Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ επιβεβαίωσε ότι το συνταγματικό καθεστώς της Περιφέρειας Χερσώνας δεν έχει αλλάξει, πράγμα που σημαίνει πως εξακολουθεί να παραμένει επίσημο τμήμα της Ρωσίας παρά το γεγονός ότι η Μόσχα έχασε τον έλεγχο σε μέρος της γης της. Αυτό δημιουργεί τη λυπηρή κατάσταση όπου το έδαφος αυτής της πρόσφατα αποκατεστημένης παγκόσμιας δύναμης καταλαμβάνεται προσωρινά από ξένες δυνάμεις που υποστηρίζονται πλήρως από το ΝΑΤΟ, του οποίου ο λόγος ύπαρξης ήταν πάντα αντιρωσικός.
Η προηγούμενη παρατήρηση είναι απολύτως τεκμηριωμένη και δεν θα πρέπει να επικαλύπτεται με γελοίες θεωρίες συνωμοσίας «5D σκακιού» που εκτοξεύονται από εκείνους στην Κοινότητα Alt-Media (AMC) [εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης] που ισχυρίζονται ότι υποστηρίζουν τη Ρωσία. Κανείς που στέκεται ειλικρινά αλληλέγγυος με τον de facto ηγέτη του Παγκόσμιου Επαναστατικού Κινήματος (GRM) δεν πρέπει να αρνηθεί αυτήν την αντικειμενική πραγματικότητα. Αντίθετα, θα πρέπει να τοποθετήσουν αυτή την οπισθοδρόμηση στο κατάλληλο πλαίσιο πριν την εξηγήσουν ήρεμα στο κοινό τους, ώστε να μπορούν να τα κατανοήσουν καλύτερα όλα.
Δεν υπήρχε περίπτωση οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις να διατηρήσουν τον έλεγχο της δεξιάς όχθης της Περιφέρειας Χερσώνας με τη Δαμόκλειο Σπάθη του Κιέβου για τρομοκρατική επίθεση ενάντια στο κοντινό φράγμα Kakhovka να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους. Όντας έτσι, η ύψιστη προτεραιότητα ήταν ευνόητα η διατήρηση της ζωής των ανθρώπων αυτής της πρόσφατα επανενωμένης περιοχής και των στρατιωτικών δυνάμεων που είχαν επιφορτιστεί να τους προστατεύσουν. Αντίστοιχα, οι πρώτοι ξεκίνησαν την εκκένωση τον περασμένο μήνα, ενώ οι δεύτεροι μόλις ολοκλήρωσαν την αντίστοιχη απόσυρσή τους.
Έχοντας κατά νου αυτό που επιβεβαίωσε πρόσφατα ο Πεσκόφ, κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει για την πολιτική δέσμευση του Κρεμλίνου για την απελευθέρωση της περιοχής Χερσώνας κάποια στιγμή στο μέλλον, ακόμη κι αν επί του παρόντος δεν διαθέτει τα στρατιωτικά μέσα για να το πράξει και μπορεί επομένως να μην είναι σε θέση να επιτύχει αυτόν τον στόχο στο άμεσο μέλλον. Εκείνοι που προβλέπουν ότι η Ρωσία θα εξαπολύσει μια μεγάλης κλίμακας αντεπίθεση εκεί κατά τη διάρκεια του χειμώνα, μόλις παγώσει το έδαφος, πιθανότατα απλώς επιδίδονται σε ευσεβείς πόθους, καθώς το Κίεβο σίγουρα θα οχυρώσει την περιοχή.
Επιπλέον, οι αντίπαλοί της είναι πολύ καλύτερα εξοπλισμένοι από ό,τι ήταν στην αρχή της ειδικής επιχείρησης πριν από οκτώ μήνες και αφού έλαβαν ολοκληρωμένη στρατηγική υποστήριξη από τους δυτικούς προστάτες τους. Οι προηγούμενες προβλέψεις σχετικά με μια παρόμοια υποτιθέμενη επικείμενη μεγάλης κλίμακας αντεπίθεση στην περιοχή του Χάρκοβο μετά τη σχετική απόσυρση της Ρωσίας πριν από δύο μήνες επίσης απέτυχαν να ξεδιπλωθούν για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Το στρατιωτικό γεγονός είναι πως η Ρωσία μάχεται τώρα μια αμυντική σύγκρουση, όχι μια επιθετική.
Αυτό δεν είναι απαραιτήτως αρνητική εξέλιξη, ωστόσο, καθώς «η Ρωσία θα συνεχίσει να κερδίζει στρατηγικά ακόμη και στο σενάριο ενός στρατιωτικού αδιεξόδου στην Ουκρανία», πράγμα που σημαίνει ότι το μόνο που έχει να κάνει είναι να διατηρήσει την υπάρχουσα Γραμμή Ελέγχου (LOC) ή τουλάχιστον την ίδια όπως είναι ρεαλιστικά δυνατό υπό τις περιστάσεις. Αυτές οι προαναφερθείσες περιστάσεις αναφέρονται στην αυξανόμενη στρατιωτική δύναμη του Κιέβου ως αποτέλεσμα της συνολικής στρατηγικής υποστήριξης του ΝΑΤΟ, η οποία έχει μετατρέψει τα στρατεύματά του σε υπολογίσιμες δυνάμεις.
Για να είμαστε σαφείς, αν δεν υπήρχε αυτή η ίδια υποστήριξη, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας (UAF) θα είχαν καταρρεύσει εδώ και πολύ καιρό . Αυτό σημαίνει ότι επί του παρόντος είναι απλώς μια μαχητική δύναμη με μέτωπο της Ουκρανίας, αλλά πλήρως υποστηριζόμενη από το ΝΑΤΟ, γι' αυτό είναι παραπλανητικό να τις αποκαλούμε ακόμη και ως «ουκρανικές», καθώς η ουσία τους είναι εντελώς δυτική σε αυτό το σημείο. Με την αποδοχή αυτής της περιγραφής ως ακριβούς, μπορεί στη συνέχεια να συναχθεί το συμπέρασμα ότι το ΝΑΤΟ είναι εκείνο που de facto στρατιωτικά κατέχει τμήμα της περιοχής Kherson, όχι η "UAF".
Αυτό μετριάζει συγκριτικά το πολιτικό πλήγμα από την τελευταία στρατιωτική εξέλιξη στην ειδική επιχείρηση της Ρωσίας, καθώς είναι κατανοητό πως η Μόσχα θα βιώσει προσωρινά μια σοβαρή οπισθοδρόμηση ενόψει της μάχης ενός συνασπισμού με περισσότερες από δώδεκα χώρες που έχουν συγχωνευθεί στην "UAF". Η μέχρι τώρα ψευδής διαμόρφωση αυτής της σύγκρουσης ως υποτιθέμενη μόνο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας είχε ως αποτέλεσμα το πολιτικό πλήγμα στη Μόσχα να εμφανιστεί παραπλανητικά πολύ πιο ισχυρό από ό,τι ήταν στην πραγματικότητα.
Τούτου λεχθέντος, μια οπισθοδρόμηση εξακολουθεί να είναι μια οπισθοδρόμηση και δεν πρέπει ποτέ να καλύπτεται με θεωρίες συνωμοσίας όπως πολλοί στο AMC είναι επιρρεπείς να κάνουν. Τέτοιες εξελίξεις πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα, αν και παρουσιάζονται κατάλληλα στο μεγάλο στρατηγικό πλαίσιο του Νέου Ψυχρού Πολέμου . Υπενθυμίζοντας ότι η Ρωσία πρέπει μόνο να φτάσει σε ένα στρατιωτικό αδιέξοδο στην Ουκρανία για να κερδίσει στρατηγικά, τα σενάρια καταστροφής που κάποιοι έχουν πρόσφατα ενστερνιστεί λόγω της αντιληπτής απελπισίας γίνονται απαξιωμένα.
Ως ο ντε φάκτο ηγέτης του GRM, ο νέος ρόλος της Ρωσίας στον κόσμο είναι να επιταχύνει την παγκόσμια συστημική μετάβαση στην πολυπολικότητα, με σκοπό να εξασφαλίσει απλώς τη γεωστρατηγική της επιβίωση παρά τις πολιτικά δυσάρεστες οπισθοδρομήσεις όπως η τελευταία στην περιοχή Kherson είναι το μόνο που απαιτείται . Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτό το αποτέλεσμα διατηρεί τις γενικές πολυπολικές τάσεις σε τροχιά, κάτι που με τη σειρά του θα έχει ως αποτέλεσμα την επίτευξη αυτού του μεγάλου στρατηγικού στόχου με την πάροδο του χρόνου λόγω της ανόδου της Κίνας, της Ινδίας, του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας.
Η απομάκρυνση της Ρωσίας από αυτή τη γεωπολιτική εξίσωση θα εκτροχιάσει αμέσως την άνοδο όλων των υπολοίπων, μετά την οποία μια σκοτεινή περίοδος μονοπολικότητας θα κατέβει ξανά στον κόσμο για το αόριστο μέλλον, μια περίοδος που κατά πάσα πιθανότητα θα μπορούσε τελικά να είναι μη αναστρέψιμη. Εάν η Ρωσία υπολόγισε ότι είναι καλύτερο να εγκαταλείψει προσωρινά μέρος της Περιφέρειας Χερσώνας, διατηρώντας παράλληλα το συνταγματικό καθεστώς της τελευταίας ως συστατικού τμήματος της χώρας, τότε το έκανε για να διασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη επιβίωση της Ρωσίας.
Ο καθένας μπορεί να διαφωνήσει για το αν θα μπορούσε να αποφευχθεί εάν είχαν ληφθεί διαφορετικές αποφάσεις στο παρελθόν, αλλά οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων συμφώνησαν ξεκάθαρα ότι αυτή η κίνηση ήταν απαραίτητη προκειμένου να αποφευχθούν πολύ σοβαρότερα προβλήματα στο μέλλον, εάν παρέμεναν στη δεξιά όχθη του ποταμού Δνείπερου. Όλοι πρέπει να θυμούνται πως ο στόχος αυτή την στιγμή είναι να διασφαλιστεί η συνέχιση της ύπαρξης της Ρωσίας, η οποία δεν απειλείται σε καμία περίπτωση παρά τις δυτικές φαντασιώσεις για το αντίθετο, προκειμένου να ολοκληρωθεί η παγκόσμια συστημική μετάβαση.
Όντας έτσι, το Κρεμλίνο φαίνεται να έχει αποδεχτεί την προσωρινή στρατιωτική κατοχή της περιοχής Kherson από το ΝΑΤΟ ως συμβιβασμό για την επίτευξη αυτού του μεγάλου στρατηγικού στόχου. Δεν θα ανακαλέσει ποτέ τις αξιώσεις του σε αυτό το έδαφος, καθώς αποτελεί συστατικό υποκείμενο της χώρας μετά την επίσημη αναγνώριση του δημοψηφίσματος του Σεπτεμβρίου από το κράτος και το σύνταγμα απαγορεύει ρητά την παραχώρηση οποιασδήποτε ρωσικής γης. Για το άμεσο μέλλον, θα παραμείνει έτσι πιθανότατα κατεχόμενο όπως και άλλα αμφισβητούμενα εδάφη σε όλο τον κόσμο.
Για άλλη μια φορά, παρά τη δυσάρεστη οπτική που ενυπάρχει στην προαναφερθείσα ανταλλαγή, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πολιτική απώλεια της Ρωσίας στη συγκεκριμένη μάχη δε σημαίνει τη στρατηγική της απώλεια στο Νέο Ψυχρό Πόλεμο. Η παγκόσμια συστημική μετάβαση συνεχίζει να επιταχύνεται προς την πολυπολικότητα ακριβώς όπως περίμενε η Μόσχα, γεγονός που οδηγεί έτσι σε μηδενικές στρατηγικές απώλειες που συσσωρεύονται για την Ουάσιγκτον. Εφόσον κανείς δεν παραβλέπει αυτήν την άποψη, η καταστροφή και η κατήφεια θα αποφευχθεί και το ηθικό θα διατηρηθεί έτσι.