Ρούμπιν: Υπάρχει κίνδυνος τουρκικές δυνάμεις να χτυπήσουν σε μικρά ή ακατοίκητα νησιά

Φωτογραφία του Αμερικανικού Ναυτικού από τον Yeoman 3rd Class James Stahl

Freepen.gr - «Η Τουρκία, όπως και η Κίνα, είναι ένα ρεβιζιονιστικό κράτος του οποίου ο δικτάτορας εδραιώνει τον έλεγχο και επιδιώκει να χρησιμοποιήσει εξωτερική επιθετικότητα για να αποσπάσει την προσοχή από τη διαφθορά και την οικονομική κακοδιαχείριση» αναφέρει ο Μάικλ Ρούμπιν σε άρθρο του στο 19fortyfive.com με τίτλο "The U.S. Military’s Next Problem: ‘Salami-Slicing’ Is Going Global".

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο επιλεγμένος στενός κύκλος του διεκδικούν όλο και περισσότερο το μισό Αιγαίο Πέλαγος, σημειώνει ο αναλυτής και σχολιάζει πως ενώ οι δημοσιογράφοι και πολλοί δυτικοί διπλωμάτες απορρίπτουν την απειλή μιας τουρκικής εισβολής στην Ελλάδα ως υπερβολική, πολύ συχνά, βασίζουν την απόλυσή τους σε ανεμικά επιχειρήματα. 

Κατά τον Ρούμπιν κανείς δεν προτείνει ότι τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα και στρατεύματα θα βομβαρδίσουν ή θα επιδιώξουν να καταλάβουν την Αθήνα ή ακόμα και τα πιο πυκνοκατοικημένα νησιά της Ελλάδας στο Αιγαίο. Αντίθετα, ο κίνδυνος είναι να χτυπήσουν οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις μικρά και σχετικά ακατοίκητα νησιά όπως το Αγαθονήσι, το Φαρμακονήσι, η Κανδελιούσα και η Κίναρος.

Ενώ ο στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων, έχει δηλώσει δημόσια ότι η Ελλάδα δεν θα κάνει διάκριση μεταξύ μιας περιορισμένης κρίσης και ενός μεγάλου πολέμου, μια τέτοια ρητορική μπορεί να μην μεταφραστεί καλά στην πραγματικότητα, υποστηρίζει ο Ρούμπιν τονίζοντας πως ούτε είναι σαφές εάν μια πιο περιορισμένη ελληνική απάντηση με φράγματα πυροβολικού στους Τούρκους κατακτητές θα ήταν αρκετή, ειδικά εάν η Τουρκία παρείχε στους πεζοναύτες της αεροπορική κάλυψη ή απειλούσε να κλιμακώσει. 

Με απλά λόγια, γράφει ο Ρούμπιν, ο κίνδυνος είναι ο Ερντογάν να πιστέψει ότι η Δύση ή ένα αποσπασμένο ΝΑΤΟ μπορεί να δει μια παγωμένη σύγκρουση ή ακόμα και έναν συμβιβασμό ως προτιμότερη από έναν πόλεμο εντός του ΝΑΤΟ. Πράγματι, η επιδίωξη της Τουρκίας για το μακροχρόνιο παιχνίδι στην Κύπρο με την εξάντληση των διπλωματών και τη χρήση εποίκων για την αλλαγή της δημογραφίας θα μπορούσε να πείσει τον Ερντογάν ότι ένα στοίχημα στο Αιγαίο αξίζει τον κόπο.

Καθώς ο Ρούμπιν αναλύει τα διάφορα θέατρα ενδιαφέροντος ανά τον κόσμο καταλήγει πως είναι καιρός οι Ηνωμένες Πολιτείες να τερματίσουν την στρατηγική τους ασάφεια όχι μόνο στα στενά της Ταϊβάν αλλά και στο Αιγαίο και τον Καύκασο. Ο ΥΠΕΞ Blinken θα πρέπει να δηλώσει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δε βλέπουν καμία διαφορά ανάμεσα σε ένα χτύπημα σε ένα νησί ή στην κορυφή ενός βουνού από τη μια πλευρά και σε μια πρωτεύουσα από την άλλη. Με άλλα λόγια, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα συμβιβάζονταν για τη Χαβάη, ομοίως δεν πρέπει να περιμένουν από την Ταϊβάν ή την Ελλάδα να κάνουν το ίδιο ή πχ να υποχρεωθεί η Αρμενία να συμβιβαστεί για το Zangezur.