Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αμερικανοί αξιωματούχοι το είπαν στους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ σε μια συνάντηση κεκλεισμένων των θυρών στις Βρυξέλλες τον περασμένο μήνα. Η νέα έκδοση έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε αμερικανικά και ευρωπαϊκά μαχητικά και βομβαρδιστικά αεροσκάφη να μπορούν να φέρουν το πυρηνικό όπλο. Η κίνηση είναι μέρος μιας πολιτικής αντικατάστασης παλαιότερων όπλων με νεότερες εκδόσεις σε αρκετές εγκαταστάσεις αποθήκευσης του ΝΑΤΟ στην ήπειρο. Η προαναφερθείσα συνάντηση έλαβε χώρα λίγες μόνο μέρες πριν η Συμμαχία ξεκινήσει την ετήσια πυρηνική της άσκηση Steadfast Noon, η οποία ολοκληρώθηκε στις 30 Οκτωβρίου. Στις 26 Οκτωβρίου, η Μόσχα πραγματοποίησε με τη σειρά της πυρηνικές ασκήσεις προσομοίωσης ενός μαζικού πυρηνικού χτυπήματος ως αντίποινα για μια πυρηνική επίθεση στη χώρα.
Κατά τη διάρκεια της ρωσικής άσκησης, ένας επίγειος διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος Yars εκτοξεύτηκε από τη θέση εκτόξευσης του στο βόρειο Plesetsk. Επιπλέον, ένα πυρηνικό υποβρύχιο εκτόξευσε επίσης έναν ICBM Sineva. Η άσκηση του ΝΑΤΟ με τη σειρά της περιελάμβανε περίπου 60 αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων των αμερικανικών βομβαρδιστικών μεγάλης εμβέλειας B-52, και μαχητικά αεροσκάφη που μπορούν να μεταφέρουν πυρηνικά όπλα.
Αυτές οι ασκήσεις πραγματοποιήθηκαν εν μέσω κατηγοριών και προειδοποιήσεων του Κρεμλίνου πως τα σχέδια της Ουκρανίας που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ να πραγματοποιήσει προβοκάτσια πυροδοτώντας μια «βρώμικη βόμβα» για να κατηγορήσει τη Ρωσία, ένας ισχυρισμός που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, δεδομένου του ιστορικού του Κιέβου.
Εν μέσω μιας τέτοιας τεταμένης κατάστασης, η Ουάσιγκτον αναμένεται να δημοσιεύσει σύντομα την Ανασκόπηση της Πυρηνικής Θέσης. Αυτή η αναθεώρηση, σύμφωνα με τον υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, Lloyd Austin, θα υποστηρίξει τον πλήρη εκσυγχρονισμό της αμερικανικής πυρηνικής τριάδας.
Οι κινήσεις της Ουάσιγκτον για την επιτάχυνση του χρονοδιαγράμματος σχετικά με την αποστολή όπλων στην Ευρώπη είναι τώρα αρκετά επικίνδυνες. Το timing δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερο. Ορισμένοι ειδικοί, όπως ο Tom Collina, διευθυντής πολιτικής στο Ploughshares Fund, πιστεύουν ότι όλα έχουν να κάνουν με τη «διαβεβαίωση» των συμμάχων των ΗΠΑ, οι οποίοι αισθάνονται «απειλούμενοι από τη Ρωσία». Υποστηρίζει πως υπάρχουν ήδη λειτουργικές πυρηνικές βόμβες B61 στην ήπειρο, αν και παλαιότερες, και έτσι το να φέρεις νέες «δεν είναι πραγματικά τόσο μεγάλη διαφορά».
Αλλά ακόμη και ο ίδιος ο Collina προσθέτει ότι οποιαδήποτε κίνηση που σχετίζεται με τα πυρηνικά (ακόμη και «μικρή») μπορεί να δημιουργήσει ανεπιθύμητα αποτελέσματα: «Θα μπορούσε να είναι κλιμακωτική». Πολλοί αναλυτές στην πραγματικότητα πιστεύουν πως θα μπορούσε να φέρει τον κόσμο πιο κοντά σε έναν παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο.
Ο Χανς Κρίστενσεν, διευθυντής του Προγράμματος Πυρηνικής Πληροφορίας της Ομοσπονδίας Αμερικανών Επιστημόνων, για παράδειγμα, ισχυρίστηκε ότι «Θα ήταν παράξενο να βιαζόμασταν. Λένε πως δεν απαντάμε σε αυτή την κατάσταση με πυρηνικά όπλα. Δε νομίζω ότι θέλουν να πάνε πιο κάτω από αυτό».
Αυτές οι εξελίξεις εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, το οποίο περιλαμβάνει την πολιτική της Ουάσιγκτον για «διπλό περιορισμό» στη Μόσχα και το Πεκίνο ταυτόχρονα. Επιπλέον, εκπληκτικά, εκκλήσεις για πυρηνική αντιπαράθεση έχουν διατυπωθεί στη Δύση και όχι από μοναχικές φωνές. Για παράδειγμα, στα τέλη Απριλίου, η Βρετανίδα Liz Truss (η οποία παραιτήθηκε πρόσφατα) ζήτησε τη δημιουργία ενός «παγκόσμιου ΝΑΤΟ».
Επίσης τον Απρίλιο, ο αμερικανός γερουσιαστής Κρις Κουνς είπε πως η Ουάσιγκτον δε θα έπρεπε «απλώς να στείλει όπλα στην Ουκρανία», αλλά στην πραγματικότητα να εξετάσει το ενδεχόμενο αποστολής «στρατευμάτων για να βοηθήσουν στην άμυνα» αυτής της χώρας της Ανατολικής Ευρώπης. Αυτό είναι βασικά ώστε μια περιφερειακή σύγκρουση να μετατραπεί πλήρως σε πόλεμο Ρωσίας-ΝΑΤΟ (καθιστώντας έτσι υπαρξιακό ζήτημα για το Κρεμλίνο), που θα μπορούσε να κλιμακωθεί σε παγκόσμιο και πυρηνικό πόλεμο. Έχοντας πλήρη επίγνωση αυτού, ο πρώην βοηθός του υπουργού Άμυνας Seth Cropsey, ο οποίος είναι ένας ισχυρός λομπίστας στην Ουάσιγκτον, υποστήριξε τον Μάιο ότι οι ΗΠΑ πρέπει να είναι προετοιμασμένες να «κερδίσουν έναν πυρηνικό πόλεμο».
Ωστόσο, στο σημερινό κόσμο, με όπλα πολύ πιο ισχυρά από ό,τι ήταν το 1945, δεν μπορεί κανείς να κερδίσει έναν πυρηνικό πόλεμο. Σύμφωνα με μια επιστημονική μελέτη του 2019 (στην οποία συμμετείχαν ειδικοί από το Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικής Έρευνας των ΗΠΑ και άλλα ιδρύματα) η έκβαση ενός τέτοιου πολέμου θα ήταν απλώς αποκαλυπτική.
Θα πρέπει να θυμάστε πως η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ της 30ης Ιουνίου για πρώτη φορά, στη Δήλωσή του , αντιμετώπισε την Κίνα ως «πρόκληση» για τα «συμφέροντα, την ασφάλεια και τις αξίες» της Ατλαντικής Συμμαχίας, ενώ χαρακτήρισε τη Ρωσία «την πιο σημαντική και άμεση απειλή για Ασφάλεια των Συμμάχων». Το ίδιο έγγραφο υπογράμμιζε το «άνευ προηγουμένου επίπεδο συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση» και δεσμεύτηκε να ενισχύσει αυτή την «στρατηγική εταιρική σχέση».
Τον Ιούνιο ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ισχυρίστηκε ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αναζητούσε τη «Φινλανδοποίηση της Ευρώπης», αλλά θα έπαιρνε αντ' αυτού τη «ΝΑΤΟοποίηση» της ηπείρου. Πριν από την τρέχουσα ρωσο-ουκρανική σύγκρουση, υπήρχαν περίπου 80.000 Αμερικανοί στρατιώτες στην Ευρώπη. Τα νούμερα στο άμεσο μέλλον αναμένεται να φτάσουν τις 100.000. Ως εκ τούτου, είδαμε μια ολοένα και πιο στρατιωτικοποιημένη ευρωπαϊκή ήπειρο και η Ουάσιγκτον επιθυμεί να την κάνει επίσης όλο και πιο πυρηνοποιημένη.
Αυτή η νέα περαιτέρω πυρηνοποίηση μπορεί να κλιμακώσει τις εντάσεις με τη Ρωσία σε μια ήδη επικίνδυνη κατάσταση στην Ευρώπη, ενώ οι ΗΠΑ στέλνουν επίσης στρατηγικά βομβαρδιστικά B-52 στην Αυστραλία (αυξάνοντας έτσι τις τριβές με την Κίνα εκεί). Η Αυστραλία έχει γίνει το επίκεντρο των αμερικανο-κινεζικών εντάσεων σχετικά με το θέμα της συμφωνίας για τα πυρηνικά υποβρύχια των AUKUS. Το Πεκίνο ισχυρίζεται πως περιλαμβάνει «την παράνομη μεταφορά υλικών πυρηνικών όπλων, καθιστώντας την ουσιαστικά πράξη διάδοσης πυρηνικών όπλων».
Συνοψίζοντας, εν μέσω των δικών της εσωτερικών κρίσεων, μια υπερφορτωμένη και υπερεκτεταμένη αμερικανική υπερδύναμη είναι αυτή την στιγμή εδραιωμένη σε δύο ταυτόχρονες αρένες, προσπαθώντας να συγκρατήσει και να περικυκλώσει δύο πυρηνικές μεγάλες δυνάμεις ταυτόχρονα (τη Μόσχα και το Πεκίνο), ενώ σέρνει όλο τον κόσμο πιο κοντά σε ένα σενάριο καταστροφής θερμοπυρηνικού πολέμου. Η μόνη διέξοδος, από την πλευρά της Δύσης, εξαρτάται από τους ευρωπαίους ηγέτες που θα ακολουθήσουν καλή διπλωματία και οι ΗΠΑ, με τη σειρά τους, να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση για να σταματήσουν την κλιμακούμενη δυναμική που έχει προκύψει.