 |
| Argentine soldiers in Stanley during Operation Rosario. Wikipedia |
Το σχέδιο που εκπόνησε η RAF περιέγραφε διάφορες επιλογές για την ανάπτυξη ενός μοναδικού βομβαρδιστικού Avro Vulcan από μια αεροπορική βάση στο νησί Ascension, πετώντας το στη νότια Αργεντινή, χτυπώντας τους καθορισμένους στόχους, πριν επιστρέψει στο βρετανικό έδαφος.
Λεπτομέρειες για την προτεινόμενη αποστολή αποκαλύφθηκαν στο τελευταίο τεύχος του τριμηνιαίου περιοδικού The Aviation Historian, το οποίο κυκλοφόρησε το Σάββατο. Η Daily Telegraph δημοσίευσε μια ανασκόπηση της ιστορίας την ίδια μέρα.
Το σχέδιο επινοήθηκε καθώς η RAF διεξήγαγε ήδη τη μεγαλύτερης εμβέλειας εκστρατεία βομβαρδισμού στην παγκόσμια ιστορία, που ονομάζεται Επιχείρηση Black Buck, η οποία στόχευε θέσεις της Αργεντινής στα Φώκλαντ. Ωστόσο, το Λονδίνο σκέφτηκε να ανεβάσει το ενδιαφέρον στη σύγκρουση επιτιθέμενο σε στόχους στην Αργεντινή.
Προτάθηκαν τρεις πιθανές διαδρομές προσέγγισης και επιστροφής, συμπληρωμένες με προγράμματα ανεφοδιασμού του βομβαρδιστικού. Το πολεμικό αεροσκάφος σχεδιάστηκε για αποστολές μεσαίου βεληνεκούς στην Ευρώπη, επομένως η χρήση του στις επιδρομές Black Buck απαιτούσε ανεφοδιασμό στον αέρα πολλές φορές, θέτοντας έτσι μια υλικοτεχνική πρόκληση.
Από τα τρία μονοπάτια που εξετάστηκαν, η μεγαλύτερη ήταν στην πραγματικότητα η απλούστερη. Αφού θα ολοκλήρωνε την επίθεση στην Αργεντινή, το αεροσκάφος θα είχε επιστρέψει στο Ηνωμένο Βασίλειο μέσω του Νησιού του Πάσχα, της Ταϊτής, της Χαβάης, της ηπειρωτικής χώρας των ΗΠΑ και του Καναδά.
Οι δύο άλλες επιλογές προέβλεπαν το Vulcan να πετάξει πίσω στο Ascension Island, με αρκετούς επιπλέον ανεφοδιασμούς στον αέρα. Η συντομότερη διαδρομή θα απαιτούσε 13 αεροπορικά τάνκερς για να υποστηρίξουν την αποστολή. Ωστόσο, αυτά τα τάνκερς ήταν ήδη απαραίτητα για τις ανθυποβρυχιακές περιπολίες της Βρετανίας, προσθέτοντας μεγαλύτερη πολυπλοκότητα στην κατάσταση.
Η στρατιωτική αξία μιας τέτοιας επιχείρησης, καθώς και οι νομικές και διπλωματικές προεκτάσεις της, αποτέλεσαν αντικείμενο συζήτησης στην κυβέρνηση της πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ.
«Θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο, χρειαζόταν πολλά αεροσκάφη και μπορεί να μην είχε πετύχει πολλά», είπε ο Sir Lawrence Freedman, ο επίσημος ιστορικός της εκστρατείας των Φώκλαντ, στην Telegraph.
Ωστόσο, πριν τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο, είχε συμβεί η έκτη επιδρομή του Black Buck. Κατά τη διάρκεια της αποστολής της 3ης Ιουνίου, το βομβαρδιστικό Vulcan απέτυχε να αναπτύξει έναν από τους τέσσερις πυραύλους αντιραντάρ Shrike που μετέφερε, αφού δεν μπόρεσε ούτε να τον εκτοξεύσει.
Έσπασε επίσης την ανίχνευση ανεφοδιασμού του και χρειάστηκε να κάνει αναγκαστική προσγείωση στο Ρίο ντε Τζανέιρο, τοποθετώντας το αεροσκάφος και το διαβαθμισμένο όπλο του, που είχαν παρασχεθεί κρυφά από τις ΗΠΑ, στα χέρια της βραζιλιάνικης στρατιωτικής χούντας. Χρειάστηκαν μέρες διαμάχης μεταξύ Λονδίνου και Ουάσιγκτον για να εξασφαλίσουν την απελευθέρωση του αεροπλάνου και του πληρώματος χωρίς διπλωματικό επεισόδιο.
Ο πόλεμος των Φώκλαντ 74 ημερών τελείωσε με την Αργεντινή να εγκαταλείπει τα αμφισβητούμενα νησιά στη Βρετανία. Η σύγκρουση στοίχισε τη ζωή εκατοντάδων στρατιωτών και από τις δύο πλευρές. Η επίδραση των βρετανικών βομβαρδιστικών επιδρομών στο αποτέλεσμα παραμένει αμφιλεγόμενη.