Andrew Korybko - Παρουσίαση Freepen.gr
Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι η συμφωνία για τα σιτηρά ήταν πάντα σε μεγάλο βαθμό επιφανειακή, όπως αποδεικνύεται από τις προηγούμενες δηλώσεις του Προέδρου Πούτιν. Αποκάλυψε μόλις στα τέλη Σεπτεμβρίου ότι «εξάγουν σιτηρά από την Ουκρανία τώρα. Πού το πηγαίνουν με το πρόσχημα της διασφάλισης της επισιτιστικής ασφάλειας των φτωχότερων χωρών; Πού πάνε; Το πάνε στις ίδιες ευρωπαϊκές χώρες. Μόνο το πέντε τοις εκατό έχει παραδοθεί στις φτωχότερες χώρες. Περισσότερη εξαπάτηση και ολοφάνερη εξαπάτηση ξανά».
Ο Ρώσος πρεσβευτής στις ΗΠΑ Anatoly Antonov απάντησε στις δυσφημίσεις του Golden Billion κατά της χώρας του με την ακόλουθη δήλωση: «Όσον αφορά τους υπαινιγμούς περί «πρόκλησης» πείνας, θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε τις επανειλημμένες εκκλήσεις μας για αποστολή τροφίμων, πρώτα σε χώρες που έχουν ανάγκη. Αντίθετα, ωστόσο, το ήμισυ όλων των αερομεταφορέων στο πλαίσιο της «συμφωνίας σιτηρών» πήγαν σε ανεπτυγμένες χώρες. Ενώ η Σομαλία, η Αιθιοπία, η Υεμένη, το Σουδάν και το Αφγανιστάν έλαβαν μόνο το 3% περίπου του όγκου των γεωργικών προϊόντων».
Αυτή ήταν μια πραγματικά ακριβής περιγραφή της σκοτεινής πραγματικότητας πίσω από τη συμφωνία σιτηρών. Στην πραγματικότητα, ακόμη και το CNN παραδέχτηκε στις αρχές Αυγούστου ότι η επισιτιστική κρίση δεν οφείλεται αποκλειστικά στην Ουκρανική σύγκρουση, ενώ ακολούθησαν λίγο αργότερα οι New York Times επιβεβαιώνοντας πως κυριολεκτικά κανένα νεοεξαγόμενο σιτηρό δεν είχε σταλεί στην Αφρική μέχρι εκείνη την εποχή. Σαφώς, η συμφωνία για τα σιτηρά δεν ήταν το μόνο που έπρεπε να είναι, ούτε ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες εκείνων των ανθρώπων που θα μπορούσαν να έχουν ωφεληθεί περισσότερο από αυτήν.
Εκ των υστέρων, η Ρωσία, το Κίεβο και οι θαμώνες του Golden Billion του τελευταίου είχαν όλοι διαφορετικά κίνητρα για να καταλήξουν στη συμφωνία. Η πρώτη το θεώρησε ως μια πράξη καλής πίστης καθώς και ως μέσο για την απτή αντιμετώπιση των ψευδών ειδήσεων που ισχυρίζονταν πως το Κρεμλίνο οπλοποιούσε το λιμό σε όλο τον Παγκόσμιο Νότο. Το δεύτερο, εν τω μεταξύ, ήθελε να ανοίξει ένα θαλάσσιο διάδρομο για λαθραία λήψη περισσότερων όπλων. Και οι τρίτοι, ενώ συμμερίζονταν αυτόν τον προηγούμενο στόχο, ήθελαν επίσης να αγοράσουν περισσότερα ουκρανικά σιτηρά για τον εαυτό τους.
Η Μόσχα γρήγορα αντιμετώπισε το παιχνίδι που παιζόταν και είχε ήδη δηλώσει προηγουμένως ότι ενδέχεται να μην επεκτείνει τη συμφωνία σιτηρών μετά τη λήξη των αρχικών της διατάξεων στα μέσα Νοεμβρίου. Η προαναφερθείσα δήλωση του Προέδρου Πούτιν καθώς και οι συμπληρωματικές δηλώσεις κατώτερου επιπέδου επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτής της εκτίμησης. Διαισθανόμενοι αυτό το φαινομενικά αναπόφευκτο αποτέλεσμα, το Κίεβο και το Ηνωμένο Βασίλειο προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν το εναπομείναν παράθυρο ευκαιρίας για να χρησιμοποιήσουν τη συμφωνία σιτηρών ως κάλυψη για τη διεξαγωγή μιας μεγάλης επίθεσης με drones.
Αυτό εξηγεί τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή του περιστατικού του Σαββάτου, που αντικειμενικά μπορεί να χαρακτηριστεί τρομοκρατική επίθεση. Η Ρωσία φυσικά ανέστειλε τη συμμετοχή της στη συμφωνία αμέσως μετά, προχωρώντας έτσι την ακολουθία των γεγονότων κατά σχεδόν τρεις εβδομάδες. Στην πράξη, η απόφασή της θα μπορούσε να δείξει ότι οι ναυτικές δυνάμεις της νέας παγκόσμιας δύναμης που έχουν αποκατασταθεί θα επιβάλουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση γύρω από την εναπομείνασα ακτή της Μαύρης Θάλασσας της Ουκρανίας, αν και οι ανησυχίες για επίγειους πυραύλους κατά πλοίων θα μπορούσαν να περιπλέξουν την κατάσταση.
Υπάρχει επίσης το ερώτημα πώς θα αντιδράσουν το Κίεβο και οι προστάτες του Golden Billion σε αυτή την εξέλιξη, κάτι που πρέπει να περίμεναν ότι θα συνέβαινε όταν σχεδίαζαν την τρομοκρατική τους επίθεση. Υπάρχει πιθανότητα να ζητήσουν ένα λεγόμενο «συνασπισμό των πρόθυμων» για να «υπερασπιστεί» μονομερώς αυτόν τον παραπλανητικά περιγραφόμενο «ανθρωπιστικό διάδρομο» με το ψεύτικο πρόσχημα της «αποτροπής της πείνας» σε ολόκληρο τον Παγκόσμιο Νότο, αλλά μια τέτοια ρητορική πιθανώς να μηντην ακολουθήσουν στρατιωτικές κινήσεις που θα μπορούσαν να διακινδυνεύσουν σοβαρά τον πόλεμο με τη Ρωσία.
Όσο για εκείνες τις αναπτυσσόμενες χώρες που χρειάζονται επειγόντως επισιτιστική βοήθεια, μπορούν να είναι βέβαιες πως η Ρωσία θα κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να πρωτοπορήσει σε εναλλακτικούς διαδρόμους εξαγωγής, ίσως μέσω του Ιράν ή/και της Τουρκίας . Το Κίεβο, ωστόσο, είναι απίθανο να συμβάλει σε αυτές τις προσπάθειες παρά τη ρητορική για το αντίθετο, καθώς η Μόσχα έχει ήδη αποκαλύψει πώς αυτή η πρώην Σοβιετική Δημοκρατία ενδιαφέρεται πραγματικά να εξάγει τα γεωργικά της προϊόντα στο Golden Billion. Αυτό πιθανότατα θα συνεχιστεί, αν και μέσω χερσαίων οδών αντί θαλάσσιων.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα πως η επ' αόριστον αναστολή της συμφωνίας για τα σιτηρά από τη Ρωσία δεν αλλάζει τίποτα, καθώς αυτή η συμφωνία ήταν ούτως ή άλλως σε μεγάλο βαθμό επιφανειακή. Το Κίεβο και το Golden Billion εκμεταλλεύτηκαν αυτόν τον ανθρωπιστικό διάδρομο για να διευκολύνουν τις εισαγωγές όπλων και τις εξαγωγές γεωργικών προϊόντων αντίστοιχα, χωρίς να νοιάζονται για τις αναπτυσσόμενες χώρες που χρειάζονται επισιτιστική βοήθεια. Η Ρωσία μπορεί να τις βοηθήσει, ωστόσο, και δε χρειάζεται τη συμφωνία για τα σιτηρά για να το κάνει.