλα – διεθνούς εμβέλειας – «πυροτεχνήματα».
Και στα ελληνοτουρκικά αντί να λαμβάνονται σοβαρά μέτρα αποτροπής της επιθετικότητας της Τουρκίας, ο πρωθυπουργός διεθνοποιεί συνεχώς την κρίση με διαβήματα, παρακαλετά για κυρώσεις, και επικοινωνιακή «κλάψα» σε ΟΗΕ και ΝΑΤΟ. Γιατί η «αλληλεγγύη» είναι πάνω απ’ όλα, και γιατί οι «σύμμαχοι» θα μας προστατέψουν, ασχέτως αν εμείς οι ίδιοι σκάβουμε τον λάκκο μας με το να αποποιούμαστε τα συμφέροντα μας.
Από την άλλη πλευρά έχουμε μια Τουρκία που όχι μόνο διεκδικεί μέχρι κεραίας τα εθνικά συμφέροντα της, άλλα επινοεί και νέες απαιτήσεις, νέες διεκδικήσεις για συμφέροντα που βασίζονται σε κατά φαντασίαν δικαιώματα.
Η μόνη διεθνοποίηση που φαίνεται πως απεχθάνεται ο πρωθυπουργός για το πρόσωπο του, είναι η διεθνοποίηση των σκανδάλων της κυβέρνησης, και ιδιαίτερα του σκανδάλου των υποκλοπών το οποίο είναι τόσο δύσοσμο που έχει… διεθνοποιηθεί από μόνο του, παρά τις συστηματικές προσπάθειες της κυβέρνησης να περιοριστεί το θέμα εντός των συνόρων, μέχρι να «σβήσει».
Η απάντηση του στο ανελέητο «σφυροκόπημα» των διεθνών παρατηρητηρίων και μέσων, ήταν μια ακόμη προσπάθεια διεθνοποίησης και ηρωοποίησης των δοκιμασιών που περνά ο πρωθυπουργός τον τελευταίο καιρό. Το αφήγημα δηλαδή ότι πίσω από το σκάνδαλο βρίσκεται Πούτιν και ο Ερντογάν, γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο τελευταίος «πατριωτικός» κυματοθραύστης της ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Ένας «πατριώτης» που πέταξε με συστημένη «σαΐτα» τα εθνικά μας συμφέροντα, στο γραφείο της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν…