Ahmed Adel, ερευνητής γεωπολιτικής και πολιτικής οικονομίας με έδρα το Κάιρο - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο γερουσιαστής Gustavo Penadés του κυβερνώντος κεντροδεξιού Εθνικού Κόμματος της Ουρουγουάης ισχυρίστηκε πως το σχέδιο περιλαμβάνει μόνο «κάποιο είδος επένδυσης στην κατασκευή» και όχι τη μόνιμη παρουσία των αμερικανικών δυνάμεων στο έδαφος της Ουρουγουάης. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας της Ουρουγουάης και του αντιπολιτευόμενου κεντροαριστερού Ευρύτερου Μετώπου, Λεόν Λεβ, παραδέχτηκε ότι το σχέδιο είναι «διφορούμενο» και θα προκαλέσει «βαθιά συζήτηση» στο Κοινοβούλιο.
Το σχέδιο ορίζεται ως «συμπληρωματική συμφωνία» για «αμοιβαία παροχή» «υλικοτεχνικής υποστήριξης, προμηθειών και υπηρεσιών». Αναφέρει πως η Ουρουγουάη και οι ΗΠΑ εκφράζουν «την επιθυμία τους να βελτιώσουν τη διαλειτουργικότητα, την προετοιμασία και την αποτελεσματικότητα των αντίστοιχων στρατιωτικών δυνάμεών τους μέσω μεγαλύτερης υλικοτεχνικής συνεργασίας». Επιπλέον, σκοπός της συμφωνίας είναι να «διευκολύνει την υλικοτεχνική υποστήριξη» μεταξύ των δύο χωρών κατά τη διάρκεια «συνδυασμένων ασκήσεων, εκπαίδευσης, εκτοπίσεων, στάσεων, επιχειρήσεων ή άλλων δραστηριοτήτων συνεργασίας».
Ουσιαστικά, είναι πολύ σαφές ότι η διμερής συμφωνία θα επιτρέψει στην πραγματικότητα τις ενέργειες των ΗΠΑ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Για παράδειγμα, η παροχή υπηρεσιών που μπορούν να παρέχονται μεταξύ τους στην πραγματικότητα ωφελεί μόνο τις ΗΠΑ, καθώς η Ουρουγουάη δεν έχει την ικανότητα να εκτελεί στρατιωτικές αποστολές ή επιχειρήσεις στη Βόρεια Αμερική όπως οι ΗΠΑ στη Νότια Αμερική. Δεν μπορεί να αγνοηθεί ότι η πρωτοβουλία προέρχεται από τις ΗΠΑ και έχει συνταχθεί με τους όρους που πρότειναν.
Το έργο συζητήθηκε για πρώτη φορά το 2012, επί κυβέρνησης Χοσέ Πέπε Μουχίκα, αλλά δεν είχε την υποστήριξη του κοινοβουλίου. Σήμερα, όπως και το 2012, εάν το κοινοβούλιο το εγκρίνει, θα σήμαινε απώλεια της κυριαρχίας της Ουρουγουάης σε ένα μέρος της επικράτειάς της.
Σύμφωνα με τον γερουσιαστή Penadés, δεν υπάρχει πιθανότητα να δημιουργηθούν αμερικανικές βάσεις στην Ουρουγουάη και πιστεύει πως αυτή η ερμηνεία της συμφωνίας είναι εσφαλμένη. Ο νομοθέτης υποστήριξε ότι πρόκειται για μια «τυποποιημένη συμφωνία» όπως αυτές που έχουν υπογραφεί μεταξύ των ΗΠΑ και άλλων χωρών για την αμυντική συνεργασία. Όταν ρωτήθηκε σε τι αναφέρεται το σχέδιο όταν λέει «λειτουργίες σε βάσεις [και η κατασκευή που αντιστοιχεί σε αυτή την υποστήριξη]», ο Penadés είπε ότι πρόκειται για την «υποδομή» που χτίζεται σε «συνεργασία», όπως, σύμφωνα με τον ίδιο, τα νοσοκομεία.
Από την πλευρά του, ο Λεβ επιβεβαίωσε πως το σχέδιο είναι «διφορούμενο» και θα προκαλέσει «πολύ βαθιά συζήτηση» στο κοινοβούλιο.
«Καθώς είναι διφορούμενο, θα οδηγήσει σε τουλάχιστον μια πολύ βαθιά συζήτηση, δεν έχω καμία αμφιβολία. Αυτό δεν πρόκειται να ψηφιστεί στα τραπέζια και αυτή η συζήτηση θα διαρκέσει πολλούς μήνες, αν όχι χρόνια. Αλλά ποτέ δεν μπορεί κανείς να προβλέψει», είπε, προσθέτοντας: «Υπάρχουν δύο βασικοί νόμοι για την Κυβέρνηση, όπως ο οργανικός νόμος των Ενόπλων Δυνάμεων και ο νόμος περί συνταξιοδότησης. Το Κοινοβούλιο δεν είναι σε θέση να μελετήσει γρήγορα αυτό το έργο».
Ο Λεβ επεσήμανε ότι, γενικά, οι συμφωνίες με ξένες χώρες χρειάζονται μήνες ή χρόνια για να εγκριθούν.
«Ένα θέμα αυτής της φύσης, με τις ασάφειες, ειδικά με αυτή τη δυνητική βάση, θα προκαλέσει μια βαθιά συζήτηση. Η κυβέρνηση της Ουρουγουάης δεν προτείνει τη συμφωνία, κάνει ένα σχέδιο με τις ΗΠΑ και προτείνει αυτό που επιδιώκει η Ουάσιγκτον. Αλλά στην πολιτική δεν πρέπει ποτέ να βιάζεσαι. Πρέπει κανείς να αναλύσει προσεκτικά και να δει τις ενέργειες του πολιτικού συστήματος», είπε ο Λεβ.
Το υποκείμενο ζήτημα είναι ότι ο περιορισμένος αμυντικός προϋπολογισμός του στρατού της Ουρουγουάης σημαίνει πως εξαρτάται από τη γενναιοδωρία των χωρών χορηγών. Σε ένα παράδειγμα, τα ταμεία GPOI του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ συνεισέφεραν 36 εκατομμύρια δολάρια από το 2008 σε εξοπλισμό, εκπαίδευση και κατασκευή για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουρουγουάης. Αυτό είναι προφανώς ένα ασήμαντο ποσό, αλλά στο πλαίσιο του στρατού της Ουρουγουάης, που έχει συνολικό προϋπολογισμό 1,16 δισεκατομμυρίων δολαρίων, είναι σημαντικό.
Υπενθυμίζεται πως ο Ντάνιελ Καστίγιος, πρεσβευτής της Ουρουγουάης στη Μόσχα, ανακοίνωσε τον Απρίλιο ότι η χώρα του δεν υποστηρίζει τις οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία.
«Παρά την τρέχουσα κατάσταση και την κριτική σχετικά με την ειδική στρατιωτική επιχείρηση [της Ρωσίας] [στην Ουκρανία], η Ουρουγουάη δεν έχει επιβάλει και δεν υποστηρίζει οικονομικές και χρηματοοικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας... και διατηρεί συμφέρον να ενισχύσει το εμπόριο και να διατηρήσει καλές σχέσεις». είπε, προσθέτοντας ότι είναι «αναγκαία» η συνεργασία με τη Ρωσία.
Για τις ΗΠΑ, είναι σημαντικό να υπογραφούν πρωτοβουλίες όπως η συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με την Ουρουγουάη, ώστε η χώρα να μπει στη σφαίρα επιρροής της. Η Ουρουγουάη έχει επί του παρόντος φιλικές σχέσεις με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα, αλλά η Ουάσιγκτον ελπίζει να ανατρέψει αυτή την ισορροπία επηρεάζοντας αργά τη χώρα, ξεκινώντας από τις στρατιωτικές βάσεις. Προς το παρόν, αν και οι ΗΠΑ έχουν αναμφίβολα φιλοδοξίες για στρατιωτικές βάσεις στην Ουρουγουάη, φαίνεται απίθανο να συμβεί βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα.