Η διάσπαση ΗΠΑ - Σαουδικής
Αραβίας είναι πραγματική με την προσέγγιση ΗΠΑ - Βενεζουέλας να μην
φαντάζει πλέον ένα τόσο μακρινό σενάριο
Από: bankingnews.gr
Το καρτέλ παραγωγής
πετρελαίου OPEC+, ένας όμιλος που περιλαμβάνει χώρες του Περσικού Κόλπου
και τη Ρωσία, συμφώνησε την Τετάρτη 5/10 να μειώσει την παραγωγή κατά
δύο εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα προκειμένου να διατηρήσει τις τιμές
υψηλά εν μέσω ανησυχιών για ύφεση, γεγονός που αναμένεται να
πυροδοτήσεις αλυσιδωτές αντιδράσεις στη παγκόσμια ενεργειακή και
γεωπολιτική σκακιέρα.
Η είδηση προκάλεσε έντονη αντίδραση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδιαίτερα μετά την επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ J. Biden στη Σαουδική Αραβία αυτό το καλοκαίρι σε μια προσπάθεια να επιδιορθώσει τους δεσμούς με τη χώρα που παλαιότερα θεωρούνταν ένας από τους παραδοσικακούς συμμάχους των ΗΠΑ.
Ενώ αξίζει να σημειωθεί, ότι αρκετοί αναλυτές ανέφεραν μία πιθανή επανεξέταση από την κυβέρνηση Biden των σχέσεων με τη πετρελαιοπαραγωγό χώρο Βενεζουέλα.
Οι αντιδράσεις από την κίνηση του OPEC+
Εμπειρογνώμονες και ειδικοί αναλυτές βρίσκονται σε φάση αξιολόγησης όλων εκείνων των δεδομένων σχετικά με το τί μέλλει γενέσθαι μετά την αιφνιδιαστική (;) ενέργεια του OPEC+ να μειώσει κατά 2 εκατ. βαρέλια το πετρέλαιο.
Από την άλλη ένα είναι πιθανό.
Εμπειρογνώμονες και ειδικοί αναλυτές βρίσκονται σε φάση αξιολόγησης όλων εκείνων των δεδομένων σχετικά με το τί μέλλει γενέσθαι μετά την αιφνιδιαστική (;) ενέργεια του OPEC+ να μειώσει κατά 2 εκατ. βαρέλια το πετρέλαιο.
Από την άλλη ένα είναι πιθανό.
Η διάσπαση ΗΠΑ - Σαουδικής Αραβίας είναι πραγματική με την προσέγγιση ΗΠΑ - Βενεζουέλας να μην φαντάζει πλέον ένα τόσο μακρινό σενάριο.
Η απόφαση του ΟΠΕΚ+ να μειώσει την παραγωγή έως και δύο εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως θεωρήθηκε από πολλούς παρατηρητές ως μία ενέργεια που τον τοποθέτησε στο πλευρό της Ρωσίας σε βάρος των Ηνωμένων Πολιτειών και των δυτικών συμμάχων τους.
Δεν είναι μυστικό άλλωστε, ότι η Σαουδική Αραβία ήταν ο κύριος μοχλός αυτής της περικοπής, την οποία υποστήριξε η Ρωσία, μιας καιτο Ριάντ είχε μια δύσκολη σχέση με την κυβέρνηση Bidenπαρά την πρόσφατη επίσκεψη του Biden στο βασίλειο.
Η απάντηση των ΗΠΑ
Η απάντηση της κυβέρνησης Biden ήταν ασυνήθιστα δυσάρεστη —απειλώντας , στην πραγματικότητα, να διερευνήσει την κατάρρευση του παγκόσμιου καρτέλ πετρελαίου, ενώ φαίνεται να έρχεται αφενός εν μέσω των προσπαθειών των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) να εφαρμόσουν ανώτατο όριο τιμής στις εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου, γεγονός που φαίνεται να έχει εξοργίσει τους Σαουδάραβες, και αφετέρου τη συνεχιζόμενη ανησυχία των ΗΠΑ για τις υψηλές τιμές ενέργειας που ενδέχεται να οδηγήσουν σε παγκόσμια ύφεση.
Δύσκολη η πρόβλεψη
Όπως αναφέρε το Atlantic Counsil, είναι δύσκολο να δούμε πώς το Ριάντ επωφελείται μακροπρόθεσμα από μια πραγματική στροφή μακριά από τη Δύση και κοντά προς το Κρεμλίνο, με τον πραγματικό αντίκτυπο της απόφασης του ΟΠΕΚ+ αυτής της εβδομάδας να γίνεται γνωστός στις μελλοντικές τιμές του πετρελαίου.
Ενώ ο βιομηχανικός δείκτης Dow Jones δεν φαίνεται να αντιδρά υπερβολικά, ωστόσο οι διαφορές μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σαουδικής Αραβίας φαίνεται να είναι πραγματικές και υπάρχει σημαντική απογοήτευση για από τον Λευκό Οίκο.
Αναθέρμανση σχέσεων με Βενεζουέλα
Η απελευθέρωση Αμερικανών ομήρων από τη Βενεζουέλα σε αντάλλαγμα για τη χάρη που δόθηκε στους ανιψιούς της συζύγου του προέδρου της Βενεζουέλας Nicoás Maduro (και η σύλληψη από τη Βενεζουέλα του δραπέτη των ΗΠΑ «Fat Leonard» Francis) ανανέωσε τις εικασίες ότι η Ουάσιγκτον θα προχωρήσει σύντομα στην άρση ορισμένων κυρώσεων που αφορούν το πετρελαίο στη Βενεζουέλα με αντάλλαγμα την πρόοδο στις δημοκρατικές εκλογές.
Αρκετοί αναλυτές εικάζουν ότι η κυβέρνηση Biden θα επιδίωκε να χαλαρώσει τις παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου επιτρέποντας στο αργό πετρέλαιο της Βενεζουέλας να εισέλθει ξανά στις παγκόσμιες αγορές.
Τελικά, ωστόσο, η στενή ομάδα γύρω από τον Biden παραχώρησε μια τεχνική εξαίρεση σε αρκετές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της Chevron, να διατηρήσουν επενδύσεις στη Βενεζουέλα αλλά να μην τις λειτουργήσουν ενεργά.
Οι περικοπές παραγωγής πετρελαίου θα γυρίσουν μπούμερανγκ στη Σαουδική Αραβία
Η μείωση της παραγωγής του OPEC+ είναι, εν μέρει, μια ρωσική προσπάθεια να προκληθεί οικονομικός πόνος στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη για να τερματιστεί η υποστήριξη για την άμυνα της Ουκρανίας ενάντια στη ρωσική επιθετικότητα.
Ωστόσο, η Ουάσιγκτον ήταν πραγματικά έκπληκτη και εξοργίστηκε που η Σαουδική Αραβία θα υποστήριζε ένα βήμα που, αν και μπορεί να είναι προς το βραχυπρόθεσμο οικονομικό της όφελος, είναι σε αντίθεση με τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα ασφάλειας της.
Αυτό μοιάζει με στοχευμένη απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να αποδυναμώσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ J.Biden και τους Δημοκρατικούς πριν από τις εκλογές του Νοεμβρίου.
Οι Δημοκρατικοί στο Κογκρέσο, ιδιαίτερα, είναι πιθανό να το θυμούνται αυτό σε μελλοντικές ψηφοφορίες για τους αμυντικούς προϋπολογισμούς και τις δεσμεύσεις για την ασφάλεια του Κόλπου.
Οι προσπάθειες «τιμωρίας» των μελών του OPEC+ θα αποκτήσουν πλέον σημαντική ώθηση στο Κογκρέσο
Οι δικομματικές προσπάθειες μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου δεν πρέπει να αποτελούν έκπληξη.
Με το Ιράν να υποχωρεί προς την ικανότητα πυρηνικών όπλων, πολλοί παρατηρητές πιστεύουν ότι τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των χωρών του Αραβικού Κόλπου, ιδίως της Σαουδικής Αραβίας, θα είχαν εξυπηρετηθεί καλύτερα με την ενίσχυση των δεσμών ασφαλείας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, σε μια προσπάθεια να ανακοπεί η παλίρροια φωνών και από τις δύο πλευρές του διαδρόμου στην Ουάσιγκτον που ζητούσαν απόσυρση του αμερικανικού στρατού από τον Κόλπο.
Το Ιράν έδειξε το 2019 την προθυμία του να επιτεθεί σε υποδομές πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας.
Ένα Ιράν με πυρηνικά όπλα θα αποτελούσε μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια στην περιοχή από οτιδήποτε άλλο, αφού η ιρανική επανάσταση του 1979 ανέτρεψε σχεδόν κάθε σχέση ασφάλειας στη Μέση Ανατολή.
Ένα Ιράν με πυρηνικά όπλα θα αποτελούσε μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια στην περιοχή από οτιδήποτε άλλο, αφού η ιρανική επανάσταση του 1979 ανέτρεψε σχεδόν κάθε σχέση ασφάλειας στη Μέση Ανατολή.
Ως αποτέλεσμα των περικοπών παραγωγής του ΟΠΕΚ+, οι προσπάθειες για τον τερματισμό της εξάρτησης από τη Δύση στην ενέργεια της Μέσης Ανατολής και της Ρωσίας θα συγκεντρώσουν ρεαλιστικές πιθανότητες.