Στις 26 Οκτωβρίου 1530 ο Μεγάλος Μάγιστρος του Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωνάννη Philippe Villagers de Lisle Adam έφτασε με 400 ιππότες σε τρεις γαλέρες, SANTA CROCE (Τίμιος Σταυρός), SAN FILIPPO (Άγιος Φίλιππος) και SAN GIOVANNI (Άγιος Ιωάννης), στην Μάλτα, την οποία τους είχε δωρίσει ο Αψβούργος αυτοκράτορας, ο περίφημος Κάρολος Ε’.
Από: history-point.gr - ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ Δ. ΚΑΡΥΚΑ
Η Μάλτα προοριζόταν να γίνει μια ασφαλής βάση για τις ναυτικές επιχειρήσεις του Τάγματος κατά των μουσουλμάνων. Πριν λίγα χρόνια, το 1522, οι Ιππότες έχασαν την βάση τους, το ελληνικό νησί της Ρόδου, μετά από μια επική πολιορκία. Το ίδιο αυτό έτος οι Ιππότες είχαν παραγγείλει στη Γαλλία ένα για την εποχή υπέρ-πλοίο, την καράκα “SANT ANNA” (Αγία Άννα).
Επρόκειτο για ένα εκπληκτικό για την εποχή πλοίο. Καταρχήν ήταν τεράστιο, έχοντας εκτόπισμα, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, 1.700 τόνων. Είχε έξι καταστρώματα. Στα δύο χαμηλότερα υπήρχαν τα κύρια πυροβολεία με 50 συνολικά βαριά πυροβόλα, στις πλευρές, αλλά και λίγα που σκόπευαν εμπρός και άλλα που κάλυπταν τα νώτα του σκάφους. Πολλές δεκάδες ακόμα ελαφρύτερα πυροβόλα ήταν τοποθετημένα στα άνω καταστρώματα, ακόμα και τις θέσεις των παρατηρητών στα κατάρτια!
Ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του όμως ήταν πως το σκάφος καλύπτονταν από μολύβδινες πλάκες σε τόσο στο κάτω από την στάθμη του νερού τμήμα του, όσο και σε ύψος που κάλυπτε τα δύο κύρια καταστρώματά του. Ήταν αδύνατο να πληγεί καίρια από τα πυροβόλα της εποχής. Ήταν δηλαδή ένα πρώιμο θωρηκτό! Ήταν ευαίσθητο μόνο σε πλήγματα από εξαιρετικά κοντινή απόσταση, ή από υπερκείμενες βολές ολμοβόλων. Εμπρός και Πίσω είναι ξύλινα “καστέλια” με πυροβόλα και τυφεκιθυρίδες από όπου πολεμούσαν οι πεζοναύτες.
Πέραν αυτών των σκάφος ήταν κυριολεκτικά ένα πλωτό φρούριο. Πέραν του πληρώματός του μπορούσε να φιλοξενήσει τουλάχιστον 500 πεζοναύτες. Είχε αίθουσα συνεδριάσεων για τον μεγάλο μάγιστρο, δικούς του φούρνους που καθημερινά έψηναν φρέσκο ψωμί, εξαιρετικές για την εποχή ενδιαιτήσεις για όλους τους επιβαίνοντες. Διέθετε μέχρι και κρεμαστό κήπο, όχι μόνο για διακόσμηση, αλλά και για καλλιέργεια φρέσκων λαχανικών. Μπορούσε να μεταφέρει τρόφιμα και εφόδια για 6 μήνες (έως 900 τόνους εφόδια, τρόφιμα ή άλλο φορτίο) ενώ διέθετε και νοσοκομείο.
Το σκάφος ήταν τόσο ισχυρό που κατάφερε, σε μια περίπτωση, το 1531, λίγο μετά την άφιξή του στην Μάλτα, να αντιμετωπίσει και να νικήσει μόνο 25 τουρκικές γαλέρες, εξευτελίζοντας το ναυτικό του Σουλεϊμάν, του λεγόμενου “μεγαλοπρεπή”. Το σκάφος συμμετείχε στις επιχειρήσεις των Ιπποτών στη Κορώνη, ενώ ενταγμένο στον στόλο του ναυάρχου του Καρόλου Ε’ Ανδρέα Ντόρια, “σφράγισε”, κυριολεκτικά, τον Κορινθιακό Κόλπο για τα τουρκικά πλοία, το 1532.
Το 1535 μαζί με τις γαλέρες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη απέπλευσε από την Μάλτα με κατεύθυνσή την Τύνιδα εναντίον της οποία συνδυασμένη χριστιανική δύναμη εξαπέλυσε επίθεση. Εμπόδιο όμως ήταν το ισχυρό φρούριο της Λα Γκολέτα με τα πολλά και βαριά πυροβόλα του. Το “Αγία Άννα” ήταν πιο βαρύ και πιο αργό, παρά τα τρία του κατάρτια, από τις γαλέρες και έτσι έπλευσε ανεξάρτητα από αυτές.
Η άφιξή του όμως αποτέλεσε τη Νέμεσι των μουσουλμάνων που έβλεπαν τα πυρά τους να αδυνατούν να προκαλέσουν άξιες λόγου ζημιές στο χριστιανικό θωρηκτό. Αντίθετα το σκάφος όταν άνοιξε πυρ με τα βαριά του πυροβόλα θέρισε επάλξεις, πυροβόλα και υπερασπιστές των εχθρών. Ήταν τόσο ψηλό που τα άνω καταστρώματά του έφταναν στο ύψος των επάλξεων, καθιστώντας για τους πυροβολητές και τους τυφεκιοφόρους του, εύκολη την εξουδετέρωση των αντιπάλων πολεμιστών. Παράλληλα σε αυτό μεταφέρονταν οι χριστιανοί τραυματίες καθώς ήταν το μόνο σκάφος με νοσοκομείο.
Εννοείται ότι όταν έβγαινε στη θάλασσα τα τουρκικά, αλγερινά, τυνησιακά πλοία φρόντιζαν να αποφεύγουν την όποια επαφή μαζί του… Μέχρι το 1540 που παροπλίστηκε αποτέλεσε το φόβητρο του ισλάμ στην Μεσόγειο. Το γιατί το πλοίο παροπλίστηκε αποτελεί μέχρι σήμερα ιστορικό μυστήριο που μάλλον σχετίζεται με την κακή διοίκηση, γενικότερα, του μεγάλου μαγίστρου Juan de Homedes, ο οποίος έχασε επίσης τα εδαφικά ερείσματα του τάγματος στην βορειοαφρικανική ακτή, κατηγορώντας μάλιστα τον εκεί γενναίο διοικητή των δυνάμεων του Τάγματος, τον οποίο μάλιστα και φυλάκισε και ο οποίος αποκαταστάθηκε μετά τον θάνατο του εν λόγω μαγίστρου, τον οποίο διαδέχτηκε ο περίφημος ντε Λα Βαλέτ.
Από: history-point.gr - ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ Δ. ΚΑΡΥΚΑ
Η Μάλτα προοριζόταν να γίνει μια ασφαλής βάση για τις ναυτικές επιχειρήσεις του Τάγματος κατά των μουσουλμάνων. Πριν λίγα χρόνια, το 1522, οι Ιππότες έχασαν την βάση τους, το ελληνικό νησί της Ρόδου, μετά από μια επική πολιορκία. Το ίδιο αυτό έτος οι Ιππότες είχαν παραγγείλει στη Γαλλία ένα για την εποχή υπέρ-πλοίο, την καράκα “SANT ANNA” (Αγία Άννα).
Επρόκειτο για ένα εκπληκτικό για την εποχή πλοίο. Καταρχήν ήταν τεράστιο, έχοντας εκτόπισμα, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, 1.700 τόνων. Είχε έξι καταστρώματα. Στα δύο χαμηλότερα υπήρχαν τα κύρια πυροβολεία με 50 συνολικά βαριά πυροβόλα, στις πλευρές, αλλά και λίγα που σκόπευαν εμπρός και άλλα που κάλυπταν τα νώτα του σκάφους. Πολλές δεκάδες ακόμα ελαφρύτερα πυροβόλα ήταν τοποθετημένα στα άνω καταστρώματα, ακόμα και τις θέσεις των παρατηρητών στα κατάρτια!
Ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του όμως ήταν πως το σκάφος καλύπτονταν από μολύβδινες πλάκες σε τόσο στο κάτω από την στάθμη του νερού τμήμα του, όσο και σε ύψος που κάλυπτε τα δύο κύρια καταστρώματά του. Ήταν αδύνατο να πληγεί καίρια από τα πυροβόλα της εποχής. Ήταν δηλαδή ένα πρώιμο θωρηκτό! Ήταν ευαίσθητο μόνο σε πλήγματα από εξαιρετικά κοντινή απόσταση, ή από υπερκείμενες βολές ολμοβόλων. Εμπρός και Πίσω είναι ξύλινα “καστέλια” με πυροβόλα και τυφεκιθυρίδες από όπου πολεμούσαν οι πεζοναύτες.
Πέραν αυτών των σκάφος ήταν κυριολεκτικά ένα πλωτό φρούριο. Πέραν του πληρώματός του μπορούσε να φιλοξενήσει τουλάχιστον 500 πεζοναύτες. Είχε αίθουσα συνεδριάσεων για τον μεγάλο μάγιστρο, δικούς του φούρνους που καθημερινά έψηναν φρέσκο ψωμί, εξαιρετικές για την εποχή ενδιαιτήσεις για όλους τους επιβαίνοντες. Διέθετε μέχρι και κρεμαστό κήπο, όχι μόνο για διακόσμηση, αλλά και για καλλιέργεια φρέσκων λαχανικών. Μπορούσε να μεταφέρει τρόφιμα και εφόδια για 6 μήνες (έως 900 τόνους εφόδια, τρόφιμα ή άλλο φορτίο) ενώ διέθετε και νοσοκομείο.
Το σκάφος ήταν τόσο ισχυρό που κατάφερε, σε μια περίπτωση, το 1531, λίγο μετά την άφιξή του στην Μάλτα, να αντιμετωπίσει και να νικήσει μόνο 25 τουρκικές γαλέρες, εξευτελίζοντας το ναυτικό του Σουλεϊμάν, του λεγόμενου “μεγαλοπρεπή”. Το σκάφος συμμετείχε στις επιχειρήσεις των Ιπποτών στη Κορώνη, ενώ ενταγμένο στον στόλο του ναυάρχου του Καρόλου Ε’ Ανδρέα Ντόρια, “σφράγισε”, κυριολεκτικά, τον Κορινθιακό Κόλπο για τα τουρκικά πλοία, το 1532.
Το 1535 μαζί με τις γαλέρες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη απέπλευσε από την Μάλτα με κατεύθυνσή την Τύνιδα εναντίον της οποία συνδυασμένη χριστιανική δύναμη εξαπέλυσε επίθεση. Εμπόδιο όμως ήταν το ισχυρό φρούριο της Λα Γκολέτα με τα πολλά και βαριά πυροβόλα του. Το “Αγία Άννα” ήταν πιο βαρύ και πιο αργό, παρά τα τρία του κατάρτια, από τις γαλέρες και έτσι έπλευσε ανεξάρτητα από αυτές.
Η άφιξή του όμως αποτέλεσε τη Νέμεσι των μουσουλμάνων που έβλεπαν τα πυρά τους να αδυνατούν να προκαλέσουν άξιες λόγου ζημιές στο χριστιανικό θωρηκτό. Αντίθετα το σκάφος όταν άνοιξε πυρ με τα βαριά του πυροβόλα θέρισε επάλξεις, πυροβόλα και υπερασπιστές των εχθρών. Ήταν τόσο ψηλό που τα άνω καταστρώματά του έφταναν στο ύψος των επάλξεων, καθιστώντας για τους πυροβολητές και τους τυφεκιοφόρους του, εύκολη την εξουδετέρωση των αντιπάλων πολεμιστών. Παράλληλα σε αυτό μεταφέρονταν οι χριστιανοί τραυματίες καθώς ήταν το μόνο σκάφος με νοσοκομείο.
Εννοείται ότι όταν έβγαινε στη θάλασσα τα τουρκικά, αλγερινά, τυνησιακά πλοία φρόντιζαν να αποφεύγουν την όποια επαφή μαζί του… Μέχρι το 1540 που παροπλίστηκε αποτέλεσε το φόβητρο του ισλάμ στην Μεσόγειο. Το γιατί το πλοίο παροπλίστηκε αποτελεί μέχρι σήμερα ιστορικό μυστήριο που μάλλον σχετίζεται με την κακή διοίκηση, γενικότερα, του μεγάλου μαγίστρου Juan de Homedes, ο οποίος έχασε επίσης τα εδαφικά ερείσματα του τάγματος στην βορειοαφρικανική ακτή, κατηγορώντας μάλιστα τον εκεί γενναίο διοικητή των δυνάμεων του Τάγματος, τον οποίο μάλιστα και φυλάκισε και ο οποίος αποκαταστάθηκε μετά τον θάνατο του εν λόγω μαγίστρου, τον οποίο διαδέχτηκε ο περίφημος ντε Λα Βαλέτ.