Andrew Korybko - Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ υποβάθμισε αυτή την εξέλιξη αρκετές ώρες αφότου συνέβη κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, όπου επανέλαβε τη λεγόμενη πολιτική «ανοιχτών θυρών», ενώ τόνισε την ανάγκη να επικεντρωθούμε στην άμεση υποστήριξη αυτή την στιγμή. Ο Σάλιβαν επανέλαβε τα λόγια του την ίδια μέρα, προσθέτοντας πως «Αυτή την στιγμή, η άποψή μας είναι ότι ο καλύτερος τρόπος για να υποστηρίξουμε την Ουκρανία είναι μέσω πρακτικής, επιτόπιας υποστήριξης στην Ουκρανία και πως η διαδικασία στις Βρυξέλλες θα πρέπει να λήφθηκε σε διαφορετική στιγμή».
Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Άμυνας Austin - ο ίδιος Αμερικανός αξιωματούχος που έφτασε πολύ κοντά στο να επιβεβαιώσει επίσημα στα τέλη Απριλίου ότι η σύγκρουση είναι στην πραγματικότητα ένας πόλεμος αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στη Ρωσία μέσω της Ουκρανίας - είπε «Αυτή η δουλειά θα πρέπει να γίνει στο μέλλον . Αλλά αυτή την στιγμή, είμαστε επικεντρωμένοι στο να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βεβαιωθούμε πως η Ουκρανία έχει αυτό που χρειάζεται για να έχει επιτυχία». Τέλος, ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Μπορέλ παρενέβη επίσης για να μοιραστεί τις σκέψεις του σχετικά με το θέμα, δηλώνοντας ότι «αυτό δεν είναι το κύριο ζήτημα αυτή την στιγμή». Σαφώς, η Δύση δεν έχει το στομάχι να δεχτεί την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ.
Από αυτές τις τέσσερις επίσημες δηλώσεις πολιτικής μπορούν να εξαχθούν αρκετά συμπεράσματα. Πρώτον, η Ουκρανία παραμένει ακατάλληλη να ενταχθεί σε αυτό το αντιρωσικό μπλοκ με τα δικά της κριτήρια αποδοχής, λαμβάνοντας υπόψη τις ανεπίλυτες εδαφικές της διαφορές με τη Μόσχα. Δεύτερον, είναι ήδη ένα άτυπο ή «σκιερό» μέλος του ΝΑΤΟ, καθώς ο μόνος λόγος για τον οποίο αυτή η καταρρέουσα πρώην Σοβιετική Δημοκρατία συνεχίζει να μάχεται είναι επειδή υποστηρίζεται από αυτή τη συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, αφού ο ανώτερος ουκρανός σύμβουλος Arestovich παραδέχτηκε στα τέλη Μαρτίου πως η Ρωσία είχε καταστρέψει το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα της πλευράς του εκείνη την εποχή.
Τρίτον, επομένως προκύπτει φυσικά ότι ο υπό την ηγεσία των ΗΠΑ πόλεμος αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στη Ρωσία μέσω της Ουκρανίας θα συνεχιστεί επ' αόριστον, καθώς κάθε αξιωματούχος που αναφέρθηκε προηγουμένως επιβεβαίωσε επίσης τη δέσμευσή του να αναγνωρίσει τα σύνορα του πληρεξουσίου του πριν από το 2014. Τέταρτον, παρά τα προαναφερθέντα, δεν έχουν δώσει ακόμη εντολή στο Κίεβο να ξεκινήσει μια συντριπτική δύναμη εισβολής στο πρόσφατα επανενωμένο έδαφος της Ρωσίας, υποστηριζόμενη από το ΝΑΤΟ, αλλά με μέτωπο από την Ουκρανία, και έτσι κινδυνεύουν να αναγκάσουν το Κρεμλίνο να καταφύγει σε τακτικά πυρηνικά ως απόλυτη έσχατη λύση αυτοάμυνας.
Και τέλος, το τελευταίο συμπέρασμα που μπορεί να καταλήξουμε μέχρι στιγμής είναι ότι κορυφαίοι δυτικοί αξιωματούχοι εξακολουθούν να εξετάζουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που συνδέονται με αυτό το προηγούμενο σενάριο, το οποίο ωστόσο παραμένει στα χαρτιά. Συνολικά, μπορεί επομένως να ειπωθεί πως η Δύση αντέδρασε σοφά στην απαίτηση του Ζελένσκι για γρήγορη παρακολούθηση της ένταξης της καταρρέουσας χώρας του στο ΝΑΤΟ, αρνούμενη να συμφωνήσει με αυτό αυτή την στιγμή. Η απόρριψή τους είναι μια μεγάλη αμηχανία για τον Ουκρανό ηγέτη, ο οποίος απέτυχε να δώσει μία ουσιαστική απάντηση στην επανένωση της Ρωσίας με την ιστορική της περιοχή Novorossiya.
