 |
| Οι Ανατολικογερμανοί γιορτάζουν με σαμπάνια στα εγκαίνια στο Τείχος, 13 Νοεμβρίου 1989. (Joe Lauria) |
Το Τείχος του Βερολίνου έγινε το εμβληματικό σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου, υποτίθεται ότι αποδεικνύει την υπεροχή του καπιταλισμού έναντι του κομμουνισμού. Ωστόσο, υπάρχει μια άλλη, ελάχιστα κατανοητή πλευρά της ιστορίας σχετικά με το γιατί το τείχος χτίστηκε πριν από μισό αιώνα, γράφει ο ιστορικός William Blum].
William Blum - consortiumnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης σύντομα θα ενεργοποιήσουν τις προπαγανδιστικές τους μηχανές για να τιμήσουν την 50ή επέτειο από την ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου, στις 13 Αυγούστου 1961.
Όλα τα κλισέ του Ψυχρού Πολέμου σχετικά με τον Ελεύθερο Κόσμο εναντίον της Κομμουνιστικής Τυραννίας θα εξαλειφθούν και η απλή ιστορία του πώς δημιουργήθηκε το τείχος θα επαναληφθεί: Το 1961, οι κομμουνιστές του Ανατολικού Βερολίνου έχτισαν ένα τείχος για να εμποδίσουν τους καταπιεσμένους πολίτες τους να διαφύγουν στο Δυτικό Βερολίνο και την ελευθερία.
Γιατί; Επειδή στις επιτροπές δεν αρέσει να είναι ελεύθεροι οι άνθρωποι, να μαθαίνουν την «αλήθεια». Ποιος άλλος λόγος θα μπορούσε να υπήρχε;
Πρώτα απ 'όλα, πριν ανέβει το τείχος χιλιάδες Ανατολικογερμανοί πήγαιναν καθημερινά στη Δύση για δουλειά και μετά επέστρεφαν στην Ανατολή το βράδυ. Πολλοί άλλοι πήγαιναν πέρα δώθε για ψώνια ή άλλους λόγους. Άρα προφανώς δεν κρατούνταν στην Ανατολή παρά τη θέλησή τους.
 |
| Εργάτες οικοδομών από την Ανατολική Γερμανία που χτίζουν το Τείχος του Βερολίνου, 20 Νοεμβρίου 1961. (Εθνικά Αρχεία/Wikipedia) |
Γιατί τότε χτίστηκε το τείχος; Υπήρχαν δύο βασικοί λόγοι:
Πρώτον, η Δύση μάζεψε την Ανατολή με μια σθεναρή εκστρατεία στρατολόγησης επαγγελματιών και ειδικευμένων εργατών της Ανατολικής Γερμανίας, που είχαν εκπαιδευτεί από την κομμουνιστική κυβέρνηση. Αυτό οδήγησε τελικά σε μια σοβαρή κρίση εργασίας και παραγωγής στην Ανατολή.
Ως ένδειξη αυτού, οι New York Times ανέφεραν το 1963: «Το Δυτικό Βερολίνο υπέφερε οικονομικά από το τείχος από την απώλεια περίπου 60.000 ειδικευμένων εργατών που μετακινούνταν καθημερινά από τα σπίτια τους στο Ανατολικό Βερολίνο στους χώρους εργασίας τους στο Δυτικό Βερολίνο». [ New York Times , 27 Ιουνίου 1963]
Το 1999, η USA Today ανέφερε: «Όταν κατέρρευσε το Τείχος του Βερολίνου [1989], οι Ανατολικογερμανοί φαντάζονταν μια ζωή ελευθερίας όπου τα καταναλωτικά αγαθά ήταν άφθονα και οι κακουχίες θα εξασθενούσαν. Δέκα χρόνια αργότερα, ένα αξιοσημείωτο 51 τοις εκατό λέει ότι ήταν πιο ευτυχισμένο με τον κομμουνισμό». [ΗΠΑ σήμερα , 11 Οκτωβρίου 1999]
 |
| Ομάδες μάχης της Ανατολικής Γερμανίας της Εργατικής Τάξης κλείνουν τα σύνορα στις 13 Αυγούστου 1961 προετοιμάζοντας την κατασκευή του Τείχους του Βερολίνου. (Bundesarchiv/Wikipedia) |
Οι προηγούμενες δημοσκοπήσεις θα έδειχναν πιθανότατα ακόμη και περισσότερο από το 51 τοις εκατό να εξέφραζε ένα τέτοιο συναίσθημα, γιατί στα δέκα χρόνια πολλοί από εκείνους που θυμόντουσαν τη ζωή στην Ανατολική Γερμανία με κάποια αγάπη είχαν πεθάνει. Αν και ακόμη και 10 χρόνια αργότερα, το 2009, η Washington Post θα μπορούσε να αναφέρει:
«Οι Δυτικοί λένε πως έχουν βαρεθεί με την τάση των ανατολικών ομολόγων τους να νοσταλγούν την κομμουνιστική εποχή». [Washington Post , 12 Μαΐου 2009]
Ήταν στην περίοδο μετά την ενοποίηση που γεννήθηκε μια νέα ρωσική και ανατολικοευρωπαϊκή παροιμία: «Όλα όσα είπαν οι κομμουνιστές για τον κομμουνισμό ήταν ψέματα, αλλά όλα όσα είπαν για τον καπιταλισμό αποδείχτηκαν αλήθεια».
Πρέπει επίσης να σημειωθεί πως η διαίρεση της Γερμανίας σε δύο κράτη το 1949, που δημιούργησε το σκηνικό για 40 χρόνια εχθρότητας του Ψυχρού Πολέμου, ήταν μια αμερικανική απόφαση, όχι σοβιετική: Carolyn Eisenberg, Drawing the Line: The American Decision to Divide Germany, 1944-1949 (1996); ή δείτε μια συνοπτική κριτική αυτού του βιβλίου του Kai Bird στο The Nation, 16 Δεκεμβρίου 1996]
Δεύτερον, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, Αμερικανοί ψυχροπολεμιστές στη Δυτική Γερμανία εγκαινίασαν μια ωμή εκστρατεία δολιοφθοράς και ανατροπής εναντίον της Ανατολικής Γερμανίας που είχε σκοπό να θέσει εκτός λειτουργίας τον οικονομικό και διοικητικό μηχανισμό αυτής της χώρας.
 |
| Λωρίδα θανάτου του Τείχους του Βερολίνου, 1977, που δείχνει τσέχικο σκαντζόχοιρο και πύργο φρουράς. (George Garrigues/Wikipedia) |
Η CIA και άλλες υπηρεσίες πληροφοριών και στρατιωτικών υπηρεσιών των ΗΠΑ στρατολόγησαν, εξόπλισαν, εκπαίδευσαν και χρηματοδότησαν γερμανικές ομάδες ακτιβιστών και μεμονωμένα άτομα, από τη Δύση και την Ανατολή, για να πραγματοποιήσουν ενέργειες που διέτρεχαν το φάσμα από την νεανική εγκληματικότητα έως την τρομοκρατία. Οτιδήποτε θα δυσκολέψει τη ζωή του ανατολικογερμανικού λαού και θα αποδυναμώσει την υποστήριξή του στην κυβέρνηση. Οτιδήποτε για να κάνει τις κωμωδίες να φαίνονται άσχημες.
Ήταν ένα αξιόλογο εγχείρημα.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι πράκτορές τους χρησιμοποίησαν εκρηκτικά, εμπρησμό, βραχυκύκλωμα και άλλες μεθόδους για να καταστρέψουν σταθμούς παραγωγής ενέργειας, ναυπηγεία, κανάλια, αποβάθρες, δημόσια κτίρια, βενζινάδικα, δημόσια μέσα μεταφοράς, γέφυρες κ.λπ. Εκτροχιάστηκαν εμπορευματικά τρένα, τραυματίζοντας σοβαρά τους εργαζόμενους. Έκαψαν 12 βαγόνια μιας εμπορευματικής αμαξοστοιχίας και κατέστρεψαν σωλήνες πίεσης αέρα άλλων. Χρησιμοποίησαν οξέα για να βλάψουν ζωτικής σημασίας εργοστασιακά μηχανήματα. Έβαλαν άμμο στην τουρμπίνα ενός εργοστασίου, φέρνοντάς την σε ακινησία. Πυρπόλησαν ένα εργοστάσιο παραγωγής πλακιδίων. Προώθησαν επιβράδυνση της εργασίας στα εργοστάσια· Σκότωσαν 7.000 αγελάδες ενός συνεταιριστικού γαλακτοκομείου λόγω δηλητηρίασης. Πρόσθεσαν σαπούνι στο γάλα σε σκόνη που προοριζόταν για σχολεία της Ανατολικής Γερμανίας. Είχαν στην κατοχή τους, όταν συνελήφθησαν, μεγάλη ποσότητα του δηλητηρίου κανθαριδίνη με το οποίο σχεδιαζόταν η παραγωγή δηλητηριασμένων τσιγάρων για να σκοτωθούν κορυφαίοι Ανατολικογερμανοί. Πυροδότησαν βρωμιές για να διαταράξουν τις πολιτικές συναντήσεις. Προσπάθησαν να διαταράξουν το Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στο Ανατολικό Βερολίνο στέλνοντας πλαστές προσκλήσεις, ψευδείς υποσχέσεις για δωρεάν κρεβάτι και διατροφή, ψευδείς ειδοποιήσεις για ακυρώσεις κ.λπ. Πραγματοποίησαν επιθέσεις σε συμμετέχοντες με εκρηκτικά, πυροσβεστικές βόμβες και εξοπλισμό διάτρησης ελαστικών· Πλαστογραφούσαν και διένειμαν μεγάλες ποσότητες καρτών σιτηρεσίου για να προκαλέσουν σύγχυση, ελλείψεις και δυσαρέσκεια· έστειλαν πλαστές φορολογικές ειδοποιήσεις και άλλες κυβερνητικές οδηγίες και έγγραφα για να ενθαρρύνουν την αποδιοργάνωση και την αναποτελεσματικότητα στη βιομηχανία και τα συνδικάτα… όλα αυτά και πολλά άλλα». [Βλέπε William Blum, Killing Hope: US Military and CIA Interventions After World War, σελ.400, σημ. 8, για κατάλογο πηγών για τις λεπτομέρειες του σαμποτάζ και της ανατροπής]
Το Διεθνές Κέντρο για Μελετητές Woodrow Wilson, της Ουάσιγκτον, DC, συντηρητικοί ψυχροπολεμιστές, σε ένα από τα Έργα Εργασίας του Διεθνούς Ιστορικού Έργου Ψυχρού Πολέμου (#58, σελ. 9) αναφέρει: «Τα ανοιχτά σύνορα στο Βερολίνο εξέθεσαν τη ΛΔΓ [Ανατολική Γερμανία] σε μαζική κατασκοπεία και ανατροπή και, όπως δείχνουν τα δύο έγγραφα στα παραρτήματα, το κλείσιμό του έδωσε στο κομμουνιστικό κράτος μεγαλύτερη ασφάλεια».
 |
| Εξωτερικό κτίριο της εφημερίδας Neue Zeit του Ανατολικού Βερολίνου (από το πίσω μέρος), με το Τείχος του Βερολίνου σε πρώτο πλάνο, 1984. (George Garrigues/Wikipedia) |
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, οι Ανατολικογερμανοί και η Σοβιετική Ένωση κατέθεσαν επανειλημμένα καταγγελίες στους πρώην συμμάχους των Σοβιετικών στη Δύση και στα Ηνωμένα Έθνη για συγκεκριμένες δραστηριότητες δολιοφθοράς και κατασκοπείας και ζήτησαν το κλείσιμο των γραφείων στη Δυτική Γερμανία που ισχυρίστηκαν πως ήταν υπεύθυνα. και για τα οποία παρείχαν ονόματα και διευθύνσεις.
Τα παράπονά τους έπεσαν στο κενό.
Αναπόφευκτα, οι Ανατολικογερμανοί άρχισαν να εντείνουν την είσοδο στη χώρα από τη Δύση, οδηγώντας τελικά στο διαβόητο Τείχος. Ωστόσο, ακόμη και μετά την κατασκευή του τείχους, υπήρχε τακτική, αν και περιορισμένη, νόμιμη μετανάστευση από την ανατολή προς τη δύση.
Το 1984, για παράδειγμα, η Ανατολική Γερμανία επέτρεψε σε 40.000 ανθρώπους να φύγουν. Το 1985, οι εφημερίδες της Ανατολικής Γερμανίας ισχυρίστηκαν ότι περισσότεροι από 20.000 πρώην πολίτες που είχαν εγκατασταθεί στη Δύση ήθελαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους αφού είχαν απογοητευτεί από το καπιταλιστικό σύστημα. Η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας είπε ότι 14.300 Ανατολικογερμανοί είχαν επιστρέψει τα προηγούμενα 10 χρόνια. [The Guardian (Λονδίνο), 7 Μαρτίου 1985]
Ας μην ξεχνάμε επίσης πως η Ανατολική Ευρώπη έγινε κομμουνιστική επειδή ο Χίτλερ, με την έγκριση της Δύσης, τη χρησιμοποίησε ως αυτοκινητόδρομο για να φτάσει στη Σοβιετική Ένωση για να εξαφανίσει για πάντα τον Μπολσεβικισμό και ότι οι Ρώσοι στον Α και Β Παγκόσμιο Πόλεμο έχασαν περίπου 40 εκατομμύρια άνθρωποι επειδή η Δύση είχε χρησιμοποιήσει αυτόν τον αυτοκινητόδρομο για να εισβάλει στη Ρωσία.
Δεν πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός πως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Σοβιετική Ένωση ήταν αποφασισμένη να κλείσει τον αυτοκινητόδρομο.