 |
| (Φωτογραφία του Αμερικανικού Στρατού από τον Davide Dalla Massara) |
Daniel L. Davis - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Δεδομένων των συχνών ισχυρισμών της κυβέρνησης ότι ο πρόεδρος δεν έχει πρόθεση να εμπλακεί σε πόλεμο με τη Ρωσία, θα μπορούσε κανείς να συγχωρεθεί αν δε γνωρίζει πως υπήρχε πιθανότητα να εμπλακούν οι ΗΠΑ στον πόλεμο με τη Ρωσία. Ο Μπάιντεν επανέλαβε τον Απρίλιο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δε «θα στείλουν αμερικανικά στρατεύματα για να πολεμήσουν τα ρωσικά στρατεύματα στην Ουκρανία». Έκτοτε δεν άλλαξε δημόσια από αυτή την στάση. Ωστόσο, οι αναπτύξεις και οι διαθέσεις του αμερικανικού στρατού την περασμένη εβδομάδα θέτουν υπό αμφισβήτηση τις διαβεβαιώσεις του προέδρου.
Μόλις τις τελευταίες ημέρες, ο Στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών ανέπτυξε μια ταξιαρχία της φημισμένης 101ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας στη Ρουμανία – η πρώτη φορά που η μεραρχία βρίσκεται στην Ευρώπη εδώ και σχεδόν 80 χρόνια. Η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ συμμαχία του ΝΑΤΟ μόλις πραγματοποίησε μια μεγάλη άσκηση πυρηνικών όπλων και στην Αδριατική Θάλασσα κοντά στην Ουκρανία, το αεροπλανοφόρο USS George HW Bush διεξάγει ασκήσεις με τους συμμάχους του ΝΑΤΟ. Ενώ οι ασκήσεις είναι ένα φυσιολογικό και συνηθισμένο μέρος της εθνικής άμυνας της Αμερικής, αυτές περιλάμβαναν δυσοίωνους επιθετικούς υπαινιγμούς.
Ο στρατηγός Τζον Λούμπας, αναπληρωτής διοικητής της 101ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας στη Ρουμανία, είπε πως η μονάδα δεν ήταν εκεί για εκπαιδευτική εκδήλωση, αλλά σε «ανάπτυξη μάχης», προσθέτοντας ότι τα στρατεύματά του «πρέπει να είναι έτοιμα να πολεμήσουν απόψε, ανάλογα με τον τρόπο η κατάσταση κλιμακώνεται πέρα από τα σύνορα» στην Ουκρανία.
Σε άρθρο του Newsweek αυτή την εβδομάδα με τίτλο, Αμερικανικά στρατεύματα ετοιμάζονται να εμπλακούν σε πόλεμο με τη Ρωσία, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, ο οποίος επέβαινε στο αεροπλανοφόρο, είπε ότι η επιχείρηση στην Αδριατική «αποδεικνύει την ικανότητά μας να ενισχύσουμε γρήγορα τους συμμάχους μας και να προβάλλουμε ισχύ σε όλη τη συμμαχία». Από τον περασμένο Φεβρουάριο, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέπτυξαν χιλιάδες στρατεύματα στην Ευρώπη, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σε 100.000, πολλά από τα οποία έχουν αναπτυχθεί στα κράτη του ΝΑΤΟ της Ανατολικής Ευρώπης.
Αυτό που κανείς στην Ουάσιγκτον ή τις Βρυξέλλες δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει στον αμερικανικό λαό, ωστόσο, είναι: γιατί;
Ποια είναι η απειλή για την αμερικανική εθνική ασφάλεια που θα απαιτούσε την ανάπτυξη 100.000 στρατιωτών των ΗΠΑ, την ανάπτυξη μιας μεραρχίας μάχης που δεν ήταν στην Ευρώπη από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και θα στείλει ομάδες μάχης αεροπλανοφόρων μέχρι τα σύνορα με την Ουκρανία. που ρητά και δημόσια προορίζονται να προετοιμαστούν για πόλεμο με τη Ρωσία;
Μέχρι στιγμής, η μη σκεπτόμενη απάντηση ήταν να επαναλαμβάνουμε συνεχώς ότι η Ρωσία εξαπέλυσε «έναν απρόκλητο» πόλεμο κατά της Ουκρανίας, με το υπονοούμενο πως, αν δεν ελεγχθεί τώρα, ο Πούτιν μπορεί σύντομα να εξαπολύσει περαιτέρω επιθέσεις στην Ανατολική Ευρώπη και να κατακτήσει περισσότερα εδάφη. Τόσοι πολλοί από τους σημερινούς ηγέτες της Αμερικής ανατράφηκαν στην καρδιά του Ψυχρού Πολέμου και έμαθαν από τη νεολαία τους να φοβούνται, ακόμη και να μισούν τη ρωσοκρατούμενη ΕΣΣΔ. Αλλά η σημερινή Ρωσία του Πούτιν δεν είναι ένα κλάσμα της γνήσιας μαχητικής δύναμης που διέθετε κάποτε το Κρεμλίνο.
Είναι ειρωνικό το γεγονός πως πολλοί ειδικοί ισχυρίζονται ότι η Ρωσία αποτελεί σοβαρή απειλή για επίθεση σε έδαφος του ΝΑΤΟ, ενώ άλλοι ισχυρίζονται πως ο ρωσικός στρατός δε θα μπορέσει να νικήσει ούτε την Ουκρανία. Δεν μπορεί ταυτόχρονα η Ρωσία να είναι μια περιφερειακή απειλή για να περάσει μέσα από τις χώρες του ΝΑΤΟ, αλλά και τόσο αδύναμη που η Ουκρανία πρόκειται να τη νικήσει. Η πραγματικότητα είναι προφανής για όποιον θέλει να τη δει: ο ρωσικός στρατός δεν είχε την ικανότητα να καταλάβει με επιτυχία ακόμη και γειτονικά κράτη του ΝΑΤΟ (πριν από αυτόν τον πόλεμο, εικαζόταν ευρέως ότι το ΝΑΤΟ θα ήταν ανίσχυρο να αποτρέψει μια ρωσική νίκη επί της Βαλτικής) και λόγω των τεράστιων απωλειών εξοπλισμού τους τελευταίους οκτώ μήνες, θα χρειαζόταν δεκαετίες χρόνου για να ανοικοδομηθεί ακόμη και στο προπολεμικό επίπεδο.
Ωστόσο, όπως έχω υποστηρίξει συχνά, εάν η Ρωσία κινητοποιήσει ένα μεγάλο μέρος της ένοπλης δύναμής της και της αμυντικής της βιομηχανικής ικανότητας, με τον καιρό πιθανότατα θα ξεπεράσει την ουκρανική άμυνα – αν και ακόμη και αυτός ο δευτερεύων στόχος δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εγγύηση. Η ιδέα, ωστόσο, ότι η Ρωσία έχει την παραμικρή συμβατική ικανότητα να εισβάλει σε οποιαδήποτε άλλη χώρα είναι αστεία. Δεν το κάνει. Περίοδος. Τελεία. Δεν υπάρχουν πουθενά κοντά στα απαραίτητα στρατιωτικά μέσα για να εισβάλει έστω και σε ένα συνοριακό κράτος, πόσο μάλλον να αναλάβει την στρατιωτική συμμαχία των 30 μελών του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε πολλούς στις Ηνωμένες Πολιτείες από το να αναζωπυρώνουν τις φλόγες του φόβου στην ιδέα πως η Ρωσία αποτελεί κίνδυνο για τις ΗΠΑ και ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί στρατιωτικά. Ο πρώην στρατηγός και διευθυντής της CIA, Ντέιβιντ Πετρέους, πρότεινε τα αμερικανικά στρατεύματα να κάνουν περισσότερα από την απλή άσκηση κοντά στα ουκρανικά σύνορα. Σε μια πρόσφατη συνέντευξη στη γαλλική εβδομαδιαία εφημερίδα L'Express, ο Πετρέους υποστήριξε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να παρέμβουν στην Ουκρανία με μια πολυεθνική συμφωνία τύπου «συνασπισμού πρόθυμων» και ενδεχομένως να πολεμήσουν τους Ρώσους εκεί.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, ως απάντηση σε μια υποθετική ρωσική χρήση ενός τακτικού πυρηνικού όπλου σε ουκρανικό έδαφος, ο Πετρέους υποστήριξε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει «να αποβάλουν κάθε ρωσική συμβατική δύναμη που μπορούμε να δούμε και να αναγνωρίσουμε στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία… και κάθε πλοίο στην Μαύρη Θάλασσα». Ο πρώην στρατηγός φαίνεται να αγνοεί την πραγματικότητα ότι εάν οι ΗΠΑ επιτεθούν απευθείας στις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις, θα απαντούσαν αμέσως, στοχεύοντας πιθανώς αμερικανικά στρατεύματα στην Ευρώπη ή τη Συρία – στέλνοντας τον κίνδυνο ενός πλήρους πολέμου μεταξύ των δύο μεγαλύτερων πυρηνικών υπερδυνάμεων του κόσμου στα ύψη.
Θα πρέπει να είναι σίγουρο ότι η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και οι Ένοπλες Δυνάμεις μας έχουν την πρωταρχική υποχρέωση να υπερασπιστούν τη χώρα μας, να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις μας από τη συνθήκη και να διατηρήσουν την ικανότητα των πολιτών μας να ευημερούν. Ωστόσο, στο σημερινό κόσμο, υπάρχει μια φρικτή έλλειψη επίγνωσης των συνεπειών μιας πυρηνικής ανταλλαγής με τη Ρωσία και μια τρομακτικά έντονης προθυμία να διακινδυνεύσουμε έναν τέτοιο πόλεμο με τη Μόσχα για ζητήματα που δεν σχετίζονται καν με την εθνική μας ασφάλεια.
Όπως δήλωσα στο ξεκίνημα του πολέμου, επιτρέψτε μου να επαναλάβω για άλλη μια φορά: δε διακυβεύεται τίποτα στον πόλεμο μεταξύ των συνοριακών κρατών της Ρωσίας και της Ουκρανίας που να απειλεί την εθνική μας ασφάλεια (ή αυτή της συμμαχίας του ΝΑΤΟ). Η Ρωσία έχει αποκαλύψει μια σχεδόν πλήρη ανικανότητα να απειλήσει συμβατικά οποιοδήποτε μέλος του ΝΑΤΟ, επομένως ο πρωταρχικός στόχος της Αμερικής θα πρέπει να είναι να περιορίσει την εξάπλωση του πολέμου στα σημερινά του όρια, να προωθήσει το διπλωματικό τέλος των μαχών με τους καλύτερους δυνατούς όρους για την Ουκρανία και να διατηρήσει ισχυρή συμβατική και πυρηνική αποτροπή για να εγγυηθεί τη δική μας ασφάλεια και συνεχή ευημερία.
Αυτό που δεν πρέπει ποτέ να κάνουμε, ωστόσο, είναι ανόητες δικαστικές ενέργειες που θα επέκτειναν τον πόλεμο, θα μας έσυραν σε έναν περιττό αγώνα και θα έβαζαν σε κίνδυνο την ίδια μας την ύπαρξη ως έθνος. Είναι σοκαριστικό που χρειάζεται να γραφτούν τέτοιες προφανείς αλήθειες, ωστόσο αυτή είναι η πραγματικότητα αυτής της κατάστασης. Πάρα πολλοί από τους ηγέτες μας και τους λεγόμενους εμπειρογνώμονες μας ωθούν επιθετικά όλο και πιο κοντά στον πόλεμο με τη Ρωσία – που θα μπορούσε πολύ εύκολα να γίνει πυρηνικός – και ουσιαστικά δεν κάνουν τίποτα για να τερματίσουν τις μάχες.