Από: capital.gr / Του Γιώργου Κράλογλου
Είναι αστείο να μιλάμε για ενιαία πολιτική της Ε.Ε. στην κρίση. Είναι και αφελές να απορούμε γιατί το μπαλάκι περνάει από γήπεδο σε γήπεδο... Και παίζεται σε "σικέ" παιχνίδια, πότε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πότε με σύνοδο κορυφής και πότε με τους υπουργούς Ενέργειας.
Παιχνίδια 8μηνου κύκλου, μέσα στο 2022, όταν οι τιμές στα καύσιμα κούναγαν το μαντήλι από τα ψηλά, το τελευταίο τρίμηνο του 2021... Αμέσως μόλις μπήκε το φθινόπωρο. Και μόνο λίγοι ήταν αυτοί που άνοιξαν το στόμα τους. Ακόμη και στον τόπο μας.
Οι υπόλοιποι, στην Ε.Ε., έκαναν ότι δεν καταλάβαιναν. Ότι δεν την έβλεπαν την κρίση. Μόνο Ισπανοί και Πορτογάλοι, απαίτησαν τότε την προσοχή της Ε.Ε. Ζήτησαν χαλαρότητα στα δημοσιονομικά και για την ενέργεια.
Ποιο ήταν όμως το τελικό αποτέλεσμα από όλη αυτή τη βαβούρα του 2021. Πολύ πριν πάμε στον πόλεμο (για να δικαιολογηθούν... τα υπερκέρδη) και πριν τα σκεπάσει όλα... ο πληθωρισμός;
Σε ψευτοσοσιαλιστικές χώρες, όπως η δική μας, βρέθηκε αφορμή για παρουσία του κράτους με προετοιμασία σε κουπόνια, δελτία, ενισχύσεις, δανεικά και άλλα (μιας και το 2022 ήταν και παραμένει προεκλογικό χρόνος...).
Οι τιμές όμως σε καύσιμα και ενέργεια, (ας πούμε σαν εκείνες του πρώτου 6μήνου του 2021 -πριν την κρίση-) ξεχάσθηκαν. Έρχεται και ο πόλεμος και η προσοχή στρέφεται στην επάρκεια.
Και μόνο από το φετινό καλοκαίρι (που ο πληθωρισμός και τα υπερκέρδη έκατσαν για τα καλά στον ευρωπαϊκό μας σβέρκο) μας απασχόλησαν και οι τιμές.
Τότε ξεκίνησαν ψίθυροι και γκρίνιες για τα υπερκέρδη. Τότε μιλήσαμε για αισχροκέρδεια στην Ευρώπη. Τότε παρατηρήσαμε και ότι το σύστημα στη διαμόρφωση των τιμών ευνοεί μια χαρά την αισχροκέρδεια.
Τότε φάνηκαν (άλλη μια φορά) οι διαφορές Βορρά και Νότου και στην αμυντική γραμμή προς την ενεργειακή κρίση. Όταν είδαμε πως και τα μέτρα για την κλιματική αλλαγή με έξοδο λιγνίτη από το σύστημα ενέργειας, ήταν περιττή πολυτέλεια.
Και φθάνουμε στη σημερινή μας κατάσταση.
Τι νέα έχουμε από το μέτωπο της ενεργειακής κρίσης; Τα καλύτερα που υπάρχουν. Και σε καθημερινή βάση μάλιστα.
Υπάρχει κράτος-μέλος που δεν έχει βρει τρόπο για επάρκεια σε καύσιμα και ενέργεια; Ούτε ένα. Ακόμη και αυτοί που είναι κρεμασμένοι στους Ρώσους, έχουν βολευτεί με άριστο τρόπο.
Μπορεί να γίνεται συζήτηση για ενεργειακή προσοχή και μειώσεις στις υπερβολικές καταναλώσεις. Μπορεί να σβήνουν φώτα στις πλατείες, σε όλη την Ευρώπη. Αλλά ως εκεί...
Η αγορά παραμένει ίδια, σε όλο το πλάτος και στο βάθος της και σε όλη την Ε.Ε. Βρείτε εσείς έστω και ένα κύκλωμα προμηθειών καυσίμων που να μασάει τα λόγια του στη ροή των προμηθειών. Των καθημερινών πωλήσεων. Της τροφοδοσίας των πάντων. Ούτε ένα. Όλοι βρίσκονται σε ετοιμότητα.
Συνεπώς από πλευράς επάρκειας δεν έχουν τίποτε το δυσάρεστο τα νέα από την Ε.Ε. Ούτε και τα δικά μας νέα, στο Ελλάδιστάν, δείχνουν ανησυχία στην επάρκεια.
Για τις τιμές όμως και τα υπερκέρδη χαμηλώνουν οι κουβέντες. Και στην Ε.Ε. Και σε εμάς βεβαίως. Για την αισχροκέρδεια και το που θα φθάσει τις τιμές ούτε λόγος.Και ας έχουν σκαρφαλώσει εκεί που σκαρφάλωσαν από το τέλος του 2021(!!).Οι δε ελάχιστες και μικρές διακυμάνσεις στις τιμές (που δείχνουν δήθεν μειώσεις..) μοιάζουν με παρηγοριά στον άρρωστο… Οπότε τίποτε το παράξενο που το μπαλάκι για το ενεργειακό περνάει, από σύνοδο σε σύνοδο της Ε.Ε. Μόλις χωνευτούν, για τα καλά, τα νέα επίπεδα τιμών (σε καύσιμα και ενέργεια) θα βρουν τη λύση...