David Rehak - ronpaulinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Είναι ο Doug Macgregor που θα έπρεπε να είναι ο στρατηγός 4 ή 5 αστέρων, πραγματικά. Αλλά δεν υποκλίθηκε αρκετά στο «κατεστημένο».
Αλλά πίσω στον Keane—είναι λάθος τόσο πολλά από τα βασικά του στο πεδίο της μάχης είτε έχουν να κάνουν με ζητήματα ανεφοδιασμού, αποβιβασμένα στρατεύματα και ελαφρύ τεθωρακισμένο όχημα ή πιο απομακρυσμένη εμπλοκή, και τα «γεγονότα» του διαστρεβλώνονται κυρίως, καθώς βασίζονται σε ελαττώματα και παραμορφωμένες πληροφορίες από το ΝΑΤΟ, τη μυστική υπηρεσία της Ουκρανίας (SBU) και τη CIA.
Δεν έχω κρυστάλλινη μπάλα για να σας πω ακριβώς πόσο καλά αναμένεται να πετύχουν οι Ρώσοι στρατηγοί στην επερχόμενη νέα και μαζική χειμερινή τους επίθεση στην Ουκρανία, αλλά με εκατοντάδες χιλιάδες φρέσκους, καλά εκπαιδευμένους, καλά εξοπλισμένους στρατιώτες (έφεδροι) που σταθμεύουν στα δυτικά κοντά στη Λευκορωσία μαζί με τον τακτικό ρωσικό στρατό, μπορούμε να περιμένουμε πάνω από ένα εκατομμύριο Ρώσους στρατιώτες στο θέατρο.
Θα περίμενα τουλάχιστον τρία ή τέσσερα σημεία επίθεσης, σχεδόν από κάθε κατεύθυνση, ειδικά για να συνδέσουν τον μεγάλο μυ του ρωσικού στρατού - τους ρωσικούς στρατούς του νότου - με εκείνους στις άλλες κατευθύνσεις και να καταπιούν τα πάντα μεταξύ βορρά και νότου, από το Chernihiv μέχρι την Οδησσό και δυτικά, συμπεριλαμβανομένου του Κιέβου.
Όπως είπε ο Macgregor, ο Πούτιν έχει χρησιμοποιήσει μέχρι στιγμής μόνο περίπου το 20 τοις εκατό του ενεργού στρατού του, για να ελαχιστοποιήσει τις απώλειες αμάχων της Ουκρανίας, όπως ανέφερα από την αρχή πριν από πολλούς μήνες. Θυμάμαι ότι ο Keane σοκαρίστηκε που ο Πούτιν επέλεξε να μην καταρρίψει το ηλεκτρικό δίκτυο, το διαδίκτυο, τις τηλεπικοινωνίες στην Ουκρανία όταν ξεκίνησε όλο αυτό το πράγμα, το οποίο είναι γνωστό πως ήταν εύκολα εντός των δυνατοτήτων του ρωσικού στρατού. Αντίθετα, ο Πούτιν επέλεξε μια πολύ μετρημένη, πολύ στοχευμένη, μέτρια επίθεση, όχι για να κατακτήσει το έδαφος της Ουκρανίας, αλλά για να καταστρέψει στρατιωτικούς στόχους και, όπως δήλωσε στον στόχο του, να την «απο-ναζοποιήσει και αποστρατιωτικοποιήσει». Πόλεμος φθοράς, αν θέλετε.
Αλλά αυτή η νέα εκστρατεία θα είναι μια προσπάθεια απομάκρυνσης του καθεστώτος του Ζελένσκι μέσω ενός κατακτητικού πολέμου. Ο Πούτιν πιθανότατα βλέπει την απομάκρυνση του Ζελένσκι ως τον μόνο τρόπο για να σταματήσει την ατελείωτη μαζική υποστήριξη πολεμικών όπλων από τη Δύση, η οποία παρατείνει τον πόλεμο. Επίσης, με την κατάληψη των κατ' εξοχήν ρωσικών τμημάτων της ανατολικής Ουκρανίας, ο Πούτιν θέλει να κρατήσει το ΝΑΤΟ που χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ μακριά από την πόρτα του. Πάντα θεωρούσε τις ασκήσεις πολεμικών παιχνιδιών από τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ και της Ουκρανίας κοντά στα ρωσικά σύνορα τα τελευταία χρόνια ως εχθρική ενέργεια και απειλή για την εθνική ασφάλεια, καθώς και την πυραυλική άμυνα και επιθετικό μηχανισμό ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για δεκαετίες με στόχο τη Ρωσία στη Ρουμανία και την Πολωνία. Οι αντιρρήσεις του σε αυτό είναι σίγουρα κατανοητές.
Ομοίως, είναι κατανοητό ότι οι Κινέζοι αντιτίθενται σε πλοία του αμερικανικού ναυτικού στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Δεν είναι άλλο από πρόκληση. Φανταστείτε αν οι Ρώσοι αποφάσιζαν να αντεπιτεθούν και να παίξουν τσιτάτο και άρχιζαν να σταθμεύουν θωρηκτά ή πυρηνικά υποβρύχια στα ανοικτά των ακτών της Νέας Σκωτίας στοχεύοντας με τις κεφαλές τους στην Οτάβα ή από τη Βιρτζίνια με στόχο το DC ή κοντά στην Κούβα; Θέλουμε πραγματικά άλλη μια επανάληψη της κουβανικής κρίσης πυραύλων; Και ο μόνος λόγος που οι Σοβιετικοί το έκαναν τότε ήταν επειδή οι ΗΠΑ είχαν βάλει πρώτα τους πυραύλους τους στην Τουρκία στραμμένες προς τη Ρωσία.
Έχω ακούσει για αξιόπιστες πληροφορίες πως το «βαθύ κράτος» είναι έτοιμο να υποχωρήσει εάν ο Πούτιν επαναφέρει τους υποβρύχιους στην Κούβα, αλλά οι δυτικοί παγκοσμιοποιητές βλέπουν πόσο μακριά μπορούν να συνεχίσουν με την κακή κακία τους που διψά για εξουσία και κέρδος μέχρι εκείνο το σημείο, πεπεισμένοι ότι ο Πούτιν δεν θα κάνει τίποτα. Στην πραγματικότητα, απειλούν την παγκόσμια ειρήνη και τον αφανισμό με το στοίχημα υψηλού κινδύνου ότι ο Πούτιν δε θα ενεργήσει τόσο απερίσκεπτα όσο εκείνοι.
Επιστροφή στην Ουκρανία. Αυτό το νέο στάδιο στη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας δεν θα είναι πλέον ένας πόλεμος φθοράς, αλλά ένας ολοκληρωτικός πόλεμος. Ο Θεός να έχει έλεος για όλους τους εμπλεκόμενους, συμπεριλαμβανομένων των Ουκρανών στρατευσίμων και των φτωχών Ουκρανών πολιτών που παραμένουν στο ανατολικό μισό της Ουκρανίας.
Α, και στο θέμα ενός στρατιωτικού συνασπισμού κατά των Ρώσων, ο Macgregor δεν αναφέρει τη Σερβία, η οποία ήταν πάντα στενοί σύμμαχοι με τη Ρωσία.
Με πιθανή εξαίρεση ίσως την Πολωνία, οι άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης δεν έχουν στομάχι για εκτεταμένο πόλεμο με τη Ρωσία, όπως και η δυτική Ευρώπη. Ο Πούτιν έχει εκφράσει ξανά και ξανά την προθυμία του για κατάπαυση του πυρός ή ειρηνευτική συμφωνία. Αλλά ξεκινώντας πολύ πίσω στην αρχή της σύγκρουσης με την παρέμβαση του Μπόρις Τζόνσον, η Δύση ανάγκασε τον Ζελένσκι να αρνηθεί μια συμφωνία με τη Ρωσία την οποία είχε ήδη συμφωνήσει με τον Πούτιν, και θέλουν απλώς να συνεχίσουν να τροφοδοτούν την πολεμική μηχανή με δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια των χρημάτων των φορολογουμένων που θα μπορούσαν πολύ καλύτερα να δαπανηθούν για την ειρήνη και την ευημερία στο εσωτερικό παρά για πόλεμο και μαζικές δολοφονίες στο εξωτερικό.
Πού είναι οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις στους δρόμους στις ΗΠΑ, πού είναι οι αντιπολεμικοί προοδευτικοί; Δεν μπορώ να τους βρω!
Ο συνταγματάρχης Doug Macgregor κάνει σταθερά εξαιρετική δουλειά στο να καταρρίπτει αντικειμενικά τα πράγματα στην Ουκρανία, συζητώντας την στρατιωτική κατάσταση με έναν πραγματικό και ρεαλιστικό τρόπο όπως δε θα δείτε στα κύρια μέσα ενημέρωσης. Είναι τόσο έντονη η αντίθεση όταν συγκρίνεις την ανάλυση του Doug με αυτή των ανδρών όπως οι στρατηγοί Petraeus και Keane. Αυτός ο Keane ειδικά, μου θυμίζει έναν από εκείνους τους τύπους που μπορείτε να φανταστείτε ως αρχηγό διμοιρίας ή αρχηγό εταιρείας, αλλά όχι υπεύθυνο για ολόκληρους στρατούς πεδίου ή ακόμα και για μια μεραρχία.