Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 η Δύση είχε τρομάξει από τις φήμες για το νέο σοβιετικό υπέρ-μαχητικό που είχε μόλις αρχίσει να εντάσσεται σε υπηρεσία. Επρόκειτο για το MiG-21. Το σοβιετικό μαχητικό μόνο καταπληκτικό δεν ήταν. Ωστόσο ουδείς, πλην των κατασκευαστών του, γνώριζε τότε τις αδυναμίες του. Από την άλλη το γεγονός ότι παρήχθη σε περισσότερες από 11.400 μονάδες λέει κάτι.
Από: history-point.gr - ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ Δ. ΚΑΡΥΚΑ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το νέο σοβιετικό μαχητικό επέδειξαν, φυσικά, οι Αμερικανοί, αλλά και οι Ισραηλινοί που κλήθηκαν να το αντιμετωπίσουν στον αέρα, καθώς η ΕΣΣΔ προμήθευσε με αεροσκάφη του τύπου την Αίγυπτο, την Συρία και το Ιράκ. Με κάποιο τρόπο έπρεπε ένα MiG να πέσει στα χέρια των Ισραηλινών ώστε να εξεταστεί λεπτομερώς. Την αποστολή αυτή ανέλαβε η γνωστή Μοσάντ, η διάσημη ισραηλινή μυστική υπηρεσία.
Η Μοσάντ επιχείρησε για πρώτη φορά να αποκτήσει ένα MiG-21μέσω του πράκτοράς της Ζαν Τόμας. Αυτός με την ομάδα του μετέβη στην Αίγυπτο και προσέγγισε έναν Αιγύπτιο πιλότο, τον Αμπίντ Χάνα, προσφέροντάς του 1 εκ. δολάρια αν αυτομολούσε με ένα MiG στο Ισραήλ.
Ο Χάνα προσποιήθηκε πως δέχεται αλλά τους πρόδωσε στις αρχές. Πέντε πράκτορες της Μοσάντ συνελήφθησαν. Ο Τόμας και ο πατέρας του απαγχονίστηκαν τον Δεκέμβριο του 1962 και οι άλλοι φυλακίστηκαν. Άλλη μια απόπειρα στο Ιράκ είχε επίσης κακό τέλος.
Το βασίλειο μου για ένα MiG…
Το 1964 ένας Ιρακινός υπήκοος εβραϊκής καταγωγής με το όνομα Γιουσούφ, επικοινώνησε με τη Μοσάντ μέσω Τεχεράνης. Εκείνη την εποχή το Ιράν ήταν στυλοβάτης της Δύσης στην περιοχή. Ο Γιουσούφ από μικρό παιδί εργαζόταν ως υπηρέτης στο σπίτι μιας χριστιανικής οικογένειας.
Μέσω της γνωριμίας του πληροφορήθηκε πως μια γνωστή του είχε παντρευτεί με έναν Ιρακινό πιλότο το Μουνίρ Ρέντφα. Ο Ρέντφα, λόγω της χριστιανικής του επίσης καταγωγής δεν απολάμβανε ιδιαίτερης εύνοιας στην αεροπορία και παρέμενε πάντα πίσω στις προαγωγές.
Επίσης δυσαρεστήθηκε όταν διατάχθηκε να πλήξει Κούρδους του Ιράκ. Ο Γιουσούφ κατάλαβε ότι ο Ρέντφα ήταν ο αδύναμος κρίκος που αναζητούσε. H Μοσάντ άμεσα έστειλε μια γυναίκα πράκτορά της η οποία προσέγγισε τον Ρέντφα και κέρδισε τη φιλία του, υποδαυλίζοντας την απέχθεία του για το καθεστώς.
Ο Ρέντφα εξομολογήθηκε τη δυσαρέσκειά του. Της ανέφερε ότι τον υποχρέωναν να ζει μακριά από την οικογένειά του και ότι ο επειδή ήταν χριστιανός ο διοικητής του δεν τον εμπιστεύονταν και δεν επέτρεπαν να πετά με εξωτερικές δεξαμενές καυσίμων, ακριβώς για να μην αποσκιρτήσει.
Είναι πάντως απορίας άξιο πως ένα πιλότο που για τον οποιονδήποτε λόγο η υπηρεσία δεν τον εμπιστευόταν του επέτρεπε να πετά έστω και με περιορισμούς. Τελικά η πράκτορας του αποκάλυψε την ταυτότητά της και τον έπεισε να πάρει άδεια και να ταξιδέψει στην Ευρώπη για… αναψυχή.
Έτσι κι έγινε. Μόνο που εκεί ο Ρέντφα ήρθε σε επαφή με Ισραηλινούς πράκτορες τις οποίες κρυφά παρακολούθησε και ο επικεφαλής της Μοσάντ Μέιρ Άμιτ. Οι Ισραηλινοί πρόσφεραν στον Ρέντφα την ισραηλινή υπηκοότητα μαζί με 1 εκ. δολάρια, επαγγελματική αποκατάσταση και φυσικά φυγάδευση ολόκληρης της οικογένειάς του από το Ιράκ.
Ο Ρέντφα δέχτηκε και ήρθε κατόπιν σε επαφή με τον διοικητή της ισραηλινής αεροπορίας υποπτέραρχο Μορντεχάι Χοντ για να καθοριστούν οι τεχνικές λεπτομέρειες.
“Εκστρατεία” της Μοσάντ
Η Μοσάντ ανέλαβε πραγματική εκστρατεία για να εκτελέσει το δυσκολότερο ίσως κομμάτι της συμφωνίας, την φυγάδευση της οικογένειας του πιλότου. Πολυπληθής ομάδα πρακτόρων διείσδυσε στο Ιράκ και κατάφερε να διασώσει την σύζυγο του Ρέντφα και τα δύο του μικρά παιδιά.
Τα άλλα μέλη της οικογένειας κατευθύνθηκαν στα σύνορα με το Ιράν, τα οποία πέρασαν με τη βοήθεια Κούρδων ανταρτών, υπό την καθοδήγηση των Ισραηλινών. Από το Ιράν μεταφέρθηκαν στο Ισραήλ.
Τελικά η ευκαιρία για τον Ρέντφα παρουσιάστηκε στις 16 Αυγούστου 1966. Ο Ρέντφα πέταξε πάνω από τη βόρεια Ιορδανία και την Συρία. Τα ραντάρ τον εντόπισαν αλλά οι Σύροι θεώρησαν ότι ήταν δικό τους μαχητικό και δεν ασχολήθηκαν.
Έτσι, με τις τελευταίες σταγόνες καυσίμου του, το αεροσκάφος του Ρέντφα έφτασε στον Ισραήλ, κατά την είσοδο στον εναέριο χώρο του οποίου το συνόδεψαν δύο ισραηλινά Mirage. To πολύτιμο MiG προσγειώθηκε στη βάση του Χατζόρ.
Με αίσθηση του χιούμορ οι Ισραηλινοί μετονόμασαν το αποκτηθέν με τον τρόπο αυτό MiG σε 007 – από τον γνωστό πράκτορα. Κατόπιν το έλυσαν μέχρι βίδας και το εξέτασαν εξονυχιστικά ενώ εκτέλεσαν και πτητικές δοκιμές και εικονικές αερομαχίες με τα ισραηλινά μαχητικά.
Το πόσο απέδωσε το σχέδιο φάνηκε στις 7 Απριλίου 1967 όταν, πάνω από το Γκολάν, ισραηλινά Mirage III κατέρριψαν έξι MiG-21 χωρίς γρατζουνιά… Το 1968 το 007 πέρασε τον Ατλαντικό, καθώς το «δάνεισαν» στις ΗΠΑ με αντάλλαγμα την προμήθεια F-4 Phantom από τις ΗΠΑ.
Από: history-point.gr - ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ Δ. ΚΑΡΥΚΑ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το νέο σοβιετικό μαχητικό επέδειξαν, φυσικά, οι Αμερικανοί, αλλά και οι Ισραηλινοί που κλήθηκαν να το αντιμετωπίσουν στον αέρα, καθώς η ΕΣΣΔ προμήθευσε με αεροσκάφη του τύπου την Αίγυπτο, την Συρία και το Ιράκ. Με κάποιο τρόπο έπρεπε ένα MiG να πέσει στα χέρια των Ισραηλινών ώστε να εξεταστεί λεπτομερώς. Την αποστολή αυτή ανέλαβε η γνωστή Μοσάντ, η διάσημη ισραηλινή μυστική υπηρεσία.
Η Μοσάντ επιχείρησε για πρώτη φορά να αποκτήσει ένα MiG-21μέσω του πράκτοράς της Ζαν Τόμας. Αυτός με την ομάδα του μετέβη στην Αίγυπτο και προσέγγισε έναν Αιγύπτιο πιλότο, τον Αμπίντ Χάνα, προσφέροντάς του 1 εκ. δολάρια αν αυτομολούσε με ένα MiG στο Ισραήλ.
Ο Χάνα προσποιήθηκε πως δέχεται αλλά τους πρόδωσε στις αρχές. Πέντε πράκτορες της Μοσάντ συνελήφθησαν. Ο Τόμας και ο πατέρας του απαγχονίστηκαν τον Δεκέμβριο του 1962 και οι άλλοι φυλακίστηκαν. Άλλη μια απόπειρα στο Ιράκ είχε επίσης κακό τέλος.
Το βασίλειο μου για ένα MiG…
Το 1964 ένας Ιρακινός υπήκοος εβραϊκής καταγωγής με το όνομα Γιουσούφ, επικοινώνησε με τη Μοσάντ μέσω Τεχεράνης. Εκείνη την εποχή το Ιράν ήταν στυλοβάτης της Δύσης στην περιοχή. Ο Γιουσούφ από μικρό παιδί εργαζόταν ως υπηρέτης στο σπίτι μιας χριστιανικής οικογένειας.
Μέσω της γνωριμίας του πληροφορήθηκε πως μια γνωστή του είχε παντρευτεί με έναν Ιρακινό πιλότο το Μουνίρ Ρέντφα. Ο Ρέντφα, λόγω της χριστιανικής του επίσης καταγωγής δεν απολάμβανε ιδιαίτερης εύνοιας στην αεροπορία και παρέμενε πάντα πίσω στις προαγωγές.
Επίσης δυσαρεστήθηκε όταν διατάχθηκε να πλήξει Κούρδους του Ιράκ. Ο Γιουσούφ κατάλαβε ότι ο Ρέντφα ήταν ο αδύναμος κρίκος που αναζητούσε. H Μοσάντ άμεσα έστειλε μια γυναίκα πράκτορά της η οποία προσέγγισε τον Ρέντφα και κέρδισε τη φιλία του, υποδαυλίζοντας την απέχθεία του για το καθεστώς.
Ο Ρέντφα εξομολογήθηκε τη δυσαρέσκειά του. Της ανέφερε ότι τον υποχρέωναν να ζει μακριά από την οικογένειά του και ότι ο επειδή ήταν χριστιανός ο διοικητής του δεν τον εμπιστεύονταν και δεν επέτρεπαν να πετά με εξωτερικές δεξαμενές καυσίμων, ακριβώς για να μην αποσκιρτήσει.
Είναι πάντως απορίας άξιο πως ένα πιλότο που για τον οποιονδήποτε λόγο η υπηρεσία δεν τον εμπιστευόταν του επέτρεπε να πετά έστω και με περιορισμούς. Τελικά η πράκτορας του αποκάλυψε την ταυτότητά της και τον έπεισε να πάρει άδεια και να ταξιδέψει στην Ευρώπη για… αναψυχή.
Έτσι κι έγινε. Μόνο που εκεί ο Ρέντφα ήρθε σε επαφή με Ισραηλινούς πράκτορες τις οποίες κρυφά παρακολούθησε και ο επικεφαλής της Μοσάντ Μέιρ Άμιτ. Οι Ισραηλινοί πρόσφεραν στον Ρέντφα την ισραηλινή υπηκοότητα μαζί με 1 εκ. δολάρια, επαγγελματική αποκατάσταση και φυσικά φυγάδευση ολόκληρης της οικογένειάς του από το Ιράκ.
Ο Ρέντφα δέχτηκε και ήρθε κατόπιν σε επαφή με τον διοικητή της ισραηλινής αεροπορίας υποπτέραρχο Μορντεχάι Χοντ για να καθοριστούν οι τεχνικές λεπτομέρειες.
“Εκστρατεία” της Μοσάντ
Η Μοσάντ ανέλαβε πραγματική εκστρατεία για να εκτελέσει το δυσκολότερο ίσως κομμάτι της συμφωνίας, την φυγάδευση της οικογένειας του πιλότου. Πολυπληθής ομάδα πρακτόρων διείσδυσε στο Ιράκ και κατάφερε να διασώσει την σύζυγο του Ρέντφα και τα δύο του μικρά παιδιά.
Τα άλλα μέλη της οικογένειας κατευθύνθηκαν στα σύνορα με το Ιράν, τα οποία πέρασαν με τη βοήθεια Κούρδων ανταρτών, υπό την καθοδήγηση των Ισραηλινών. Από το Ιράν μεταφέρθηκαν στο Ισραήλ.
Τελικά η ευκαιρία για τον Ρέντφα παρουσιάστηκε στις 16 Αυγούστου 1966. Ο Ρέντφα πέταξε πάνω από τη βόρεια Ιορδανία και την Συρία. Τα ραντάρ τον εντόπισαν αλλά οι Σύροι θεώρησαν ότι ήταν δικό τους μαχητικό και δεν ασχολήθηκαν.
Έτσι, με τις τελευταίες σταγόνες καυσίμου του, το αεροσκάφος του Ρέντφα έφτασε στον Ισραήλ, κατά την είσοδο στον εναέριο χώρο του οποίου το συνόδεψαν δύο ισραηλινά Mirage. To πολύτιμο MiG προσγειώθηκε στη βάση του Χατζόρ.
Με αίσθηση του χιούμορ οι Ισραηλινοί μετονόμασαν το αποκτηθέν με τον τρόπο αυτό MiG σε 007 – από τον γνωστό πράκτορα. Κατόπιν το έλυσαν μέχρι βίδας και το εξέτασαν εξονυχιστικά ενώ εκτέλεσαν και πτητικές δοκιμές και εικονικές αερομαχίες με τα ισραηλινά μαχητικά.
Το πόσο απέδωσε το σχέδιο φάνηκε στις 7 Απριλίου 1967 όταν, πάνω από το Γκολάν, ισραηλινά Mirage III κατέρριψαν έξι MiG-21 χωρίς γρατζουνιά… Το 1968 το 007 πέρασε τον Ατλαντικό, καθώς το «δάνεισαν» στις ΗΠΑ με αντάλλαγμα την προμήθεια F-4 Phantom από τις ΗΠΑ.