Andrew Korybko - Παρουσίαση Freepen.gr
Σύμφωνα με τα λόγια του Ρώσου ηγέτη, ο Τούρκος ομόλογός του «είναι ένας ικανός και ισχυρός ηγέτης που καθοδηγείται πάνω απ' όλα, και πιθανώς αποκλειστικά, από τα συμφέροντα της Τουρκίας, του λαού της και της οικονομίας της… Ο Πρόεδρος Ερντογάν δεν αφήνει ποτέ κανέναν να κάνει ελεύθερη βόλτα ή να ενεργεί προς το συμφέρον τρίτων χωρών… Ο Πρόεδρος Ερντογάν είναι ένας συνεπής και αξιόπιστος εταίρος. Αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του, πως είναι αξιόπιστος συνεργάτης».
Ο de facto ηγέτης του Παγκόσμιου Επαναστατικού Κινήματος (GRM) του Νέου Ψυχρού Πολέμου λέει αυτό που οι παρτιζάνοι και στις δύο πλευρές αυτού του παγκόσμιου αγώνα δεν μπορούν να αναγνωρίσουν για τους δικούς τους ιδεολογικούς και αφηγηματικούς λόγους. Συγκεκριμένα, αυτό είναι πως ο Πρόεδρος Ερντογάν είναι ένας πατριώτης που πάντα δίνει προτεραιότητα στα αντικειμενικά εθνικά συμφέροντα της χώρας του παρόμοια με αυτή που κάνει ο Ινδός πρωθυπουργός Μόντι, τον οποίο ο Πρόεδρος Πούτιν επαίνεσε επίσης αφειδώς κατά την ίδια σύνοδο Q&A.
Κατά συνέπεια, οι Τούρκοι και οι Ινδοί ηγέτες προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ αυτών των δύο ανεπίσημων μπλοκ του Νέου Ψυχρού Πολέμου, με τον πρώτο να αποτελεί επίσημο μέρος του Golden Billion λόγω της συμμετοχής του στο ΝΑΤΟ ενώ ο δεύτερος είναι επίσημο μέρος του Παγκόσμιου Νότου μέσω συμμετοχή της στους BRICS και στο SCO. Η Τουρκία προσεγγίζει τον Παγκόσμιο Νότο μέσω των προσπαθειών της να ενταχθεί στο SCO, ενώ η Ινδία κάνει το ίδιο σε σχέση με το Golden Billion μέσω του G7 και του Quad.
Ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν οι άνθρωποι σε κάποιο ανεπίσημο μπλοκ για αυτούς τους δύο ηγέτες, το γεγονός είναι πως με τον υπαινιγμό του Προέδρου Πούτιν αποτελούν την επιτομή ενός νέου τύπου ηγεσίας είναι ακριβές. Σε αντίθεση με τον Παλαιό Ψυχρό Πόλεμο όπου οι σχέσεις μεταξύ κάθε πλευράς ήταν πιο ξεκάθαρες, άκαμπτες και μηδενικού αθροίσματος, ο Νέος Ψυχρός Πόλεμος χαρακτηρίζεται από περισσότερη ασάφεια, ευελιξία και αμοιβαία επωφελή συνεργασία μεταξύ ενός αυξανόμενου αριθμού από τις πιο σημαντικές χώρες του κόσμου.
Αυτές οι ίδιες χώρες, εκτός από την Ουγγαρία και την Τουρκία , βρίσκονται όλες στον Παγκόσμιο Νότο. Εμπνευσμένες από το αποτελεσματικό παράδειγμα της Ινδίας, θα ήθελαν ιδανικά να διατηρήσουν την ισότητα μεταξύ των αμερικανικών και (πρώην; επίδοξων) κινεζικών υπερδυνάμεων που ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή στις Διεθνείς Σχέσεις κατά τη διάρκεια της παρούσας διπολικής ενδιάμεσης φάσης της παγκόσμιας συστημικής μετάβασης στην πολυπολικότητα. Για τον σκοπό αυτό, θεωρούν τη Ρωσία ως αναντικατάστατη εξισορροπητική δύναμη τρίτων.
Χωρίς η Μόσχα να υπηρετήσει αυτόν τον μοναδικό ρόλο στις μεγάλες στρατηγικές τους, θα ένιωθαν υποχρεωμένοι να επιλέξουν πλευρές στο Νέο Ψυχρό Πόλεμο με το να γίνουν ένας από τους «κατώτερους εταίρους» των δύο υπερδυνάμεών της, γι' αυτό λέγεται ότι οι σχέσεις τους με τη Ρωσία είναι πραγματικά που αλλάζουν το παιχνίδι σε σχέση με την επιτάχυνση της παγκόσμιας συστημικής μετάβασης στην πολυπολικότητα. Είναι κατανοητό πως θα υπάρξουν στιγμές όπου οι πολιτικές τους ευθυγραμμίζονται και άλλες που αποκλίνουν, αλλά πάντα χαρακτηρίζονται από αμοιβαίο σεβασμό και οφέλη.
Αυτή ακριβώς τη δυναμική έθιγε ο Πρόεδρος Πούτιν όταν περιέγραφε τον Τούρκο ομόλογό του, τον οποίο επαίνεσε για την επίτευξη πραγματιστικών συμφωνιών για τη Συρία, μεταξύ άλλων ευαίσθητων θεμάτων. Ενώ διακήρυξε ότι «δεν είχαμε ποτέ προβλήματα με την Ινδία», το γεγονός είναι πως η στρατηγική τους εταιρική σχέση όντως πέρασε από κάποιες ανατροπές τα τελευταία χρόνια πριν επιστρέψει σε τροχιά, αλλά αυτό οφειλόταν καθαρά στο παρεξηγήσεις που τελικά ξεπεράστηκαν.
Αυτά τα αμοιβαία επωφελή αποτελέσματα στις σχέσεις της Ρωσίας με την Ινδία και την Τουρκία αποδεικνύουν ότι ο ηγέτης της είχε δίκιο που επαινούσε τους ομολόγους του. Ο Πρωθυπουργός Μόντι και ο Πρόεδρος Ερντογάν όντως αποτελούν την επιτομή ενός νέου τύπου ηγεσίας που δίνει προτεραιότητα στην κυριαρχία έναντι όλων των άλλων, που είναι ρεαλιστικό και θα χαρακτηρίσει τον κανόνα καθ' όλη τη διάρκεια του Νέου Ψυχρού Πολέμου, τουλάχιστον όταν πρόκειται για ανερχόμενους πολυπολικούς ηγέτες. Αυτή είναι μια θετική τάση που πρέπει να επικροτηθεί και να ενθαρρύνεται από όλους.