 |
| stayerimpact / pixabay |
Τεντ Σνάιντερ - antiwar.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η έναρξη ενός πολέμου χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ είναι παράνομη και ότι η Ρωσία φέρει την ευθύνη για την έναρξη αυτού του πολέμου. Όμως, μετά από οκτώ μήνες, ίσως είναι καιρός να σταματήσουμε να κοιτάμε μόνο ποιος ξεκίνησε τον πόλεμο και να αρχίσουμε να επιμερίζουμε μέρος της ευθύνης στα κόμματα που βάζουν φραγμούς στο δρόμο για να σταματήσει ο πόλεμος.
Ο Μπάιντεν είπε πως «προσπαθεί να καταλάβει ποια είναι η διέξοδος του Πούτιν». Αλλά έχουμε περάσει αρκετές διεξόδους. Αν και το άτομο που οδήγησε το αυτοκίνητο στον αυτοκινητόδρομο είναι υπεύθυνο για την οδήγηση στον αυτοκινητόδρομο, σε κάποιο σημείο, το άτομο που οδήγησε πέρασε πολλές εξόδους φέρει επίσης κάποια ευθύνη επειδή εξακολουθεί να βρίσκεται στον αυτοκινητόδρομο.
Στις 9 Οκτωβρίου, ο πρώην πρόεδρος του Κοινού Επιτελείου Στρατού, ναύαρχος Μάικ Μάλεν, δήλωσε σε συνέντευξή του πως οι ΗΠΑ πρέπει να «κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να προσπαθήσουν να έρθουν στο τραπέζι για να επιλύσουν αυτό το θέμα». Ο Μάλεν είπε στη συνέχεια ότι «πραγματικά εναπόκειται στον... Τόνι Μπλίνκεν και άλλους διπλωμάτες να βρουν έναν τρόπο να φέρουν τόσο τον Ζελένσκι όσο και τον Πούτιν στο τραπέζι». Στη συνέχεια πρόσθεσε, «όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο».
Αλλά η κυβέρνηση Μπάιντεν αρνήθηκε να τους ωθήσει στο τραπέζι. Μόλις δύο ημέρες μετά τα σχόλια του Mullen, η Washington Post ανέφερε πως «οι Αμερικανοί αξιωματούχοι... απέκλεισαν την ιδέα να σπρώξουν ή ακόμα και να αναγκάσουν την Ουκρανία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων». Η Post επικαλείται έναν ανώτερο αξιωματούχο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που φέρεται να είπε ότι «Αυτή είναι μια απόφαση που πρέπει να λάβουν οι Ουκρανοί».
Η Τουρκία πρότεινε πρόσφατα τη δυνατότητα μεσολάβησης στις συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Δύσης. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ απάντησε πως η Ρωσία θα ήταν ανοιχτή σε αυτή την πρόταση και «ήταν πρόθυμη να συνεργαστεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή με την Τουρκία για τρόπους τερματισμού του πολέμου». Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Νεντ Πράις, απέρριψε τα σχόλια της Ρωσίας χαρακτηρίζοντάς τα «υποκριτικά» και είπε ότι η Ουάσινγκτον έχει «πολύ μικρή εμπιστοσύνη» ότι η Ρωσία έκανε μια νόμιμη προσφορά. Ίσως έχει δίκιο. Αλλά αυτό είναι μια διέξοδος που, σύμφωνα με την έκκληση του Mullen να «κάνουμε ό,τι μπορούμε», πρέπει να διερευνηθεί.
Στις 5 Οκτωβρίου, ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι είπε στον Πρόεδρο Ζελένσκι τηλεφωνικά ότι η Ινδία ήταν έτοιμη να μεσολαβήσει στις ειρηνευτικές προσπάθειες. Αυτό είναι επίσης μια διέξοδος που θα μπορούσε να εξερευνηθεί. Αλλά δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι κάποιος έχει εξερευνήσει την προσφορά της Ινδίας.
Αυτές δεν είναι οι πρώτες διέξοδοι που πέρασε η Δύση. Στις πρώτες μέρες του πολέμου, ο Ned Price απάντησε σε προτάσεις για διπλωματία κατά τη διάρκεια των ρωσικών επιθέσεων με την απόρριψη ότι «δεν είναι αυτές οι προϋποθέσεις για πραγματική διπλωματία». Ένα μήνα αργότερα, ο Πράις άρθρωσε ξανά την απόρριψη των ΗΠΑ να διαπραγματευτούν τον τερματισμό του πολέμου που είχε ξεκινήσει η Ρωσία στην Ουκρανία, επειδή «αυτός είναι ένας πόλεμος που είναι από πολλές απόψεις μεγαλύτερος από τη Ρωσία, είναι μεγαλύτερος από την Ουκρανία». Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αποθάρρυνε το Κίεβο από τις διαπραγματεύσεις για τα βασικά ζητήματα για τον τερματισμό του πολέμου, επειδή υπήρχαν «αρχές που διακυβεύονταν εδώ».
Ο Μπάιντεν είπε πως «προσπαθεί να καταλάβει ποια είναι η διέξοδος του Πούτιν». Αλλά έχουμε περάσει αρκετές διεξόδους. Αν και το άτομο που οδήγησε το αυτοκίνητο στον αυτοκινητόδρομο είναι υπεύθυνο για την οδήγηση στον αυτοκινητόδρομο, σε κάποιο σημείο, το άτομο που οδήγησε πέρασε πολλές εξόδους φέρει επίσης κάποια ευθύνη επειδή εξακολουθεί να βρίσκεται στον αυτοκινητόδρομο.
Στις 9 Οκτωβρίου, ο πρώην πρόεδρος του Κοινού Επιτελείου Στρατού, ναύαρχος Μάικ Μάλεν, δήλωσε σε συνέντευξή του πως οι ΗΠΑ πρέπει να «κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να προσπαθήσουν να έρθουν στο τραπέζι για να επιλύσουν αυτό το θέμα». Ο Μάλεν είπε στη συνέχεια ότι «πραγματικά εναπόκειται στον... Τόνι Μπλίνκεν και άλλους διπλωμάτες να βρουν έναν τρόπο να φέρουν τόσο τον Ζελένσκι όσο και τον Πούτιν στο τραπέζι». Στη συνέχεια πρόσθεσε, «όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο».
Αλλά η κυβέρνηση Μπάιντεν αρνήθηκε να τους ωθήσει στο τραπέζι. Μόλις δύο ημέρες μετά τα σχόλια του Mullen, η Washington Post ανέφερε πως «οι Αμερικανοί αξιωματούχοι... απέκλεισαν την ιδέα να σπρώξουν ή ακόμα και να αναγκάσουν την Ουκρανία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων». Η Post επικαλείται έναν ανώτερο αξιωματούχο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που φέρεται να είπε ότι «Αυτή είναι μια απόφαση που πρέπει να λάβουν οι Ουκρανοί».
Η Τουρκία πρότεινε πρόσφατα τη δυνατότητα μεσολάβησης στις συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Δύσης. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ απάντησε πως η Ρωσία θα ήταν ανοιχτή σε αυτή την πρόταση και «ήταν πρόθυμη να συνεργαστεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή με την Τουρκία για τρόπους τερματισμού του πολέμου». Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Νεντ Πράις, απέρριψε τα σχόλια της Ρωσίας χαρακτηρίζοντάς τα «υποκριτικά» και είπε ότι η Ουάσινγκτον έχει «πολύ μικρή εμπιστοσύνη» ότι η Ρωσία έκανε μια νόμιμη προσφορά. Ίσως έχει δίκιο. Αλλά αυτό είναι μια διέξοδος που, σύμφωνα με την έκκληση του Mullen να «κάνουμε ό,τι μπορούμε», πρέπει να διερευνηθεί.
Στις 5 Οκτωβρίου, ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι είπε στον Πρόεδρο Ζελένσκι τηλεφωνικά ότι η Ινδία ήταν έτοιμη να μεσολαβήσει στις ειρηνευτικές προσπάθειες. Αυτό είναι επίσης μια διέξοδος που θα μπορούσε να εξερευνηθεί. Αλλά δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι κάποιος έχει εξερευνήσει την προσφορά της Ινδίας.
Αυτές δεν είναι οι πρώτες διέξοδοι που πέρασε η Δύση. Στις πρώτες μέρες του πολέμου, ο Ned Price απάντησε σε προτάσεις για διπλωματία κατά τη διάρκεια των ρωσικών επιθέσεων με την απόρριψη ότι «δεν είναι αυτές οι προϋποθέσεις για πραγματική διπλωματία». Ένα μήνα αργότερα, ο Πράις άρθρωσε ξανά την απόρριψη των ΗΠΑ να διαπραγματευτούν τον τερματισμό του πολέμου που είχε ξεκινήσει η Ρωσία στην Ουκρανία, επειδή «αυτός είναι ένας πόλεμος που είναι από πολλές απόψεις μεγαλύτερος από τη Ρωσία, είναι μεγαλύτερος από την Ουκρανία». Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αποθάρρυνε το Κίεβο από τις διαπραγματεύσεις για τα βασικά ζητήματα για τον τερματισμό του πολέμου, επειδή υπήρχαν «αρχές που διακυβεύονταν εδώ».
Τον Απρίλιο, όταν μια διευθέτηση φαινόταν να είναι εφικτή στις συνομιλίες της Κωνσταντινούπολης, ο τότε πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Μπόρις Τζόνσον έσπευσε στο Κίεβο για να διορθώσει τον Ζελένσκι, λέγοντάς του ότι ο Πούτιν «πρέπει να πιεστεί, όχι να γίνει διαπραγμάτευση». Είπε στον Ζελένσκι πως, ακόμη κι αν η Ουκρανία ήταν έτοιμη να υπογράψει κάποιες συμφωνίες με τη Ρωσία, η Δύση δεν ήταν». Στις 24 Αυγούστου, στις μέρες του θανάτου του ως πρωθυπουργός, επανέλαβε αυτό το κάλεσμα, λέγοντας ότι τώρα δεν ήταν η ώρα να προωθήσει ένα «σχέδιο διαπραγμάτευσης» με τη Ρωσία.
Μετά από ένα μήνα που οι πολλά υποσχόμενες συνομιλίες δεν απέφεραν καρπούς, ένας απογοητευμένος Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, είπε σε συνέντευξή του ότι «Υπάρχουν χώρες εντός του ΝΑΤΟ που θέλουν να συνεχιστεί ο πόλεμος». Είπε ότι «μετά τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, προέκυψε η εντύπωση πως...υπάρχουν εκείνοι εντός των κρατών μελών του ΝΑΤΟ που θέλουν ο πόλεμος να συνεχιστεί, αφήστε τον πόλεμο να συνεχιστεί και η Ρωσία να αποδυναμωθεί».
Στις 11 Οκτωβρίου, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ισχυρίστηκε ότι «σε περίπτωση που κατατεθεί πρόταση για συνάντηση μεταξύ Πούτιν και Τζο Μπάιντεν στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G20, η Μόσχα θα την εξετάσει». Την ίδια μέρα, ωστόσο, ο Μπάιντεν είπε σε συνέντευξή του στο CNN ότι «δεν βλέπω κανένα σκεπτικό [sic] να συναντηθώ μαζί του τώρα» και επέμεινε ότι «δεν έχω καμία πρόθεση να συναντηθώ μαζί του». Στη συνέχεια ο Μπάιντεν επέκτεινε την απόρριψη των συνομιλιών πέρα από τις ΗΠΑ, λέγοντας: «Επομένως, δεν πρόκειται να διαπραγματευτώ, ούτε κανείς άλλος είναι διατεθειμένος να διαπραγματευτεί με τη Ρωσία για την παραμονή τους στην Ουκρανία, τη διατήρηση οποιουδήποτε τμήματος της Ουκρανίας κ.λπ.».
Πρόσφατα, η Μόσχα κάλεσε το Κίεβο να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Όπως είπε ο Ned Price, αυτό μπορεί να είναι απλώς «σκληρή στάση». Από την άλλη πλευρά, όπως είπε ο ναύαρχος Mullen, οι ΗΠΑ πρέπει να «κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να προσπαθήσουν να φτάσουν στο τραπέζι για να επιλύσουν αυτό το θέμα». Εάν οι ΗΠΑ «προσπαθούν να καταλάβουν ποια είναι η διέξοδος εκτός πλαισίου του Πούτιν», τότε πρέπει να εξερευνήσουν κάθε δυνατότητα.
Καθώς αυτός ο φρικτός πόλεμος φτάνει σε επίπεδα κινδύνου αδιανόητα στην αρχή και κινδυνεύει να ανέβει σε επίπεδα που δεν μπορούν να επιτραπούν, ίσως είναι καιρός να αρχίσουμε να κατανέμουμε την ευθύνη όχι μόνο σε αυτούς που ξεκίνησαν τον πόλεμο – μια ευθύνη που δεν μπορεί να απορριφθεί – αλλά και σε αυτούς που αρνούνται να τον σταματήσουν.
* Ο Τεντ Σνάιντερ έχει πτυχίο στη φιλοσοφία και γράφει για την ανάλυση προτύπων στην εξωτερική πολιτική και ιστορία των ΗΠΑ.
Μετά από ένα μήνα που οι πολλά υποσχόμενες συνομιλίες δεν απέφεραν καρπούς, ένας απογοητευμένος Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, είπε σε συνέντευξή του ότι «Υπάρχουν χώρες εντός του ΝΑΤΟ που θέλουν να συνεχιστεί ο πόλεμος». Είπε ότι «μετά τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, προέκυψε η εντύπωση πως...υπάρχουν εκείνοι εντός των κρατών μελών του ΝΑΤΟ που θέλουν ο πόλεμος να συνεχιστεί, αφήστε τον πόλεμο να συνεχιστεί και η Ρωσία να αποδυναμωθεί».
Στις 11 Οκτωβρίου, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ισχυρίστηκε ότι «σε περίπτωση που κατατεθεί πρόταση για συνάντηση μεταξύ Πούτιν και Τζο Μπάιντεν στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G20, η Μόσχα θα την εξετάσει». Την ίδια μέρα, ωστόσο, ο Μπάιντεν είπε σε συνέντευξή του στο CNN ότι «δεν βλέπω κανένα σκεπτικό [sic] να συναντηθώ μαζί του τώρα» και επέμεινε ότι «δεν έχω καμία πρόθεση να συναντηθώ μαζί του». Στη συνέχεια ο Μπάιντεν επέκτεινε την απόρριψη των συνομιλιών πέρα από τις ΗΠΑ, λέγοντας: «Επομένως, δεν πρόκειται να διαπραγματευτώ, ούτε κανείς άλλος είναι διατεθειμένος να διαπραγματευτεί με τη Ρωσία για την παραμονή τους στην Ουκρανία, τη διατήρηση οποιουδήποτε τμήματος της Ουκρανίας κ.λπ.».
Πρόσφατα, η Μόσχα κάλεσε το Κίεβο να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Όπως είπε ο Ned Price, αυτό μπορεί να είναι απλώς «σκληρή στάση». Από την άλλη πλευρά, όπως είπε ο ναύαρχος Mullen, οι ΗΠΑ πρέπει να «κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να προσπαθήσουν να φτάσουν στο τραπέζι για να επιλύσουν αυτό το θέμα». Εάν οι ΗΠΑ «προσπαθούν να καταλάβουν ποια είναι η διέξοδος εκτός πλαισίου του Πούτιν», τότε πρέπει να εξερευνήσουν κάθε δυνατότητα.
Καθώς αυτός ο φρικτός πόλεμος φτάνει σε επίπεδα κινδύνου αδιανόητα στην αρχή και κινδυνεύει να ανέβει σε επίπεδα που δεν μπορούν να επιτραπούν, ίσως είναι καιρός να αρχίσουμε να κατανέμουμε την ευθύνη όχι μόνο σε αυτούς που ξεκίνησαν τον πόλεμο – μια ευθύνη που δεν μπορεί να απορριφθεί – αλλά και σε αυτούς που αρνούνται να τον σταματήσουν.
* Ο Τεντ Σνάιντερ έχει πτυχίο στη φιλοσοφία και γράφει για την ανάλυση προτύπων στην εξωτερική πολιτική και ιστορία των ΗΠΑ.