Lucas Leiroz, ερευνητής Κοινωνικών Επιστημών στο Rural Federal University of Rio de Janeiro, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Στις 11 Οκτωβρίου, ο Sebastien Lecornu, Γάλλος υπουργός Άμυνας, αποκάλυψε ότι η Γαλλία θα συνεργαστεί με το ΝΑΤΟ για να αναπτύξει περισσότερα στρατεύματα και στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ανατολική Ευρώπη, ως τρόπο αντίδρασης στην τρέχουσα κατάσταση αστάθειας στην περιοχή. Σύμφωνα με τον ίδιο, τεθωρακισμένα οχήματα θα σταλούν στην Ανατολή, ως επί το πλείστον για να αναπτυχθούν στη Ρουμανία, υποτίθεται σε μια προσπάθεια να αποτραπούν ξένες επιθέσεις και να επιδιωχθεί η σταθερότητα της ασφάλειας.
Σε συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, Άμυνας και Ενόπλων Δυνάμεων της Γαλλικής Γερουσίας, ο Λεκόρνου είπε: «Λόγω της κατάστασης στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ λόγω των μαχών που διεξάγει η Ρωσία στην Ουκρανία, ο πρόεδρος της δημοκρατίας αποφάσισε να ενισχύσουμε την αμυντική μας θέση στην ανατολική Ευρώπη στέλνοντας μια ταξιαρχία τεθωρακισμένων και αρμάτων μάχης στη Ρουμανία».
Ο υπουργός Άμυνας κατέστησε επίσης σαφές πως το Παρίσι σχεδιάζει να ενισχύσει την παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Βαλτικής. Είπε ότι η Γαλλία θα στείλει σύντομα νέα μαχητικά αεροσκάφη Rafaele στη Λιθουανία. Επιπλέον, γαλλικά στρατεύματα αναμένεται να αναπτυχθούν στην Εσθονία τις επόμενες εβδομάδες. Ο Λεκόρνου τόνισε πως τέτοια μέτρα είναι πιθανό να εφαρμοστούν μεταξύ Οκτωβρίου και αρχών Νοεμβρίου.
Η πρωτοβουλία φαίνεται να είναι ένα πρώτο βήμα για τη συμμόρφωση με τα σχέδια του ΝΑΤΟ που αποφασίστηκαν κατά την τελευταία σύνοδο κορυφής για την ενίσχυση της ανατολικής πλευράς μέχρι το 2023, ως τρόπος απάντησης στην υποτιθέμενη «ρωσική απειλή» που θέτει η ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία. Στη σύνοδο κορυφής, οι αξιωματούχοι της οργάνωσης είχαν αποφασίσει ότι η ανατολική πλευρά πρέπει να φτάσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα τον αριθμό των άνω των 300.000 στρατιωτών υψηλής ετοιμότητας μάχης.
Προφανώς, όταν λαμβάνονται τέτοιες αποφάσεις, όλες οι χώρες της συμμαχίας αναμένεται να συνεισφέρουν όσο μπορούν για την επίτευξη των στόχων. Έτσι, η Γαλλία, προφανώς εκπληρώνοντας το ρόλο της ηγεμονικής στρατιωτικής δύναμης στην ευρωπαϊκή ήπειρο, είναι έτοιμη να ηγηθεί του σχεδίου και ήδη προτίθεται να διαθέσει στρατεύματα και όπλα σε συμμαχικά έθνη μέχρι το Νοέμβριο.
Όσον αφορά τη Ρουμανία, ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είχε ήδη υποσχεθεί στη σύνοδο κορυφής τον Ιούνιο να βοηθήσει στη δημιουργία μιας ειδικής ταξιαρχίας του ΝΑΤΟ για τη χώρα. Αν και δεν είχαν ληφθεί πολύ σαφείς δεσμεύσεις για αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στα κράτη της Βαλτικής στο παρελθόν, αυτό το είδος μέτρου ήταν επίσης αναμενόμενο, λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία αυτής της περιοχής για τα σχέδια του ΝΑΤΟ να περικυκλώσει τη Ρωσία. Με την ίδια έννοια, είναι πιθανό ότι το Παρίσι θα ενισχύσει επίσης τις αναπτύξεις των στρατευμάτων του σε άλλες συμμαχικές χώρες στην Ανατολή στο εγγύς μέλλον.
Παράλληλα με αυτή τη γαλλική ετοιμότητα να συμμετάσχει στα σχέδια του ΝΑΤΟ για κατάληψη της Ανατολής, είναι επίσης απαραίτητο να τονιστούν οι πρόσφατες δεσμεύσεις του Μακρόν να επεκτείνει την υποστήριξή του στον Ζελένσκι. Στις 10 Οκτωβρίου, ο Γάλλος πρόεδρος έκανε μια δημόσια δήλωση επαναλαμβάνοντας την πλήρη και απόλυτη υποστήριξη της χώρας του στην Ουκρανία να έχει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να συνεχίσει τις μάχες. Την ίδια μέρα, ο Μακρόν και ο Ζελένσκι είχαν μιλήσει τηλεφωνικά σε μια «επείγουσα κλήση», στην οποία ο Μακρόν υποσχέθηκε να ενισχύσει την υποστήριξή του στο Κίεβο.
Ο Ζελένσκι σχολίασε την κλήση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λέγοντας: «Είχα μια επείγουσα κλήση με τον Εμανουέλ Μακρόν. Συζητήσαμε για την ενίσχυση της αεράμυνας μας, την ανάγκη για σκληρή ευρωπαϊκή και διεθνή αντίδραση, καθώς και την αυξημένη πίεση στη Ρωσική Ομοσπονδία. Η Γαλλία στέκεται στο πλευρό της Ουκρανίας».
Επιπλέον, η γαλλική κυβέρνηση έχει αποδεσμεύσει ένα ειδικό ταμείο 100 εκατομμυρίων ευρώ για το Κίεβο για την αγορά όπλων από γαλλικές στρατιωτικές εταιρείες. Αναλύοντας το από μια ρεαλιστική σκοπιά, το μέτρο δεν ακούγεται ακριβώς ως χειρονομία υποστήριξης και καλής θέλησης, αλλά ως τρόπος δημιουργίας κερδών και προώθησης της γαλλικής εθνικής βιομηχανίας ενώ η Ουκρανία αγοράζει όπλα για να συνεχίσει να μάχεται σε μια σύγκρουση.
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν δύο τρόποι ερμηνείας της γαλλικής στάσης. Από τη μία πλευρά, το Παρίσι δρα ενάντια στα ευρωπαϊκά συμφέροντα επειδή, χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις του για να καταλάβει την Ανατολή, επιδεινώνει την κρίση ασφαλείας καθώς διογκώνει τις απειλές του ΝΑΤΟ για τη Ρωσία στην περιοχή, δημιουργώντας αστάθεια. Από την άλλη πλευρά, η γαλλική κυβέρνηση προσπαθεί επίσης να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα και ακολουθεί μια πολιτική στρατιωτικού επεκτατισμού, περιφερειακής επιβεβαίωσης της ισχύος και βελτιώσεων στην εθνική πολεμική βιομηχανία.
Αυτό που θα έπρεπε να κάνει ο Μακρόν για να πετύχει τον στόχο του να γίνει ηγεμονικός ηγέτης στην Ευρώπη θα ήταν να παραδεχτεί ότι τα σχέδια του ΝΑΤΟ δε συμπίπτουν με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα και να χρησιμοποιήσει την επιρροή του για να αποτρέψει την υπερβολική και αντιστρατηγική στρατιωτικοποίηση στο ανατολικό τμήμα της ηπείρου. Αλλά, προφανώς, η ικανοποίηση των αιτημάτων του ΝΑΤΟ παραμένει η προτεραιότητα στην Ευρώπη.
