 |
| (U.S. Army Photo by Staff Sgt. Ian Vega-Cerezo) |
Ντάνιελ Ντέιβις - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αρχικά, ας εξετάσουμε τι πήρε η Ουκρανία ως αποτέλεσμα του ταξιδιού του Ζελένσκι. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του Μπάιντεν το αμερικανικό σύστημα αεράμυνας Patriot θα σταλεί στην Ουκρανία, μαζί με πάνω από 200.000 βολές πυροβολικού, ρουκέτες και φυσίγγια αρμάτων μάχης. Ενώ πολλοί στις ΗΠΑ και την Ουκρανία ήταν ενθουσιασμένοι με την ανακοίνωση του Patriot, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει μια συστοιχία.
Περιορισμένη επίδραση ενός Patriot
Την περασμένη εβδομάδα η Ρωσία εξαπέλυσε τον ένατο γύρο στρατηγικών πυραυλικών επιδρομών κατά της ενεργειακής υποδομής της Ουκρανίας από τα μέσα Οκτωβρίου, ακρωτηριάζοντας σχεδόν το ήμισυ της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Ο Ζελένσκι παρακαλεί για αεράμυνα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δύση σχεδόν από την αρχή του πολέμου. Τους τελευταίους μήνες, ωστόσο, η Δύση ήταν κάτι παραπάνω από γενναιόδωρη, παρέχοντας μεγάλο αριθμό σύγχρονων συστημάτων αεράμυνας. Η ερώτηση: Η προσθήκη αυτής της συστοιχίας Patriot αντιπροσωπεύει μια αλλαγή του παιχνιδιού για την Ουκρανία; Η ειλικρινής σύντομη απάντηση: όχι.
Μια συστοιχία Patriot λειτουργεί συνήθως ως μέρος ενός ολοκληρωμένου αμυντικού συστήματος που μπορεί να περιλαμβάνει πολυάριθμες εγκαταστάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Μια συστοιχία απαιτεί προσωπικό 90 ατόμων, το οποίο συνήθως χρειάζεται 90 ημέρες εκπαίδευσης για να μπορέσει να τεθεί σε λειτουργία. Μια συστοιχία, ωστόσο, μπορεί γενικά να υπερασπιστεί έναν στόχο ενός σημείου. Είναι δυνατόν μια συστοιχία να υπερασπιστεί ένα μεγάλο μέρος, ας πούμε, της πρωτεύουσας του Κιέβου, αλλά ακόμα και τότε, όχι ολόκληρη την πόλη. Όπως αποκαλύφθηκε το 2019 όταν ένα σύστημα Patriot που λειτουργεί από τη Σαουδική Αραβία απέτυχε να σταματήσει μια περίπλοκη αεροπορική επίθεση από το Ιράν, το σύστημα δεν είναι αλάνθαστο.
Η πραγματικότητα είναι πως σε κάποιους μήνες από τώρα, ένα μόνο Patriot θα τεθεί σε λειτουργία σε μια επιλεγμένη τοποθεσία στην Ουκρανία. Δεν θα αλλάξει την ευρύτερη δυναμική των ουκρανικών αντιπυραυλικών δυνατοτήτων.
Τι λέει η Ουκρανία ότι χρειάζεται
Υποθέτοντας πως ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν τελικά υπογράψει το πακέτο στήριξης των 47 δισεκατομμυρίων δολαρίων στη νομοθεσία, μια εξέταση του πού πηγαίνουν αυτά τα χρήματα αποκαλύπτει ότι μόνο περίπου 14 δισεκατομμύρια δολάρια θα διατεθούν για πρόσθετα νέα όπλα.
Σε μια σειρά συνεντεύξεων νωρίτερα αυτό το μήνα στο The Economist and the Guardian, κορυφαίοι Ουκρανοί στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες προσδιόρισαν τις ελάχιστες απαιτήσεις σε όπλα για να δώσουν στην Ουκρανία μια ρεαλιστική ευκαιρία να ξεκινήσει επίθεση το 2023. Ο Στρατηγός Valery Zaluzhny, διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, είπε πως χρειαζόταν τουλάχιστον 1.500 σύγχρονα τεθωρακισμένα οχήματα (συμπεριλαμβανομένων 300 τανκς και 500 τεμαχίων πυροβολικού). Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Ζελένσκι στην Ουάσιγκτον, πρόσθεσε «Σας διαβεβαιώνω ότι οι Ουκρανοί στρατιώτες μπορούν να χειρίζονται τέλεια τα αμερικανικά τανκς και τα αεροπλάνα οι ίδιοι».
Το γεγονός πως ο Ζελένσκι έφυγε από την Ουάσιγκτον και ο Μπάιντεν παρέμεινε σιωπηλός στο να στείλει περισσότερες από μία συστοιχίες Patriot και κανένα τανκ, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού ή εκατοντάδες νέα πυροβολικά είναι ενδεικτικό.
Μια ανάλυση του τι κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ – και τι δεν κάνουν – καθιστά σαφές ότι ο πρωταρχικός μας στόχος είναι πράγματι να αποφύγουμε άμεσες συγκρούσεις με τη Ρωσία που πολύ εύκολα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πυρηνική σύγκρουση. Αυτή είναι η σωστή πορεία δράσης, και επαινώ τον Λευκό Οίκο για την εξεταζόμενη αυτοσυγκράτηση. Ωστόσο, αυτό αφήνει ένα άλλο ερώτημα αδιευκρίνιστο: Ποια είναι η επιδιωκόμενη τελική κατάσταση της Αμερικής σε αυτή τη σύγκρουση και ποια είναι η στρατηγική του Κογκρέσου σχετικά με τη μελλοντική υποστήριξη;
Από τότε που το πακέτο υπογράφηκε σε νόμο την περασμένη εβδομάδα, οι ΗΠΑ έχουν πλέον διαθέσει πάνω από 100 δισεκατομμύρια δολάρια για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ποσό που είναι 16 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα από το σύνολο του ρωσικού στρατιωτικού προϋπολογισμού για το 2023. Το Κογκρέσο οφείλει στον αμερικανικό λαό να εξηγήσει πώς οι δαπάνες από τόσα χρήματα για ένα σύμμαχο εκτός Συνθήκης παρέχει εθνική ασφάλεια αξίας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Τι αναμένει το Κογκρέσο να παράγουν αυτά τα χρήματα; (Με άλλα λόγια, ποιο είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα;) Πώς θα γνωρίζουμε εάν τα χρήματα είναι μια καλή επένδυση – και τι θα κάνει το Κογκρέσο το 2023;
Αυτά δεν είναι δευτερεύοντα ερωτήματα, γιατί όπως είδαμε από δύο δεκαετίες καταστροφικής εμπλοκής στο δικό μας πόλεμο στο Αφγανιστάν –όπου σπαταλήσαμε σχεδόν 2 τρισεκατομμύρια δολάρια– το Κογκρέσο μπορεί συχνά να παρασυρθεί από τα συναισθήματα μιας κατάστασης. Πολλοί υποστηρίζουν πως και μόνο η διαιώνιση του πολέμου με την παροχή αρκετών όπλων και υποστήριξης στην Ουκρανία για να την αποτρέψει από το να χάσει, βοηθά τα αμερικανικά συμφέροντα διασφαλίζοντας ότι η ρωσική συμβατική στρατιωτική ισχύς θα συνεχίσει να υποβαθμίζεται. Αυτή, ωστόσο, είναι μια αμφίβολη στρατηγική, καθώς διασφαλίζει ταυτόχρονα ότι ο λαός της Ουκρανίας θα συνεχίσει να πεθαίνει σε μεγάλους αριθμούς.
Το διακύβευμα είναι πολύ υψηλό για λάθη στην υποστήριξή μας στην Ουκρανία. Πριν διαθέσει άλλο ένα δολάριο το 2023, το Κογκρέσο θα πρέπει να εξηγήσει στον αμερικανικό λαό πώς αυτά τα χρήματα προωθούν τα ζωτικά εθνικά συμφέροντα της χώρας μας. Διαφορετικά, χρειαζόμαστε ένα νέο σχέδιο.