MK BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο αξιωματούχος έδωσε μια έξυπνη εξήγηση ότι τα αμερικανικά στρατεύματα «άρχισαν πρόσφατα να κάνουν επιτόπιες επιθεωρήσεις για να διασφαλίσουν» πως η Ουκρανία «υπολογίζει σωστά» τα δυτικά όπλα που έλαβε. Υποστήριξε ότι αυτό ήταν μέρος μιας ευρύτερης εκστρατείας των ΗΠΑ, που ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, «με σκοπό να διασφαλιστεί πως τα όπλα που παρέχονται στην Ουκρανία δε θα καταλήξουν στα χέρια των ρωσικών στρατευμάτων, των πληρεξουσίων τους ή άλλων εξτρεμιστικών ομάδων».
Στην πραγματικότητα, όμως, ο Πρόεδρος Μπάιντεν αντιλέγει το δικό του λόγο να μην έχει «μπότες στο έδαφος» στην Ουκρανία σε καμία περίπτωση. Υπάρχει πάντα ο πραγματικός κίνδυνος ο συμπλέκτης των Αμερικανών σε περιοδεία στην Ουκρανία να δεχθεί πυρά από τις ρωσικές δυνάμεις. Στην πραγματικότητα, η ανάπτυξη των ΗΠΑ έρχεται στο πλαίσιο των έντονων ρωσικών επιθέσεων με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη επί του παρόντος στην κρίσιμη υποδομή της Ουκρανίας.
Με απλά λόγια, συνειδητά ή άθελά τους, οι ΗΠΑ ανεβαίνουν την σκάλα της κλιμάκωσης. Μέχρι στιγμής, η επέμβαση των ΗΠΑ περιελάμβανε ανάπτυξη στρατιωτικών συμβούλων στην ουκρανική στρατιωτική διοίκηση, παροχή πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο, σχεδιασμό και εκτέλεση επιχειρήσεων κατά των ρωσικών δυνάμεων και επιτρέποντας στους Αμερικανούς μισθοφόρους να πολεμήσουν, εκτός από την σταθερή προμήθεια δεκάδων δισεκατομμυρίων όπλα αξίας δολαρίων.
Η ποιοτική διαφορά τώρα είναι ότι ο πόλεμος αντιπροσώπων μπορεί να μετατραπεί σε θερμό πόλεμο μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας. Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου δήλωσε σήμερα σε κοινή συνεδρίαση του συμβουλίου των υπουργείων Άμυνας Ρωσίας και Λευκορωσίας πως ο αριθμός των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη έχει αυξηθεί δυόμισι φορές από τον Φεβρουάριο και ενδέχεται να αυξηθεί περαιτέρω στο εγγύς μέλλον.
Ο Σόιγκου υπογράμμισε ότι η Μόσχα κατανοεί πολύ καλά πως η Δύση ακολουθεί μια συντονισμένη στρατηγική για να καταστρέψει την οικονομία και το στρατιωτικό δυναμικό της Ρωσίας, καθιστώντας αδύνατο για τη χώρα να ακολουθήσει μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική.
Σημείωσε ότι η νέα στρατηγική αντίληψη του ΝΑΤΟ πρότεινε τη μετάβαση από τον περιορισμό της Ρωσίας «μέσω της παρουσίας προς τα εμπρός» στη δημιουργία «ένας πλήρους κλίμακας συστήματος συλλογικής άμυνας στην ανατολική πλευρά», με τα μη περιφερειακά μέλη του μπλοκ να αναπτύσσουν στρατεύματα στις χώρες της Βαλτικής, την Ανατολική και Κεντρικής Ευρώπης και νέες πολυεθνικές τακτικές ομάδες τάγματος που σχηματίζονται στη Βουλγαρία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία και τη Σλοβακία.
Ίσως να μην είναι τυχαίο ότι η Ουάσιγκτον αναγνώρισε την παρουσία του στρατιωτικού της προσωπικού στην Ουκρανία σε ένα σημείο που οι Ρώσοι ισχυρίστηκαν τη συμμετοχή της βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών στην πρόσφατη πράξη δολιοφθοράς στους αγωγούς Nord Stream και τις επιθέσεις με drones το Σάββατο στη βάση του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας στη Σεβαστούπολη.
Υπάρχουν γκρίζες ζώνες, ιστορικά μιλώντας, στη λεγόμενη «ειδική σχέση» μεταξύ των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου. Το χρονικό αυτής της σχέσης είναι γεμάτο με περιπτώσεις όπου η ουρά κουνάει τον σκύλο σε κρίσιμες στιγμές. Το θέμα είναι, αρκετά ενδιαφέρον, πως στην επίθεση στη Σεβαστούπολη, η Μόσχα δείχνει με το δάχτυλο περισσότερο στους πράκτορες της MI6 παρά στο Κίεβο. (εδώ κι εδώ)
Ο λογισμός ΗΠΑ-ΗΒ ήταν αρχικά για να βαλτώσει τους Ρώσους σε ένα τέλμα στην Ουκρανία και να υποκινήσει μια εξέγερση στη Ρωσία που εναντιώνεται στον «πόλεμο του Πούτιν». Όμως απέτυχε. Οι ΗΠΑ βλέπουν ότι πάνω από 300.000 εκπαιδευμένο πρώην στρατιωτικό προσωπικό από τη Ρωσία αναπτύσσονται στην Ουκρανία για την έναρξη μιας μεγάλης επίθεσης για τον τερματισμό του πολέμου τους επόμενους 3-4 μήνες.
Ο αξιωματούχος έδωσε μια έξυπνη εξήγηση ότι τα αμερικανικά στρατεύματα «άρχισαν πρόσφατα να κάνουν επιτόπιες επιθεωρήσεις για να διασφαλίσουν» πως η Ουκρανία «υπολογίζει σωστά» τα δυτικά όπλα που έλαβε. Υποστήριξε ότι αυτό ήταν μέρος μιας ευρύτερης εκστρατείας των ΗΠΑ, που ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, «με σκοπό να διασφαλιστεί πως τα όπλα που παρέχονται στην Ουκρανία δε θα καταλήξουν στα χέρια των ρωσικών στρατευμάτων, των πληρεξουσίων τους ή άλλων εξτρεμιστικών ομάδων».
Στην πραγματικότητα, όμως, ο Πρόεδρος Μπάιντεν αντιλέγει το δικό του λόγο να μην έχει «μπότες στο έδαφος» στην Ουκρανία σε καμία περίπτωση. Υπάρχει πάντα ο πραγματικός κίνδυνος ο συμπλέκτης των Αμερικανών σε περιοδεία στην Ουκρανία να δεχθεί πυρά από τις ρωσικές δυνάμεις. Στην πραγματικότητα, η ανάπτυξη των ΗΠΑ έρχεται στο πλαίσιο των έντονων ρωσικών επιθέσεων με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη επί του παρόντος στην κρίσιμη υποδομή της Ουκρανίας.
Με απλά λόγια, συνειδητά ή άθελά τους, οι ΗΠΑ ανεβαίνουν την σκάλα της κλιμάκωσης. Μέχρι στιγμής, η επέμβαση των ΗΠΑ περιελάμβανε ανάπτυξη στρατιωτικών συμβούλων στην ουκρανική στρατιωτική διοίκηση, παροχή πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο, σχεδιασμό και εκτέλεση επιχειρήσεων κατά των ρωσικών δυνάμεων και επιτρέποντας στους Αμερικανούς μισθοφόρους να πολεμήσουν, εκτός από την σταθερή προμήθεια δεκάδων δισεκατομμυρίων όπλα αξίας δολαρίων.
Η ποιοτική διαφορά τώρα είναι ότι ο πόλεμος αντιπροσώπων μπορεί να μετατραπεί σε θερμό πόλεμο μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας. Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου δήλωσε σήμερα σε κοινή συνεδρίαση του συμβουλίου των υπουργείων Άμυνας Ρωσίας και Λευκορωσίας πως ο αριθμός των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη έχει αυξηθεί δυόμισι φορές από τον Φεβρουάριο και ενδέχεται να αυξηθεί περαιτέρω στο εγγύς μέλλον.
Ο Σόιγκου υπογράμμισε ότι η Μόσχα κατανοεί πολύ καλά πως η Δύση ακολουθεί μια συντονισμένη στρατηγική για να καταστρέψει την οικονομία και το στρατιωτικό δυναμικό της Ρωσίας, καθιστώντας αδύνατο για τη χώρα να ακολουθήσει μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική.
Σημείωσε ότι η νέα στρατηγική αντίληψη του ΝΑΤΟ πρότεινε τη μετάβαση από τον περιορισμό της Ρωσίας «μέσω της παρουσίας προς τα εμπρός» στη δημιουργία «ένας πλήρους κλίμακας συστήματος συλλογικής άμυνας στην ανατολική πλευρά», με τα μη περιφερειακά μέλη του μπλοκ να αναπτύσσουν στρατεύματα στις χώρες της Βαλτικής, την Ανατολική και Κεντρικής Ευρώπης και νέες πολυεθνικές τακτικές ομάδες τάγματος που σχηματίζονται στη Βουλγαρία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία και τη Σλοβακία.
Ίσως να μην είναι τυχαίο ότι η Ουάσιγκτον αναγνώρισε την παρουσία του στρατιωτικού της προσωπικού στην Ουκρανία σε ένα σημείο που οι Ρώσοι ισχυρίστηκαν τη συμμετοχή της βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών στην πρόσφατη πράξη δολιοφθοράς στους αγωγούς Nord Stream και τις επιθέσεις με drones το Σάββατο στη βάση του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας στη Σεβαστούπολη.
Υπάρχουν γκρίζες ζώνες, ιστορικά μιλώντας, στη λεγόμενη «ειδική σχέση» μεταξύ των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου. Το χρονικό αυτής της σχέσης είναι γεμάτο με περιπτώσεις όπου η ουρά κουνάει τον σκύλο σε κρίσιμες στιγμές. Το θέμα είναι, αρκετά ενδιαφέρον, πως στην επίθεση στη Σεβαστούπολη, η Μόσχα δείχνει με το δάχτυλο περισσότερο στους πράκτορες της MI6 παρά στο Κίεβο. (εδώ κι εδώ)
Ο λογισμός ΗΠΑ-ΗΒ ήταν αρχικά για να βαλτώσει τους Ρώσους σε ένα τέλμα στην Ουκρανία και να υποκινήσει μια εξέγερση στη Ρωσία που εναντιώνεται στον «πόλεμο του Πούτιν». Όμως απέτυχε. Οι ΗΠΑ βλέπουν ότι πάνω από 300.000 εκπαιδευμένο πρώην στρατιωτικό προσωπικό από τη Ρωσία αναπτύσσονται στην Ουκρανία για την έναρξη μιας μεγάλης επίθεσης για τον τερματισμό του πολέμου τους επόμενους 3-4 μήνες.
Δηλαδή, η στέγη κατεβαίνει σε όλο το οικοδόμημα του ψέματος και της απατηλής προπαγάνδας που διαμόρφωσε τη δυτική αφήγηση για την Ουκρανία. Η ήττα στην Ουκρανία θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για την εικόνα και την αξιοπιστία των ΗΠΑ ως υπερδύναμη όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στην παγκόσμια σκηνή, να υπονομεύσει την ηγεσία τους στη διατλαντική συμμαχία και ακόμη και να απενεργοποιήσει το ΝΑΤΟ.
Περιέργως, ωστόσο, δεν μπορεί να χαθεί στην Ουάσιγκτον πως ακόμη και σε αυτή τη συγκυρία, η Μόσχα ωθεί το Κίεβο να συνεχίσει τη διαδικασία διαπραγμάτευσης. Στην πραγματικότητα, σε μια σημαντική εξέλιξη την Τρίτη, η Ουκρανία έδωσε γραπτές εγγυήσεις στο κοινό συντονιστικό κέντρο της Κωνσταντινούπολης (που περιλαμβάνει Τουρκία, Ρωσία και ΟΗΕ) ότι ο ανθρωπιστικός διάδρομος και τα ουκρανικά λιμάνια που προορίζονται για την εξαγωγή αγροτικών προϊόντων για στρατιωτικές επιχειρήσεις δεν θα χρησιμοποιούνται εφεξής κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το Κίεβο διαβεβαίωσε ότι «ο θαλάσσιος ανθρωπιστικός διάδρομος θα χρησιμοποιηθεί μόνο σύμφωνα με τις διατάξεις της Πρωτοβουλίας της Μαύρης Θάλασσας και τον σχετικό κανονισμό της ΜΣΕ».
Εκ των υστέρων, η κυβέρνηση Μπάιντεν έκανε ένα τρομερό λάθος στην εκτίμησή της ότι ο πόλεμος θα οδηγούσε σε αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία μετά την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας υπό το βάρος των δυτικών κυρώσεων. Αντίθετα, ακόμη και το ΔΝΤ παραδέχεται πως η ρωσική οικονομία έχει σταθεροποιηθεί.
Η ρωσική οικονομία αναμένεται να σημειώσει ανάπτυξη μέχρι το επόμενο έτος. Η σύγκριση με τις δυτικές οικονομίες που βυθίζονται στον υψηλό πληθωρισμό και την ύφεση είναι υπερβολικά εντυπωσιακή για να τη χάσει το παγκόσμιο κοινό.
Αρκεί να πούμε πως οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν ξεμείνει από κυρώσεις για να χτυπήσουν τη Ρωσία. Η ρωσική ηγεσία, από την άλλη πλευρά, εδραιώνεται προωθώντας την στροφή προς μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων που αμφισβητεί την αιωνόβια παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ.
Βασικά, είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που ευθύνεται για αυτήν την κρίση. Επί του παρόντος, υποφέρουμε από την επίδραση της μεγαλύτερης και βαθύτερης κρίσης που γνώρισε το σύστημα από την αναδιάσπαση του κόσμου που έλαβε χώρα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προετοιμάζονται και πάλι για πόλεμο για να ξαναδιαιρέσουν τον κόσμο με την ελπίδα να βγουν από την κρίση τους, όπως ακριβώς προετοιμάζονταν πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το μεγάλο ερώτημα είναι ποια θα είναι η απάντηση της Ρωσίας. Είναι βέβαιο ότι η Μόσχα δεν έχει αιφνιδιαστεί από την αποκάλυψη στην Ουάσιγκτον σχετικά με την παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων στην Ουκρανία. Είναι πολύ απίθανο η Ρωσία να καταφύγει σε σπασμωδική αντίδραση.
Η λεγόμενη «αντεπίθεση» της Ουκρανίας έχει σβήσει. Δεν έφερε εδαφικά κέρδη ή κάποια σημαντική ανακάλυψη. Όμως ο ουκρανικός στρατός υπέστη βαριές χιλιάδες απώλειες και τεράστιες απώλειες σε στρατιωτικό εξοπλισμό. Η Ρωσία έχει κερδίσει το πάνω χέρι και το γνωρίζει. Σε όλη τη γραμμή του μετώπου, γίνεται φανερό πως οι ρωσικές δυνάμεις αναλαμβάνουν σταθερά την πρωτοβουλία.
Ούτε οι ΗΠΑ ούτε οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ είναι σε θέση να πολεμήσουν έναν ηπειρωτικό πόλεμο. Ως εκ τούτου, θα εναπόκειται αποκλειστικά στα αμερικανικά στρατεύματα που κυκλοφορούν στις στέπες της Ουκρανίας να ελέγχουν τα αμερικανικά όπλα να μείνουν μακριά από προβλήματα και να κρατήσουν το σώμα και την ψυχή τους ενωμένα. Ποιος ξέρει, το Πεντάγωνο μπορεί ακόμη και να αποφασίσει να επεξεργαστεί έναν μηχανισμό «αποσύγκρουσης» με τη Μόσχα, όπως στη Συρία!
Τούτου λεχθέντος, σοβαρά, από τη ρωσική σκοπιά, ο έλεγχος των αμερικανικών όπλων σε ουκρανικό έδαφος μπορεί να μην είναι κακός. Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος τα όπλα που προμηθεύονται από τις ΗΠΑ να φτάσουν στην Ευρώπη και να μετατρέψουν αυτόν τον όμορφο περιποιημένο κήπο σε ζούγκλα (όπως η Ουκρανία ή η Αμερική) - για να δανειστώ την εκπληκτική μεταφορά που χρησιμοποίησε πρόσφατα ο Josep Borrell, επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ.
Περιέργως, ωστόσο, δεν μπορεί να χαθεί στην Ουάσιγκτον πως ακόμη και σε αυτή τη συγκυρία, η Μόσχα ωθεί το Κίεβο να συνεχίσει τη διαδικασία διαπραγμάτευσης. Στην πραγματικότητα, σε μια σημαντική εξέλιξη την Τρίτη, η Ουκρανία έδωσε γραπτές εγγυήσεις στο κοινό συντονιστικό κέντρο της Κωνσταντινούπολης (που περιλαμβάνει Τουρκία, Ρωσία και ΟΗΕ) ότι ο ανθρωπιστικός διάδρομος και τα ουκρανικά λιμάνια που προορίζονται για την εξαγωγή αγροτικών προϊόντων για στρατιωτικές επιχειρήσεις δεν θα χρησιμοποιούνται εφεξής κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το Κίεβο διαβεβαίωσε ότι «ο θαλάσσιος ανθρωπιστικός διάδρομος θα χρησιμοποιηθεί μόνο σύμφωνα με τις διατάξεις της Πρωτοβουλίας της Μαύρης Θάλασσας και τον σχετικό κανονισμό της ΜΣΕ».
Εκ των υστέρων, η κυβέρνηση Μπάιντεν έκανε ένα τρομερό λάθος στην εκτίμησή της ότι ο πόλεμος θα οδηγούσε σε αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία μετά την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας υπό το βάρος των δυτικών κυρώσεων. Αντίθετα, ακόμη και το ΔΝΤ παραδέχεται πως η ρωσική οικονομία έχει σταθεροποιηθεί.
Η ρωσική οικονομία αναμένεται να σημειώσει ανάπτυξη μέχρι το επόμενο έτος. Η σύγκριση με τις δυτικές οικονομίες που βυθίζονται στον υψηλό πληθωρισμό και την ύφεση είναι υπερβολικά εντυπωσιακή για να τη χάσει το παγκόσμιο κοινό.
Αρκεί να πούμε πως οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν ξεμείνει από κυρώσεις για να χτυπήσουν τη Ρωσία. Η ρωσική ηγεσία, από την άλλη πλευρά, εδραιώνεται προωθώντας την στροφή προς μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων που αμφισβητεί την αιωνόβια παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ.
Βασικά, είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που ευθύνεται για αυτήν την κρίση. Επί του παρόντος, υποφέρουμε από την επίδραση της μεγαλύτερης και βαθύτερης κρίσης που γνώρισε το σύστημα από την αναδιάσπαση του κόσμου που έλαβε χώρα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προετοιμάζονται και πάλι για πόλεμο για να ξαναδιαιρέσουν τον κόσμο με την ελπίδα να βγουν από την κρίση τους, όπως ακριβώς προετοιμάζονταν πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το μεγάλο ερώτημα είναι ποια θα είναι η απάντηση της Ρωσίας. Είναι βέβαιο ότι η Μόσχα δεν έχει αιφνιδιαστεί από την αποκάλυψη στην Ουάσιγκτον σχετικά με την παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων στην Ουκρανία. Είναι πολύ απίθανο η Ρωσία να καταφύγει σε σπασμωδική αντίδραση.
Η λεγόμενη «αντεπίθεση» της Ουκρανίας έχει σβήσει. Δεν έφερε εδαφικά κέρδη ή κάποια σημαντική ανακάλυψη. Όμως ο ουκρανικός στρατός υπέστη βαριές χιλιάδες απώλειες και τεράστιες απώλειες σε στρατιωτικό εξοπλισμό. Η Ρωσία έχει κερδίσει το πάνω χέρι και το γνωρίζει. Σε όλη τη γραμμή του μετώπου, γίνεται φανερό πως οι ρωσικές δυνάμεις αναλαμβάνουν σταθερά την πρωτοβουλία.
Ούτε οι ΗΠΑ ούτε οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ είναι σε θέση να πολεμήσουν έναν ηπειρωτικό πόλεμο. Ως εκ τούτου, θα εναπόκειται αποκλειστικά στα αμερικανικά στρατεύματα που κυκλοφορούν στις στέπες της Ουκρανίας να ελέγχουν τα αμερικανικά όπλα να μείνουν μακριά από προβλήματα και να κρατήσουν το σώμα και την ψυχή τους ενωμένα. Ποιος ξέρει, το Πεντάγωνο μπορεί ακόμη και να αποφασίσει να επεξεργαστεί έναν μηχανισμό «αποσύγκρουσης» με τη Μόσχα, όπως στη Συρία!
Τούτου λεχθέντος, σοβαρά, από τη ρωσική σκοπιά, ο έλεγχος των αμερικανικών όπλων σε ουκρανικό έδαφος μπορεί να μην είναι κακός. Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος τα όπλα που προμηθεύονται από τις ΗΠΑ να φτάσουν στην Ευρώπη και να μετατρέψουν αυτόν τον όμορφο περιποιημένο κήπο σε ζούγκλα (όπως η Ουκρανία ή η Αμερική) - για να δανειστώ την εκπληκτική μεταφορά που χρησιμοποίησε πρόσφατα ο Josep Borrell, επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ.