 |
| kremlin.ru |
Πολ Κρεγκ Ρόμπερτς - paulcraigroberts.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Λαμβάνοντας υπόψη την επιφυλακτικότητα του Πούτιν, αυτό φαίνεται να αποκλείει μια ξεκάθαρη ρωσική νίκη. Καθώς οι ΗΠΑ αντιτίθενται στη διαπραγμάτευση μιας διευθέτησης εκτός από έναν με τους όρους της Ουκρανίας, το έδαφος που ενσωματώθηκε εκ νέου στη Ρωσία θα μπορούσε να παραμείνει υπό ουκρανική επίθεση για πολλά χρόνια, τουλάχιστον όσο η Ουάσιγκτον προμηθεύει όπλα. Ενδεχομένως η Ουάσιγκτον να έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια μακροχρόνια κατάσταση τύπου Βιετνάμ για τη Ρωσία. Τα πολλά χρόνια που το Κρεμλίνο επέτρεψε σε ΜΚΟ χρηματοδοτούμενες από τις ΗΠΑ να λειτουργούν στη Ρωσία, δημιούργησαν φωνές δεκτικές στην απομάκρυνση του Πούτιν, φωνές που μπορούν να οργανωθούν για να ωθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση, υποβοηθούμενες από έναν πόλεμο που δεν έχει καταλήξει.
Είτε η απομάκρυνση του Πούτιν είναι πιθανή είτε όχι, οι νεοσυντηρητικοί πιστεύουν πως είναι. Οι νεοσυντηρητικοί θα προχωρήσουν θέτοντας περισσότερους περιορισμούς στην ικανότητα του Πούτιν να ενεργεί με επαρκή δύναμη για να φέρει τον πόλεμο σε επιτυχή ολοκλήρωση για τη Ρωσία χωρίς τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου. Αναμένετε από την Ουάσιγκτον να διακοσμήσει την ουκρανική υποδομή με Αμερικανούς συμβούλους, έτσι ώστε οι ρωσικές επιθέσεις στην ουκρανική πολεμική ικανότητα να συνεπάγονται θανάτους Αμερικανών και, επομένως, να περιορίσουν την ικανότητα του Κρεμλίνου να επικρατήσει με τους όρους της Ρωσίας.
Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι μετά από οκτώ μήνες το Κρεμλίνο δεν έχει συνειδητοποιήσει πως η πολιτική του καθυστερήσεων είναι μια στρατηγική γκάφα.
Το Κρεμλίνο, οι Αμερικανοί και οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δεν καταλαβαίνουν ότι η άποψη που επικρατεί για την ουκρανική σύγκρουση είναι εσφαλμένη. Υπάρχει αντικειμενική αναφορά για το πώς εξελίσσεται η στρατιωτική σύγκρουση στο Southfront.com, αλλά δεν υπάρχει γενική κατανόηση ότι η προέλευση της σύγκρουσης βρίσκεται στους νεοσυντηρητικούς της Ουάσιγκτον.
Ούτε γίνεται κατανοητό πως η «περιορισμένη στρατιωτική επιχείρηση» του Πούτιν δεν είναι μια εισβολή στην Ουκρανία, αλλά μια περιορισμένη δράση για την εκκαθάριση των ουκρανικών δυνάμεων από το έδαφος των ρωσικών ανεξάρτητων δημοκρατιών, που καθυστερημένα επανενώθηκαν με τη Ρωσία όπως η Κριμαία πριν από 8 χρόνια. Από την σκοπιά της Ρωσίας, οι μάχες διεξάγονται τώρα σε ρωσικό έδαφος.
Αλλά από τη σκοπιά της Ουάσιγκτον, οι μάχες διεξάγονται στο έδαφος της Ουκρανίας και η Ουάσιγκτον μπόρεσε, χάρη στους ατελείωτους δισταγμούς του Πούτιν, να δημιουργήσει εμπόδια στην επιτυχία της περιορισμένης επιχείρησης του Κρεμλίνου.
Το Κρεμλίνο δε φαίνεται να το αντιλαμβάνεται αυτό, ίσως επειδή είναι αμυντικό για την στρατηγική του γκάφα που προκύπτει από την αγνόηση ότι η Ουάσιγκτον δε θα έχανε την ευκαιρία να επεκταθεί στον ευρύτερο πόλεμο της «περιορισμένης επιχείρησης» του Πούτιν.
Όταν διάβασα τη Ρωσική Λίστα του Τζόνσον, μια συλλογή άρθρων από κατασταλτικά μέσα ενημέρωσης και ρωσοφοβικούς «ειδικούς της εξωτερικής πολιτικής», βλέπω πολύ λίγη πραγματική κατανόηση. Η θέση του είναι η αντιρωσική προπαγάνδα. Αυτό το άρθρο στη Wall Street Journal είναι ένα παράδειγμα αυτού που περνά για ανάλυση στους κύκλους εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ – https://www.wsj.com/articles/recaptured-ukraine-collaborators-resisters-russian-occupation-11667315408
Το πρόβλημα με την προπαγάνδα είναι ότι όχι μόνο δημιουργεί μια ψεύτικη εικόνα του εχθρού, αλλά δημιουργεί επίσης μια ψευδή κατανόηση, μια ψεύτικη συνείδηση στο αντίπαλο μέρος στη σύγκρουση. Με άλλα λόγια, αυτοί που παράγουν την προπαγάνδα κοροϊδεύουν τον εαυτό τους. Στις ΗΠΑ και στις μαριονέτες τους του ΝΑΤΟ επικρατεί μια ψεύτικη συνείδηση.
Ο Πούτιν, έχοντας αφήσει προηγούμενες ευκαιρίες να προστατεύσει τους Ρώσους του Ντονμπάς χωρίς να χρειάζεται πόλεμο, τελικά δεν είχε εναλλακτική από τον πόλεμο. Αντί να κατανοήσει πως ο πόλεμος έπρεπε να είναι αποφασιστικός και να ολοκληρωθεί αμέσως, ώστε να αποκλείεται η εμπλοκή της Δύσης, ο αργός πόλεμος του Κρεμλίνου έδωσε στην Ουάσιγκτον όλο τον χρόνο που χρειαζόταν για να δημιουργήσει μια κατάσταση ώστε μια απόφαση της Ρωσίας να πολεμήσει πραγματικά και να κερδίσει τη νίκη στην Ουκρανία σημαίνει πως η Ρωσία πρέπει να αναλάβει τον κίνδυνο να μπει η Ουάσιγκτον στον πόλεμο για να αποτρέψει μια ρωσική νίκη.
Συνοψίζοντας, η Ουάσιγκτον, με την κυρίαρχη νεοσυντηρητική δέσμευση στην αμερικανική ηγεμονία, και η Ρωσία, με τη δέσμευσή της σε έναν πολυπολικό κόσμο, δεν παρουσιάζει μια κατάσταση ανοιχτή σε συμβιβασμούς. Μας αφήνει μια απειλή πολέμου για το αν οι χώρες είναι κυρίαρχες ή μαριονέτες της Ουάσιγκτον.
Είμαι υπέρ της ανεξαρτησίας και της διαφορετικότητας μεταξύ των εθνών, όχι εντός των εθνών. Το ερώτημα ενώπιον του κόσμου είναι εάν η Ρωσία και η Κίνα μπορούν να επιτύχουν επαρκή κυριαρχία για να ελέγξουν την ορμή για ηγεμονία των ΗΠΑ χωρίς πυρηνικό πόλεμο.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου του 20ου αιώνα, ο Πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν, παρά την αντίθεση της CIA, ήταν αποφασισμένος να εξαλείψει την απειλή του πυρηνικού πολέμου θέτοντας το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Ο φιλελεύθερος Τύπος δεν υποστήριξε ποτέ πολύ τον Ρίγκαν, αλλά σήμερα ο φιλελεύθερος Τύπος είναι όλος υπέρ του πυρηνικού πολέμου. 8/advocating-world-war-three-is-just-mainstream-punditry-now/
Ο περιορισμένος, αργός πόλεμος του Πούτιν έχει δημιουργήσει μια εικόνα του Κρεμλίνου ως αναποφάσιστου, και αυτή η εικόνα παίζει στα χέρια των νεοσυντηρητικών και τους ενθαρρύνει να περάσουν περισσότερες κόκκινες γραμμές.