Marjan Blan / unsplash |
Larry Johnson - sonar21.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο τρόμος που περιγράφει ο Krainer είναι στο ίδιο επίπεδο με το Holomodor που βίωσαν οι Ουκρανοί στα χέρια του Στάλιν τη δεκαετία του 1930.Υπολογίζεται πως 4 εκατομμύρια Ουκρανοί πέθαναν από την πείνα εξαιτίας της πολιτικής του Στάλιν, ενώ «η Ρωσία υπέστη από πέντε έως έξι εκατομμύρια «πλεονασματικούς θανάτους» – θανάτους που δεν μπορούσαν να εξηγηθούν από τις προηγούμενες πληθυσμιακές τάσεις».
Η οικονομική κατάρρευση και η επακόλουθη πείνα και ανεργία εξηγούν γιατί άνθρωποι όπως ο φίλος μου, ο Αντρέι Μαρτιάνοφ, μετανάστευσαν από τη Ρωσία και έγιναν πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά. Δεν μιλάμε για κάτι που συνέβη πριν από 100 χρόνια. Αυτό συνέβη μεταξύ 1992 και 1999. Η Ρωσία έγινε μια πραγματική τρύπα με σκ...τά.
Καθώς διάβαζα το εξαιρετικό έργο του κ. Krainer, άρχισα να αναρωτιέμαι αν η κόλαση που γνώρισε ο ρωσικός λαός είναι αυτό που περιμένει τους λαούς της Ευρώπης καθώς οι οικονομίες τους σταματούν. Το ίδιο για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ακολουθεί το σχετικό τμήμα του βιβλίου του Krainer που περιγράφει την πτώση της Ρωσίας στην άβυσσο του υπερπληθωρισμού και της μαζικής ανεργίας:
«Το πρόγραμμα μετάβασης που σχεδιάστηκε από το αμερικανικό βαθύ κράτος και τους προστάτες του στη Wall Street δεν ήταν τίποτα λιγότερο από καταστροφικό για τη Ρωσία. Η τέλεια καταιγίδα της ξαφνικής απελευθέρωσης των τιμών, η δραστική περικοπή των κρατικών δαπανών και των τραπεζικών πιστώσεων και το άνοιγμα των εγχώριων αγορών στον απεριόριστο ξένο ανταγωνισμό παρήγαγαν ένα τοξικό προϊόν που κατέστρεψε τη ρωσική οικονομία, κατέστρεψε το νόμισμά της και βύθισε μεγάλο μέρος του πληθυσμού στη φτώχεια και την πείνα.
Μετά το 1992, η ρωσική μεσαία τάξη είδε τις αποταμιεύσεις της να εξατμίζονται και τους πραγματικούς μισθούς της να μειώνονται στο μισό – αν είχαν την τύχη να τους λάβουν καθόλου.[109] Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις κατέστρεψαν γρήγορα τη γεωργική παραγωγή της χώρας και τα ράφια των καταστημάτων σχεδόν άδειασαν. Το 1992 ο μέσος Ρώσος κατανάλωνε 40% λιγότερο από ό,τι το 1991.[110] Μέχρι το 1998 περίπου το 80% των ρωσικών αγροκτημάτων χρεοκόπησε και το έθνος που ήταν ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς τροφίμων στον κόσμο εξαρτήθηκε ξαφνικά από την ξένη βοήθεια. Περίπου 70.000 εργοστάσια έκλεισαν και η Ρωσία παρήγαγε 88% λιγότερα τρακτέρ, 77% λιγότερα πλυντήρια ρούχων, 77% λιγότερα βαμβακερά υφάσματα, 78% λιγότερες τηλεοράσεις και ούτω καθεξής.[111] Συνολικά, κατά τη διάρκεια των μεταβατικών ετών, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της χώρας μειώθηκε κατά 50%, το οποίο ήταν ακόμη χειρότερο από ό,τι κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.[112]
Ένα τεράστιο τμήμα του πληθυσμού έγινε άπορο. Το 1989 δύο εκατομμύρια Ρώσοι ζούσαν στη φτώχεια (με 4 $/ημέρα ή λιγότερο). Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο αριθμός αυτός εκτινάχθηκε στα 74 εκατομμύρια σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας. Το 1996, ένας στους τέσσερις Ρώσους ζούσε σε συνθήκες που περιγράφονταν ως «απελπισμένη» φτώχεια.[113] Ο αλκοολισμός εκτινάχθηκε στα ύψη και τα ποσοστά αυτοκτονιών διπλασιάστηκαν καθιστώντας την αυτοκτονία την κύρια αιτία θανάτου από εξωτερικά αίτια. Το βίαιο έγκλημα διπλασιάστηκε επίσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και κατά τα πρώτα έξι χρόνια των μεταρρυθμίσεων, σχεδόν 170 χιλιάδες άνθρωποι δολοφονήθηκαν.
Προέκυψε μια οξεία κρίση υγείας, με αποτέλεσμα επιδημίες ιάσιμων ασθενειών όπως η ιλαρά και η διφθερίτιδα. Τα ποσοστά του καρκίνου, των καρδιακών παθήσεων και της φυματίωσης αυξήθηκαν επίσης και έγιναν τα υψηλότερα για οποιαδήποτε βιομηχανοποιημένη χώρα στον κόσμο. [114] Το προσδόκιμο ζωής για τους άνδρες μειώθηκε κατακόρυφα στα 57 χρόνια. Την ίδια στιγμή οι αμβλώσεις εκτοξεύτηκαν στα ύψη και τα ποσοστά γεννήσεων κατέρρευσαν: στη Μόσχα ήταν τόσο χαμηλά όσο 8,2 ανά 1000.[115] Συνολικά, τα ποσοστά θνησιμότητας στη Ρωσία αυξήθηκαν κατά 60% σε επίπεδο που βιώνουν μόνο οι χώρες σε πόλεμο.[116] Δυτικοί και Ρώσοι δημογράφοι συμφώνησαν ότι από το 1992 έως το 2000, η Ρωσία υπέστη από πέντε έως έξι εκατομμύρια «πλεονασματικούς θανάτους» – θανάτους που δεν μπορούσαν να εξηγηθούν από προηγούμενες πληθυσμιακές τάσεις.[117] Αυτό αντιστοιχεί μεταξύ 3,4% και 4% του συνολικού πληθυσμού της Ρωσίας. Για να βάλουμε σε προοπτική αυτόν τον αριθμό, σκεφτείτε πως κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το Ηνωμένο Βασίλειο έχασε το 0,94% του πληθυσμού του, η Γαλλία έχασε 1,35%, η Κίνα έχασε 1,89% και οι ΗΠΑ έχασαν 0,32%.[118] Ο Aleksandr Rutskoy στην πραγματικότητα δεν υπερέβαλε όταν αποκάλεσε το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων «οικονομική γενοκτονία».
Grand Deception: The Browder Hoax, του Alex Krainer
https://books.apple.com/us/book/grand-deception-the-browder-hoax/id1436761423
Η αφήγηση του Krainer για την κατάρρευση της Ρωσίας ακολουθείται από ένα εξίσου συναρπαστικό χρονικό της ανάβασης της Ρωσίας από τις στάχτες και της οικονομικής αναγέννησης χάρη στις πολιτικές που θέσπισε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Αυτό είναι αντικειμενικό γεγονός. Δεν είναι ρωσική προπαγάνδα. Οι δυτικές ελίτ θα έκαναν τη χάρη στον εαυτό τους και θα διάβαζαν τη λεπτομερή εξήγηση του Alex Krainer για το τι έχει βιώσει ο ρωσικός λαός τα τελευταία 30 χρόνια. Όσοι αρνούνται να μάθουν τα μαθήματα της ιστορίας είναι προορισμένοι να τα επαναλάβουν.