Η Μεγάλη Επανεκκίνηση: Η τέλεια καταιγίδα

FelixMittermeier / Pixabay
Οι καταιγίδες έρχονται σε πολλές μορφές και μπορεί να αποτελούνται από πολλά διαφορετικά συστατικά στοιχεία, αλλά όταν όλα αυτά τα στοιχεία συνδυάζονται την ίδια κρίσιμη στιγμή, το ονομάζουμε «τέλεια καταιγίδα». Όταν μια τέτοια καταιγίδα μεταφέρεται αναλογικά στην πολιτιστική, πολιτική και οικονομική σφαίρα, δηλαδή όταν φαίνεται να επηρεάζει ολόκληρο το κοινωνικό περιβάλλον, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να κατανοήσουμε τη σημασία της και να προετοιμαστούμε για την έναρξή της λαμβάνοντας προστατευτικά μέτρα.

DAVID SOLWAY - pjmedia.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Μια τέτοια καταιγίδα είναι τώρα πάνω μας. Όλα τα στοιχεία του δείχνουν ξεκάθαρα μια ενορχηστρωμένη πρόθεση. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να είναι ατύχημα. Και η πρόθεση που διακρίνουμε στην τρέχουσα ιστορική στιγμή, το υποκείμενο σχέδιο, φαίνεται να θέτει το έδαφος για αυτό που ονομάζεται «τεχνοολοκληρωτική ψηφιακή σκοτεινή εποχή», που σχετίζεται με τη Λέσχη της Ρώμης, τα Ηνωμένα Έθνη και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, δηλαδή αυτό που έγινε γνωστό ως η Μεγάλη Επαναφορά — η εταιρική εξαγορά περιουσίας, υγείας, νομίσματος, ταξιδιών, ενέργειας και διατροφής. Το αποτέλεσμα περιλαμβάνει μια ενδελεχή αναδιάρθρωση της δημοκρατικής κοινωνίας σύμφωνα με τις νεομεσαιωνικές γραμμές, εξάλειψη της μεσαίας τάξης, πολιτική τάξη πραγμάτων δύο επιπέδων και μείωση της παγκόσμιας απογραφής.

Τα απαίσια στοιχεία που συνθέτουν αυτήν την καταιγίδα είναι εύκολα ορατά από οποιονδήποτε προσέχει: 

  • Η επιβολή μιας πανδημίας του ιού και η επίσημη απάντησή της - lockdown, κοινωνική απόσταση, μάσκες, καραντίνες, ιατρικό απαρτχάιντ - που ουσιαστικά έκλεισε τη δημόσια ζωή και τις οικονομικές δομές ολόκληρων εθνών, οδηγώντας σε απώλεια βιοποριστικών πόρων, σωματικές και ψυχολογικές ασθένειες και σπειροειδή ποσοστά αυτοκτονιών.
  • Η επιβολή νέων γονιδιωματικών «εμβoλίων» που προκαλούν μαζικές απώλειες, όπως μαρτυρεί το φαινόμενο του SADS — το Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου Ενηλίκων — το οποίο έγινε γνωστό μετά τον εμβολιασμό. Η πληθώρα των αποτρεπτικών «ελέγχων δεδομένων» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στο Διαδίκτυο είναι περαιτέρω σημάδια ότι ζούμε σε μια εποχή λογοκρισίας. Η συσχέτιση μεταξύ του SADS και της κυκλοφορίας του εμβoλίου είναι συντριπτική και μπορεί ακόμη και να υποδηλώνει αιτιολογική σύνδεση. Η μαζική αύξηση των θνησιγενών γεννήσεων μπορεί επίσης να αποδοθεί στα εμβoλια.
  • Μια πολιτική «κλιματικής αλλαγής» που συνεπάγεται φόρους άνθρακα, απαγορεύσεις στα λιπάσματα, το κλείσιμο της τυπικής παραγωγής ενέργειας, την εμπορία δαπανηρών και αναποτελεσματικών ηλεκτρικών οχημάτων που απειλούν να εξαντλήσουν το ηλεκτρικό δίκτυο και τη νομοθεσία για τις πράσινες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε μεγάλο βαθμό ανεφάρμοστων και εκβιαστικών πράσινων ανανεώσιμωνσε ανασφαλή και κατασκευασμένα από την επιστήμη δυσνόητα μοντέλα υπολογιστών, των οποίων το αποτέλεσμα ήταν να φτωχύνουν τόσο οι παραγωγοί όσο και οι απλοί πολίτες δημιουργώντας μια νέα και δεσποτική απαλλαγή.
  • Διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας.
  • Ελλείψεις τροφίμων και καυσίμων που προκαλούνται από την κυβέρνηση.
  • Αχαλίνωτος πληθωρισμός, τιμολογώντας τα απαραίτητα για τη ζωή πέρα ​​από την ικανότητα ενός τεράστιου αριθμού ανθρώπων να τα αντέξουν οικονομικά.
  • Η επίσημη επιμονή στα λεγόμενα «δικαιώματα αμβλώσεων».
  • Η εστίαση και η επιδίωξη κάποιων κοινοτήτων, της «μη δυαδικής», των τρανσeξoυαλ και της σeξουαλικής κατήχησης παιδιών προσχολικής ηλικίας και ανηλίκων, δημιουργώντας μια αυξανόμενη ομάδα ανθρώπων που δεν αναπαράγονται, δηλαδή μια κατάσταση στειρότητας.
  • Η προτεινόμενη δημιουργία μιας ψηφιακής οικονομίας χωρίς μετρητά και η εισαγωγή της ψηφιακής ταυτότητας με στόχο τη δημιουργία ενός συστήματος κοινωνικής πίστωσης τύπου Κίνας, στερώντας από το άτομο την προσωπική ελευθερία και τη διακριτική επιλογή.
  • Η έναρξη πολέμων αντιπροσώπων, όπως στην Ουκρανία, με αποτέλεσμα περαιτέρω ακρωτηριαστικές μορφές υλικής σπανιότητας, οικονομικό πόνο και πληθυσμιακό άγχος.
  • Όλοι αυτοί οι παράγοντες συμβαίνουν ταυτόχρονα, δηλαδή, είναι συστατικά μιας τέλειας καταιγίδας που θα χτυπήσει την παγκόσμια κοινότητα — ή, ακριβέστερα, στην κοινότητα των δυτικών εθνών. («Πολιτιστικά κράτη» όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία, είναι σε μεγάλο βαθμό απρόσβλητα στη συντονισμένη επίθεση).

Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί αξιόπιστα ότι υπάρχει ένας συνειδητός σκοπός πίσω από μια τόσο προφανή συνάφεια ταυτόχρονων γεγονότων, που οραματίζεται μια νέα και μειωτική παγκόσμια τάξη και μείωση του πληθυσμού με όλη την έννοια του όρου. Ο φιλελεύθερος πολιτισμός της Δύσης πρόκειται να αντικατασταθεί από ένα αντικαπιταλιστικό παγκόσμιο πραξικόπημα που ευνοεί μια ολοκληρωτική κυβερνητική τάξη. Πράγματι, για να αλλάξουμε τη μεταφορά, αυτό που επικείμενο είναι ένα είδος «γεγονότος μαζικής εξαφάνισης» σε επίπεδο πολιτισμού, κράτους και πολιτισμού, ένα είδος ιδεολογικού αστεροειδούς ή «δολοφόνου πλανητών», σε τροχιά πολύ κοντά στο μέλλον.

Στο Ted Talk του 2020, ο Μπιλ Γκέιτς ισχυρίζεται ότι «αν κάνουμε πραγματικά εξαιρετική δουλειά σε νέα εμβόλια, υγειονομική περίθαλψη και υπηρεσίες αναπαραγωγικής υγείας, θα μπορούσαμε να μειώσουμε [τον παγκόσμιο πληθυσμό] κατά δέκα ή δεκαπέντε τοις εκατό». Τα εμβόλια και τα ενισχυτικά φαίνεται να έχουν ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα. Η πόζα του Γκέιτς με τον Γενικό Διευθυντή του ΠΟΥ Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους, έναν Αιθίοπα μαρξιστή επαναστάτη, θα πρέπει να μας πει όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε. Η Μεγάλη Επαναφορά του Klaus Schwab, υποστηριζόμενη από κορυφαίους πολιτικούς, ΜΚΟ, τεχνοκράτες και παγκοσμιοποιητές ολιγάρχες, θα μείωνε τον ελεύθερο κόσμο γεωπολιτικά και δημογραφικά σε σχεδόν παγκόσμια υποτέλεια.

Για πρόσθετη επιβεβαίωση, χρειάζεται μόνο να διαβάσετε το επιδραστικό και ενημερωμένο βιβλίο των Meadows/Randers, Limits to Growth, που εγκρίθηκε από τη Λέσχη της Ρώμης. Όπως υποστηρίζει ο Dennis Meadows σε πρόσφατη συνέντευξή του στο αριστερό διαδικτυακό περιοδικό Resilience, «Δεν ξέρω τι είναι ένα βιώσιμο επίπεδο πληθυσμού τώρα, αλλά είναι πιθανότατα πολύ πιο κοντά σε ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους ή λιγότερους». Οι συγγραφείς είναι δύσπιστοι για την ανάπτυξη ως συνάρτηση αυτού που αποκαλούν «υπέρβαση», της «κατά λάθος υπέρβασης των ορίων», που μπορεί τελικά να δημιουργήσει ένα «οικολογικό αποτύπωμα» που δεν είναι βιώσιμο. Δεν αναγνωρίζουν πως η ανάπτυξη και τα αρνητικά παρακλάδια της μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς τη χρήση δραστικών λύσεων — λύσεις που είναι οι ίδιες προϊόν υπέρβασης. «Αν δε γίνει σύντομα μια βαθιά διόρθωση», προειδοποιούν, «ένα είδος συντριβής είναι βέβαιο». Το πρόβλημα είναι ότι μιλάμε για συντριβή.

Φυσικά δεν υπάρχει κάτι νεότερο στην κατάθεσή τους. Προβάλλουν αυτό που είναι ουσιαστικά ένα επιχείρημα του Μαλθουσιανού που θέτει μια αντίστροφη αναλογία μεταξύ (γεωμετρικά αυξανόμενης) πληθυσμιακής αύξησης και (αριθμητικά αυξανόμενων) υλικών πόρων. Το μπεστ σέλερ του Paul Ehrlich του 1968 The Population Bomb, με αληθινό Μαλθουσιανό τρόπο, διακήρυξε περίφημα ότι «η μάχη για να τραφεί όλη η ανθρωπότητα έχει τελειώσει [και ότι] η κατάρρευση του πολιτισμού είναι επικείμενη». Είναι ενδιαφέρον πως καμία από τις χρονολογημένες προβλέψεις του δεν έχει πραγματοποιηθεί.

Πράγματι, η θεωρία της καθολικής κατάρρευσης έχει από καιρό απαξιωθεί. Ο συγγραφέας επιστήμης Ronald Bailey, για παράδειγμα, πληρώνει τη διατριβή στο The End of Doom, γελοιοποιώντας την άρνηση των Μαλθουσιανών να «απαλλαγούν από την απλή αλλά σαφώς λανθασμένη ιδέα ότι τα ανθρώπινα όντα δε διαφέρουν από ένα κοπάδι ελαφιών όσον αφορά την αναπαραγωγή». Οι άνθρωποι είναι συλλογιστικά ζώα - σε κάθε περίπτωση, μερικοί άνθρωποι - ικανά να αντιμετωπίσουν πιεστικά και φαινομενικά δυσεπίλυτα προβλήματα μέσω γνήσιων επιστημονικών ανακαλύψεων και καινοτόμων προσεγγίσεων που αναπτύχθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Όπως αναφέρει ο Matt Ridley στο ενημερωτικό του The Evolution of Everything, ακόμη και ο Malthus δεν ήταν ένας σχολαστικός καταστροφολόγος, προτείνοντας το γάμο ως λύση για τον υπερπληθυσμό.

Εντούτοις, οι Μαλθουσιανοί, οι επαναρυθμιστές και οι πλουτοκράτες μαρξιστές μας των τελευταίων ημερών επιμένουν να προωθούν την εκστρατεία τους, σαν μανιώδεις αλλά πλανεμένοι μαθητές του Φράνσις Γκάλτον που ισχυρίστηκαν: «Αυτό που κάνει η φύση τυφλά, αργά και ανελέητα, ο άνθρωπος μπορεί να το κάνει με πρόνοια, γρήγορα και ευγενικά». Το «ευγενικό» μέρος σύντομα εγκατέλειψε τη διατύπωση και η αρνητική ευγονική, που συνεπάγεται ακούσια στείρωση, εμφανίστηκε τελικά ως λύση στο πρόβλημα του υπερπληθυσμού και της μείωσης των πόρων. (Όπως γράφει ο Nicholas Wright Gillham στη συναρπαστική βιογραφία του A Life of Sir Francis Galton, «Αυτό που έφτιαξε η ευγονική στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα ήταν πολύ χειρότερο από οτιδήποτε θα είχε οραματιστεί ο Galton»).

Ευτυχώς, η αντίσταση αυξάνεται. Έχουν εκδοθεί σημαντικά βιβλία, όπως ο επεξεργασμένος τόμος του Michael Walsh Against the Great Reset, του Alex Jones The Great Reset: And the War for the World και του Marc Morano The Great Reset: Global Elites and the Permanent Lockdown (όλα συνιστώνται ανεπιφύλακτα), που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου εύγλωττα και με πάθος. Οι λεγόμενες «λαϊκιστικές εξεγέρσεις» σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Σουηδία, (οι δύο τελευταίες έχουν εκλέξει νέες συντηρητικές διοικήσεις), καθώς και το κίνημα MAGA στις ΗΠΑ, αμφισβητούν μια ισχυρή συνωμοσία — όχι μια θεωρία συνωμοσίας, αλλά ένα γεγονός συνωμοσίας — που επιδιώκει να αποσταθεροποιήσει την παγκόσμια τάξη, να ξεριζώσει τα θεμέλια των μακροχρόνιων χρήσεων και παραδόσεων, να καταρρεύσει την οικονομική βάση της Δύσης και, εν ολίγοις, να την ξαναχτίσει χειρότερα.

Η τάξη των εξουσιαστών χειραγωγών πίσω από τη Μεγάλη Επαναφορά παρουσιάζονται ως ευεργέτες της ανθρωπότητας. Δεν πρέπει ούτε να μας εντυπωσιάσει ούτε να μας επηρεάσει η υποτιθέμενη ανησυχία τους για την ευημερία της ανθρωπότητας. Είναι πράκτορες της καταστροφής, όχι εργάτες στο αμπέλι. Ο Murray Rothbard προτρέπει σοφά στο Egalitarianism as a Revolt Against Nature ότι «η πρόκληση πρέπει να λάβει χώρα στον πυρήνα - στην υποτιθέμενη ηθική υπεροχή ενός παράλογου στόχου». Ο στόχος μπορεί να είναι ανόητος, αλλά είναι πραγματικός και επικίνδυνος. Ούτε ηθικά ζητήματα περιλαμβάνονται έστω και ελάχιστα στην επαναστατική ατζέντα των υποτιθέμενων Σαμαρειτών προστάτων μας.

Ίσως η τέλεια καταιγίδα μπορεί να ξεπεραστεί. Ίσως ο ιδεολογικός αστεροειδής μπορεί να εκτραπεί. Αλλά θα χρειαστεί συνειδητοποίηση, γνώση και δέσμευση από την πλευρά ολοένα και περισσότερων ανθρώπων, εάν θέλουμε να βγούμε στην άλλη πλευρά του κατακλυσμού.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail