Το ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος Su-47 «Berkut», που διακρίνεται για τη χαρακτηριστική του σχεδίαση Reverse Sweep Wing (ανεστραμμένη, επικλινής πτέρυγα), αναφέρεται συχνά ως ο πρόδρομος του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους Su-57 (Felon) stealth 5ης γενιάς, κατά τους Ρώσους τουλάχιστον. Όμως, η Rostec, αποκάλυψε τώρα ότι αυτό το μαχητικό αεροσκάφος “βοηθά” την Ρωσία να κατασκευάσει μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, χωρίς να δώσει πάντως συγκεκριμένες λεπτομέρειες.
Από: history-point.gr
Το Berkut πέταξε για πρώτη φορά πριν από 25 χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 1997, όταν ο δοκιμαστής πιλότος της Sukhoi, ο Igor Votintsev, ανέβηκε στους ουρανούς με αυτό το αεροσκάφος. Το Su-47 «Berkut» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό κατά τη διάρκεια της αεροπορικής έκθεσης MAKS-1999, όπου πραγματοποίησε δοκιμαστική πτήση. Αυτός το πειραματικό αεροσκάφος έδειξε πώς πράγματα που φαινόταν περίεργα στο παρελθόν είναι δυνατά με σύγχρονα υλικά. Μόνο ένα πρωτότυπο κατασκευάστηκε και το αεροσκάφος δεν έφτασε ποτέ στη γραμμή παραγωγής. Ωστόσο, παρέχει κρίσιμα δεδομένων για τους Ρώσους αεροναυπηγούς.
Η γνώση της τεχνολογίας ανεστραμμένης, επικλινούς πτέρυγας που κατασκευάστηκε από σύνθετα υλικά και αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια των δοκιμών του Berkut χρησιμοποιείται στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων, σύμφωνα με έκθεση του TASS που περιγράφει λεπτομερώς την ανάπτυξη του μαχητικού Su-47. Το είδος αυτό των πτερύγων μειώνει την επαγωγική οπισθέλκουσα, βελτιώνει τα χαρακτηριστικά απογείωσης και προσγείωσης, την ευελιξία και την ακτίνα ενεργείας σε υποηχητική πτήση. Ωστόσο, η έκθεση δεν αναφέρει το “ποσοστό” αυτής της τεχνογνωσίας που χρησιμοποιήθηκε στη διαδικασία ανάπτυξης ρωσικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Πιστεύεται ότι η διαδικασία κατασκευής του Su-47 παρήγαγε γνώσεις πολύ χρήσιμες για τη ρωσική αεροπορική βιομηχανία στη δημιουργία σύγχρονων αεροσκαφών. Το Berkut έλαβε μεγάλη δημοσιότητα από τα μέσα ενημέρωσης και τους εμπειρογνώμονες της Δύσης. Ονομάστηκε “ο μαχητής του 21ου αι.” και οι αναφορές για τη σχεδιαζόμενη μαζική παραγωγή του δημοσιοποιήθηκαν εκτενώς. «Το Berkut ήταν ένα πειραματικό αεροσκάφος που σχεδιάστηκε για να αναλυθούν νέες τεχνολογίες. Οι εργασίες ξεκίνησαν στο OKB (το αντίστοιχο της αμερικανικής DARPA) με κωδικό S-22», σημείωσε το TASS.
Όλα ξεκίνησαν το 1983 με σκοπό την ανάπτυξη ενός βελτιωμένου Su-27 για την Πολεμική Αεροπορία της ΕΣΣΔ. Ταυτόχρονα, το Πολεμικό Ναυτικό της ΕΣΣΔ έψαχνε για νέο μαχητικό αεροπλανοφόρων. Το μαχητικό επανασχεδιάστηκε ως Su-27 KM αλλά όλα σταμάτησαν μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Το μαχητικό αεροσκάφος αναφερόταν με πολλά ονόματα κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του, συμπεριλαμβανομένων των S-22, Su-27 KM, S-37 και τελικά Su-47.
Η χρήση των συνθετικών υλικών
Οι εν λόγω πτέρυγες παρέχουν σοβαρά πλεονεκτήματα. Ωστόσο, η κατασκευή μιας τέτοιας πτέρυγας είναι πρόκληση, καθώς ολόκληρη η δομή μπορεί να θρυμματιστεί σε ορισμένες ταχύτητες πτήσης. Η χρήση συνθετικών υλικών επέτρεψε την επίτευξη υψηλής ακαμψίας. Τα συνθετικά υλικά χρησιμοποιούνται πλέον ευρέως στην κατασκευή αεροπλάνων. Εκείνη την εποχή, το Berkut δημιούργησε τα θεμέλια για την ανάπτυξη αυτών των τεχνολογιών που ήταν ένα πραγματικό ορόσημο για τα πρότυπα της δεκαετίας του 1990. Η εταιρεία έρευνας και παραγωγής Obninsk Tekhnologiya (μέρος της Rostec) είχε επιφορτιστεί με την παραγωγή πάνελ για τις πτέρυγες του Berkut.
Τα πάνελ χρησιμοποίησαν ένα νέο υλικό που δημιουργήθηκε από τη VIAM που ξεπέρασε τις καλύτερες επιδόσεις της δεκαετίας του 1980 όσον αφορά την απόδοση. «Ήταν μια δύσκολη περίοδος. Τα εργοστάσια έκλεισαν και γενικά η κατάσταση ήταν δύσκολη. Και λάβαμε μια παραγγελία να κατασκευάσουμε μια ανεστραμμένη επικλινή πτέρυγα για το Su-47.
Όμως η εν λόγω πτέρυγα έχει και ορισμένα σημαντικά μειονεκτήματα. Οι υψηλές ταχύτητες, κυρίως, επιβαρύνουν πολύ την πτέρυγα. Επίσης δεν “σηκώνουν” πολλά G. Το κόστος συντήρησης επίσης είναι αστρονομικό. Επιπλέον το α/φ παρουσιάζει μειωμένη ευελιξία σε συγκεκριμένες συνθήκες.. Το αεροσκάφος αναμενόταν να αναπτύξει ταχύτητα 2 Mach. Ωστόσο το Berkut δεν ξεπέρασε το 1,65 Mach. Το αεροσκάφος πάντως θεωρείται ότι συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του Su-57, του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους πέμπτης γενιάς.
Από: history-point.gr
Το Berkut πέταξε για πρώτη φορά πριν από 25 χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 1997, όταν ο δοκιμαστής πιλότος της Sukhoi, ο Igor Votintsev, ανέβηκε στους ουρανούς με αυτό το αεροσκάφος. Το Su-47 «Berkut» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό κατά τη διάρκεια της αεροπορικής έκθεσης MAKS-1999, όπου πραγματοποίησε δοκιμαστική πτήση. Αυτός το πειραματικό αεροσκάφος έδειξε πώς πράγματα που φαινόταν περίεργα στο παρελθόν είναι δυνατά με σύγχρονα υλικά. Μόνο ένα πρωτότυπο κατασκευάστηκε και το αεροσκάφος δεν έφτασε ποτέ στη γραμμή παραγωγής. Ωστόσο, παρέχει κρίσιμα δεδομένων για τους Ρώσους αεροναυπηγούς.
Η γνώση της τεχνολογίας ανεστραμμένης, επικλινούς πτέρυγας που κατασκευάστηκε από σύνθετα υλικά και αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια των δοκιμών του Berkut χρησιμοποιείται στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων, σύμφωνα με έκθεση του TASS που περιγράφει λεπτομερώς την ανάπτυξη του μαχητικού Su-47. Το είδος αυτό των πτερύγων μειώνει την επαγωγική οπισθέλκουσα, βελτιώνει τα χαρακτηριστικά απογείωσης και προσγείωσης, την ευελιξία και την ακτίνα ενεργείας σε υποηχητική πτήση. Ωστόσο, η έκθεση δεν αναφέρει το “ποσοστό” αυτής της τεχνογνωσίας που χρησιμοποιήθηκε στη διαδικασία ανάπτυξης ρωσικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Πιστεύεται ότι η διαδικασία κατασκευής του Su-47 παρήγαγε γνώσεις πολύ χρήσιμες για τη ρωσική αεροπορική βιομηχανία στη δημιουργία σύγχρονων αεροσκαφών. Το Berkut έλαβε μεγάλη δημοσιότητα από τα μέσα ενημέρωσης και τους εμπειρογνώμονες της Δύσης. Ονομάστηκε “ο μαχητής του 21ου αι.” και οι αναφορές για τη σχεδιαζόμενη μαζική παραγωγή του δημοσιοποιήθηκαν εκτενώς. «Το Berkut ήταν ένα πειραματικό αεροσκάφος που σχεδιάστηκε για να αναλυθούν νέες τεχνολογίες. Οι εργασίες ξεκίνησαν στο OKB (το αντίστοιχο της αμερικανικής DARPA) με κωδικό S-22», σημείωσε το TASS.
Όλα ξεκίνησαν το 1983 με σκοπό την ανάπτυξη ενός βελτιωμένου Su-27 για την Πολεμική Αεροπορία της ΕΣΣΔ. Ταυτόχρονα, το Πολεμικό Ναυτικό της ΕΣΣΔ έψαχνε για νέο μαχητικό αεροπλανοφόρων. Το μαχητικό επανασχεδιάστηκε ως Su-27 KM αλλά όλα σταμάτησαν μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Το μαχητικό αεροσκάφος αναφερόταν με πολλά ονόματα κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του, συμπεριλαμβανομένων των S-22, Su-27 KM, S-37 και τελικά Su-47.
Η χρήση των συνθετικών υλικών
Οι εν λόγω πτέρυγες παρέχουν σοβαρά πλεονεκτήματα. Ωστόσο, η κατασκευή μιας τέτοιας πτέρυγας είναι πρόκληση, καθώς ολόκληρη η δομή μπορεί να θρυμματιστεί σε ορισμένες ταχύτητες πτήσης. Η χρήση συνθετικών υλικών επέτρεψε την επίτευξη υψηλής ακαμψίας. Τα συνθετικά υλικά χρησιμοποιούνται πλέον ευρέως στην κατασκευή αεροπλάνων. Εκείνη την εποχή, το Berkut δημιούργησε τα θεμέλια για την ανάπτυξη αυτών των τεχνολογιών που ήταν ένα πραγματικό ορόσημο για τα πρότυπα της δεκαετίας του 1990. Η εταιρεία έρευνας και παραγωγής Obninsk Tekhnologiya (μέρος της Rostec) είχε επιφορτιστεί με την παραγωγή πάνελ για τις πτέρυγες του Berkut.
Τα πάνελ χρησιμοποίησαν ένα νέο υλικό που δημιουργήθηκε από τη VIAM που ξεπέρασε τις καλύτερες επιδόσεις της δεκαετίας του 1980 όσον αφορά την απόδοση. «Ήταν μια δύσκολη περίοδος. Τα εργοστάσια έκλεισαν και γενικά η κατάσταση ήταν δύσκολη. Και λάβαμε μια παραγγελία να κατασκευάσουμε μια ανεστραμμένη επικλινή πτέρυγα για το Su-47.
Όμως η εν λόγω πτέρυγα έχει και ορισμένα σημαντικά μειονεκτήματα. Οι υψηλές ταχύτητες, κυρίως, επιβαρύνουν πολύ την πτέρυγα. Επίσης δεν “σηκώνουν” πολλά G. Το κόστος συντήρησης επίσης είναι αστρονομικό. Επιπλέον το α/φ παρουσιάζει μειωμένη ευελιξία σε συγκεκριμένες συνθήκες.. Το αεροσκάφος αναμενόταν να αναπτύξει ταχύτητα 2 Mach. Ωστόσο το Berkut δεν ξεπέρασε το 1,65 Mach. Το αεροσκάφος πάντως θεωρείται ότι συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του Su-57, του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους πέμπτης γενιάς.