Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής άρχισαν σταδιακά να συνειδητοποιούν ότι η Δύση δεν είχε καμία ειλικρινή επιθυμία να ενθαρρύνει το Κίεβο να εφαρμόσει τις Συμφωνίες του Μινσκ, η οποία προβλεπόταν ως η πρώτη στη σειρά αμοιβαίων συμβιβασμών με αυτό το de facto μπλοκ του Νέου Ψυχρού Πολέμου. Στη συνέχεια, το Κρεμλίνο μοιράστηκε τα αιτήματά του για την εγγύηση ασφαλείας σχετικά με την επέκταση του ΝΑΤΟ και τα στρατηγικά όπλα, προκειμένου να αξιολογήσει τελικά αν παρέμενε ελπίδα για πάντα να φτάσει στη Νέα Υφεση που ο Πρόεδρος Πούτιν επένδυσε τις τελευταίες δύο δεκαετίες στην προσπάθειά του να πετύχει.
Δυστυχώς, οι Ρώσοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αντιλήφθηκαν ότι η μεγάλη στρατηγική τους μέχρι αυτό το σημείο είχε φτάσει σε αδιέξοδο, αν ήταν ποτέ καθόλου ρεαλιστική, δηλαδή. Στη συνέχεια αναγκάστηκαν είτε να διατηρήσουν την παρούσα τροχιά που αναπόφευκτα θα είχε ως αποτέλεσμα την στρατηγική υποταγή τους στις ΗΠΑ καθώς συνέχιζαν να «σαλαμοποιούν» τα αντικειμενικά εθνικά συμφέροντα της χώρας τους ή να αλλάξουν αποφασιστικά την πορεία των γεγονότων, παρά το γεγονός πως το τελευταίο σενάριο διατρέχει τον κίνδυνο άνευ προηγουμένου αποσταθεροποίησης στις παγκόσμιες υποθέσεις.
Με την πλάτη στον τοίχο, αλλά παραμένοντας αφοσιωμένος στο πατριωτικό του όραμα για τη διασφάλιση της κυριαρχίας της Ρωσίας ανεξάρτητα από το κόστος, ο Πρόεδρος Πούτιν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να ξεκινήσει την ειδική επιχείρηση της χώρας του στην Ουκρανία. Αυτό στη συνέχεια έθεσε σε κίνηση διαδικασίες πλήρους φάσματος αλλαγής παραδείγματος στις Διεθνείς Σχέσεις που έφεραν επανάσταση στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων, αλλά σε βάρος του να γίνουν τα γεγονότα πιο απρόβλεπτα από ποτέ, φέρνοντας έτσι τα πάντα στην παρούσα κατάσταση πραγμάτων.
Αυτό το κομμάτι θα προσδιορίσει τους πέντε τρόπους με τους οποίους το προηγούμενο έτος άλλαξε τελείως η μεγάλη στρατηγική της Ρωσίας, ξεκινώντας με την ειδική επιχείρηση και τελειώνοντας με την Κίνα να αντικαθιστά τον προηγούμενο ρόλο αυτής της χώρας ως εκείνης που τώρα διερευνά ενεργά τις παραμέτρους μιας Νέας Ύφεσης με τη Δύση. Ομολογουμένως απέχει πολύ από μια ολοκληρωμένη λίστα, αλλά προορίζεται να εντοπίσει τις κορυφαίες μεταβλητές που οδήγησαν στην επαναβαθμονόμηση της προσέγγισης αυτής της Μεγάλης Δύναμης στην παγκόσμια συστημική μετάβαση, μετά την οποία θα μοιραστούμε κάποιες πρόσθετες γνώσεις.
----------
1. Η Ειδική Επιχείρηση ήταν ένα σημείο καμπής στις σχέσεις Ρωσίας-ΗΠΑ
Η μοιραία απόφαση του Προέδρου Πούτιν να διατάξει την ειδική επιχείρηση αντιπροσώπευε την αποτυχία της μεγάλης στρατηγικής που επιχείρησε να ακολουθήσει τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Οι σχέσεις Ρωσίας-ΗΠΑ επιδεινώθηκαν δραματικά σε σημείο να εξαπολύσουν τον πιο επικίνδυνο πόλεμο πληρεξουσίων από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Πρόεδρος Πούτιν επιβεβαίωσε πρόσφατα πως κυριολεκτικά δεν είχε άλλη επιλογή από το να υπερασπιστεί κινητικά τα αντικειμενικά εθνικά συμφέροντα της χώρας του, ενώ ο Μεντβέντεφ μόλις επιβεβαίωσε ότι οι σχέσεις Ρωσίας-ΗΠΑ δε θα είναι ποτέ ίδιες.
2. Η Δύση αποσυνδέθηκε από τη Ρωσία αλλά δεν κατάφερε να την απομονώσει παγκοσμίως
Το συμπέρασμα του πρώην Ρώσου ηγέτη βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στις επιτυχημένες προσπάθειες των ΗΠΑ τον περασμένο χρόνο να αποσυνδέσουν τη Δύση από τη χώρα του, ωστόσο είναι σημαντικό να επισημανθεί πως επέστησε επίσης την προσοχή στο γεγονός ότι το Golden Billion απέτυχε να απομονώσει τη Ρωσία στο παγκόσμιο επίπεδο. Μόνο οι υποτελείς της Αμερικής εντάχθηκαν στο αντιρωσικό καθεστώς κυρώσεων, ενώ ο Παγκόσμιος Νότος το απέρριψε αποφασιστικά, γεγονός που έδειξε πόσο είχε εξασθενίσει η φθίνουσα επιρροή του μονοπολικού ηγεμόνα στον κόσμο τα τελευταία χρόνια.
3. Η Ινδία και το Ιράν αναδείχθηκαν ως οι πιο σημαντικοί στρατηγικά εταίροι της Ρωσίας
Η Ινδία παρενέβη αποφασιστικά ως η εναλλακτική βαλβίδα της Ρωσίας από την πίεση της Δύσης για να αποτρέψει προληπτικά το σενάριο ο στρατηγικός εταίρος της να εξαρτάται δυσανάλογα από την Κίνα, για την οποία αναζωογόνησε τον προηγουμένως ετοιμοθάνατο Διάδρομο Μεταφορών Βορρά-Νότου (NSTC) μέσω του Ιράν. Στη συνέχεια, αυτοί οι τρεις άρχισαν να χτίζουν από κοινού έναν τρίτο πόλο επιρροής για να ξεπεράσουν το διπολικό αδιέξοδο των Διεθνών Σχέσεων που χαρακτηρίζεται από την υπερμεγέθη επιρροή του σινο-αμερικανικού δίπολου υπερδυνάμεων.
4. Η Παγκόσμια Συστημική Μετάβαση κινείται τώρα αμετάκλητα προς την τριπολικότητα
Η λανθάνουσα τριπολικότητα που απελευθερώθηκε από αυτόν τον προηγούμενο μαύρο κύκνο έκανε την τελική μορφή της σύνθετης πολυπολικότητας («πολυπλεξίας») της παγκόσμιας συστημικής μετάβασης αναπόφευκτη με την πάροδο του χρόνου, η οποία στη συνέχεια άνοιξε αναρίθμητες ευκαιρίες σε άλλες μεγάλες χώρες όπως η Τουρκία να επιταχύνουν περαιτέρω αυτή τη διαδικασία. Αυτή η εξέλιξη εκτροχίασε απροσδόκητα την τροχιά της υπερδύναμης της Κίνας, η οποία με τη σειρά της ανάγκασε την ηγεσία της να διερευνήσει σοβαρά τις παραμέτρους της δικής της Νέας Ύφεσης με τις ΗΠΑ.
5. Η επανέναρξη των συνομιλιών Κίνας-ΗΠΑ θα μπορούσε να καθυστερήσει την παγκόσμια συστημική μετάβαση
Η αναταραχή της σινο-αμερικανικής διπλωματίας από τη Σύνοδο Κορυφής Xi-Biden στα μέσα Νοεμβρίου επιβεβαιώνει την παρατήρηση ότι αυτές οι υπερδυνάμεις συζητούν μια σειρά αμοιβαίων συμβιβασμών που στοχεύουν στην καθυστέρηση του τέλους του διπολικού συστήματος που η καθεμία έχει συμφέρον να διατηρήσει. Το τελικό αποτέλεσμα των συνομιλιών τους και ο τελικός αντίκτυπός του στην παγκόσμια συστημική μετάβαση αντιπροσωπεύουν επομένως τις δύο μεταβλητές με τη μεγαλύτερη επιρροή που είναι έτοιμες να διαμορφώσουν τις Διεθνείς Σχέσεις το επόμενο έτος.
----------
Επανεξετάζοντας τη μεγάλη στρατηγική διορατικότητα που κοινοποιήθηκε παραπάνω, οι αναγνώστες μπορούν να διακρίνουν τη σειρά με την οποία εκτυλίχθηκαν τα πάντα κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, η οποία φέρει μαζί της μια εγγενή λογική. Η απόφαση του Προέδρου Πούτιν να εγκαταλείψει την αποτυχημένη πολιτική του για μια νέα ύφεση με τη Δύση, παρά το ότι προσπάθησε να επιτύχει απτή πρόοδο σε αυτό τις δύο τελευταίες δεκαετίες πυροδότησε μια αλυσιδωτή αντίδραση παγκόσμιων συστημικών συνεπειών που δημιούργησαν ευκαιρίες και εμπόδια για όλους τους σημαντικούς παίκτες.
Ενώ είναι αλήθεια πως οι ΗΠΑ επιβεβαίωσαν με επιτυχία την προηγούμενη φθίνουσα μονοπολική ηγεμονία τους στην Ευρώπη και μέρος της Ασίας-Ειρηνικού, παρόλα αυτά απέτυχαν να αναπαράγουν αυτά τα κέρδη σε ολόκληρο τον Παγκόσμιο Νότο. Αυτό ήταν ιδιαίτερα αξιοσημείωτο σε σχέση με τις εντυπωσιακά ανεξάρτητες πολιτικές που ακολούθησαν η Ινδία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία και τα ΗΑΕ, ειδικά αφού οι μεγάλες στρατηγικές των δύο πρώτων συνέκλιναν με αυτές της Ρωσίας για να πρωτοστατήσουν συλλογικά σε μια τριπολική συστημική προώθηση.
Η τροχιά της υπερδύναμης της Κίνας αντισταθμίστηκε απροσδόκητα από αυτή την εξέλιξη που αλλάζει το παιχνίδι, η οποία λειτουργεί επίσης ενάντια στα σχετικά συμφέροντα των ΗΠΑ, εξ ου και το ενδιαφέρον τους να εξερευνήσουν από κοινού μια νέα ύφεση για τον αμοιβαία επωφελή σκοπό να καθυστερήσει το τέλος της διπολικότητας όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτό δε σημαίνει πως θα προκύψει τίποτα από τις συνεχιζόμενες συνομιλίες τους, αλλά το ίδιο το γεγονός ότι το συζητούν ακόμη δείχνει την υπέρτατη σημασία που θα είχε ένα επιτυχές αποτέλεσμα για τα στρατηγικά τους συμφέροντα.
Η σημερινή κατάσταση πραγμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο είναι επομένως ένας μικτός σάκος βεβαιότητας και αβεβαιότητας, ο πρώτος σε σχέση με το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως η παγκόσμια συστημική μετάβαση έχει εισέλθει επιτέλους σε μια νέα φάση, αλλά ο δεύτερος όταν δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε η τριπολικότητα θα αναδυθεί πλήρως. Επιπλέον, η τάση των ανερχόμενων δυνάμεων να διεκδικούν με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση την κυριαρχία τους μέσα σε αυτές τις ταχέως εξελισσόμενες διαδικασίες ενέχει μεγαλύτερο κίνδυνο σύγκρουσης σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου τα συμφέροντά τους δεν ευθυγραμμίζονται.
Αυτοί οι παράγοντες ανάγκασαν τη Ρωσία να αλλάξει ριζικά τη μεγάλη στρατηγική της, η οποία τώρα καθοδηγείται από τρεις επιταγές: 1) επιτάχυνση της τριπολικότητας μαζί με Ινδία και Ιράν. 2) ηγείται ανεπίσημα του Παγκόσμιου Επαναστατικού Κινήματος ενάντια στο Golden Billion. και 3) παρέχει υπηρεσίες «Δημοκρατικής Ασφάλειας» στον Παγκόσμιο Νότο για την υπεράσπιση των εταίρων του από τις απειλές του Υβριδικού Πολέμου. Αυτό απέχει πολύ από την προσπάθεια συμβιβασμού με τη Δύση όπως πριν, κάτι που δείχνει πόσο άλλαξε ο παγκόσμιος ρόλος της Ρωσίας το 2022.